Υπάρχουν καλά και κακά νέα από τον χθεσινό (5/6) πρώτο τελικό της Stoiximan Basket League, όπου ο Ολυμπιακός νίκησε τον Παναθηναϊκό AKTOR στο ΟΑΚΑ... Καλά που δεν είναι μόνο κόκκινα και κακά που δεν είναι μόνο πράσινα!

Δεν ξέρω εάν και κατά πόσον η ιστορία παίζει ρόλο σε αυτή την υπόθεση, αλλά δεν είναι δα και του πεταματού, οπότε ας την κρατήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας...

Το επισημαίνω αυτό, διότι κάθε κανόνας έχει και τις εξαιρέσεις του, ώστε να τον επιβεβαιώνουν και εκείνος που αφορά τα breaks στο χρονικό των πρώτων τελικών δεν παρεκκλίνει από τη συγκεκριμένη συνθήκη...

Για να το κάνω... πενηνταράκια αυτό ανατρέχω στο παρελθόν που δεν προσημειώνει βεβαίως το παρόν και κυρίως το μέλλον...

Το break και το μισό μισό!

Η νίκη που πέτυχε χθες ο Ολυμπιακός συνιστά αφενός το 19ο «διπλό» στο γαϊτανάκι των τελικών και το έβδομο που συντελείται σε Game 1, ένα το κρατούμενο...

Το πόρισμα που εξάγεται είναι... μισό μισό!

Από τις έξι σειρές που εκκίνησαν με 0-1 οι τρεις προσπόρισαν στους δράστες τον τίτλο, ενώ οι άλλες τρεις κατέληξαν σε ανατροπή...

Αμφότεροι οι «αιώνιοι αντίπαλοι» έχουν βρεθεί και στις δυο πλευρές του φεγγαριού...

Ο Παπανικολάου και το κόκκινο 1-2

Ο Ολυμπιακός στέφθηκε πρωταθλητής το 2016 με 3-1 σε πείσμα της ήττας του από τον Παναθηναϊκό στο Game 1 (81-83, με τον Κώστα Παπανικολάου να μπερδεύεται ντριμπλάροντας στο κέντρο στην τελευταία επίθεση), αλλά δεν του έκατσε ο τίτλος στις άλλες δυο περιπτώσεις...

Το 2002 άλωσε το ΟΑΚΑ με 82-74 και μάλιστα προηγήθηκε με 2-0, αλλά η ΑΕΚ πέτυχε μια επική ανατροπή με τρεις απανωτές νίκες και ανέβηκε στον θρόνο μετά από 32 χρόνια!

Το 2018 έριξε στο κανναβάτσο τον Παναθηναϊκό με 75-65, αλλά η σειρά κατέληξε στο 3-2 υπέρ των Πράσινων που ρέφαραν το break στο καπάκι και ανέκτησαν το πλεονέκτημα έδρας.

Ο Παπαλουκάς και το πράσινο 2-1

Από την πλευρά του ο Παναθηναϊκός αντιπαραβάλλει ρεκόρ 2-1 στις τρεις σειρές στις οποίες εκκίνησε με εκτός έδρας νίκη...

Το 2016 μετά την εκτός έδρας νίκη του υπέστη τρεις διαδοχικές ήττες από τον Ολυμπιακό, ενώ σε άλλες δυο περιπτώσεις επένδυσε στο break και στέφθηκε πρωταθλητής: το 2009 επιβλήθηκε στο ΣΕΦ με 69-67 (με τον Θοδωρή Παπαλουκά να φωνάζει για το φάουλ στο λέι απ στο οποίο αστόχησε στην εκπνοή) και επικράτησε με 3-1 και το 2013 πέρασε με 64-51 και έφτασε στο sweep.

Ουαί τοις... νικηταίς!

Α, για να μην το ξεχάσω: η σειρά του 2013 αποτελεί ένα παράδειγμα προς αποφυγήν για τον τωρινό Παναθηναϊκό που τότε «σκούπισε» τον Ολυμπιακό ο οποίος προερχόταν από τον θρίαμβο στο Λονδίνο και το repeat στη EuroLeague.

Έντεκα χρόνια αργότερα οι Πράσινοι ίσως βρίσκονται ακόμη στο συννεφάκι της διθυραμβικής επιστροφής τους στον ευρωπαϊκό θρόνο και προφανώς καλούνται να διαχειρισθούν όχι μόνο τις δυσκολίες μιας σειράς τελικών αλλά και τη συναισθηματική φόρτιση τους από τα διατρέξαντα στο Βερολίνο.

