Το σόι πάει βασίλειο

Το 448 προ Χριστού, όταν, λέει, οι θεατές των αγώνων είδαν τον γηραιό Ρόδιο Ολυμπιονίκη και γενάρχη Ολυμπιονικών Διαγόρα να κάνει τον γύρο του θριάμβου σηκωμένος στους ώμους των δυο γιων του, που μόλις είχαν θριαμβεύσει, ένας από αυτούς του φώναξε δυνατά μια φράση.

«Κάτθανε Διαγόρα, ουκ εις Ολυμπον αναβήση», που σε απλά ελληνικά σημαίνει «Πέθανε Διαγόρα, μην περιμένεις να ανέβεις στον Όλυμπο».

Όντως, μετά από λίγα δευτερόλεπτα, μέσα στη συγκίνηση και την ευδαιμονία του, ο Διαγόρας ξεψύχησε πάνω στα χέρια των γιων του, του παγκρατιστή Δαμάγητου και του πυγμάχου Ακουσίλαου!

Θέλω να πιστεύω ότι οι περίοικοι του Δημήτρη Μήτογλου δεν θα μαζεύτηκαν απόψε έξω από το σπίτι του Δημήτρη Μήτογλου για να φωνάξουν κάτι ανάλογο, αλλά κι ελόγου του (είμαι απολύτως βέβαιος πως) θα ένιωθε τρισευτυχισμένος και έτοιμος να πετάξει στα ουράνια!

Το απόγευμα της Τετάρτης στον αγώνα του ποδοσφαιρικού Κυπέλλου του Βόλου με τον Ο.Φ.Η ο μικρός γιος του, ο Γεράσιμος, σκόραρε το δεύτερο γκολ των Θεσσαλών στο 85ο λεπτό και στο Μητογλέικο γλεντοκόπαγαν για το χαρμόσυνο γεγονός.

Πού να ‘ξεραν ότι ερχόταν και δεύτερο, καθόσον μετά από τριάντα ώρες ήταν η σειρά του πρεσβύτερου να καταπλήξει τα πλήθη!

Σε μια α λα Καλίνιγκραντ (με την ΤΣΣΚΑ, 25 πόντοι, 16 ριμπάουντ) φαντασμαγορική παράσταση, ο 25χρονος γόνος του παλαίμαχου σέντερ μπακ της Δόξας Δράμας και του ΠΑΟΚ έμοιαζε από την αρχή σεληνιασμένος και έκανε παπάδες!

ΜΙΑ ΔΙΧΑΣΜΕΝΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ

Ο μπαμπάς ήταν σέντερ μπακ.

Ο μικρός γιος παίζει επίσης σέντερ μπακ.

Ο μεγάλος γιος είναι τωόντι μια διχασμένη προσωπικότητα κι έχω μπόλικα ράμματα για τη γούνα του, αλλά επιφυλάσσομαι να τα αραδιάσω σε μια άλλη ευκαιρία, που σίγουρα θα παρουσιασθεί!

Γιατί είναι διχασμένη προσωπικότητα;

Διότι επί ημερών Βόβορα αγωνιζόταν ως σκέτος σέντερ (χωρίς το μπακ), ο Χαραλαμπίδης τον γύρισε και ο Κάτας τον κράτησε ως τεσσάρι και παρτενέρ του Παπαγιάννη ή του Ογκαστ, ωστόσο μέσα του κρύβει ένα τριάρι ολκής!

Ως τέτοιον τον ανέθρεψε στα Αστέρια του Πανοράματος και ως τέτοιον τον ονειρευόταν ο μέντορας του, ο Θεόδωρος Ροδόπουλος, αλλά ας είναι.

Σημασία στο κάτω κάτω κάτω δεν έχει σε ποια θέση και ποια ταμπέλα φέρει κάποιος, αλλά το πόσο αποτελεσματικός είναι και πόσο βελτιώνει το παιχνίδι του.

Επιστρέφοντας από το Wake Forest, όπου είχε προπονητή τον πρωταθλητή του NCAA (το 1988 με το Κάνσας), επί 15 συναπτά έτη παίκτη του ΝΒΑ και ασημένιο Ολυμπιονίκη, Ντάνι Μάνινγκ πέρασε από διάφορα φεγγάρια με τον Παναθηναϊκό, άλλα καλά και άλλα άσχημα.

Επί ημερών Πιτίνο, υπήρχαν φάσεις κατά τις οποίες οργίαζε και άλλες (μετά τον τραυματισμό του) που τον εμφάνιζαν να ψάχνεται, αλλά τον τελευταίο καιρό φαίνεται πως βρήκε τον εαυτό του.

