Από την προηγούμενη φορά που ασχολήθηκα με την πάρτη του πέρασε ακριβώς ένας χρόνος.

Τότε ήταν 13 Νοεμβρίου, στον απόηχο της νίκης του Ολυμπιακού επί της Άλμπα. Τώρα το ημερολόγιο δείχνει 6 Νοεμβρίου και ο Ολυμπιακός αφήνει πίσω του τη νίκη απέναντι στη Μονακό.

Τότε βρισκόμουν στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, τώρα είδα το ματς από την τηλεόραση. Τότε το γήπεδο ήταν άδειο, τώρα είχε αρκετό κόσμο, αν και ο Γιώργος Μπαρτζώκας θέλει να δει περισσότερους. Τότε του είχα παραφθείρει το επώνυμο και από Παπανικολάου τον αποκάλεσα Παντουνικολάου. Τώρα τον... υποβιβάζω και λέω ότι είναι ο έκτος παίκτης!

Δεν εννοώ ότι είναι έκτος στην επετηρίδα, στην ιεραρχία ή στη σπουδαιότητα. Ούτε καν ότι έρχεται (ως τέτοιος) από τον πάγκο, κάτι που, διάβολε, είναι πολύ σχετικό, διότι ως γνωστόν, σημασία δεν έχει ποιοι αρχίζουν ένα ματς, αλλά ποιοι το τελειώνουν. Το είπε και ο Μπαρτζώκας αυτό, την περασμένη Παρασκευή, μετά τη νίκη επί της Φενέρμπαχτσε, απαντώντας σε μια ερώτηση για τον Σλούκα...

Σαν να παίζει με έξι παίκτες

Όταν λοιπόν γράφω ότι ο Παπανικολάου είναι ο έκτος παίκτης, εννοώ πως όταν βρίσκεται στο παρκέ, ο Ολυμπιακός φαίνεται σαν να παίζει όχι με πέντε, αλλά με έξι παίκτες! Πάλι καλά που δεν παρασύρονται οι διαιτητές και δεν χρεώνουν τον Ολυμπιακό με τεχνική ποινή για παράβαση κανονισμών, λόγω υπεράριθμης παρουσίας παικτών!

Λένε ότι μερικές φορές η τηλεοπτική μετάδοση μπορεί να αδικεί την εμφάνιση ενός παίκτη, πολλώ δε μάλλον όταν είναι πληθωρική. Ισχύει απολύτως αυτό. Το ίδιο ισχύει και με τη... ρουφιάνα τη στατιστική, που λογικό είναι να μην τα πιάνει όλα. Και η τηλεόραση και η στατιστική αδικούν τον Παπανικολάου, διότι δεν εμφανίζουν το τι κάνει στη διάρκεια ενός αγώνα, ακόμη κι όταν κάθεται στον πάγκο.

Κάθεται; Σαχλαμάρες!

O… Παντουνικολάου

Όρθιος στέκεται, φωνάζει, χειρονομεί, δίνει οδηγίες, εμψυχώνει και μπροστά του ωχριούν οι συνεργάτες του Μπαρτζώκα.

Πλάκα πλάκα και εκείνη την ώρα, που δεν αγωνίζεται, ιδρώνει όσο κι όταν βρίσκεται στο γήπεδο: όσο ιδρώνει και ο Μπαρτζώκας, που χθες στο 31ο λεπτό κι ενώ ο Ολυμπιακός είχε βάλει το νερό στο αυλάκι η κάμερα τον έπιασε να παίρνει μια πετσέτα και να σκουπίζει το πρόσωπο του.

Όντως ο Παπανικολάου είναι Παντουνικολάου! Κινείται αενάως και χωρίς σταματημό, στριφογυρίζει πέρα δώθε, ανεβοκατεβαίνει από την άμυνα στην επίθεση και τούμπαλιν, διακτινίζεται, μουντάρει άφοβα σε κάθε φάση, βουτάει, πέφτει, σηκώνεται, τρέχει, κάνει, ράνει και δεν συμμαζεύεται.

Θα είχε ενδιαφέρον να μετρηθεί, όπως συμβαίνει στο ποδόσφαιρο, πόσα χιλιόμετρα κάνει στη διάρκεια ενός αγώνα!

Το βράδυ της Παρασκευής ο Τρικαλινός φόργουορντ παρουσίασε μια (εκδοχή) από τα ίδια κόντρα στη Μονακό: έμεινε πάνω στο παρκέ περισσότερη ώρα από κάθε άλλον παίκτη του Ολυμπιακού (26 λεπτά και 11 δευτερόλεπτα), άρχισε και τελείωσε το ματς, σκόραρε 11 πόντους 901δ., 3/7τρ., 2/2β.), είχε επίσης τέσσερα ριμπάουντ, δυο ασίστ και δυο κλεψίματα, χώρια τα deflections στα οποία είναι μάστορας, οι καλύψεις, οι αλλαγές στα σκριν, οι βοήθειες και πάει λέγοντας...

