Aυτός πια δεν είναι προπονητής, αλλά ο... όξω από δω αυτοπροσώπως!

Εωσφόρος κι ας γιορτάζει τα Χριστούγεννα, μόνο που αυτή τη φορά η γιορτή του κρατάει πολύ παραπάνω απ’όσο συνήθως!

Τον Χρήστο Σερέλη, εννοώ, ο οποίος στις 19 Δεκεμβρίου έδιωξε τον Βαγγέλη Ζιάγκο από τον Ηρακλή και χθες το βράδυ αποτέλειωσε τον Γιώργο Βόβορα από τον Παναθηναϊκό!

Τη σκαπουλάρισε βεβαίως ο Ηλίας Παπαθεοδώρου που φαίνεται πως είχε... Άγιο ή πιο υπομονετικό αφεντικό απ’ όσο οι δυο συνάδελφοι του!

Πλάκα πλάκα απ’ όπου περνάει ο... Ομπράντοβιτς του Λαυρίου (καθόσον έχει ριζώσει σε αυτόν τον πάγκο από την άνοιξη του 2004 και η καταμέτρησις συνεχίζεται) φέρνει την καταστροφή!

Πάει λοιπόν και ο Βόβορας που χωρίς να το θέλει, δικαιώνεται πανηγυρικά για την προφητεία που είχε κάνει δημοσίως και επί προσωπικού ακριβώς πριν από δυο μήνες.

Ήταν Τρίτη, 3 Νοεμβρίου, όταν είχα τη χαρά και την τιμή να τον φιλοξενώ στην εκπομπή Pick N’ Roll της Cosmote TV και τον ρώτησα πώς βίωσε τη στιγμή που ανέλαβε επισήμως την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού, τον περασμένο Ιούνιο.

Η απάντηση του με σόκαρε!

«Μόλις συναντήθηκα με τη διοίκηση και συμφωνήσαμε πήγα στο σπίτι μου και η γυναίκα μου με είδε στενοχωρημένο. Με ρώτησε τον λόγο και τότε της είπα ότι “σήμερα υπέγραψα ότι κάποια στιγμή θα φύγω από τον Παναθηναϊκό”»!

Το εννοούσε, δεν είπε κάτι εξωπραγματικό, αλλά δεν περίμενε κιόλας ότι αυτή η στιγμή θα έφτανε τόσο γρήγορα. «Είναι η μοίρα της δουλειάς μας, το πιο δύσκολο κομμάτι της, αλλά μας αρέσει»!

Δεν είναι μαζοχιστής ο πρώην πλέον προπονητής του Παναθηναϊκού, αλλά απλώς ρεαλιστής και κυνικός, όπως του(ς) αρμόζει.

ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΑΠΟΛΥΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

Το είχε πει άλλωστε κάποτε με απόλυτο κυνισμό ο πρώην (1988-1996) μάνατζερ της Λιντς, Χάουαρντ Γουίλκινσον.

«Υπάρχουν δυο κατηγορίες προπονητών: αυτοί που απολύθηκαν στο παρελθόν και αυτοί οι οποίοι θα απολυθούν στο μέλλον"!

Σήμερα το πρωί ο Βόβορας επιβεβαίωσε αυτή την άποψη (όχι σε παρελθόντα ή σε μέλλοντα, αλλά) σε ενεστώτα χρόνο!

«Μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις», το δίχως άλλο και αυτό αφορά τους πάντες, όλους όσοι κάνουν αυτή τη δουλειά και όπως είχε πει-καλή του ώρα-ο πρώην προπονητής και νυν σκηνοθέτης και τηλεοπτικός παραγωγός Σπύρος Φώσκολος, «από τη στιγμή που προσλαμβάνεται ένας προπονητής, δρομολογείται κιόλας η απόλυση του»!

Ουδέν αληθέστερον τούτου...

«Και αντίστροφα ο χρόνος μετράει» που λέει και το τραγούδι του Μιχάλη Χατζηγιάννη...

Αυτή τη μεγάλη κουβέντα την είχε πει πάλι στο «Pick N’ Roll», στις 8 του περασμένου μήνα, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, αλλά φύσει και θέσει δεν θα μπορούσε να εκφράσει άλλη άποψη...

«ΓΙΩΡΓΟ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΕΙΣΑΙ, ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ»!

Τον είχα ρωτήσει πως θα διαχειριστεί τη στιγμή που θα χρειασθεί η νεοπαγής διοικητική ηγεσία του Παναθηναϊκού να πάρει μια ζόρικη και δυσάρεστη απόφαση.

