Το σοκ του Πόρτερ και το μαχαίρι του Μουράτου

«Ενα ρολόι σταματημένο, ένα καράβι ναυαγισμένο, ένα σπουργίτι κυνηγημένο απ’ το χιονιά», κατά πώς το τραγουδούσε ο Τόλης Βοσκόπουλος πριν από 54 χρόνια.

Στη ζωή του Κέβιν Πόρτερ οι δείκτες του ρολογιού μένουν σταματημένοι σε ένα βράδυ πριν από ακριβώς έναν χρόνο, όταν ναυάγησε και το δικό του καράβι και από τότε μοιάζει κι ελόγου με ένα σπουργίτι κυνηγημένο απ’ το χιονιά και από τις αμαρτίες που προκάλεσαν τον εξοστρακισμό του από το ΝΒΑ.

Ήταν 7 Απριλίου του 2023 όταν o μορφονιός από το Σιάτλ αγωνιζόταν σε ένα ματς που δεν ήξερε και δεν διανοούνταν καν ότι θα ήταν το ακροτελεύτιο της ούτως ή άλλως βραχείας έως τώρα καριέρας του στο ΝΒΑ.

Πιθανότατα θα υπάρξει και επόμενο στο μέλλον, ο Θεός είναι μεγάλος και συγχωρεί!

Από τη Σάρλοτ στη Θεσσαλονίκη

Εκείνο το βράδυ, στον προτελευταίο αγώνα της κανονικής περιόδου, οι Ρόκετς άλωσαν τη Σάρλοτ νικώντας τους Χόρνετς με 112-109, με τον Πόρτερ να μοστράρει σε αυτό το υστερόγραφο του 26 πόντους (5/8δ., 2/5τρ., 10/12β.,), τρία ριμπάουντ, πέντε ασίστ και δυο κλεψίματα σε 37 λεπτά και 37 δευτερόλεπτα συμμετοχής.

Σαράντα οκτώ ώρες αργότερα (Κυριακή, 9 Απριλίου 2023) ο Προμηθέας Πατρών γνώριζε την ήττα στο NickGallisHall με 95-79 στον τελευταίο αγώνα της κανονικής περιόδου της Basket League.

Eκείνο το απόγευμα ο Βασίλης Μουράτος έμενε στο παρκέ επί 22 λεπτά και 22 δευτερόλεπτα με απολογισμό επτά πόντους (0/1δ., 2/4τρ., 1/2β.), δυο ριμπάουντ και μία ασίστ.

Τότε κανείς από τους δυο τους δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι μετά από έναν χρόνο θα βρίσκονταν ενώπιος ενωπίω, αυτό δεν ήταν γραμμένο ούτε σε σενάριο επιστημονικής και διεστραμμένης φαντασίας…

Τόσο απλά!

Μουράτος: «Το πέρασα για πρωταπριλιάτικη φάρσα»

«Ε, ναι, άλλωστε όταν διάβασα ότι ο ΠΑΟΚ πήρε τον Πόρτερ, το πέρασα για πρωταπριλιάτικο ψέμα, λόγω της ημέρας και μάλιστα σκέφτηκα ότι όντως ήταν μια πολύ πετυχημένη φάρσα» μού είπε χθες ο γκαρντ του Λαυρίου που ακονίζει το μαχαίρι του για να το ζωστεί και να αντιμετωπίσει τον πιο απροσδόκητο αντίπαλο της ζωής του!

Παρεμπιπτόντως ο Πόρτερ μπορεί να ζηλεύει τον Μουράτο και ίσως στο τέλος του σημερινού αγώνα ρίξει τα μούτρα του και υποκύψει στον πειρασμό να του ζητήσει τη φανέλα με το Νο 7.

Σοβαρολογώ μ’ αυτό διότι την περασμένη Τρίτη που κατέφτασε εν χορδαίς, οργάνω και με βαμμένα ασπρόμαυρα νύχια στη Θεσσαλονίκη, ο 24χρονος γκαρντ ζήτησε τη φανέλα με το Νο 7, αλλά τζίφος.

Ο Πρέλεβιτς, ο Σπανούλης και το 77 του Ντόντσιτς

Τού εξήγησαν ότι το Νο 7 (του ενός, μοναδικού μια αξεπέραστου Μπάνε Πρέλεβιτς) κρέμεται από την… Πρωταπριλιά του 2023 στην οροφή του γηπέδου της Πυλαίας και το είδε εκεί ψηλά την επόμενη ημέρα όταν πήγε στο «Παλατάκι» για την προπόνηση.

Δεν ξέρω γιατί ζήτησε το Νο 7, ίσως να το είχε απωθημένο από παλιά, διότι στο κολέγιο (Σάουθερν Καλιφόρνια) φορούσε το Νο 4, όπωςεπίσης και στους Καβαλίερς, ενώ τις επόμενες τρεις σεζόν στους Ρόκετς εμφανίσθηκε με το Νο 3.

