Ήξερα ότι θα φάω τα μούτρα μου, αλλά είπα «ας πάει και το παλιάμπελο» και την τόλμησα την αποκοτιά!

Με το που έγινε γνωστό, λοιπόν, το αποτέλεσμα της λαϊκής ετυμηγορίας σχετικά με το κορυφαίο παίκτη στη 25χροη ιστορία της EuroLeague έκανα την καρδιά μου πέτρα και τού τηλεφώνησα, μολονότι ήμουν σίγουρος ότι θα μού έριχνε χυλόπιτα…

"Τι θες τώρα ρε Βασίλη, αφού με ξέρεις" μού είπε με περισσή ευγένεια και συστολή και απλά με γείωσε!

Αυτός είναι, όμως, ο Δημήτρης Διαμαντίδης: τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο από τον εαυτό του, όπως μας τον σύστησε από τη πρώτη στιγμή που εμφανίσθηκε στη σκηνή: σεμνός, ταπεινός, συνεσταλμένος, τσακωμένος με τη δημοσιότητα και λιγομίλητος…

Το αμίλητο νερό του Δημητρού

Είναι τόσο λιγομίλητος, ώστε το 2007 αποτέλεσε το ιδανικό και το τέλειο μοντέλο σε εκείνη τη διαφήμιση της Wind (με συμπρωταγωνιστή τον Θοδωρή Παπαλουκά) στην οποία υποδύθηκε τον Δημητρό που είχε πιεί το αμίλητο νερό και ξαφνικά έγινε το θαύμα και μιλούσε στο κινητό τηλέφωνο του!

Μιλάει βεβαίως, αλλά ποτέ για τον εαυτό του, ακόμη κι όταν αυτός (ο εαυτός του) βρίσκεται σε δεύτερο πλάνο: δεν θα ξεχάσω ποτέ την πεισματική άρνηση του να πει έστω μια κουβέντα όταν, στις 26 Ιανουαρίου του 2020, έφυγε από τη ζωή ο Κόμπε Μπράιαντ.

Του είχα ξανατηλεφωνήσει τότε και με ξέρανε με τη απάντηση του…

"Ο κοτζάμ Κόμπε και ο Βασιλάρας μας"

"Ποιος είμαι εγώ, ρε Βασίλη που θα μιλήσω για κοτζάμ Κόμπε"!

Η πλάκα σε αυτή την εξ ορισμού θλιβερή ιστορία είναι ότι αυτός ο κοτζάμ Κόμπε είχε μιλήσει για τον Διαμαντίδη και μάλιστα δυο φορές μέσα σε έναν χρόνο, σε συνεντεύξεις του στην ισπανική εφημερίδα Marca και στην επίσημη ιστοσελίδα της FIBA.

Τι είχε πει; "Υπάρχει ένας Έλληνας που τον λένε Διαμαντίδη και είναι φοβερός στην άμυνα. Θα ήθελα δίπλα μου έναν παίκτη με τέτοιο μέγεθος και τόση αντίληψη, ώστε να βασανίσουμε όλους τους κοντύτερους γκαρντ"!

Έγινε όμως το θαύμα και ο Διαμαντίδης μού μίλησε μετά από ενάμιση χρόνο για το "αντίο" του Σπανούλη, οπότε ξα του!

"Να με κουρέψεις σιωπηλά"

Ο Μήτσος δεν παρεκκλίνει από αυτόν τον κανόνα που αποτελεί τη δική του κόκκινη και απαραβίαστη γραμμή και όσο πληθωρικός, ορμητικός και φλύαρος υπήρξε στο παιχνίδι του, άλλο τόσο κι ακόμη περισσότερο μετρημένος και σιωπηλός εμφανίζεται στον δημόσιο λόγο του…

Πλάκα πλάκα, σε τέτοιες περιπτώσεις ανθρώπων που ακόμη και την καλημέρα τους την παίρνεις με το τσιγκέλι, (θαρρώ πως) κολλάει γάντι το περιστατικό το οποίο εξιστορεί ο Πλούταρχος στα «Ηθικά» του…

Μια μέρα, λέει, ο βασιλιάς της Μακεδονίας Αρχέλαος, πήγε να κόψει τα μαλλιά του και ο (σεσημασμένος για τη φλυαρία του) μπαρμπέρης τον ρώτησε "Πώς θέλεις να σε κουρέψω;".

Βεβαίως ο κουρέας αναφερόταν στο αισθητικό μέρος της υπόθεσης, αλλά ο Αρχέλαος, ο οποίος επιθυμούσε εκείνη τη στιγμή να βυθισθεί στις σκέψεις του και δεν είχε καμιά διάθεση να υποστεί το μπίρι μπίρι, τού έδωσε μια απάντηση που δεν άφηνε κανένα περιθώριο...

"Κοίτα, θέλω να με κουρέψεις σιωπηλά"!

