Άσχημα τού βγήκε το 2022, άσχημα τού μπήκε το 2023 του Παναθηναϊκού και προφανώς τα δυο ταξιδάκια αναψυχής στην Πάτρα δεν θα μπορούσαν να γίνουν το βάλσαμο για τις πληγές του...

Το ματς με τον Απόλλωνα προηγήθηκε κιόλας της αιχμαλωσίας από τον Ολυμπιακό, ενώ μετά τον περίπατο στο «Δημήτριος Τόφαλος» ακολούθησαν η πέμπτη διαδοχική ήττα στη EuroLeague (Μπάγερν Μονάχου) και η χθεσινή νίκη επί του Περιστερίου που κατεγράφη ως τέτοια μονάχα στα κιτάπια.

Κατά τα άλλα έμοιαζε με ήττα!

Παρεμπιπτόντως, τον Νοέμβριο του 2019, μια παρεμφερής συγκυρία είχε κοστίσει ακριβά στον Αργύρη Πεδουλάκη ο οποίος έχασε τη δουλειά του στον πράσινο πάγκο μετά από δυο αχώνευτες ήττες μέσα σε 96 ώρες: πρώτα από τον Προμηθέα στον προημιτελικό του Κυπέλλου και στο καπάκι από την Άλμπα Βερολίνου στο ΟΑΚΑ, στο θρίλερ των δυο παρατάσεων και σε πείσμα των 39 πόντων του Ιωάννη Παπαπέτρου.

Υπ’ αυτή την έννοια, ο Ντέγιαν Ράντονιτς πρέπει να αισθάνεται πιο τυχερός από τον πρώην τεχνικό διευθυντή των Πράσινων που έλαβε δυσμενή μετάθεση και ασχολείται πλέον με τις ακαδημίες...

«Radonjic resign»!

Δεν ξέρω εάν ο Μαυροβούνιος προπονητής μιλά ή έστω καταλαβαίνει ελληνικά...

Οι Γιουγκοσλάβοι είναι ξεφτέρια στη γρήγορη εκμάθηση και ομιλία ξένων γλωσσών, αλλά οι οπαδοί του Παναθηναϊκού που κάθονταν χθες πίσω από τον πάγκο ήθελαν να είναι σίγουροι πως το μήνυμα τους θα παραληφθεί αρμοδίως και γι’ αυτό το φώναζαν στα αγγλικά μέσα στην περιρρέουσα γιούχα...

«Radonjic resign»!

Το αξιοπερίεργο της υπόθεσης είναι ότι αυτές τις αποδοκιμασίες και τις προτροπές να παραιτηθεί, ο Ράντονιτς δεν τις εισέπραξε όταν το Περιστέρι είχε μειώσει τη διαφορά και κόντευε να κλέψει τη νίκη μέσα από το τσεπάκι των Πράσινων, αλλά πολύ πιο νωρίς!

Προηγούνταν ο Παναθηναϊκός με 65-44 και η γκρίνια στα πέριξ είχε ήδη αρχίσει, μάλιστα εκτός από τον Ράντονιτς η μπάλα πήρε και τους συνεργάτες του και κυρίως τον Γιώργο Βόβορα, για τον οποίο βεβαίως τέτοιες ζόρικες καταστάσεις, όλα αυτά τα χρόνια, εμπίπτουν στην κατηγορία του déjà vu.

Aπό τη γιούχα δεν ξέφυγαν βεβαίως οι παίκτες –με τον αρχηγό Γιώργο Παπαγιάννη να δέχεται τα περισσότερα πυρά- και να πώς τρίτωσε το κακό της λαϊκής κατακραυγής μετά τις αποδοκιμασίες και τα συνθήματα όχι μονάχα στο ΟΑΚΑ (Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός), αλλά και στο Audi Dome του Μονάχου (Μπάγερν-Παναθηναϊκός).

Η πρόκληση στο ΟΑΚΑ και το ποίημα του Ελύτη

Το κακό για τον Παναθηναϊκό είναι ότι ακολουθούν άλλοι δυο εντός έδρας αγώνες, την Τρίτη με τη Φενέρμπαχτσε και την Παρασκευή με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ, με ό,τι αυτή η αλληλουχία μπορεί να συνεπάγεται στις διαθέσεις των οπαδών, που κάποτε δεν περιορίζονταν στις φωνές, αλλά έκαναν και επισκέψεις την ώρα της προπόνησης για να πουν δυο φωνήεντα!

Σε κάθε περίπτωση ο Παναθηναϊκός διάγει μια πολύ κακή περίοδο, που πάντως δεν είναι πρωτόφαντη μέσα στην εφετινή σεζόν...

«Το γυρίσαμε μετά τις τέσσερις ήττες στην Ευρωλίγκα, γιατί να μην το ξανακάνουμε τώρα; Στο χέρι μας είναι» μού είπε πριν από λίγη ώρα ένα στέλεχος της ομάδας, που βεβαίως, όπως όλοι, ξέρει πόσο δίκιο είχε ο... Οδυσσέας Ελύτης σε ένα ποίημα του...

«Ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή, για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή»!