Δεν ήταν λοιπόν διαθέσιμο το Νο 7 και εκών άκων ο Πόρτερ έγινε.. Ντοντσιτς!

Το εννοώ αυτό διότι και ο Λούκα αυτή τη φανέλα (ελέω του πολλάκις και κατ’ επανάληψιν δεδηλωμένου θαυμασμού του προς τον Βασίλη Σπανούλη) ήθελε το 2018 όταν πρωτοπήγε στους Μάβερικς, αλλά την είχε και τη διατηρεί ακόμα ο Ντουάιτ Πάουελ.

Με το Νο 77 βολεύθηκε ο Ντόντσιτς, με το ίδιο θα τη βγάλει και ο Πόρτερ.

Από τον Σενγκούν στον Τσιακμά

Στον τελευταίο αγώνα της προηγούμενης ζωής του ο Πόρτερ είχε συμπαίκτες τον Τζέιλεν Γκριν, τον Τζάμπαρι Σμιθ, τον Ερικ Γκόρντον, τον Κέι Τζέι Μάρτιν, τον Αλπερέν Σενγκούν και πάει λέγοντας.

Στο πρώτο αγώνα της επόμενης ζωής του θα παίξει μαζί με τον Βαγγέλη Μαργαρίτη, τον Μιχάλη Τσαϊρέλη, τον Νίκο Τσιακμά, τον Σταύρο Σχίζα, τον Νίκο Αρσενόπουλο, τον Ελβαρ Φρίντρικσον, τον Τζαμάνι ΜακΝις, τον Τζάστιν Αλστον, τον Μαρίς Τάουνας και τον Μίχαλ Μίχαλακ.

Στον τελευταίο αγώνα της προηγούμενης ζωής του είχε προπονητή τον Στέφεν Σάιλας και σήμερα θα ακούει τις οδηγίες του Στάθη Νερατζάκη…

Ο Μιχαλιουκ και ο Ναν

Στον τελευταίο αγώνα της προηγούμενης ζωής του βρέθηκε απέναντι στον Σβι Μίχαλιουκ, αλλά θα μπορούσε να έχει αντίπαλο τον Κέντρικ Ναν!

Δεν τους προέκυψε αυτό το συναπάντημα, διότι ο Πόρτερ δεν αγωνίσθηκε στο τελευταίο ματς της περυσινής σεζόν, κόντρα στους Γουίζαρντς και μετά από έναν χρόνο τα κελεύσματα της μοίρας τον φέρνουν στο Λαύριο για το νταλαβέρι με τον Μουράτο!

Ε, αυτό, διάβολε είναι όντως απ’τ’ άγραφα!

«Απ’τα’ άγραφα, δεν λες τίποτε» συμφωνεί και επαυξάνει ο εξ Αγίων Αναργύρων ορμώμενος γκαρντ ο οποίος μετά τον Προμηθέα και τον Απόλλωνα παλιννόστησε στα δικά του άγια χώματα της Λαυρεωτικής!

«Μπορεί να βάλει 40-45 πόντους»

«Τι να λέμε τώρα; Ο τύπος είναι απίστευτη παιχτάρα και το ότι βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι από μόνο του ένα σοκαριστικό γεγονός. Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της γενιάς του και προφανώς, εφόσον επιστρέψει στο ΝΒΑ, έχει μπροστά του πολλά χρόνια, πολλά λεφτά, πολλά All Star Games…»

Ο Μουράτος παρακολουθεί τα δρώμενα στην εκείθεν του Ατλαντικού πλευρά και ξέρει ποιον θα αντιμετωπίσει σήμερα.

«Είναι ένας παίκτης με καταπληκτικά αθλητικά προσόντα και με μεγάλη έφεσης το σκοράρισμα, που ανά πάσα στιγμή μπορεί να σκοράρει 40-45 πόντους. Ελπίζω να μην το κάνει το Σάββατο, αλλά να αρχίσει αυτό το βιολί από την ερχόμενη εβδομάδα. Σε κάθε περίπτωση, το τι θα κάνει, όπως λέει και το τραγούδι, θα φανεί στο χειροκρότημα»!

Ο Μάικ Τζέιμς κι ο Σέιν Λάρκιν

Ζήτησα από τον Μουράτο να θυμηθεί κάποιος άλλους παικταράδες που έχει αντιμετωπίσει στην καριέρα του και η γλώσσα του πήγε ροδάνι.

