Προ πολλών ετών μετά από μένα ματς στο οποίο η ΤΣΣΚΑ Μόσχας είχε πετύχει (σε ένα ματς που σπάω το κεφάλι μου, αλλά δεν το θυμάμαι) καλάθι σε κατοχή δυόμισι δευτερολέπτων, είχα ρωτήσει έκπληκτος τον Ετορε Μεσίνα το πώς και το γιατί...

«Δυόμισι δευτερόλεπτα είναι πολλά» μου είχε πει γελώντας και χθες το βράδυ αποδείχθηκε ότι δεν είχε άδικο!

Τουναντίον είχε δίκιο, διότι προϊούσης της βραδιάς και με όλα όσα γένηκαν μετά το δικό του τάιμ άουτ, αποδείχθηκε και το ένα δευτερόλεπτο είναι πολύ!

Εάν όχι πολύ, τουλάχιστον αρκετό για να αλλάξει η ιστορία ενός αγώνα.

Άλαλα τα χείλη των ασεβών, όσο για τους άπιστους Θωμάδες, που θα έχουν οσονούπω την τιμητική τους (με την Ανάσταση του Κυρίου) αυτοί όντως μπορούν να θέσουν τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων!

Στο ταμπλό εννοώ, εκεί όπου άφησε τα αποτυπώματα του ο Ζακ ΛεΝτέι!

Πλάκα πλάκα εκεί όπου απογειώθηκε ο δράστης του εγκλήματος, θα μπορούσε εκτός από την μπάλα να πιάσει κι έναν καφέ φρέντο, όπως άλλωστε το έχει διαπράξει και ομολογώ ότι (μεταδίδοντας τον αγώνα στην Cosmote TV) κόντεψα να πω «δεν περιγράφω άλλο»!

ΜΙΑ ΓΟΥΛΙΑ ΚΑΦΕ

Το περιστατικό συνέβη στις 4 Μαΐου του 2019, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, πέντε λεπτά και 40 δευτερόλεπτα προτού ολοκληρωθεί η αναμέτρηση ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στον Κολοσσό Ρόδου...

Το σκορ ήταν 83-59 και σε μια φάση στην επίθεση, ο ΛεΝτέι έχασε την ισορροπία του και προσγειώθηκε άτσαλα εκτός παιδιάς και μάλιστα πάνω σε μια κοπέλα που καθόταν πίσω από την μπασκέτα και εκτός από το ματς απολάμβανε και τον φρέντο της...

Με το πού έπεσε πάνω της, όχι μόνο δεν έχασε την ψυχραιμία του, αλλά βρήκε και το χιούμορ του...

Πήρε λοιπόν το πλαστικό ποτήρι με τον καφέ, τράβηξε μια γουλιά και ύστερα σαν να μη συμβαίνει τίποτε επέστρεψε στο γήπεδο για να παίξει άμυνα.

Ο Ντέιβιντ Μπλατ έπαθε την πλάκα του, όπως όλοι και το ενσταντανέ έγινε μέσα σε ελάχιστο χρόνο viral!

Χθες ο ΛεΝτέι δεν ήπιε καφέ, αλλά θα μπορούσε να τρατάρει τον καφέ της παρηγοριάς στους τεθλιμμένους Βαυαρούς και δη στον δόλιο τον Αντρέα Τρινκιέρι που δεν κατάλαβε κιόλας τι έγινε και πώς η νίκη γλίστρησε μέσα από τα χέρια τους....

Όσο κλισέ κι αν ακούγεται, ασφαλώς η ακροτελεύτια φάση του θρίλερ που παίχθηκε στο Mediolanum Forum είναι βγαλμένη από την προπόνηση και από το playbook του Μεσίνα, ο οποίος όπως κάθε προπονητής, έχει μια λίστα με SOS στην ατζέντα του...

ΤΑ SPECIALS ΚΑΙ ΤΟ COLPO GROSSO

Αυτά που από παλιά οι προπονητές αποκαλούν «specials», πάει να πει ειδικές καταστάσεις στα τελειώματα των αγώνων που κρίνονται σε μια φάση, σε μια κατοχή, σε ένα δευτερόλεπτο.

Για την ακρίβεια στο ένα δευτερόλεπτο και στα δυο δέκατα, όπου γύρισαν οι διαιτητές το χρονόμετρο, αφού προηγουμένως εξιχνίασαν τη φάση στο instant replay.

