Τα παιδιά που έγιναν άντρες
Ο Παναθηναϊκός έριξε στο κανναβάτσο την Άλμπα και ο Βασίλης Σκουντής απομονώνει και φωτίζει τις εικόνες του Λευτέρη Μαντζούκα και του Νεοκλή Αβδάλα.
Mε το συμπάθιο κιόλας για την αγοραία αναφορά μου, αλλά παλιά λέγαμε πως για να γίνει κάποιος άντρας πρέπει να περάσει το κατώφλι ενός...οίκου ανοχής (sic)!
Την σήμερον ημέραν-για την ακρίβεια χθες (10/12)-για να γίνει κάποιος άντρας, έπρεπε να παίξει με τον Παναθηναϊκό κόντρα στην Αλμπα!
Ο Δημήτρης Πρίφτης είναι πατέρας μιας κόρης, αλλά την Παρασκευή το βράδυ του ταίριαζε ο ρόλος του περίφημου θεατρικού έργου του Αρθουρ Μίλερ...
Ήταν, λέει, όλοι τους παιδιά μου!
Ασφαλώς ο Λευτέρης Μαντζούκας έχει τον δικό του βιολογικό πατέρα, το ίδιο και ο Νεοκλής Αβδάλας, του οποίου ο γεννήτορας, ο Δημήτρης Αβδάλας, τυγχάνει να είναι πολύ πιο γνωστός στην πιάτσα...
Η κηδεμονία του Πρίφτη
Χθες το βράδυ όμως αμφότεροι βρέθηκαν όχι μόνο να κουτσάρονται, αλλά και να κηδεμονεύονται από τον προπονητή τους...
Ο Γουίνστον Τσόρτσιλ είχε πει κάποτε πως «η νίκη έχει πολλούς πατεράδες, ενώ η ήττα είναι ορφανή».
Ουδέν αληθέστερον τούτου!
Εάν ο Παναθηναϊκός δεν ενεργοποιούσε τα (κρυμμένα στα έγκατα του ΟΑΚΑ για ένα ημίχρονο) αμυντικά ανακλαστικά του, ή ορφάνια της ήττας θα ήταν απελπιστική!
Την ανάγκην ποιούμενοι φιλοτιμίαν όμως οι Πράσινοι από ένα σημείο και πέρα δεν αρκέστηκαν να βλέπουν το τυράκι του up tempo game, του run and gun, των πολλών τριπόντων, του μεγάλου σκορ (με τη σούμα των 55 πόντων στο πρώτο δεκάλεπτο) και μιας αλεγρίας που παρέπεμπε σε All Star Game...
Η λυπητερή του Πεδουλάκη
Εδέησαν να δουν και τη φάκα στην οποία θα έπεφταν σούμπιτοι εάν συνέχιζαν τον ίδιο χαβά, όπως είχε συμβεί στις 14 Νοεμβρίου του 2019 στο φαντασμαγορικό και χάρμα ειδέσθαι ματς απέναντι στον ίδιο αντίπαλο, τη λυπητερή του οποίου πλήρωσε ο Αργύρης Πεδουλάκης!
Εκείνο το βράδυ οι Βερολινέζοι έριξαν στο κανναβάτσο τον Παναθηναϊκό με 106-105, στην κατάληξη του δράματος των δυο παρατάσεων (88-88, 98-98) με τον Ταϊρίς Ράις να αστοχεί σε τρίποντο στην εκπνοή.
Η κόρνα της λήξης βρήκε σοκαρισμένους τους Πράσινους, χώρια το γεγονός ότι πήγε στράφι η ονειρώδης εμφάνιση του Ιωάννη Παπαπέτρου ο οποίος «έγραψε» 39 πόντους (9/10 δίποντα, 6/12 τρίποντα, 3/4 βολές), πέντε ριμπάουντ, τρεις ασίστ, δυο κλεψίματα και κανένα λάθος σε 48 λεπτά και 53 δευτερόλεπτα!
