Yπάρχουν τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και είναι σεβαστά, αλλά εδώ και σχεδόν δυο χρόνια έχω μια απορία που αποφάσισα να τη δημοσιοποιήσω σήμερα...

Δίσταζα να την καταθέσω τόσο καιρό, αλλά τις τελευταίες ημέρες συνειδητοποίησα ότι το ζήτημα τριβελίζει κόσμο και κοσμάκη, κυρίως δε αυτούς που σουλατσάρουν κάθε μέρα στα γήπεδα με οποιαδήποτε ιδιότητα...

Για ποιο λόγο δεν ανακοινώνονται τα ονόματα των παικτών και των υπολοίπων μελών των ομάδων που προσβάλλονται από κορονοϊό;

Κάνει τζιζ αυτό το ζήτημα, το ξέρω και το αντιλαμβάνομαι, διότι όπως έγραψα από την αρχή, τα κρούσματα επειδή αφορούν την υγεία, εμπίπτουν στα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα...

Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος, ωστόσο υπάρχει και η άλλη που αφορά το δικαίωμα της ενημέρωσης και της πρόληψης των υπολοίπων.

Ναι, τα εν οίκω μη εν δήμω, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, αλλά όταν μια υπόθεση αφορά όλο τον πληθυσμό, τότε θαρρώ πως ξεπερνάει την ιδιωτικότητα.

Ο ρόλος του ντετέκτιβ!

Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στο ΝΒΑ και σε πολλές χώρες (βλέπε Ισπανία), όπου τα κρούσματα ανακοινώνονται επωνύμως, στην Ελλάδα κρατούνται επτασφράγιστα μυστικά και ο καθένας καταφεύγει σε εικασίες ή παριστάνει τον ντετέκτιβ!

Οι ομάδες ανακοινώνουν τον αριθμό των κρουσμάτων και ο καθένας περιμένει το επόμενο ματς για να διαπιστώσει ποιοι λείπουν.

Στο ΝΒΑ αυτή την εποχή οι λίστες των ομάδων είναι γεμάτες από παίκτες που προσβάλλονται επί καθημερινής βάσεως από τον κορονοϊό , με αποτέλεσμα να χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα με τα ρόστερ, να αλλοιώνεται η εικόνα της λίγκας και σε κάποιες περιπτώσεις να παίζεται μια παρωδία.

Εκεί λοιπόν τα κρούσματα ανακοινώνονται με θρησκευτική ευλάβεια και όλοι γνωρίζουν ποιοι παίκτες και προπονητές εντάσσονται στα πρωτόκολλα υγείας και ασφαλείας, τα οποία διαρκούν επί δέκα ημέρες, ενώ πιθανότατα η καραντίνα θα μειωθεί στο εξαήμερο.

Το τουμπεκί και ο Μαυροειδής

Στην Ελλάδα όμως, τουμπεκί ψιλοκομμένο!

Εάν δεν κάνω λάθος μέσα σε αυτή την καταιγίδα κρουσμάτων που πλήττουν όλο το ελληνικό μπασκετικό οικοσύστημα, το μόνο κρούσμα που δημοσιοποιήθηκε ονομαστικά είναι αυτό του αρχηγού της ΑΕΚ, Δημήτρη Μαυροειδή.

Πιστεύω λοιπόν ότι τα κρούσματα πρέπει να ανακοινώνονται ονομαστικά, ώστε να εξασφαλίζεται η πρόληψη στο περιβάλλον όλων όσοι νοσούν...

Οι παίκτες κυκλοφορούν στα γήπεδα, έρχονται σε επαφή με κόσμο, μιλούν μπροστά στις κάμερες, ακουμπάνε αντικείμενα και πάει λέγοντας...

Δεν είμαι λοιμωξιολόγος, ούτε υποστηρίζω σώνει και καλά ότι οι νοσούντες διασπείρουν τον ιό και θα κολλήσουν όλους όσοι τους πλησιάζουν, αλλά αυτοί που έρχονται σε επαφή με επιβεβαιωμένα κρούσματα έχουν το δικαίωμα της ενημέρωσης ώστε να διαπιστώσουν εάν ανήκουν στο τόξο της ιχνηλάτησης, να υποβληθούν άμεσα σε τεστ και να κανονίσουν την πορεία τους, πολλώ δε μάλλον τώρα που ενέσκηψε και η μετάλλαξη Όμικρον.

Το μέτρο ισχύει από την αρχή

Προσπάθησα να ξεψαχνίσω σήμερα την υπόθεση και η απάντηση που πήρα από παράγοντες των φορέων του μπάσκετ και της ΓΓΑ ήταν η ίδια: τα ονόματα δεν ανακοινώνονται για να μην παραβιασθούν τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα.

Δεν υπάρχει κάποια κεντρική απόφαση, ούτε επιβλήθηκε κάποια ντιρεκτίβα από το Υπουργείο Υγείας και την αθλητική ηγεσία, απλώς αυτή η λογική υιοθετήθηκε από την πρώτη στιγμή και συνεχίζεται.

Αναρωτιέμαι πάντως πώς αυτά τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα δεν ισχύουν στην Ισπανία και κυρίως στις ΗΠΑ, όπου σε τέτοια ζητήματα η κοινωνία είναι πολύ μυγιάγγιχτη!

Και στο κάτω κάτω της γραφής, όσοι προσβάλλονται από τον κορόνοϊό, προφανώς δεν θα πρέπει να θεωρούνται...μιάσματα (sic), τουναντίον σε τέτοιες περιπτώσεις η ενημέρωση αποτελεί την καλύτερη πρόληψη.

Αυτά, λοιπόν και –επειδή όντως το θέμα είναι ευαίσθητο και λεπτό, πάσα ένστασις δεκτή!