Θα το ξεφουρνίσω σήμερα, μετά από 23 αγώνες που έχει παίξει ο Ολυμπιακός στην Ευρωλίγκα και ο Θεός κι η ψυχή μου...

Λοιπόν, κάτι δεν μου πάει καλά στο παιχνίδι του Κώστα Σλούκα!

Σε εμένα με την ιδιότητα του παρατηρητή, εννοώ, διότι προφανώς αρμοδιότεροι επ’ αυτού είναι ο Γιώργος Μπαρτζώκας, οι συμπαίκτες του Σλούκα και κυρίως ο ίδιος που -όπως όλοι- φαντάζομαι ότι κάθε βράδυ κοιτάζεται στον καθρέφτη του και κάνει την αυτοκριτική του.

Εδώ οφείλω να διευκρινίσω κάτι ώστε να 'ξηγηθώ ντεκλαρέ και να μην παρεξηγηθώ.

Δεν εννοώ ότι ο Σαλονικιός γκαρντ δεν είναι ταλαντούχος, ποιοτικός και υψηλού επιπέδου παίκτης, φωτιά να πέσει να με κάψει!

Δεν αναφέρομαι επίσης στο εάν παίζει καλά ή όχι, από πλευράς παραγωγικότητας, δημιουργικότητας, ηγεσίας, επιδραστικότητας στα αποτελέσματα και στην πορεία της ομάδας και πάει λέγοντας...

Εννοώ ότι κάτι δεν μου πάει καλά στο στιλ με το οποίο παίζει από την αρχή της σεζόν, ακόμη και στις βραδιές που γοητεύει με την απόδοση του και καθοδηγεί εκ του ασφαλούς τον Ολυμπιακό.

Σαν να μου φαίνεται, λοιπόν, ότι ντριμπλάρει πολύ!

Όπως υποστηρίζουν οι προπονητές, η κατάχρηση της ντρίμπλας έρχεται σε αντιδιαστολή με την πάσα και ο Σλούκας, διάβολε, δεν ανήκει στην κατηγορία των εγωιστών και των παρτάκηδων που θέλουν μια μπάλα στην καθισιά τους και δεν τη μοιράζονται με κανέναν.

Τουναντίον ενίοτε είναι πιο αλτρουιστής απ’ ό,τι πρέπει και μάλιστα στα πρώτα ματς της σεζόν αποτελούσε την επιτομή του pass-first point guard.

Ειδικότερα στην αρχή και προτού ανεβάσει τα νούμερα στο σκοράρισμα του, παρουσιαζόταν (κατά τη γνώμη μου) αρκετά επιφυλακτικός στο να πάρει την τελική απόφαση και να τελειώσει φάσεις που ασφαλώς εμπίπτουν στο ρεπερτόριο του.

ΜΑΛΛΙΑΣΕ Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΖΟΤΣ

Δεν ήταν πολύ aggressive (επιθετικός) όπως λέμε, παρά το γεγονός ότι περί τούτου είχε μαλλιάσει η γλώσσα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στα πέντε χρόνια που τον είχε στη δούλεψη του στη Φενέρμπαχτσε...

Το έχουν επιβεβαιώσει αυτό και οι δυο σε κατά καιρούς συνεντεύξεις τους, απλώς έχω την εντύπωση ότι με την επιστροφή του Σλούκα στον Πειραιά ανοίγει ένας νέος κύκλος διερευνητικών επαφών, όπως τις θέλει και η πολιτική επικαιρότητα.

Το debate στην προκειμένη περίπτωση έχει να κάνει με τα γιατί ώρες ώρες ντριμπλάρει τόσο πολύ.

Δεν νομίζω ότι αυτή είναι μια δική μου ιδέα, άλλωστε τον παρατηρώ εμβριθώς όταν παίρνει την μπάλα και γυροφέρνει στη γραμμή των 6μ.75, ψάχνοντας είτε να πασάρει, είτε να σουτάρει για τρίποντο, είτε να διεισδύσει μέσα στη ρακέτα.

Υπάρχουν αρκετές κατοχές στις οποίες όντως το παρακάνει με το... ντάπα ντούπα και μάλιστα ντριμπλάρει ψηλά!