Το σενάριο με το οποίο σκοράρει ο ΛεΝτέι και σφραγίζει το μεγάλο ριφιφί των Λομβαρδών, ταιριάζει γάντι σε μια κουβέντα που λένε οι Ιταλοί σε τέτοιες περιπτώσεις και τη μάθαμε από παλιές ποδοσφαιρικές μεταδόσεις...

Colpo grosso!

Στ’ αλήθεια είναι μια φάση βγαλμένη από την πιο διεστραμμένη φαντασία διότι συμβαίνουν πολλές καταστάσεις μαζεμένες και συντελείται ένας συνδυασμός επιθετικής αριστείας και αμυντικής ολιγωρίας...

Όσο αριστοτεχνική και αριστουργηματική είναι η λειτουργία των Μιλανέζων, άλλο τόσο οι φιλοξενούμενοι επιδίδονται σε μια σκυταλοδρομία λαθών!

Είναι γνωστό τοις πάσι άλλωστε πως όλα τα αθλήματα είναι παιχνίδια λαθών, αλλιώς τα ματς θα έληγαν με 0-0!

Οι τρις πρωταθλητές Ευρώπης (1966, 1986, 1987) γύρισαν από το -19 και πέρασαν μπροστά με 77-74 χάρη στο τρίποντο του Σέρχιο Ροντρίγκεθ, προτού μειώσει ο Γουέιντ Μπάλντουιν με 2/2 βολές σε 77-76.

Ακολουθούν οι 2/2 βολές του Τζέιμς Γκιστ που ξαναβάζει μπροστά την Μπάγερν (77-78) και ο Μεσίνα καλεί τάιμ άουτ και λέι το ποίημα του στους παίκτες....

Το σενάριο βγήκε όπως το σχεδίασε ο Έκτωρ, αλλά μέχρι να πετάξει ο Μάλκολμ Ντιλέινι την μπάλα στον ΛεΝτέι και να σκοράει ελόγου του με το alley-oop συμβαίνουν σημεία και τέρατα, που τα ανακάλυψα ξαναβλέποντας τη φάση σε πολλαπλά replays.

TΑ ΣΚΡΙΝ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΘΗ

Ενώ λοιπόν, ο Ζαν Σίσκο μαρκάρει στο ένα μέτρο την επαναφορά του Ντιλέινι, την ίδια στιγμή και μέχρι το άλλοτε πρωτοπαλίκαρο του Γιώργου Μπαρζώκα στη Λοκομοτίβ Κουμπάν να στείλει την μπάλα εντός παιδιάς, επιτιθέμενοι και αμυνόμενοι κινούνται αενάως...

Ο Κάιλ Χάινς στήνει ένα σκριν στην κορυφή για να περάσει ο Ροντρίγκεθ...

Ο Πάουλ Τσίπτσερ και ο Τζέιλεν Ρέινολντς μπερδεύονται στην αλλαγή που είχε ζητήσει ο Τρινκιέρι και κολλάνε αμφότεροι πάνω στον Χάινς...

Την ίδια στιγμή ο Κέβιν Πάντερ συγκλίνει από το δεξιό φτερό της επίθεσης (όπου βρισκόταν με την πιθανή εναλλακτική επιλογή να εκτελέσει ένα corner-3) και παρασύρει μαζί του τον Βλάντιμιρ Λούτσιτς με αποτέλεσμα να αδειάσει η ρακέτα...

Στο κέντρο ο Ροντρίγκεθ κάνει μια κίνηση curl και ταυτόχρονα ο ΛεΝτέι αφήνει πίσω του τον Γκιστ, ορμάει προς τη ρακέτα, όπου δέχεται τη back door πάσα από τον Ντιλέινι και σκοράρει με το tip in απέναντι στον Ρέινολντς.

Το ‘βαλε, το ‘βαλε, όπως θα έλεγε και ο Δημήτρης Χατζηγεωργίου, εφόσον περιέγραφε το ματς αντί του Γρηγόρη Παπαβασιλείου!

Ο ΜΠΑΡΚΛΕΙ ΚΑΙ Ο ΤΑΚΤΙΚΙΣΤΗΣ

Το ‘βαλε και άλλα τα άλλα είναι Ιστορία!