Γύρισε τότε προς την κάμερα και είπε γελώντας.

«Γιώργο μια χαρά είσαι, μην αγχώνεσαι»!

Τότε ο Γιώργος όντως ήταν μια χαρά και δεν αγχωνόταν, όσο χθες το βράδυ μετά την κατραπακιά στο Λαύριο.

«Δεν ξέρω πώς θα είναι εκείνη η στιγμή, αλλά τώρα δεν υπάρχει καμιά τέτοια σκέψη ή πρόθεση» είχε τονίσει τότε ο γενικός διευθυντής της πράσινης ΚΑΕ, αλλά καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια.

Αυτή η στιγμή ήρθε πριν από λίγες ώρες, στον απόηχο του φιάσκου, που έκανε το καράβι να ναυαγήσει στο λιμάνι της Λαυρεωτικής, όπου παρεμπιπτόντως ο Σερέλης εργάζεται ως επικεφαλής των τεχνικών υπηρεσιών.

Τον είχα ρωτήσει εκείνο το βράδυ τον Αλβέρτη εάν το καράβι είχε ταρακουνηθεί νωρίτερα και είχε απαντήσει καταφατικά, αναφερόμενος στις τέσσερις απανωτές ήττες στην Ευρωλίγκα, από τη Βιλερμπάν και πριν από τη νίκη στο Μιλάνο.

«Ναι ταρακουνήθηκε το καράβι. Προβληματισθήκαμε, αλλά ο στόχος μας δεν αλλάζει. Πρέπει σε κάθε ματς να δίνουμε ότι μπορούμε και να δείχνουμε ένα αγωνιστικό και μαχητικό πρόσωπο».

Αυτό ακριβώς δεν συνέβη χθες: ο Παναθηναϊκός ήταν πιο μαλακός από το βούτυρο που μάλιστα έχει μείνει εκτός ψυγείου!

ΤΑ 14 ΚΛΕΨΙΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ 21 ΛΑΘΗ

Τούτο φαινόταν και από τηλοψίας, αλλά το πήρε πρέφα από νωρίς και ο Χρήστος Σερέλης, ο οποίος μου το ‘μολόγησε πριν από λίγη ώρα.

«Κατάλαβα πως δεν υπήρχε περίπτωση να χάσουμε στην τρίτη περίοδο, όταν τρέξαμε ένα επί μέρους σκορ 33-17 και μάλιστα έβαλε κι εκείνο το τρίποντο από τη σέντρα ο Κόζι σαν κερασάκι στην τούρτα».

Σε εκείνο το σημείο οι Πράσινοι ένιωσαν να νεκρώνονται τα κύτταρα και τα ανακλαστικά τους, έδειχναν ότι δεν μπορούσαν να αντιδράσουν, άλλωστε το λένε και τα νούμερα που αυτή τη φορά καταφάσκουν την αλήθεια.

Το Λαύριο έκανε 14 κλεψίματα και ο Παναθηναϊκός υπέπεσε σε 21 λάθη!

Λίγες ώρες αργότερα, σήμερα το πρωί γράφτηκε το χρονικό ενός προαναγγελθέντος διαζυγίου και ο δόλιος ο Βόβορας βίωσε από άλλο ρόλο αυτό που είδε να συμβαίνει στο παρελθόν με τον Αργύρη Πεδουλάκη, τον Τσάβι Πασκουάλ και τον Ρικ Πιτίνο.

Έβγαλε κι ελόγου του τους τρεις φακέλους για να τους παραδώσει στον επόμενο προπονητή.

Α, ναι, αυτή είναι μια πολύ διδακτική ιστορία, που ταιριάζει κιόλας σε κάθε τέτοια περίσταση...

Ο ΡΑΙΛΙ, Ο ΞΑΝΘΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ

Τη σεζόν 2000-01 που ο Γιάννης Ιωαννίδης είχε (ξανα)φύγει από τον Ολυμπιακό και δεν είχε πώς να σκοτώσει την ώρα του, πήρε α λα μπρατσέτα τον Αρη Ραφτόπουλο και τον συνονόματο και συνεπώνυμό του «Ολλανδό» και πήγαν μια μεγάλη βόλτα στο Μαϊάμι, όπου τους είχε προσκαλέσει ο τότε προπονητής (και νυν πρόεδρος) των Χιτ, Πατ Ράιλι.