Τα ντεσιμπέλ του παιχνιδιού του

Βεβαίως ο (κάθε) Διαμαντίδης δεν πρέπει να αξιολογείται με κριτήριο το αν η γλώσσα του πηγαίνει ροδάνι και αυτό ισχύει και στην προκειμένη περίπτωση: ο κόσμος του οποίου η άποψη παρεμπιπτόντως θα μετρήσει σε ποσοστό μόλις 10% στο τελικό αποτέλεσμα της ψηφοφορίας για τον καλύτερο παίκτη στη σύγχρονη ιστορία της EuroLeague, τον ανέδειξε πρώτο στις προτιμήσεις του γι’ αυτό που έπαιζε κι όχι για ό,τι (δεν) έλεγε.

Εδώ ήρθαμε, όπως λέγαμε κάποτε και στο σινεμά, την ώρα που μια ταινία έφτανε στο σημείο από το οποίο είχαμε αρχίσει να την παρακολουθούμε: το ζουμί της ιστορίας είναι ασφαλώς το πολύ ξεχωριστό και πάντως ασυνήθιστο παιχνίδι του Διαμαντίδη, το οποίο εξέπεμπε πολλά ντεσιμπέλ!

Είχα γράψει κάποτε ότι παίκτες τέτοιας κοπής αδικούνται κατάφωρα από τη στατιστική, που δεν μπορεί να εμφανίσει και να αποτυπώσει με νούμερα όλο το εύρος και την πλήρη γκάμα του παιχνιδιού τους.

Η άδικη στατιστική και οι "διακριθέντες"

Ναι, η στατιστική ρίχνει φως στα βασικά στοιχεία, ωστόσο τους αδικεί διότι αφήνει στο σκοτάδι κάμποσα άλλα που αφορούν τα άδυτα του μπάσκετ και ειδικότερα στην άμυνα η οποία αποτελούσε τη σπεσιαλιτέ του Διαμαντίδη με αποτέλεσμα να ασκεί τεράστια επίδραση στη ροή ενός αγώνα.

Εδώ τολμώ να γράψω πως ο Μήτσος στάθηκε τυχερός διότι εάν αυτό το γκάλοπ διενεργούνταν πριν από σαράντα χρόνια, ίσως δεν θα έβρισκε ούτε τη δική του την ψήφο!

Τα παλαιότερα χρόνια το κύριο, ου μην και το μοναδικό κριτήριο σε τέτοιες αξιολογήσεις, αποτελούσε το σκοράρισμα, αλλά η ζωή προχώρησε, ο κόσμος εξελίχθηκε, η θεώρηση των πραγμάτων πέρασε σε άλλες σφαίρες και –για να επικαλεσθώ την ατάκα του Ανδρέα Παπανδρέου- έβαλε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας την (τόσο υπεραπλουστευμένη, ώστε να καταντάει απλοϊκή) λογική που στηριζόταν στο πόσους πόντους έβαλε κάποιος…

Ο Φασούλας, ο Φάνης και ο Μπάρλοου

Αυτοί ήταν οι περιβόητοι "διακριθέντες" της παλιάς εποχής, αλλά ο Διαμαντίδης, μαθές, ανέτρεψε την κρατούσα άποψη αποδεικνύοντας ότι τα ράσα δεν κάνουν τον παπά!

Υπήρξαν κι άλλοι τέτοιοι παίκτες στο παρελθόν, εξ ου και το γεγονός ότι (όπως μου είχε πει κάποτε ο ίδιος) ως παιδικά είδωλα του λειτούργησαν ο Παναγιώτης Φασούλας, ο Κεν Μπάρλοου και ο Φάνης Χριστοδούλου.

Τουτέστιν, κόψε φάτσες και βγάλε συμπέρασμα για το μπασκετικό ποιόν του ανδρός!

Ο θησαυρός του Ομπράντοβιτς

Αυτό το ποιόν το ιχνηλάτησε, το διέπλασε και το καρπώθηκε περισσότερο από κάθε άλλον ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο οποίος, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, υποβάλλει τα σέβη του…

Στις 8 Φεβρουαρίου του 2020 σε συνέντευξη του στο «Πρώτο Θέμα» ο Ζοτς εξήρε τον χαρακτήρα του επισημαίνοντας ότι "είναι ο πιο τίμιος, ειλικρινής και ενάρετος άνθρωπος που έχω συναντήσει στη ζωή μου, σκέτος θησαυρός".

Στις 18 Μαρτίου του 2019 (στην ιστοσελίδα της EuroLeague) είχε τονίσει ότι "με τον τρόπο που σκεπτόταν και αγωνιζόταν σε κάθε ματς, βοηθούσε τους πάντες, συμπαίκτες και προπονητές, και γινόμασταν όλοι καλύτεροι".

Για να πω την αμαρτία μου, όχι μόνο δεν ανήκω στους θερμούς θιασώτες των συγκρίσεων και των αντιπαραβολών παικτών, αλλά τις απεχθάνομαι κιόλας!