Μια Ιστορία η οποία εκτός του ότι κάνει μάγκα τον Μεσίνα, επιβεβαιώνει κιόλας το ρηθέν υπό του Τσαρλς Μπάρκλεϊ ότι «δεν υπάρχει τίποτε πιο συγκλονιστικό στα σπορ από τα τελευταία δευτερόλεπτα ενός αγώνα μπάσκετ».

Εν προκειμένω, από το τελευταίο δευτερόλεπτο που και πολύ ήταν!

Βεβαίως ο προπονητής της Αρμάνι υπήρξε δίκαιος και τίμιος: δεν έχει κιόλας ανάγκη να πουλήσει τον εαυτό του, οπότε το σχόλιο του ήταν και ορθό και ακριβές και αληθές...

Players did it, οι παίκτες το έκαναν!

Ο Μεσίνα ανήκει στη συνομοταξία των great tacticians: είναι ένας σπουδαίος τακτικιστής ο οποίος χθες είδε το σχέδιο του να δικαιώνεται, όχι μόνο από την ικανότητα των παικτών του, αλλά και από τη .

Βλέποντας και ξαναβλέποντας αυτή τη φάση, μου ήρθαν ακαριαία στο μυαλό άλλες τρεις που έχουν συμβεί σε ανάλογες περιπτώσεις τους τελευταίους επτά μήνες, στην εντεύθεν και στην εκείθεν πλευρά του Ατλαντικού...

Η ΘΕΙΚΗ ΠΑΣΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥΡΙ ΚΑΙ ΤΟ CORNER-3 ΤΟΥ ΑΝΟΥΝΟΜΠΙ

Η πρώτη πράξη αυτής της τριλογίας γράφτηκε στις 3 του περασμένου Σεπτεμβρίου, στον τρίτο ημιτελικό της Ανατολής ανάμεσα στους Ράπτορς και στους Σέλτικς...

Απέμενε μισό δευτερόλεπτο για να λήξει ο αγώνας, οι Βοστωνέζοι προηγούνταν με 103-101 και οι πρωταθλητές της προηγούμενης σεζόν είχαν μια τελευταία ευκαιρία να σώσουν το τομάρι τους...

Με περιορισμένο οπτικό πεδίο, καθώς απέναντι του στεκόταν ο θεόρατος Τάκο Φολ, ο Κάιλ Λάουρι ανέλαβε το inbound από την πλάγια γραμμή και με μια... θεϊκή πάσα βρήκε στην απέναντι (αδύνατη) πλευρά τον Οου Τζι Ανουνόμπι, που ήταν ακροβολισμένος και οπλισμένος...

Στην άμυνα των Σέλτικς ο Τζέιλεν Μπράουν και ο Ντάνιελ Τάις μπερδεύτηκαν στις αλλαγές πάνω στον Μαρκ Γκασόλ και ο Μάρκους Σμαρτ άρχισε να ωρύεται και να δείχνει κιόλας προς τη γωνία, βλέποντας το κακό να έρχεται, αλλά φωνή βοώντος εν τη ερήμω!

Η μπάλα πήγε συστημένη στα χέρια του Νιγηριανού γκαρντ (με τις βρετανική υπηκοότητα), ο οποίος μπουμπούνισε ένα corner 3 μπροστά στα χέρια του… απελπισμένου Μπράουν και χάρισε τη νίκη στους Καναδούς με 104-103.

ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΡΦΩΜΑ ΤΟΥ ΓΟΥΕΜΠ

Το βράδυ της 9ης Δεκεμβρίου, στο πλαίσιο της Basket League ο ΠΑΟΚ υποδεχόταν στην Πυλαία τη Λάρισα και το ματς που μεταδιδόταν από την ΕΡΤ, αλλά χωρίς περιγραφή (λόγω απεργίας με αίτημα την απόσυρση διατάξεων του νομοσχεδίου για τα ΜΜΕ) εξελίχθηκε σε ένα δράμα!

Οι Θεσσαλονικείς προηγήθηκαν με 76-64, αλλά οι Θεσσαλοί ανέκαμψαν και με το τρίποντο του Τζέρι Σμιθ βρέθηκαν στο 89-91, ενώ στη συνέχεια και ενώ απέμεναν τρία δευτερόλεπτα ο Ζερμέιν Λοβ με 2/2 βολές ισοφάρισε σε 91-91.

