Το αερικό του Μπράουν και η ρεπλίκα του 2009

Εγώ εάν ήμουν στη θέση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου θα έθετα όρο στον Λορέντζο Μπράουν να ζητήσει μια συγνώμη, αλλιώς δεν θα του έδινα το συμβόλαιο και θα τον άφηνα να βουρλίζεται αλλού!

Αυτή τη συγνώμη δεν την οφείλει ο ίδιος ο παίκτης, αλλά η σύντροφος του, η Κέιλ Καλχούν...

Ο λόγος;

Το πρωί της 8^ης του περασμένου Μαΐου λίγες ώρες μετά τη νίκη του Παναθηναϊκού επί της Μακαμπί στο Game 5 και την πρόκριση του στο FinalFour η λεγάμενη ανάρτησε στο Insτagram ένα μήνυμα που δεν εμπίπτει στο λεγόμενο savoirvivre:

"EuroLeague, δείτε τους διαιτητές σας! Δεν είναι ωραίο να βλέπεις να σε κλέβουν"!

H ερώτηση του Γιαννακόπουλου και η απάντηση του Ομπράντοβιτς!

Έστω κι αν δεν πέρασε πολύς καιρός από τότε ο πανδαμάτωρ χρόνος προφανώς λειτούργησε θεραπευτικά και τώρα που ο Μπράουν εντάσσεται στο ρόστερ των επτάκις πρωταθλητών Ευρώπης, προφανώς κανείς δεν δίνει σημασία σε εκείνο το σχόλιο...

Σήμερα το πρωί μαρτυρώντας και προαναγγέλλοντας τη συμφωνία με τον 34χρονο γκαρντ ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ρωτούσε τον διάσημο πλέον γάτο του, ονόματι Free, εάν "με τον Μπράουν και τον άλλον που έχουμε πει, παίρνουμε την Ευρωλίγκα αήττητοι;"

Δεν ξέρω τι απάντησε ο γάτος, αλλά θαρρώ πως σε αυτή την ερώτηση θα μπορούσε να έχει λόγο ο... Ζέλικο Ομπραντοβιτς που αριβάρει κιόλας στην Αθήνα για το σπουδαίο σεμινάριο προπονητών της EuroLeague!

Το εννοώ αυτό διότι με την απόκτηση του Λορέντζο Μπράουν και την παραμονή του Κώστα Σλούκα, του Κέντρικ Ναν και του Τζέριαν Γκραντ ο Εργκίν Αταμάν μπορεί apriori να νιώθει όπως ο Ζοτς, ο οποίος τη σεζόν 2008-09 είχε στη δούλεψη του μια πεντάδα γκαρντ περιωπής.

Της Παναγιάς τα μάτια!

Ιδού αυτό το backcourt με διευθύνσεις και ονόματα: Δημήτρης Διαμαντίδης, Βασίλης Σπανούλης, Σαρούνας Γιασικέβιτσους, Ντρου Νίκολας, Νίκος Χατζηβρέττας, τουτέστιν της Παναγιάς τα μάτια!

Βεβαίως εκείνη η SuperTeam του Παναθηναϊκού που θεωρείται από πολλούς ως η κορυφαία ομάδα στη σύγχρονη ιστορία της EuroLeague δεν κατέκτησε αήττητη τον τίτλο, τουναντίον της βγήκε η... χολή μέχρι να ρίξει στο βερολινέζικο κανναβάτσο τον Ολυμπιακό και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας που μάλιστα είχαν την τελευταία επίθεση, με τον Γιάννη Μπουρούση και τον Ραμούνας Σισκάουσκας!

Και είχε και τον Ομπράντοβιτς να βγαίνει σαν την Κασσάνδρα (στο πλαίσιο της παγιωμένης λογικής του να δημιουργεί τεχνητές κρίσεις πανικού) στις 14 Ιανουαρίου, μετά το ματς με την Πρόκομ και να δηλώνει "Πώς θα πάει αυτός ο Παναθηναϊκός στο F4; Ούτε γι' αστείο".

Δέκα πέντε χρόνια αργότερα ο Εργκίν Αταμάν θα μοστράρει ένα κουαρτέτο που ίσως δεν απέχει παρά πολύ από εκείνο του 2009, χώρια άλλοι τρεις παίκτες οι οποίοι επικουρικά και κατά συνθήκην πλαισιώνουν την περιφερειακή γραμμή: ο Δημήτρης Μωραΐτης, ο Παναγιώτης Καλαιτζάκης και ο Μάριους Γκριγκόνις, με τον δεύτερο και τον τρίτο να είναι περισσότερο τριάρια παρά δυάρια...

Όταν "σκότωσε" τον Ολυμπιακό...

Ο Μπράουν είναι γνωστός και μη εξαιρετέος από τη θητεία του τόσο στη EuroLeague, όσο και στην Εθνική ομάδα της Ισπανίας την οποία (παρέα συν τοις άλλοις και με τον εκ νέου συμπαίκτη του στον Παναθηναϊκό) Χουάντσο Ερνανγκόμεθ) οδήγησε στο θρόνο του EuroBasket 2022.

Είναι επίσης γνωστός και μη εξαιρετέος για την οργιώδη εμφάνιση του στις 20 Δεκεμβρίου του 2019 στο Βελιγράδι όπου φορώντας τη φανέλα του Ερυθρού Αστέρα (και με προπονητή τον Ντράγκαν Σάκοτα) «σκότωσε» τον Ολυμπιακό!

Εκείνο το βράδυ ο λεγάμενος σκόραρε 34 πόντους με 11/18 δίποντα, 2/4 τρίποντα και 6/9 βολές, πήρε τρία ριμπάουντ, μοίρασε τέσσερις ασίστ και καθάρισε την μπουγάδα για το 88-81.