ΜΠΑΛΕΣ ΕΠΙΑΝΕ, ΧΡΥΣΑΦΙ ΤΙΣ ΕΚΑΝΕ

Βρήκε μάλλον και την ταυτότητα του ως ένα stretch four, που λένε και οι γραμματιζούμενοι!

Απόψε κόντρα στη λειψή Χίμκι ο Μήτογλου μπάλες έπαινε, χρυσάφι γινόντουσαν!

Οι 29 πόντοι, τα 12 ριμπάουντ, οι δυο ασίστ και οι 42 βαθμοί αξιολόγησης τεκμηριώνουν του λόγου το αληθές και προφανώς όλα αυτά τα ανδραγαθήματα φτιάχνουν μια κορνίζα που αξίζει να την κρεμάσει στον τοίχο του σπιτιού του.

Αρκεί, βεβαίως, να την ξεκρεμάσει για να βάλει προσεχώς μια ακόμη καλύτερη!

Με τόσες απουσίες που ασφαλώς ξεπερνούσαν τις δικές του, ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να κάνει χαρακίρι για να γνωρίσει την ήττα, κάτι που δεν συνέβη.

Εμφανίσθηκαν βεβαίως κάποιες κακοτεχνίες στο παιχνίδι του όπως οι επτά λιγότερες ασίστ, τα 15 λάθη, η 25άρα του Τζόρνταν Μίκι και οι 45 πόντοι που έφαγε στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά, όπως είχε πει και ο Σαλβαδόρ Νταλί, «μην αναζητείται την τελειότητα, πρόκειται για μια ουτοπία που δεν θα την πιάσετε ποτέ»!

ΤΟ ΔΙΠΛΟ BLACK JACK

Απέναντι σε αυτά τα στατιστικά ψεγάδια, οι πράσινοι αντιπαρέβαλαν άλλα ατού και δη τα 21 επιθετικά ριμπάουντ, δίκην ρεπετισιόν από το ματς της προηγούμενης Παρασκευής στην Πόλη, κόντρα στη Φενέρμπαχτσε χώρια το κρεσέντο του σεληνιασμένου Μήτογλου.

Παρεμπιπτόντως ένας λόγος που εξηγεί τις λιγότερες ασίστ είναι και αυτός: τα πολλά επιθετικά ριμπάουντ και οι πόντοι δεύτερης ευκαιρίας, χωρίς να μεσολαβήσει πάσα.

Το ρολόι στο ΟΑΚΑ σημάδευε το 15ο λεπτό, όταν εδέησε να το… ματώσει εντός παιδιάς ο Νεμάνια Νέντοβιτς που μέχρι τότε είχε 0/5 σουτ, αλλά «νέμα προμπλέμα», όπως λένε και στη γλώσσα του.

Από εκεί και πέρα ο Σέρβος γκαρντ, ο οποίος για άλλη μια φορά ήταν πρώτος πασέρ (υποδυόμενος με μεγάλη επιτυχία τον κλασικό πλέι μέικερ) απασφάλισε και έγραψε ένα … black jack, συμμετέχοντας στις εκ διαμέτρου αντίθετες ιδέες και επιλογές του προπονητή του.

Ο Οντεντ Κάτας εκκίνησε με ένα ψηλό σχήμα στο οποίο ο Γουάιτ (με 3/4 τρίποντα, παρακαλώ!) βρέθηκε στο «3», ο Μήτογλου στο «4» και ο (εσχάτως βγαλμένος από τη ναφθαλίνη) Ογκαστ στο «5», αλλά δεν κόλλησε σε αυτό.

Στο καπάκι και με διάφορους συνδυασμούς χρησιμοποίησε επί πολύ χαμηλά σχήματα με τρεις γκαρντ: αυτό το κατά το μάλλον ή ήττον small ball βεβαίως δεν ξενίζει από τη στιγμή που λείπει το κλασικό τριάρι της ομάδας, ο Ιωάννης Παπαπέτρου.

Αρχής γενομένης από το 23-24, ο Παναθηναϊκός δεν ξανακοίταξε πίσω, έφτασε να προηγείται και με διαφορά είκοσι πόντων για να καθαρίσει εύκολα και χωρίς να απειληθεί, τη ρωσική μπουγάδα.

Χθες, λέει, ήταν η παγκόσμια ημέρα της αγκαλιάς.

Δεν ξέρω εάν στο τέλος του αγώνα ο (συνήθως σκυθρωπός και αγέλαστος στη δημόσια εικόνα του) Κάτας αγκάλιασε τον Μήτογλου και τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος του.

Ίσως όμως έσκασε ένα χαμόγελο στο χειλάκι του, άλλωστε ξανανίκησε σε αγώνα της Ευρωλίγκας μετά από 13 ολόκληρα χρόνια!

Photo credits: Eurokinissi