Είχε προηγηθεί ο αποκλεισμός από τον Προμηθέα Πατρών στον προημιτελικό του Κυπέλλου Ελλάδος στην Πάτρα (81-79) και η ήττα από την Αλμπα οδήγησε τον Περιστεριώτη προπονητή για τρίτη φορά στην έξοδο...
Η εκ των ων ουκ άνευ συνθήκη
Δυο χρόνια αργότερα, στο χθεσινό ματς, δικαιώθηκαν το δίχως άλλο, οι Αμερικανοί οι οποίοι πρεσβεύουνμια βασική αρχή του μπάσκετ, η οποία συνιστά και την εκ των ουκ άνευ συνθήκη για να στέκεται όρθια μια ομάδα...
Defense is the name of the game!
Δεν θα αναλωθώ περισσότερο σε αυτή την υπόθεση, καθόσον αναδείχθηκε από της τηλοψίας και επισημάνθηκε κατά κόρον, με την προσδοκία των Πρασίνων να αποτελέσει έστω και με μπόλικη καθυστέρηση σημείο αναφοράς στο παιχνίδι, στη νοοτροπία τους και στην εν γένει κουλτούρα τους...
Είχε μαλλιάσει άλλωστε η γλώσσα του Πρίφτη από την παραμονή του αγώνα να εστιάζει στη σκληράδα την οποία έπρεπε να βγάλει –και να την κάνει λάβαρο- η ομάδα του στο συγκεκριμένο ματς.
Το είπε και στην ανάπαυλα, όταν του έτεινε το ημίχρονο η Δώρα Παντέλη...
«Ας σοβαρευτούμε λίγο στην άμυνα», όπερ και εγένετο με ζήλο, με πάθος, με μανία και με λύσσα!
«Σ’ έχω σταμπάρει στο καινούργιο μου τεφτέρι»
Ερήμην του Νεμάνια Νέντοβιτς και με τον Ιωάννη Παπαπέτρου και τον Οκάρο Γουάιτ να είναι ωσεί παρόντες (μετά τους τραυματισμούς τους), ο Πρίφτης δεν είχε άλλη επιλογή από το να κοιτάξει τον Μαντζούκα και να του πει «βουρ στον πατσά!
Τον έριξε στην αρένα και ο σώζων εαυτόν σωθήτω!
Η ...διακριτική παρουσία των δυο φόργουορντ άνοιξε τον δρόμο στον Λευτέρη τον οποίο, εκών άκων ο Πρίφτης δεν έχει σταμπάρει στο παλιό του το τεφτέρι, όπως τραγούδαγε η Αλίκη Βουγιουκλάκη στην ταινία «Διπλοπενιές»!
Τον Μαντζούκα ο Πρίφτης τον έχει σταμπάρει στο καινούργιο τεφτέρι του και μάλιστα χθες τον άφησε να σουλατσάρει εκεί για 13 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα και όχι χωρίς νόημα!
Του είχε δώσει άλλα 13 λεπτά και 38 δευτερόλεπτα στον αγώνα με τη Ρεάλ στη Μαδρίτη, όμως έτερον, εκάτερον: τότε ο Παναθηναϊκός πέρασε και δεν ακούμπησε (88-65), ενώ χθες συνδυάσθηκε το τερπνόν μετά του ωφελίμου.
Ακόμη κι αν ο Παναθηναϊκός γνώριζε την ήττα, ο Μαντζούκας θα γινόταν ένα βολικό άλλοθι για τον Πρίφτη αν και το ποιόν του ανδρός δεν είναι τέτοιο, ώστε να απεκδύεται των ευθυνών του και να τις ρίχνει αλλού...
He got game
Συνέλαβα τον εαυτό μου, από ένα σημείο και πέρα, να παρακολουθεί ασκαρδαμυκτί τις κινήσεις και όλη τη λειτουργία του γεννημένου στις 8 Ιουλίου του 2003 φόργουορντ...