«Με τις Εθνικές ομάδες Εφήβων και Νέων θα ξεχώριζα τον Τούρκο Φουρκάν Κορκμάζ και τον Ουκρανό Σβι Μίχαλιουκ. Με την Εθνική Ανδρών ήταν πολύ ζόρικος ο Σέιν Λάρκιν, όταν βρέθηκα απέναντι του πριν από δυο χρόνια στα ματς της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Στο ελληνικό πρωτάθλημα είχα πάθει πλάκα με τον Μάικ Τζέιμς, τη σεζόν 2014-15, όταν τον είδα με τον Κολοσσό Ρόδου απέναντι στον Ολυμπιακό. Δεν είχα παίξει σε εκείνο το ματς, αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ τα όργια που έκανε απέναντι σε δυο σπουδαίους αμυντικούς που είχαμε τότε, τον Τρεμέλ Ντάρντεν και τον Μπράιαντ Ντάνστον».

ΠΑΟΚ, η κολυμβήθρα του Σιλωάμ

Ο Μουράτος ξέρει ποιος είναι ο Πόρτερ, αλλά ο Πόρτερ δεν ξέρει ούτε τους αντιπάλους του, ούτε τους συμπαίκτες του, αλλά ελπίζει ότι η καριέρα του στην Ελλάδα θα αποβεί μια κολυμβήθρα του Σιλωάμ στην οποία θα βουτήξει για να εξαγνιστεί από τις αμαρτίες του.

«Ιn PAOK We Trust», όπως έγραψε προχθές στο Instagran, το οποίο μάλιστα ενεργοποίησε μετά από πολύ καιρό που βρισκόταν στα... χαμένα!

Παραποίησε δηλαδή το μότο του αμερικανικού έθνους («InGodWeTrust») που είναι κιόλας γραμμένο πάνω στα χαρτονομίσματα των δολαρίων και μένει να φανεί πού θα βγάλει αυτή η αμοιβαία εμπιστοσύνη.

Δεν το παίζει ντίβα

Ρώτησα κι έμαθα για τον Πόρτερ και ανυπομονώ κι εγώ, όπως όλοι, να τον παρακολουθήσω να αγωνίζεται σήμερα στο Λαύριο, άλλωστε σε τέτοιες περιπτώσεις το φιλοθεάμον κοινό μπορεί να υιοθετεί-με την απαραίτητη αλλαγή ονόματος- μια ατάκα που σημάδεψε την ελληνική ζωή σε περασμένες δεκαετίες.

«Κορίτσια ο Μπάρκουλης»!

Ρώτησα για το πώς συμπεριφέρεται και το πώς λειτουργεί μέχρι στιγμής στις προπονήσεις του ΠΑΟΚ και κανείς δεν μού είπε ή δεν άφησε να εννοηθεί πως το παίζει ντίβα!

Τουναντίον μού τον χαρακτήρισαν «πολύ ευχάριστο, πολύ απλό, πολύ προσιτό, πολύ ευδιάθετο, πολύ ορεξάτο και πολύ χαρούμενο που θα έχει την ευκαιρία μετά από έναν χρόνο να ξαναπαίξει μπάσκετ σε επίσημο αγώνα».

Μού είπαν επίσης ότι μπήκε μέχρι τα μπούνια στις προπονήσεις και μάλιστα δεν έδειξε καμιά διάθεση να μονοπωλήσει το παιχνίδι, ίσα ίσα εμφανίζεται πολύ ομαδικός, συνεργάσιμος και coachable, όπως χαρακτηρίζονται οι παίκτες που ακολουθούν τις οδηγίες των προπονητών και δεν κάνουν του κεφαλιού τους.

Βλέπει όλες τις πάσες

Ο ΠΑΟΚ έχει την ανάγκη των (πολλών) πόντων του νεόκοπου στο ρόστερ του γκαρντ και βεβαίως ο Νερατζάκης του ζήτησε να σκοράρει, αλλά ο Πόρτερ δεν το εξέλαβε τοις μετρητοίς.

Ενώ δηλαδή υπήρχε η αίσθηση ότι δεν θα δίνει την μπάλα ούτε από το δεξί του χέρι στο… αριστερό, εν τούτοις στις προπονήσεις βλέπει κάθε πάσα όσο δύσκολη και ριψοκίνδυνη κι αν είναι.

Για την ενέργεια, την ταχύτητα, την εκρητικότητα και τα αθλητικά προσόντα, ούτε συζήτηση, άλλωστε αυτά αποτελούν τα προαπαιτούμενα για να κάνει κάποιος καριέρα στο ΝΒΑ, εκτός κι αν είναι ο Γιόκιτς και ο Ντόντσιτς!

Στον αντίποδα (είναι προφανές και πολύ φυσιολογικό ότι) του λείπει ο αγωνιστικός ρυθμός, καθόσον έχει να παίξει επίσημο και οργανωμένο μπάσκετ ακριβώς έναν χρόνο.

Δεν το ξέχασε, αλλά πρέπει, διάβολε, να λαδωθεί καλά για να βγάλει τη σκουριά από πάνω του!