Χουγκάζ, ξέρεις από... Νοβίτσκι;

Ο Χουγκάζ που κάτι ψιλοκάνει! Λένε πως το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά, αλλά εδώ το ζήτημα ξεπερνάει το δέντρο... Μιλάμε για δάσος από μηλιές! Ο Νίκος Χουγκάζ δεν έγινε μπασκετμπολίστας...

Γεννήθηκε τέτοιος στο Ηράκλειο της Κρήτης και μάλιστα με καθυστέρηση τριών λεπτών σε σχέση με τον δίδυμο αδερφό του και ομότεχνο του, τον Ρόμπερτ!

Γεννήθηκε μπασκετμπολίστας και εκτός από τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά, εκείνο το πρωινό της 4ης Οκτωβρίου του 2000 κληρονόμησε και τα σχετικά γονίδια από τον μπαμπά και τη μαμά...

Ο μπαμπάς είναι ο γνωστός και μη εξαιρετέος Κρις Χουγκάζ, που βρίσκεται ξενιτεμένος στη Γαλλία, συνεχίζοντας ως ρέκτης του μπάσκετ τις τολμηρές εξερευνήσεις του ανά τον κόσμο...

Η μαμά είναι η Σόνια Δάφκου που έπαιξε σε υψηλό επίπεδο και έδρεψε τίτλους, με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, τα Ανω Λιόσια και τον Παναθηναϊκό...

Xθες το απόγευμα που ο Νίκος πέτυχε double-double (18 πόντοι, 11 ριμπάουντ) και οδήγησε τον Ιωνικό στην παρθενική νίκη του στη Stoiximan Basket League επί του Λαυρίου, μια σύντομη ανάρτηση του πατέρα του στο Facebook έμοιαζε με ένα κοίταγμα στον καθρέφτη και συνάμα με τη φωνή της συνείδησης του...

"Αφού νίκησε η ομάδα, κάτι ψιλοκάνεις"!

Σωστό κι αυτό, διότι όντως σημασία δεν έχει μονάχα τι ψιλοκάνει ή τι χοντροκάνει ο Χουγκάζ, αλλά τι κάνει η ομάδα του και πόσο επιδραστικός μπορεί να αποβαίνει στο παιχνίδι της...

Διάβολε, τι να το κάνει εάν κάθε Σαββατοκύριακο είναι ο...best in defeat!

ΤΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΚΑΙ Ο... ΣΑΜΨΩΝ

Το μπάσκετ κυλάει στις φλέβες του Νίκου και του Ρόμπερτ από τη στιγμή που άρχισαν να καταλαβαίνουν τον κόσμο και δεδομένης κιόλας της οικογενειακής παράδοσης, το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον....

Τα δυο αδέρφια άρχισαν να μπιστάνε την μπάλα από την τρυφερή ηλικία των πέντε ετών και ό,τι συνέβη έκτοτε μοιάζει με το χρονικό μιας προαναγγελθείσης καριέρας, που ακόμη βρίσκεται στα πρωτόλεια της...

O Νίκος μυήθηκε στον Πανιώνιο, ύστερα (όταν η οικογένεια μετακόμισε στη Νέα Μάκρη) πέρασε για ένα φεγγάρι από τον Ηλυσιακό, στη συνέχεια στεγάσθηκε για δυο χρόνια στο Περιστέρι, επέστρεψε στη Νέα Σμύρνη όπου πήρε το βάπτισμα του πυρός στο ελληνικό πρωτάθλημα, ακολούθησε η περυσινή θητεία του στο NCAA (με τους Demons του Northwestern State) και να ‘τος πάλι ολοκαίνουργιος στη Νίκαια!

Ολοκαίνουργιος, διότι συν τοις άλλοις κουρεύτηκε κιόλας: απαλλάχθηκε από την αφάνα που κουβάλαγε, αλλά σε αντίθεση με ό,τι συνέβη στον Σαμψών (όταν τον κούρεψε η Δαλιδά) δεν έχασε τη δύναμη του...

Ίσα ίσα, την αύξησε πολύ περισσότερο!

Τη σεζόν 2018-'19 όταν με προπονητές τον πατέρα του και τον Βασίλη Φραγκιά έκανε το ντεμπούτο του στην Α1 έπαιξε σε δέκα αγώνες με μέσο όρο 3.4 πόντους και 1.1 ριμπάουντ.

Πέρυσι στο NCAA έγραψε 9.2 πόντους, 7.2 ριμπάουντ και 1.2 ασίστ.

