Τελευταία φορά που ο Έρικ Πάλμερ Μπράουν ξεκίνησε, όπως στο αποψινό ντέρμπι της Stoiximan Super League, βασικός ήταν στα τέλη του Σεπτεμβρίου του ’23, σε ένα παιχνίδι του Παναθηναϊκού στην Τρίπολη με τον Αστέρα AKTOR.

Τελευταία φορά που έβγαλε, οποτεδήποτε, ενενηντάλεπτο, όπως απόψε κόντρα στην ΑΕΚ, ήταν τον Ιούνιο του ’23, στην τελευταία τότε αγωνιστική της Ligue 1 όταν αγωνιζόταν στην Τρουά.

Ναι, υποβιβάστηκε… αύτανδρη. Ναι, είχε τη χειρότερη άμυνα εκείνης της σεζόν στο σαμπιονά. Αλλά από τότε που πήγε ο Αμερικανός, στα 24 του, για ενάμιση χρόνο, ήταν πάντα εκεί.

Σημείο αναφοράς. Δεν έβγαλε ούτε μισό τραυματισμό, δεν έχασε παιχνίδι. Κι ανεξαρτήτως των δυνατοτήτων της ομάδας του, θέσεις και μονιμότητες, στο ποδόσφαιρο, δεν χαρίζονται. Κερδίζονται.

Η δυναμική του, έτσι κι αλλιώς, δεν αμφισβητούταν. Είκοσι χρόνων παιδάκι τον “τσίμπησε” η Σίτι. Τέλος κουβέντας.

Και μπορεί ούτε σε… προπόνηση να μην πάτησε στο Μάντσεστερ, αλλά επειδή σώνει και ντε δεν ήταν για το κορυφαίο των κορυφαίων επίπεδο, δεν σημαίνει πως είναι και λίγος για τα λημέρια μας, ειδικά όταν επαναβεβαίωσε το στάτους του σε εκείνον τον ενάμιση χρόνο στη Γαλλία.

Τη ζημιά, εδώ την έπαθε. Ύπουλος τραυματισμός, κακές επιλογές – συνολικά – στην αποθεραπεία και λίγο έλειψε να μετατραπεί, άθελά του εν πολλοίς, σε ανέκδοτο κάθε φορά που στην καταμέτρηση των κεντρικών αμυντικών συνυπολογιζόταν κι η αφεντιά του.

Όχι αδίκως. Πώς να (συν)υπολογίσεις έναν οποιονδήποτε αθλητή όταν δεν τον έχεις δει έστω να παίζει για 15, 16 μήνες;

Απόψε ξεκίνησε. Από τις παραδοξότητες του ντέρμπι. Πέραν των τεσσάρων στόπερ, που άρχισαν εκατέρωθεν το παιχνίδι, άλλοι δεν υπήρχαν στους πάγκους.

Τόσο μουδιασμένος όσο και – κακά τα ψέματα – η συντριπτική πλειοψηφία των φίλων των πράσινων, που μάλλον θα προτιμούσαν τον Γεντβάι της μισής προπόνησης και του ενός (γερού) ποδιού, από τον γιάνκη.

Λίγο ατσούμπαλος, εμφανώς εκτός ρυθμού, κομματάκι στρογγυλεμένος, μα στην προσπάθειά του, στον τρόπο που αντιμετώπισε τα πάντα που ήρθαν κατά πάνω του, στο ότι ο Παναθηναϊκός δέχτηκε τη μόνη καθαρή φάση στις καθυστερήσεις, στην κεφαλιά του Λαμέλα, αποτυπώνεται και το μισό της αγωνιστικής προσέγγισης των Κυπελλούχων, αλλά κι η αποτελεσματικότητά της.

Μα γιατί ο Βιτόρια φοβήθηκε τα ματσαρίσματα και τη διαφορά του τρόπου παιχνιδιού των παικτών του με τους κιτρινόμαυρους;

Μα γιατί, έτσι κι αλλιώς δηλωμένο από τον Πορτογάλο, η αρχή του είναι η άμυνα κι η καλή ανασταλτική λειτουργία, οπότε εκ των πραγμάτων από εκεί θα ξεκινούσε, η αποψινή βάση του Παναθηναϊκού αυτή φάνηκε εξ αρχής πως ήταν:

Να δώσει μπάλα και γήπεδο στην ΑΕΚ (υπερδιπλάσια η συνολική κατοχή υπέρ της Ένωσης), να μην επιτρέψει τίποτα και να περιμένει τις κόντρες, τις άμεσες μεταβάσεις, την φρεσκάδα των μεσοεπιθετικών του.