Ο G.O.A.T. και ο "ψυχάκιας" Σπανούλης

Ο λόγος;

Ποικίλλουν και διαφέρουν οι συνθήκες ανά εποχή, οπότε το να αναζητεί κάποιος σώνει και καλά τον περιλάλητο G.O.A.T. δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε κατά την άποψη μου, εφικτό και θεωρώ ότι πρόκειται για μια αμερικάνικη μπούρδα, αλλά ας είναι δα…

Με αυτό που γράφω δεν χαλάω τη ζαχαρένια του Μήτσου ή όποιου αλλουνού βγει πρώτος όταν μπουν όλες οι ψήφοι στην κατσαρόλα της… ενσωμάτωσης!

Το βέβαιο είναι ότι ο préféré του κοινού διακόνησε το μπάσκετ χωρίς ποτέ να είναι "φανατίλα" και "ψυχάκιας" με αυτό, όπως επί παραδείγματι ο Σπανούλης!

Ο Διαμαντίδης έπαιζε για να παίζει και όπως μου είχε πει κάποτε, "έβλεπα αγώνες μονάχα όταν οι προπονητές μας έδειχναν κάποιο βίντεο στη θεωρία"!

Ο χρήσιμος και κρίσιμος ρόλος

Δεν ήταν λοιπόν ένα basketball junkie, αλλά στον αντίποδα διέθετε κοφτερό μυαλό, ένστικτο, αντίληψη του παιχνιδιού, πλουραλισμό και τη διάθεση να παίζει έναν (όχι πρωταγωνιστικό, αλλά) χρήσιμο και κρίσιμο ρόλο, χωρίς να θέλει να καπελώσει κανέναν.

Άφησα για το τέλος δυο ιστορίες που πιστοποιούν αυτό το modus lavorandi και το modus vivendi του και μού τις διηγήθηκε ο Ρικ Πιτίνο…

Ο Αμερικανός προπονητής δεν τον γνώριζε, αλλά έμαθε περί τίνος πρόκειται και μαγεύτηκε όταν τον συνάντησε στην Αθήνα, μάλιστα τον συμπάθησε και τον αγάπησε τόσο πολύ ώστε το καλοκαίρι του 2022 τον προσκάλεσε για να κάνουν παρέα στη Μύκονο, όπου παραθέριζε ο ίδιος!

Η πρόσκληση του Πιτίνο και η άρνηση του Μήτσου

Τον Απρίλιο του 2019, όταν ο "Fabulous Rick" βρισκόταν στον πάγκο του Παναθηναϊκού, τον προσκάλεσε να ακολουθήσει την ομάδα στη Μαδρίτη και να βρίσκεται κοντά της σε ρόλο εμψυχωτή στη σειρά των play offs με τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο Διαμαντίδης είπε "όχι" και όταν τον ρώτησα για ποιο λόγο αρνήθηκε, μου ξεφούρνισε δυο από δαύτους…

"Ο ένας λόγος έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν έχω κάποια ιδιότητα στον Παναθηναϊκό και κάτι τέτοιο θα φαινόταν περίεργο και παράταιρο".

Ο δεύτερος λόγος είναι αυτός ο οποίος εντυπωσίασε τον Πιτίνο και τον έκανε να εκτιμήσει βαθύτατα το ήθος και την ανιδιοτέλεια του Διαμαντίδη. "Τού είπα ότι δεν θέλω να πέσουν πάνω μου οι προβολείς της δημοσιότητας και να καπελώσω την προσπάθεια και την προσωπικότητα των παικτών που αγωνίζονται τώρα. Αυτό θα ήταν πολύ άδικο για την ομάδα και την προσπάθεια της"!

"Σκεπτόταν όπως ο Μπιλ Ράσελ"!

Παρ’ όλα αυτά ο Πιτίνο επέμενε στο ψηστήρι του και δεν τον άφησε σε χλωρό κλαδί, τσιτώνοντας τον κάμποσες φορές.

• Στις 4 Μαΐου 2019 μετά το ματς με τον Χολαργό είπε: "Σήμερα έκανα προπόνηση με κάποιον που είναι λίγο μεγάλος, αλλά θα τον φέρω σε φόρμα. Λέγεται Διαμαντίδης'.
• Στις 6 Ιουνίου 2019 κτύπησε μέσω Twitter: "Σήμερα ο Διαμαντίδης ήρθε στην προπόνηση και του πρόσφερα ένα εκατομμύριο για 14 ημέρες, αλλά αρνήθηκε. Είναι σπουδαίος άνθρωπος, αλλά έπρεπε να πάρει τα λεφτά".
• Στις 17 Μαΐου του 2020 επανήλθε δριμύτερος και του επιδαψίλευσε ένα συγκλονιστικό κομπλιμέντο: "Στην Ελλάδα υπάρχει ένας περίεργος τύπος, που λέγεται Διαμαντίδης. Θα μπορούσε να έχει πολύ καλύτερα στατιστικά, αλλά δεν τον ενδιέφεραν. Έχει την ίδια προσέγγιση με τον Μπιλ Ράσελ, δηλαδή σκεπτόταν πάντοτε τι μπορούσε και τι έπρεπε να κάνει για να βοηθήσει την ομάδα του κυρίως στα τελευταία λεπτά ενός αγώνα".