Μόνο τάπα δεν έκανε, αλλά αυτές τις άφησε για τον Σάσα Βεζένκοφ, ώστε να του λυθούν τα μάγια!

Η άμυνα στον Τζέιμς και η... σφουγγαρίστρα

Το καλύτερο, αν και ολιγότερο φανερό και προβεβλημένο, το αφήνω για το τέλος: αναφέρομαι στην άμυνα του απέναντι στον Μάικ Τζέιμς που τον αποτέλειωσε και τον ανάγκασε να φύγει από το Νέο Φάληρο με επτά πόντους, 2/11 σουτ και πέντε λάθη!

Πλάκα πλάκα, το μόνο που δεν έκανε ο Παπανικολάου ήταν να πάρει τη σφουγγαρίστρα και να σκουπίσει το παρκέ! Δεν έχω καμιά αμφιβολία, θα το έκανε κι αυτό αγογγύστως!

Ο Παπανικολάου είναι ένας πολυσουγιάς, όπως τον είχε χαρακτηρίσει όταν τον γνώρισε από κοντά και τον πήρε στη δούλεψη του, ο προπονητής των Νάγκετς, Μάικλ Μαλόουν. Eίναι επίσης , όπως έγραφα και τις προάλλες ένας από τους τέσσερις κορυφαίους baseline cutters στην Ευρωλίγκα, μαζί με τον Νικίτα Κουρμπάνοφ, τον Ματέους Πονίτκα και τον Βλάντιμιρ Λούτσιτς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στον αγωνιστικό πλουραλισμό του Ολυμπιακού.

Ο 31χρονος πρώην παίκτης του Άρη, της Μπαρτσελόνα, των Ρόκετς και των Νάγκετς διαθέτει μάκρος και ξέρει να το εκμεταλλεύεται και στις δυο άκρες του γηπέδου.

Είναι αυτό που λένε οι Αμερικανοί two-way player και το αποδεικνύει σε κάθε περίπτωση, πρόθυμος να κάνει όλα τα μεγάλα, αλλά κυρίως τα μικρά πράγματα! Συν τοις άλλοις κάθε κίνηση του στο παρκέ φθέγγεται ένα ασίγαστο πάθος που το μεταφέρει στους συμπαίκτες του, στον πάγκο και στην εξέδρα.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, κι εφόσον μπει στην εξίσωση ο κόσμος, ο Ολυμπιακός δεν παίζει με πέντε, ούτε με έξι, αλλά με επτά παίκτες!

Η λάβα από το τρίποντο και η διαδραστικότητα

Την Παρασκευή αστόχησε στα πρώτα σουτ τριών πόντων, αλλά όταν έβαλε το πρώτο η αντίδραση του ήταν στ’ αλήθεια ηφαιστειώδης και η λάβα ξεχύθηκε παντού!

Ο Παπανικολάου είναι ο πιο... interactive παίκτης του Ολυμπιακού: αυτή η διαδραστικότητα του με τους συμπαίκτες και τους φιλάθλους τον καθιστά μοναδικό και γι' αυτό κιόλας η απουσία του (όταν μένει στα πιτς λόγω τραυματισμού) φαίνεται περισσότερο και από την παρουσία του!

Το θέμα είναι να νιώθει καλά, εάν συμβαίνει αυτό, τότε όλα τα άλλα γίνονται εύκολα: είναι ένας παίκτης που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό την ψυχολογία και τον συναισθηματισμό του. Το 'χουν, κατά πως φαίνεται, αυτό όλοι οι Παπανικολάου, το ίδιο συνέβαινε παλιά και με τον Δημήτρη. Πριν από εννέα χρόνια, ο συχωρεμένος ο Ντούσαν Ίβκοβιτς μου είχε πει ότι «ο Παπανικολάου δεν είναι και Κούκοτς»!

Προφανώς δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα γίνει (σαν τον) Κούκοτς: είναι όμως ένας παίκτης που αποτελεί τον συνεκτικό ιστό μιας ομάδας, ένας glue guy, ένας άνθρωπος για όλες τις δουλειές. Βασικά είναι δυο παίκτες σε συσκευασία ενός και γι αυτό, όπως έγραφα και προηγουμένως, εν τη παρουσία του ο Ολυμπιακός παίζει με εξάδα και όχι με πεντάδα!