Ε, λοιπόν και σε αυτή την περίπτωση επιβεβαιώνεται ένα αμερικανικό τσιτάτο το οποίο μάλιστα έγινε και τίτλος στην ταινία που γύρισε το 1998 ο Σπάικ Λι με τον Ντένζελ Ουάσινγκτον, τη Μίλα Γιόβοβιτς και τον Ρέι Αλεν...
He got game!
Oντως ο εξ Ιωαννίνων ορμώμενος νεανίας έδειξε ότι έχει θέση σε αυτό το παιχνίδι και ότι μπορεί να σταθεί ανάμεσα σε άνδρες, χώρια που χθες έδειξε να ενηλικιώνεται απότομα...
Η στατιστική εικόνα του δεν λέει τίποτε ή μάλλον λέει λίγα: μηδέν πόντοι, 0/2 σουτ, τέσσερα ριμπάουντ, μία ασίστ, μία τάπα και δύο φάουλ σε 13 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα...
Περισσότερο όμως από αυτή, υπάρχει η μεγάλη εικόνα του: το πώς κινούνταν, το πώς κάλυπτε, το πώς έπαιζε στο transition game, το πώς διάβαζε τις φάσεις στην άμυνα, το πώς δεν εξετέθη!
Εάν όλα αυτά θεωρηθούν υπερβολές του κιτρίνου τύπου, μπορούν να ερωτηθούν σχετικώς ο Λουίς Ολίντε και ο Γιοχάνες Τίμαν, τους οποίους κλήθηκε να μαρκάρει και κάθε άλλο παρά αβαρία προκάλεσε στη λειτουργία της άμυνας του Παναθηναϊκού.
Ο Μαντζούκας είναι προικισμένος με ταλέντο και όσο παίζει, τόσο θα το δείχνει.
Τελεία!
Οι απορίες του γιου μου
Το ίδιο ισχύει και για τον έτερο Καππαδόκη της πράσινης generation-X, τον γεννημένο στις 4 Φεβρουαρίου του 2006 Νεοκλή Αβδάλα, ο οποίος υπακούοντας στα κελεύσματα του κόσμου μπουμπούνισε ένα σουτ και στο καπάκι έτυχε κιόλας το παρθενικό καλάθι του με ένα κάρφωμα στον αιφνιδιασμό.
Τον είδε ο γιος μου που είναι έναν χρόνο μικρότερος του και παίζει κι ελόγου του μπάσκετ και έπαθε ζημιά!
«Μπαμπά πώς άφησαν αυτό το παιδί να παίξει με τους μεγάλους; Πληρώνεται κιόλας;» αναρωτήθηκε...
Δεν ξέρω πόσα λεφτά παίρνει ο Αβδάλας, σίγουρα πάντως πληρώνεται σε εμπειρίες και προοπτικές...
Το θυμικό του Μέικον
Κλείνω με δυο φάσεις που αποτελούν παραλλαγές του θυμικού ενός παίκτη...
Με το σκορ στο 49-43 ο Ντάριλ Μέικον φεύγει στον αιφνιδιασμό, πατάει... χειρόφρενο, όπως έλεγα παλιά για τα σουτ του Παναγιώτη Γιαννάκη και πλέον για εκείνα του Στεφ Κάρι...
Αστοχεί, κάνει μορφασμούς και χτυπιέται μόνος του!
Με το σκορ στο 62-59 και ενώ απομένουν πέντε λεπτά, ο Αμερικανός γκαρντ σουτάρει ξανά και αυτή τη φορά το βάζει...
Αμέσως γυρίζει προς την εξέδρα και με τις χειρονομίες του ξεσηκώνει τον κόσμο, χώρια που εάν το είχε πρόχειρο θα άνοιγε και μια σαμπάνια να το γιορτάσει!