Το αίμα και το πνεύμα των ζωντανών

Προφανώς, για να μείνω στο πνεύμα του Νομπελίστα ποιητή, ο Παναθηναϊκός δεν «θέλει νεκροί χιλιάδες να ‘ναι στους τροχούς», αλλά σίγουρα «θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους»!

Βασικά στην παρούσα φάση, ο Παναθηναϊκός θέλει από δαύτους πριν από το αίμα τους, να δίνουν το πνεύμα τους...

Εδώ θα ανοίξω μια παρένθεση με χρήσιμο περιεχόμενο, ώστε να τεκμηριωθεί η αναφορά στο πνεύμα...

Την επαύριον της άνευ όρων παράδοσης στο ματς με τον Ολυμπιακό, ο Ράντονιτς και οι συνεργάτες του έβαλαν το βίντεο, έκαναν τις παρατηρήσεις τους και απευθύνονταν προς κάθε παίκτη ξεχωριστά για τα λάθη του...

Οι σηκωμένοι ώμοι και η περιδίνηση

Στον Γιώργο Παπαγιάννη για κάποιο hedge-out στην άμυνα pick n’ roll, στον Ματέους Πονίτκα για κάποιο under, ενώ υπήρχε αντίθετη εντολή, στον Ντουέιν Μπέικον γιατί μπουμπούνισε ένα σουτ χωρίς δεύτερη πάσα...

Και οι τρεις, όπως και οι υπόλοιποι, σήκωσαν τους ώμους τους από αμηχανία, χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν τι, πώς και για ποιο λόγο συνέβη το εκάστοτε λάθος.

Σαν να λέμε, απορία ψάλτου βηξ!

Εδώ λοιπόν έγκειται η υπόθεση της πνευματικής θωράκισης η οποία, αυτή την εποχή βρίσκεται στο ναδίρ και ξεπερνάει τα κάθε λογής αγωνιστικά προβλήματα, την κακή φόρμα παικτών και τα λάθη στην τακτική.

Στα ενδότερα του Παναθηναϊκού και ανεξαρτήτως των επερχόμενων ανακατατάξεων στο ρόστερ που ούτως ή άλλως προαναγγέλθηκαν από τον Ράντονιτς εκτιμούν ότι η ομάδα δεν έχει ξεπεράσει ακόμη την περιδίνηση που προκάλεσε η συντριβή από τον Ολυμπιακό και πληρώνει ακριβά τα επίχειρα της.

Έχει βάση αυτή η προσέγγιση, αλλά προφανώς καμιά ομάδα δεν μπορεί να μένει κολλημένη σε κάτι που συνέβη, όσο σκληρό, αναπάντεχο και... βάναυσο υπήρξε!

Ο Ράντονιτς και οι συνεργάτες του ασφαλώς δεν νιώθουν γαντζωμένοι στον πάγκο τους, επειδή τις προάλλες ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος εξέφρασε (και) εμπράκτως τη στήριξη του, άλλωστε το προπονητιλίκι είναι το πιο αναλώσιμο επάγγελμα του κόσμου!

Κοφτερή λάμα στα σωθικά

Την Πέμπτη στο Μόναχο, ο Παναθηναϊκός δεν έβγαλε καμιά αντίδραση κόντρα στην Μπάγερν και όπλισε την αντίδραση του κόσμου με ένα σύνθημα που μπήχτηκε σαν κοφτερή λάμα στα σωθικά όλων.

Χθες το βράδυ στο ΟΑΚΑ οι αποδοκιμασίες είχαν πάλι την τιμητική τους και πλέον είναι προφανής, στοιχειώδης και αυτονόητη η ανάγκη όλου του οργανισμού να αποκαταστήσει και μάλιστα σε χρόνο dt τις γέφυρες της με τον κόσμο.

Εύκολο να λεχθεί και να γραφτεί αυτό, δύσκολο να συμβεί αμέσως...

Ο Πελεκάνος, ο Ντένμον και τα 25 λάθη

Με το σκορ στο 65-44 οι Πράσινοι χαλάρωσαν, λάσκαραν τα λουριά και το ΄ριξαν κομματάκι στο σορολόπ, επιτρέποντας στους Περιστεριώτες να αντιδράσουν, να ανακάμψουν και να φτάσουν ένα σουτ από τη νίκη της εικοσαετίας.

Τότε, στα Πατήσια, είχε βάλει το σουτ ο Μιχάλης Πελεκάνος, χθες στο ΟΑΚΑ το έχασε ο Μάρκους Ντένμον!

Mέχρι εκείνο το σημείο που επέφερε την ανακούφιση και τη λύτρωση ο Παναθηναϊκός δεν γύρισε είκοσι χρόνια πίσω (1ος ημιτελικός playoffs 2003), αλλά περισσότερα: για την ακρίβεια 28, καθώς ισοφάρισε το ρεκόρ λαθών του στα χρονικά της Α1 που βάσταγε από την 1η Μαρτίου του 1995 σε αγώνα με τον Σπόρτιγκ στα Πατήσια.