TRUST THE PROCESS

Τώρα στον Ιωνικό η πρόοδος του είναι... γεωμετρική: στην πρώτη αγωνιστική είχε μηδέν πόντους και ένα ριμπάουντ, στη δεύτερη 9-8, στην τρίτη 11-9, στην τέταρτη 13-9 και χθες 18-11. Δεν τη λες μικρή, ούτε ευκαταφρόνητη αυτή την πρόοδο, χώρια που τρόπον τινά εμπίπτει στην κατηγορία η οποία αποδείχθηκε ευχή και κατάρα για τους Σίξερς...

Trust the process!

Ο Χουγκάζ μοιάζει να είναι ένα process με ονοματεπώνυμο και με σοβαρές προοπτικές που έχουν θέα σε υψηλές σφαίρες, αλλά αυτή η υπόθεση ανάγεται σε χρόνο μέλλοντα...

Προς το παρόν, σκάσε και σκάβε! Είναι καλός στο σκάψιμο, απ' ό,τι τον κόβω. Είναι επίσης καλός και στο σκάσιμο, διότι ξέρει, αντιλαμβάνεται και συνειδητοποιεί ότι σε αυτή τη φάση που βρίσκεται το σιγάν κρείττον εστί του λαλείν... Και συν τοις άλλοις το παίζειν κρείττον εστί του ομιλείν!

Τον έβαλαν εξ απαλών ονύχων σε αυτό το τριπάκι ο μπαμπάς και η μαμά, οπότε δεν χρειάσθηκε να ψάξει αλλού τις συμβουλές και τους κώδικες του...

"Από μικρός ήταν πολύ αφοσιωμένος στο μπάσκετ. Δεν ξέρω εάν γεννήθηκε γι’ αυτό, αλλά το αγάπησε και προσηλώθηκε από τότε που έπιασε την μπάλα στα χέρια του" μου έλεγε πριν από λίγη ώρα ο Κρις, έχοντας μόλις ολοκληρώσει την προπόνηση με την Ουνιόν Ταρμπ-Λουρντ, εκεί στα Πυρηναία.

"Ήταν και παραμένει της λογικής "μπάσκετ και ξερό ψωμί". Σκέψου ότι πολλές φορές τον έδιωχνα με το ζόρι από το σπίτι για να ξεφύγει και να ασχοληθεί με κάτι άλλο και να μην... πήζει" μαρτυρά ο Κρις, ο οποίος είδε τον βλαστό του να ψηλώνει απότομα και να μετριέται πλέον στα 2μ.08.

"Όταν ήταν μικρότερος και πιο κοντός έπαιζε άσος, δυάρι και τριάρι. Πέρυσι στο κολέγιο χρησιμοποιήθηκε ως σμολ φόργουορντ. Με το που γύρισε εφέτος στην Ελλάδα είναι πιο πολύ τεσσάρι".

Στην πραγματικότητα και στη δόκιμη μπασκετική διάλεκτο ο εικοσάχρονος Νίκος είναι ένα μοντέρνο stretch-4 που μπορεί και αρέσκεται να παίζει μέσα-έξω και να σουτάρει με ευχέρεια από τα 6μ.75, μάλιστα μέχρι τούδε, σε πέντε αγώνες, έχει να επιδείξει 6/19 τρίποντα.

Έχει επίσης να επιδείξει 7.6 ριμπάουντ κατά μέσο όρο, ενώ χθες κατέβασε 11 από δαύτα και η επίδοση του θύμισε στον Βαγγέλη Αγγέλου κάτι που είχε ακούσει από το στόμα του Ντον Νέλσον, σε ένα σεμινάριο, το 2002 στο Βελιγράδι...

ΜΕΡΙΚΑ ΓΑ@@@@Α ΡΙΜΠΑΟΥΝΤ

Τέσσερα χρόνια νωρίτερα, όταν ο Νέλσον είχε υποδεχθεί τον Ντιρκ Νοβίτσκι στο Ντάλας, του είχε πει μια κουβέντα, που εντυπώθηκε στο μυαλό του Χαλκιδαίου προπονητή και την κατέστησε κομμάτι της φιλοσοφίας του, ώστε να ορμηνεύει αναλόγως τον κάθε Χουγκάζ...

"Κάνε ό,τι μπορείς να κάνεις, δεν με νοιάζει. Δεν ξέρω εάν είσαι σκληρός ή μαλακός, αλλά αυτό που θέλω είναι να μπαίνεις στο γήπεδο, να σπρώχνεις, να σπρώχνεσαι και να μου δίνεις μερικά γα@@@α ριμπάουντ"!