Μιας και το ‘φερε η κουβέντα οι 34 πόντοι σε εκείνο το ματς αποτελούν το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ σκοραρίσματος της καριέρας του στη EuroLeague μετά τους 36 στο ματς Μπάγερν - Μακάμπι στις 2 Δεκεμβρίου 2022.

Συνολικά σε 161 αγώνες στην κορυφαία διοργάνωση με τον Ερυθρό Αστέρα, τη Φενέρμπαχτσε, την Ούνικς Καζάν και τη Μακαμπί ο Μπράουν έχει μέσο όρο 13.3 πόνους, 2.9 ριμπάουντ, 5.1 ασίστ και 1.2 κλεψίματα. Not bad, αν μη τι άλλο...

Το αερικό και η βάσανος

Τι σόι παίκτης είναι ο Μπράουν;

Όταν τον πρωτοείδα μού καρφώθηκε στο μυαλό ένας χαρακτηρισμός που νομίζω ότι του ταιριάζει.. Είναι και πάντως παίζει σαν αερικό!!!

Τι πάει να πει αυτό;

Απλούστατα εμφανίζεται και εξαφανίζεται σαν ξωτικό!

Αυτό φαντάζομαι πως μπορούν να το πιστοποιήσουν ο Αταμάν, οι συνεργάτες του και όλοι οι παίκτες του Παναθηναϊκού που τον... έφαγαν στη μάπα σε επτά αγώνες της περυσινής σεζόν και τον ξέρουν σαν κάλπικη δεκάρα!

Βεβαίως ο Μπράουν κάθε άλλο παρά κάλπικη δεκάρα είναι, τουναντίον διαθέτει μεγάλη ποιότητα, ανεκτίμητη αξία και συν τοις άλλοις χρειάσθηκε να υποβληθεί όσο λίγοι αντίπαλοι των Πράσινων, στη διαδικασία της βασάνου σε όλα τα ματς και δη στη σειρά των playoffs.

Δημιουργός και εκτελεστής

Ο πρώην παίκτης των Σίξερς, των Τίμπεργουλβς, των Σανς και των Ράπτορς συνδυάζει με αριστοτεχνικό τρόπο τον δημιουργικό οίστρο με την εκτελεστική ικανότητα και γι' αυτό είναι μανίκι το μαρκάρισμα του.

Εδώ υπεισέρχονται οι επί μέρους διαστάσεις αυτού του συνδυασμού, καθόσον ο Μπράουν ξέρει να αντιδρά αναλόγως με το πώς συμπεριφέρεται η αντίπαλη άμυνα.

Όταν η Μακαμπί προκρίθηκε στα playoffs και έπεσε πάνω στον Παναθηναϊκό, οι Πράσινοι έπρεπε να επιλύσουν αυτή τη δύσκολη άσκηση, που μάλιστα έγινε δυσκολότερη μετά το 1-2 και πριν από τον τέταρτο αγώνα στο Βελιγράδι...

Οι βασικοί άξονες στο scoutingreport των μετέπειτα πρωταθλητών Ευρώπης είχαν να κάνουν με τα διάφορα πλάνα και τις εναλλακτικές επιλογές που έχει στο ρεπερτόριο του ο Μπράουν...

Όπως ο Μήτσος και ο Θοδωρής...

• Πρώτα απ’ όλα είναι διορατικός και βλέπει όλες τις πάσες, ακόμα κι όταν αυτές χρειάζονται κιάλια, ενώ επειδή είναι ψηλός γκαρντ (1μ.96) όταν πιέζεται μπορεί να σηκώσει τα χέρια και να πασάρει από ψηλά, όπως το διέπρατταν συχνά με τηλεκατευθυνόμενο τρόπο ο Δημήτρης Διαμαντίδης και ο Θοδωρής Παπαλουκάς.
• Κινείται χωρίς την μπάλα, ενώ όταν την έχει στη διάθεση του τη μανουβράρει με μεγάλη ικανότητα, είτε με reverse, είτε περνώντας την κάτω από τα πόδια και συνάμα (όπως συμβαίνει και με τον Νικ Καλάθη) έχει την ικανότητα να επιταχύνει πάνω στη ντρίμπλα και να χάνεται από τα ραντάρ!
• Ο Παναθηναϊκός δοκίμασε αρκετές φορές να τον μαρκάρει από το αδύνατο χέρι, αλλά και πάλι έβρισκε τον τρόπο να απεγκλωβισθεί.

Ο διακτινισμός και το δίπορτο

• Το α λα Νίκος Γκάλης ελαφρύ περπάτημα του πάνω στο παρκέ και η ικανότητα του να διακτινίζεται δεν επιτρέπει στον προσωπικό αντίπαλο του να τού αφήσει ούτε έναν πόντο στο μαρκάρισμα.
• Ως εκτελεστής όταν αντιμετωπίζει επιθετικές άμυνες μπορεί να κάνει split και να περνάει ανάμεσα χωρίς να ζορίζεται ιδιαιτέρως.
• Απέναντι στις επιθετικές άμυνες διώχνει την μπάλα και στήνει συνεργασίες στο shortroll με τον σέντερ, όπως συνέβαινε στη Μακάμπι με τον Τζος Νίμπο.
• Απέναντι σε πιο παθητικές καταστάσεις (flat) τραβάει πάνω του την άμυνα και δημιουργεί τις προϋποθέσεις του pickn’ roll με τον σέντερ, ενώ μπορεί να εκτελέσει είτε με midrange είτε με floater.

Αυτά προς το παρόν, όσο για τα υπόλοιπα, όπως συνηθίζω α γράφω σε τέτοιες περιπτώσεις, θα τα βρει η υπηρεσία...