Οι δυο τους είχαν γνωριστεί το καλοκαίρι του 1995, όταν ο «ξανθός», ως πρόεδρος του ΣΕΠΚ, τον έφερε στην Αθήνα για να διδάξει στο σεμινάριο προπονητών που διοργανώθηκε επί τη ευκαιρία του Eurobasket και ο Ράιλι φαγώθηκε να ανταποδώσει τη φιλοξενία.

Μόλις γύρισε ο Ιωαννίδης από τις ΗΠΑ, μου έδωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη (που δημοσιεύθηκε στο «Βήμα της Κυριακής») με τις εντυπώσεις του από το ΝΒΑ, τη γοητεία που ένιωσε, τη μετάλλαξη την οποία υπέστη, αλλά και τους καταραμένους τους φακέλους!

Ανέλαβε, λέει, ένας προπονητής την τεχνική ηγεσία μιας ομάδας και μόλις μπήκε στο γραφείο, βρήκε πάνω στο τραπέζι τρεις φακέλους πάνω στους οποίους ήταν ένα ραβασάκι που είχε αφήσει ο προκάτοχός του και έγραφε «βάλ' τους στο συρτάρι και άνοιγέ τους έναν έναν όταν αντιμετωπίζεις προβλήματα».

Πράγματι, κάποια στιγμή τα προβλήματα παρουσιάστηκαν και τότε ο προπονητής προσέτρεξε στον πρώτο φάκελο που του έδινε οδηγίες για το πώς θα τα διαχειριστεί.

«Πες ότι η ομάδα είναι απροπόνητη, η ψυχολογία της βρίσκεται στο ναδίρ και ο προηγούμενος προπονητής άφησε πίσω του καμένη γη...».

Τα επικαλέσθηκε όλα αυτά ο προπονητής, κάποια στιγμή βελτιώθηκε λίγο η κατάσταση, αλλά σύντομα άρχισαν πάλι τα ντράβαλα.

Άνοιξε τότε τον δεύτερο φάκελο και ακολούθησε τη νέα οδηγία που έλεγε «ρίξ' τα στην ατυχία, στις κακές διαιτησίες και ζήτα λίγη πίστωση χρόνου»!

Ακολούθησε και τη δεύτερη οδηγία ο λεγάμενος, αλλά η κατάσταση αντί να βελτιώνεται, χειροτέρεψε και τότε άνοιξε τον τρίτο φάκελο και έπαθε σοκ, διαβάζοντας την τελευταία εντολή...

«Ετοίμασε τώρα κι εσύ τρεις νέους φακέλους, διότι εάν δεν προλάβεις να παραιτηθείς μόνος σου, θα σε διώξουν»!

ΟΙ ΓΟΥΟΡΙΟΡΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΟΚ

Η ιστορία κολλάει γάντι στην περίσταση του Βόβορα που έχει ένα σωρό από επιχειρήματα: την επέλαση του κορωνοϊού, την αποστασιοποίηση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου, τη δραστική μείωση του προϋπολογισμού, την αποχώρηση του Νικ Καλάθη και του ΝτεΣόν Τόμας, την ταλαιπωρία με τον Λαπροβίτολα και την αστοχία στην απόκτηση ενός κλασικού και αξιόπιστου πλέι μέικερ, τις παλινωδίες στην απόδοση της ομάδας, την πλημμελή αμυντική λειτουργία και δεν συμμαζεύεται.

Α, ναι, ξέχασα: και το κρεσέντο του Λαυρίου, που πέτυχε την έκτη απανωτή νίκη του και του έδωσε τη χαριστική βολή!

Πλάκα πλάκα, λόγω ομοιομορφίας των χρωμάτων στις φανέλες, αλλά και της συμπάθειας που τρέφει ο Σερέλης στους λεγάμενους, θα μπορούσε να παραποιήσει ένα παλιό ποδοσφαιρικό σύνθημα που αφορούσε τον Αγιαξ και να το προσαρμόσει αναλόγως.

Φέρτε μας τους Γουόριορς, άντε λόγω timing τους (πρωταθλητές του ΝΒΑ) Λέικερς!

Σε τέτοιες περιπτώσεις η παράδοση και η πρακτική κατατείνουν σε ένα πόρισμα: για να συνέλθουν οι ομάδες χρειάζονται ένα σοκ!