ΤΟ ΒULLYING KAI TO ΞΥΛΟ

Εδώ βεβαίως-και για να είμαι δίκαιος-παίζει ρόλο, όπως είχα σχολιάσει και πριν από δυο εβδομάδες, το γεγονός ότι κόντρα σε αντιπάλους με δυνατά και αθλητικά κορμιά, ο δόλιος ο Σλούκας δέχεται ανελέητο και βασανιστικό κυνηγητό και χρονοτριβεί αναζητώντας την καλύτερη δυνατή επιλογή.

Ασφαλώς για να δημιουργήσει οποιαδήποτε κατάσταση που είναι κιόλας η δουλειά του, χρειάζεται την μπάλα, αλλά το πόσο την κρατάει και το εάν ντριμπλάρει πολύ, προφανώς έχουν να κάνουν με το πού και πώς κινούνται την ίδια στιγμή οι συμπαίκτες του.

Συν τοις άλλοις παίζει ρόλο και το θέμα της διάταξης της πεντάδας του Ολυμπιακού, σε αντιδιαστολή με εκείνη της Φενέρμπαχτσε.

Και τα προηγούμενα χρόνια ο Σλούκας ντρίμπλαρε αρκετά, προσπαθώντας να βρει ένα καλό σουτ, ωστόσο ο Ομπράντοβιτς έπαιζε σχεδόν πάντοτε με δυο δημιουργούς στην πεντάδα και ο Σλούκας είχε δίπλα του παίκτες όπως ο Ντε Κολό και ο Ντίξον και αυτό τον διευκόλυνε περισσότερο.

Τώρα παίζει συνήθως με τον Τζένκινς και κάποιες φορές (ελάχιστα στην αρχή της σεζόν, περισσότερο τον τελευταίο καιρό, όπως επί παραδείγματι προχθές) μαζί με τον Σπανούλη, αλλά και πάλι χρειάζεται τη ντρίμπλα μέχρι να βρει ένα καλό σκριν για να εκτελέσει εκ του ασφαλούς.

Oι αντίπαλοι γκαρντ και οι παίκτες που προστρέχουν στις παγίδες για να αντιμετωπίσουν τα pick n' roll εν τη γενέσει τους, τον βάζουν στη μέση και του αλλάζουν τον αδόξαστο, με στόχο να του πάρουν την μπάλα από τα χέρια και να μην τον αφήσουν να βρεθεί στη ζώνη άνεσης του.

Στην κορύφωση αυτής της τακτικής, στον εντός έδρας αγώνα με τη Βιλερμπάν που συνέπεσε κιόλας με τα 31α γενέθλια του ο Σλούκας έφαγε πολύ (αγωνιστικό) bullying και μπασκετικό ξύλο από τα... νομιστεράκια της Βιλερμπάν, τράκαρε διαρκώς πάνω σε τοίχο, αξιώθηκε να κάνει μόλις δυο σουτ σε είκοσι λεπτά και εδέησε μετά κόπων και βασάνων να σκοράρει το μοναδικό καλάθι του μόλις 47 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη του αγώνα, χώρια τα τέσσερα λάθη...

Ούτε ματιασμένος να ήταν!

Αμ’ αυτά τα λάθη;

ΤΑ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΙΡΑΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

Μέχρι στιγμής, σε 23 αγώνες και με μέσο όρο συμμετοχής 28 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα, ο Σλούκας «γράφει» 12.3 πόντους (με 40.0% στα δίποντα, 43.6% στα τρίποντα, 92.2% στις βολές), 2.1 ριμπάουντ, 6.1 ασίστ, 3.6 κερδισμένα φάουλ και 2.9 λάθη, ενώ στα τελευταία έξι ματς έχει υποπέσει σε 28 από δαύτα (μ.ο. 4.6).

Καλώς ή κακώς, όπως συμβαίνει σε όλες τις ομάδες, παίκτες με το δικό του βεληνεκές αποτελούν βαρόμετρα με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Στο Κάουνας του έκλεψε την μπάλα ο Γουόκαπ (στη φάση που δεν καταλογίσθηκε το φάουλ) και σκόραρε το νικητήριο καλάθι της Ζαλγκίρις.