Το μισό σουτ και η μισή ήττα

Κάποια στιγμή η γλώσσα του σώματος και οι φωνές του Ράντονιτς μαρτύραγαν τα... συναισθήματα του, συμπεριλαμβανομένης και της τσατίλας, διότι διαπίστωνε ότι κάποιοι παίκτες την είδαν και το έπαιζαν... Μπέικον!

Ο λεγάμενος βρισκόταν στα πιτς λόγω ίωσης, αλλά η σκιά του ούτως ή άλλως πλανιόταν στο ΟΑΚΑ, κυρίως στην τέταρτη περίοδο, που ο Παναθηναϊκός ήταν ωσεί παρών...

Σε αυτό το χρονικό διάστημα οι Πράσινοι δεν έκαναν ούτε τα αυτονόητα, το ματς στράβωσε για τα καλά και όταν ακούστηκε η κόρνα, οι μεν Περιστεριώτες αισθάνονταν ότι είχαν φτάσει μισό σουτ μακριά από τον θρίαμβο, οι δε Πράσινοι πως η νίκη τους ήταν μισή ήττα!

Απρόβλεπτα προβλέψιμος και προβλέψιμα απρόβλεπτος

Από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός ενέταξε στο ρόστερ του τον Μπέικον, έγινε προβλέψιμα απρόβλεπτος και απρόβλεπτα προβλέψιμος!

Εξηγείται πολλώ λογιώ αυτό το οξύμωρο σχήμα, διότι ενώ κάποτε το παιχνίδι του Παναθηναϊκού ήταν η χαρά του pick n’ roll, τώρα μετατράπηκε στη χαρά του isolation game!

Αυτό όμως είναι το στιλ του Μπέικον και εκών άκων ο Παναθηναϊκός το παντρεύτηκε, το υιοθέτησε, το υπομένει και πότε το καρπώνεται, πότε το... λούζεται!

Ο σωσίας του Πολ Τζορτζ

Αργεί κιόλας σε κάποια ματς ο Μπέικον να πάρει μπροστά, και αυτή η βραδεία καύση βάζει τον Παναθηναϊκό στη διαδικασία να μένει πίσω στο σκορ και να κυνηγάει τους αντιπάλους του, χώρια που το ελευθεριάζον και ατομικό παιχνίδι του Αμερικανού, βγάζει από την εξίσωση κάποιους συμπαίκτες του.

Υπάρχουν πολλές φάσεις στις οποίες ο Παναθηναϊκός είναι αργός, στατικός, πότε διστακτικός και πότε βιαστικός, νιώθει πως η μπάλα κολλάει και συμπεριφέρεται με τη λογική του «Όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε»!

Τότε η μπάλα φτάνει στα χέρια του Μπέικον που παίζει ένας εναντίον ενός ή ενίοτε ένας εναντίον όλων και μπροστά του τύφλα να ‘χει (καθόσον μοιάζουν κιόλας στην κοψιά), ο Πολ Τζορτζ!

Η λέζα στον Παπαγιάννη και ο ρόλος της Ιφιγένειας

Αυτή τη στιγμή η βασική προτεραιότητα του Παναθηναϊκού είναι η... ανάνηψη του Γιώργου Παπαγιάννη, ο οποίος δεν εννοεί να ανασηκωθεί και να στανιάρει, χωρίς ωστόσο η ευθύνη να είναι αποκλειστικά δική του.

Είναι φανερό πως ο Μεγαρεύς σέντερ δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση, ούτε αγωνιστικά, ούτε ψυχολογικά, ούτε πνευματικά και δέχεται την περισσότερη λέζα, συμπεριλαμβανομένων των διά ζώσης αποδοκιμασιών στο γήπεδο, αλλά και κάποιων μηνυμάτων...

Η ύφεση του σε σχέση με την περυσινή σεζόν, στην οποία μάλιστα επελέγη στη δεύτερη καλύτερη πεντάδα της EuroLeague είναι εμφανής...

Τη σεζόν 2021-22 έπαιξε σε 29 ματς (εκ των οποίων βασικός στα 23) έχοντας μέσο όρο 10.3 πόντους (με ποσοστά 64.3% στα δίποντα, και 73.7% στις βολές), 8.2 ριμπάουντ, 0.9 ασίστ, 0.8 κλεψίματα, 1.7 τάπες, οκτώ επιδόσεις double-double, 1.3 λάθη και δείκτη αξιολόγησης 17.4.

Εφέτος σε 17 αγώνες (βασικός στους 12) αντιπαραβάλλει 6.9 πόντους (με ποσοστά 52.3% στα δίποντα, 46.2% στα τρίποντα και 53.8% στις βολές), 5.7 ριμπάουντ, 0.8 ασίστ, 0.6 κλεψίματα, 1.2 τάπες, 1.2 λάθη και δείκτη αξιολόγησης 9.9.

Έστω κι αν (δεχθούμε ότι) ο Παπαγιάννης δεν διαθέτει πνευματική σκληράδα, ο Παναθηναϊκός είναι υποχρεωμένος να τον στηρίξει ώστε να βελτιώσει την εικόνα του, να ανορθώσει το φρόνημα του, να σταθεί στο ύψος του και να μη συρθεί σε μια θυσία α λα Ιφιγένεια!