Αρκετά τέτοια γα@@@@α ριμπάουντ, του τα έδωσε του Αγγέλου χθες ο Νικολάκης!

Του Χουγκάζ του αρέσει το σουτ, αλλά δεν είναι κιόλας εγωιστής ή παρτάκιας ώστε να σκέφτεται μονάχα αυτό και τίποτε άλλο...

Τουναντίον είναι ένας προσγειωμένος νεανίας ο οποίος μετά την περιπέτεια που πέρασε με τον σοβαρό τραυματισμό του και το χάσιμο μιας σεζόν (όταν αγωνιζόταν στο Περιστέρι) έμαθε να εκτιμά και να ζει την κάθε στιγμή ξεχωριστά, χώρια η επιθυμία του να παραμείνει ένα αναπόσπαστο κλαδί του οικογενειακού δένδρου...

Απουσιάζοντας κιόλας από το σπίτι, λόγω της δουλειάς του στο εξωτερικό, ο Κρις δεν πιπιλίζει νυχθημερόν το μυαλό του κανακάρη του.

"Δεν θέλω να επεμβαίνω και να τον επηρεάζω. Πρόκειται για ένα ώριμο παιδί, που ξέρει τι πρέπει να κάνει και έχει καταλάβει πόσο σημαντικό είναι να σέβεται τις αρχές της ομάδας και του παιχνιδιού. Δεν το λέω για να το παινευτώ και να ευλογήσω τα γένια μου, αλλά η νοοτροπία του μου θυμίζει δυο παίκτες που αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για όλο το ελληνικό μπάσκετ".

Ο ΤΣΑΡΤΣΑΡΗΣ, Ο ΠΕΡΠΕΡΟΓΛΟΥ ΚΑΙ Ο ΒΟΪΤΜΑΝ

Ποιους εννοεί ο Κρις; "Τον Κώστα Τσαρτσαρή με τον οποίο ήμουν συμπαίκτης στη Νήαρ Ηστ και τον Στράτο Περπέρογλου που τον θυμάμαι από πιτσιρικά, όντας ασίσταντ στον Πανιώνιο".

Στα μάτια του νυν προπονητή του στον Ιωνικό, Βαγγέλη Αγγέλου ο Χουγκάζ μοιάζει με ένα... πειραματόζωο!

Υπό ποίαν έννοιαν; "Πρέπει να αποκρούσει τους πειρασμούς, να προπονηθεί καλά, να βρει πρότυπα για να γαλουχηθεί και να μην νιώσει ότι έπιασε τον παπά απ’ τα γένια"! Έχει δίκιο ο Αγγέλου, διότι ελέω και της λειψανδρίας ταλέντων, τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν αμέσως πάνω του και τον καθιστούν στόχο!

Τι τύπος παίκτη θα μπορούσε να γίνει ο Νίκος;

Από τα συμφραζόμενα και από κάποιες σκόρπιες κουβέντες του Αγγέλου, φαίνεται ότι του φέρνει στον μυαλό μια προσδόκιμη επαυξημένη και βελτιωμένη έκδοση του νυν φόργουορντ της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Γιοχάνες Βόιτμαν, αλλά σε κάθε περίπτωση τέτοιες αναγωγές και αντιπαραβολές είναι πολύ σχετικές.

Και σχετικές και πρόωρες και ριψοκίνδυνες και επίφοβες, πολλώ δε μάλλον όταν αυτομάτως η κουβέντα πρέπει τάχα να πηγαίνει στο νωπό κιόλας ντραφτ του ΝΒΑ...

Ποιο ντραφτ και... κρις κραφτ, που λέει και μια ψυχή!

Αυτή τη στιγμή ο Χουγκάζ είναι ένας πολλά υποσχόμενος παίκτης, ο οποίος έχοντας προϋπηρεσία στις μικρές Εθνικές ομάδες, κάποια στιγμή, όπως μου είχε μαρτυρήσει ο Θανάσης Σκουρτόπουλος θα λάβει το προσκλητήριο και το χρίσμα της προαγωγής.

Μέχρι τότε όμως, αλλά και μέχρι την επόμενη εμφάνιση του (ανήμερα τη γιορτή του, κόντρα στον Παναθηναϊκό) ισχύει αυτό που έγραψα και πρωτύτερα...

Σκάσε και σκάβε!

Photo Credits: Eurokinissi