Η ιστορία του 2013 ήταν ήδη déjà vu από το 2002 όταν ο Ολυμπιακός βρήκε τον Παναθηναϊκό σαν ζαλισμένο κοτόπουλο από το «Έπος της Μπολόνια» και τον «σκούπισε» με 2-0 στην επεισοδιακή σειρά των ημιτελικών.

Αμ’ το άλλο;

Το 73-38 και το "καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0"

Το 1996 ο Παναθηναϊκός επέστρεψε κραδαίνοντας το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο όντας βουτηγμένος στην παριζιάνικη φωτολουσιά, ωστόσο στην επιγενόμενη σειρά των τελικών της Α1 όχι μόνο ηττήθηκε με 3-2, αλλά του έμεινε κιόλας το στίγμα της πανωλεθρίας του με 73-38 στον πέμπτο τελικό στο ΣΕΦ.

Συμβαίνουν αυτά, μαθές: συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες, όπως το 2010 που η φοβερή και τρομερή Μπαρτσελόνα επέστρεψε οίκαδε μετά την εμφατική επικράτηση της στο FinalFour του Παρισιού και ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς έδωσε σάρκα και οστά στην ατάκα του Νίκου Αλέφαντου!

«Καλώς τα παιδιά, καλώς τα 3-0»!

Στους τελικούς της ισπανικής λίγκας η Μπασκόνια καθάρισε με συνοπτικές διαδικασίες τους Καταλανούς και απέδειξε, όπως έχει συμβεί και σε άλλες περιπτώσεις, ότι άλλο Ευρώπη και άλλο... Νευροκόπι!

Οι κότες του "Ροδέλα" και οι χορεύτριες του "Διογένη"

Το 0-1 ή το 1-0 μπορεί να σημαίνει πολλά, αρκετά, λίγα ή και τίποτε!

Έθεσα αυτό το ζήτημα χθες το βράδυ στον Κώστα Παπανικολάου που υπερθεμάτισε όχι διότι αγνοεί ή υποτιμά την αξία του break, αλλά επειδή, όπως είπε «κάναμε το πρώτο βήμα, αλλά αυτό από μόνο του δεν αρκεί».

Μετά από τόσα χρόνια στο κουρμπέτι ο αρχηγός του Ολυμπιακού ξέρει να μετράει τις λέξεις του, άλλωστε ήταν μόλις τριών χρονών, όταν η ομάδα τη φανέλα της οποίας φορά, στέφθηκε πρωταθλήτρια αγωνιζόμενη με μειονέκτημα έδρας σε ...ημιτελή σειρά τελικών, που είχε κιόλας άδοξο τέλος.

Αυτό συνέβη το 1993 όταν ο Παναθηναϊκός σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα όσα συνέβησαν στον τρίτο τελικό στη Γλυφάδα (72-77) με την... επιπεφυκίτιδα του διαιτητή Νίκου Παπαδημητρίου δεν κατέβηκε στο ΣΕΦ για το τέταρτο ματς...

Το αποτέλεσμα;

Σε αντιποίηση του τελικού ο συχωρεμένος ο Γιάννης Ιωαννίδης «έστησε» στο κατάμεστο γήπεδο ένα εσωτερικό διπλό ανάμεσα στους«Κόκκινους» και στους«Άσπρους», ενώ το [πρόγραμμα περιελάμβανε επίσης το σόου με τις χορεύτριες του μπαλέτου από το κέντρο «Διογένης» και τις... κότες που αμολούσε στον αγωνιστικό χώρο ο περιβόητος «Ροδέλας»!

Τού έβαλε τα γυαλιά!

Την παραμονή των τελικών, στη συνέντευξη Τύπου ο Εργκίν Αταμάν και ο Γιώργος Μπαρτζώκας φωτογραφήθηκαν χαρίεντες ο ένας με κόκκινα και ο άλλος με πράσινα γυαλιά και χθες αναρωτιόμουν εδώ ποιος θα βάλει τα γυαλιά στον άλλον...

Χθες αυτό το κατάφερε ο Μπαρτζώκας και ο φουρκισμένος Αταμάν επιφυλάσσεται να πάρει τα γυαλιά του πίσω, μαζί με το αίμα του!