Για τον Παναθηναϊκό αυτό το σοκ συντελέσθηκε σήμερα και ήταν βίαιο με τον Βόβορα να αποτελεί το εξιλαστήριο θύμα: δεν υποστηρίζω ότι αποτελεί μια παράπλευρη απώλεια, διότι σε τέτοιες περιπτώσεις, οι διοικήσεις θυσιάζουν στον βωμό του σοκ και της ανάγκης μιας ομάδας να ανακάμψει, τον προπονητή.

Δεν μπορούν, διάβολε, να διώξουν όλους τους παίκτες, οπότε αλλάζουν τον στρατηγό και προσδοκούν ότι το στράτευμα θα ανταποκριθεί καλύτερα στη φυσιογνωμία της μάχης...

Της κάθε μάχης: την Πέμπτη με τη Ζενίτ, την Κυριακή με την ΑΕΚ και πάει λέγοντας.

Τρέφω μεγάλη συμπάθεια, σεβασμό και εκτίμηση προς τον Βόβορα, μάλιστα τουλάχιστον δυο φορές μετά από ήττες στην Ευρωλίγκα, έχω αναρωτηθεί εδώ το προφανές....

Τι άλλο να κάνει ο φουκαράς; Σπαθιά να καταπιεί!

ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΒΟΒΟΡΑ

Με αυτό που γράφω δεν έχω καμιά πρόθεση να τον απενοχοποιήσω, άλλωστε ο ίδιος ξέρει καλύτερα από τον καθένα τα λάθη, τις παραλείψεις και την όποια... αβελτηρία του, όπως είπε χθες και μια ψυχή στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Προφανώς η κλινική εικόνα του Παναθηναϊκού, η σταθερή... αστάθεια στην απόδοση του (όπως είχε πει κάποτε και ο Ντέιβιντ Μπλατ για τον Άρη), η διαρκώς διανοιγόμενη μαύρη τρύπα στην άμυνα, η συχνή παραπομπή στο hero ball πότε του Παπαπέτρου και πότε του Νέντοβιτς και όλα τα συμπαρομαρτούντα αποτελούν ζητήματα που τον ταλάνιζαν και δεν μπόρεσε να τα επιλύσει.

Του έκατσαν κιόλας αφενός οι αστοχίες με τις επιλογές του Φόστερ και του Ογκαστ και αφετέρου η υπόθεση της διαχείρισης του Σαντ Ρος (που εξ ανάγκης βαπτιζόταν πόιντ γκαρντ και συνάμα τον προβόκαραν οι αντίπαλες άμυνες), ήρθε και το πατατράκ στο Λαύριο και απόγινε η δουλειά!

Χθες το βράδυ ο Βόβορας ζήτησε δημοσίως συγνώμη για την εικόνα της ομάδας, αλλά όπως αποδείχθηκε στο πάνω μέρος της κλεψύδρας δεν είχε απομείνει ούτε μια στάλα νερού...

«Επίσχες το ύδωρ», όπως έλεγαν και στα δικαστήρια της αρχαίας Αθήνας, για να τελειώνουν οι διάδικοι τις αγορεύσεις

τους...

Εξαντλήθηκαν, κατά πώς φαίνεται, τα αποθέματα υπομονής αμφοτέρων των πλευρών, χώρια η πίεση της άμεσης ανάκαμψης

που δεν σηκώνει συνέχιση της... αβαρίας. Ο Βόβορας δεν κουβαλάει βαρύ όνομα και μεγάλο βιογραφικό σημείωμα, αλλά είναι καταρτισμένος και άξιος προπονητής...

Είναι επίσης στρατιώτης του Παναθηναϊκού, εξ απαλών ονύχων οπαδός του και –όσο κι αν αυτό ακούγεται πρόωρο και

αταίριαστο στην περίσταση- πιστεύω ότι θα βαδίσει στα χνάρια του μέντορα και κουμπάρος του, τον Πεδουλάκη...

Θα ξαναγυρίσει στον Παναθηναϊκό, ίσως θα ξαναγυρίζει πάντα, όπως ο Αργύρης!

YΓ: Πλάκα πλάκα, στην προκειμένη περίπτωσηεπιβεβαιώθηκε εκείνο που είχε πει ο Ρικ Πιτίνο στις 28 Δεκεμβρίου του 2018, όταν κάθισε για πρώτη φορά στον πάγκο του Παναθηναϊκού με αντίπαλο την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και εντυπώθηκε στο μυαλό και στη μνήμη του Βόβορα...

«Παίζουμε, κοουτσάρουμε και ζούμε σαν να έχουμε συμβόλαιο μιας ημέρας»!