Προχθές πάλι ο δόλιος ο Σλούκας μπλέχτηκε σε δυο μοιραίες στιγμές του αγώνα με την Μπαρτσελόνα...

Η πρώτη εκτυλίχθηκε στα 25 δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη, όταν μετά από δυο τσεκαρίσματα (και ενώ ο Ολυμπιακός δεν βρισκόταν στο bonus) γλίστρησε και στη συνέχεια της φάσης ο Ζαν Σαρλ χρεώθηκε το φάουλ πάνω στο Χίγκινς, για το οποίο κιόλας βγήκε από τα ρούχα του και αποβλήθηκε ο Γιώργος Μπαρτζώκας.

Ο ΠΡΙΝΤΕΖΗΣ ΚΑΙ Ο ΒΕΖΕΝΚΟΒ

Η δεύτερη εμπίπτει στην ατελέσφορη σκυταλοδρομία με τα απανωτά επιθετικά ριμπάουντ και τα φόλοου στα ύστερα του ματς: ο Σπανούλης αστόχησε στο πρώτο σουτ, ο Μάρτιν στο δεύτερο, ο Σλούκας στο τρίτο κι όταν με τα πολλά αξιώθηκε να σκοράρει ο Πρίντεζης, είχε σχολάσει ο γάμος!

Δεν ήταν γραφτό στον Συριανό φόργουορντ να ξαναγίνει ήρωας με τον ίδιο αντίπαλο και στο ίδιο καλάθι, όπως είχε συμβεί στις 23 Απριλίου του 2015, όταν ανήμερα τη γιορτή του, με ένα τρίποντο έριξε τέζα τους Καταλανούς και έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στην πρόκριση στο Final 4 της Μαδρίτης, σε πείσμα του 0-1 και του μειονεκτήματος έδρας του Ολυμπιακού.

Σε εκείνη την ακροτελεύτια διθυραμβική φάση, μετά την επαναφορά του Μάντζαρη, η μπάλα πήγε στα χέρια του Σπανούλη που την έδωσε στον Σλούκα ο οποίος κινούνταν στη γραμμή των βολών και αυτός φρονίμων ποιών, υπό την πίεση του Aμπρίνες, την πέταξε στον οπλισμένο Πρίντεζη.

Τότε ο Πρίντεζης το έβαλε...

Και προχθές το έβαλε, αλλά κατόπιν εορτής, διότι όταν με τα πολλά η μπάλα σπαρτάρησε στο καλάθι της Μπαρτσελόνα, το χρονόμετρο είχε μηδενισθεί και ο Ολυμπιακός έμενε με άδεια χέρια για τρίτο αγώνα στη σειρά και για τέταρτο στις τελευταίες πέντε επιχειρήσεις του να ανέβει πιο ψηλά στη βαθμολογία και να περιμένει κανονικά και όχι να τρέχει ασθμαίνων στην αποβάθρα απ’ όπου περνάει το τρένο των play offs.

Βεβαίως την Πέμπτη που παρεμπιπτόντως ο Ολυμπιακός έπαιζε τον όγδοο αγώνα του σε 26 ημέρες (!), ο Σλούκας έπεσε και στην κέντα, που μάλιστα ήταν διπλή.

Εκτός από τον Κώστα Παπανικολάου, απουσίαζε και ο Σάσα Βεζένκοβ, που «δένει» πολύ με τον 31χρονο γκαρντ, για τον απλούστατο λόγο ότι μπορεί να τελειώσει φάσεις και δη σε σουτ τριών πόντων από έξτρα πάσες στην αδύνατη πλευρά της άμυνας.

Βεβαίως τα δυο τριάρα δεν λείπουν μόνο από τον Σλούκα, αλλά και απ’ όλη την ομάδα, με αποτέλεσμα ο Μπαρτζώκας από εκεί που έπαιζε με τον Βεζένκοφ στο «3» να καταφεύγει τώρα για πολλή ώρα σε χαμηλά σχήματα με τρεις γκαρντ.

Photo credits: Eurokinissi