Οι εκπλήξεις και η τσαπατσουλιά

Και οι δυο ομάδες προφανώς είχαν πλάνο, αλλά ενώ ο Ολυμπιακός το υπηρέτησε και μάλιστα παρουσίασε διάφορες αναβαθμισμένες εκδοχές που συνιστούσαν κατά το μάλλον ή ήττον εκπλήξεις (όπως η άμυνα drop στο pickn’roll, η ταυτόχρονη παρουσία του Νίκολα Μιλουτίνοβ και του Φίλιπ Πετρούσεβ στην πεντάδα, το σχήμα των τριών γκαρντ), ο Παναθηναϊκός AKTOR εμφανίσθηκε σε αρκετές περιπτώσεις βιαστικός, πανικοβλημένος, αμήχανος, μπερδεμένος και τσαπατσούλης στο παιχνίδι του.

Οι Πειραιώτες εμφανίσθηκαν από την αρχή με το στιλέτο στα δόντια έχοντας ως άρματα μάχης την καταλυτική υπεροχή τους στα ριμπάουντ με όλα τα παρελκόμενα αυτής, τον πλουραλισμό τους, την ισορροπία ανάμεσα στους παίκτες ρακέτας που έριξαν τα μπετά και τους περιφερειακούς που σήκωσαν την πολυκατοικία, την αμυντική συνοχή τους, την κυκλοφορία της μπάλας και «το μπάσκετ που πρεσβεύουμε»όπως επισήμανε ο Γιώργος Μπαρτζώκας.

To "Bartzokas Basketball"

Εν κατακλείδι, «This is Bartzokas Basketball» όπως υπερθεμάτισε και ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος στη σχετική ερώτηση που τού υπέβαλα μετά τη λήξη του αγώνα, άλλωστε αυτό το εξύμνησε τις προάλλες, όπως και τον ηθικό αυτουργό του και ο Σαρούνας Γιασικέβιτσους.

Ο Παναθηναϊκός AKTOR θα ζούσε ή θα πέθαινε με τον Κέντρικ Ναν που εκκίνησε με 1/10 σουτ προτού ζεσταθεί και εκραγεί, αλλά ήδη ο Ολυμπιακός είχε βάλει το τρένο στις ράγες και όταν πιέσθηκε και είδε τη διαφορά να μειώνεται στους τρεις πόντους (56-59) «έτρεξε» ένα σερί 13-1 για το 57-72.

Η αντίδραση και ο Γουόκαπ

Από την πλευρά τους οι Πράσινοι δεν κιότεψαν, έδειξαν κι ελόγου τους χαρακτήρα και απάντησαν με ένα δικό τους 11-3 από το 61-76 στο 72-79, όταν αποβλήθηκε κιόλας ο Αταμάν.

Μέσα σε συνθήκες... ροντέο οι επτάκις πρωταθλητές Ευρώπης μείωσαν ακόμη περισσότερο με το τετράποντο του Κώστα Σλούκα (84-87), αλλά ο κλήρος έλαχε στον Τόμας Γουόκαπ να κλειδώσει τη νίκη με 2/2 βολές.

Ένα επί πλέον στοιχείο που αναδεικνύει την πολυφωνία και την πολυαξονική διάσταση της νίκης του Ολυμπιακού είναι ασφαλώς το debate που άνοιξε για το ποιος δικός του παίκτης ήταν ο MVP του πρώτου τελικού...

Ερίζουν δυο τρεις γι’ αυτό τον έπαινο, στα δικά μου μάτια, εάν κι εφόσον αυτό έχει κάποια σημασία, είναι ο Γουόκαπ για πολλούς λόγους, συμπεριλαμβανομένου και του τρόπου με τον οποίο έσπασε τον τσαμπουκά του Παναγιώτη Καλαϊτζάκη και την αμυντική προβοκάτσια (με τα under στα pickn’roll) των γηπεδούχων.

Η κλοπή και το έγκλημα!

Εάν ο Παναθηναϊκός κατάφερνε να αρπάξει τη νίκη in extremis ασφαλώς θα επρόκειτο για την «τέλεια κλοπή»: εντέλει επικράτησε ο Ολυμπιακός που εμφανίσθηκε πιο έτοιμος από αγωνιστικής, πνευματικής και τακτικής πλευράς και διέπραξε το «τέλειο έγκλημα»!

Σε κάθε περίπτωση αύριο (7/6) ακολουθεί οπ δεύτερος τελικός και μένει να φανεί ποιος θα επιβεβαιωθεί: ο Σακίλ ΜακΚίσικ που μίλησε για τον «στόχο του 3-0» ή ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος με την ανάρτηση του για το «κλειδωμένο 3-1»!