Απέμεναν δυο δευτερόλεπτα και εννέα δέκατα και ο Λίνος Γαβριήλ κάλεσε τάιμ άουτ, σχεδιάζοντας το δικό του κόλπο που αξιώθηκε να το δει να υλοποιείται μέχρι κεραίας...

Στο αμέσως επόμενο κλικ ο Κωνσταντίνος Παπαδάκης έκανε δίκην Ντιλέινι την επαναφορά και ο Τζέιμς Γουέμπ, όπως ακριβώς ο ΛεΝτέι πήδησε στο... Θεό και κάρφωσε την μπάλα για το 91-93.

«Ο κόουτς είχε δώσει δυο επιλογές: η πρώτη ήταν να πασάρω μέσα στη ρακέτα στον Γουέμπ και η εναλλακτική της να βρω τον Τζέρι Σμιθ για να σουτάρει. Ο ΠΑΟΚ, όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις, έκανε αλλαγές στα σκριν και όταν κοίταξα τι γινόταν είδα τον Γουέμπ. Ε, του πέταξα την μπάλα και ενώ η φάση ήταν δύσκολη, αυτός την έκανε εύκολη» μου είπε πριν από λίγη ώρα ο Παπαδάκης.

ΤΑ ΑΠΑΝΩΤΑ ΤΑΙΜ ΑΟΥΤ ΚΑΙ Η ΑΣΤΟΧΗ ΒΟΛΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ

Δυο εβδομάδες αργότερα, στις 23 Δεκεμβρίου στο TD Garden της Βοστώνης, στον πρώτο αγώνα της σεζόν, οι Σέλτικς αντιμετώπιζαν τους Μπακς σε ένα θρίλερ που είχα την τύχη να το μεταδίδω και στ’ αλήθεια ξεσάλωσα με όλα όσα συνέβησαν...

Οι γηπεδούχοι προηγήθηκαν με 101-84, αλλά οι φιλοξενούμενοι με μια επική ανατροπή και ένα επί μέρους σκορ 31- 12 έκαναν το σκορ 113-115 και πλέον θα έτρωγε η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι...

Ενάμισι δευτερόλεπτο προτού ακουσθεί η κόρνα της λήξης ο Τζέισον Τέιτουμ έγραψε το 122-120 με ένα step back τρίποντο από τις 45 μοίρες και μάλιστα με...ταμπλαδούρα απέναντι στις χερούκλες του Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Ο Μάικ Μπουντενχόλζερ κάλεσε ένα τάιμ άουτ και στο καπάκι πήρε και δεύτερο, βλέποντας ότι ο Μπραντ Στίβενς επανέφερε στην πεντάδα τον Τρίσταν Τόμπσον.

Μετά και το δεύτερο τάιμ άουτ, ενώ απέμεναν μόλις τέσσερα δέκατα του δευτερολέπτου, άλλαξε και τον παίκτη της επαναφοράς της μπάλας, στέλνοντας αντί του Γιάννη τον οποίο είχε βάλει στην αρχή, τον Τζρου Χολιντέι.

Ο γκαρντ των Mπακς έκανε την alley-oop πάσα προς τον Greek Freak, ο Τόμπσον έκανε το φάουλ και το ματς κρεμόταν σε δυο κλωστές: ο Γιάννης έβαλε την πρώτη βολή, αλλά αστόχησε στη δεύτερη και στο τέλος αποτυπώθηκε το 122-121.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά βγαίνει το συμπέρασμα...

Σε τέτοιες φάσεις μια ομάδα χρειάζεται έναν ξύπνιο προπονητή για να ...ζωγραφίσει το special, έναν επιδέξιο γκαρντ να σημαδέψει καλά στην επαναφορά και έναν δεινό σουτέρ για να το... στάξει ή έναν παίκτη ρακέτας με πόδια και χέρια σαν ελατήρια για να απογειωθεί και να σκοράρει...

Όπως άλλωστε έλεγε το 1988 ο Κάρει Σκάρι το 1988 στον τότε συμπαίκτη του στον Ολυμπιακό και νυν προπονητή της ΑΕΚ, Βαγγέλη Αγγέλου, «κοίτα, εσύ απλώς πέτα μου την μπάλα κάπου ψηλά και μη σε νοιάζει, τα υπόλοιπα θα τα κανονίσω εγώ»!

Photo credits: Olimpia Milano / Twitter