“Τρέχα Φάκου, τρέχα”

Παιδάκι, 19 χρόνων, ανάγκασε κοτζάμ Γιουνάιτεντ να δώσει 10 εκατομμύρια για να τον πάρει στο Μάντσεστερ. Κι όχι απλώς για τον… εκπαιδεύσει, αλλά για να τον στηρίξει, να επενδύσει πάνω του. Με την προβλεπόμενη διαδικασία: αγροτικά, δανεισμοί, προβιβασμοί και συμμετοχές.

Αλλά ο Φακούντο Πελίστρι ήταν εκεί. Πάντα. Ακόμη και στη χειρότερη εποχή των “κόκκινων διαβόλων” της σύγχρονης ιστορίας τους, λίγο δεν το λες.

Και σίγουρα, διόλου εύκολο για να το αφήσει(ς). Δεν άκουγε Ελλάδα. Δεν έβλεπε Ελλάδα. Μπήκε μπροστά, με “ψηστήρι” μηνών ο συμπατριώτης του Ντιέγκο Αλόνσο.

Μπήκαν πολλά, παρά πολλά χρήματα. Τα περισσότερα – ποσοστιαία – που έχουν δοθεί ποτέ για ποδοσφαιριστή από τον Παναθηναϊκό.

Του δόθηκε το δεύτερο μεγαλύτερο συμβόλαιο του φετινού ρόστερ. Και μαζί κι η εγγύηση πως το αγωνιστικό μέλλον, με τη δική του εξέλιξη συνδέεται.

Είδε, διάβασε, άκουσε πολλά. Έμαθε πως δεν είναι δεξιός εξτρέμ, παρότι μέχρι τον ερχομό του εδώ το 90% των παιχνιδιών της καριέρας του, εκεί, έτσι, τα είχε κάνει.

Είδε τον άνθρωπο που τον έπεισε να αλλάξει ρότα και να βγει κατά Ελλάδα μεριά να βάλλεται από την πρώτη μέρα και να φεύγει.

Είδε το άλλο καλοκαιρινό μεταγραφικό απόκτημα – με παρεμπιπτόντως ίδιο ρόλο και θέση – να τον ξεπερνάει στην ιεραρχία.

Δικαιολογημένα, παρότι δεν ευθύνεται ο Ουρουγουανός για το τι κλήθηκε να αποδώσει, να μάθει κάτι που δεν γνώριζε.

Ακόμη και στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του, όπου όντως κι είχε ενίοτε χρησιμοποιηθεί διαφορετικά, τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του έγινε προσπάθεια να αξιοποιηθούν.

Η επιτάχυνσή του, η δύναμή του, η καλή επαφή με την μπάλα, η αντοχή του στο τρέξιμο, τα πνευμόνια. Κοινώς, run Facu, run.

Αυτό, το “τρέξε Φάκου, τρέξε” ήταν κι η προσωποποίηση του δεύτερου σκέλους από τη μέση πια και μπροστά, του αποψινού αγωνιστικού πλάνου του Παναθηναϊκού.

Λιγοστά τα όσα έκαναν και οι πράσινοι, ναι. Μα τα πιο απειλητικά, από τις μπούκες, από την τρεχάλα, από το πρεσάρισμα του Πελίστρι έγιναν.

Αυτό έφερε το κερδισμένο πέναλτι που τελικά καθόρισε και την έκβαση του ντέρμπι, μια κούρσα του οδήγησε και στο δεύτερο γκολ του Παναθηναϊκού, το οποίο και ορθώς ακυρώθηκε (στην πρώτη συζητήσιμη φάση, σε αυτήν που φωνάζει η ΑΕΚ στο ξεκίνημα του παιχνιδιού, «παίζετε» δεν υπάρχει. Είτε φάουλ καταλογίζεται, είτε πέναλτι).

Ενδεικτικό της προσπάθειάς του ότι λίγο πριν βγει, ξέπνοος δεν άντεξε να κυνηγήσει – στη μόνη φορά ίσως – μια πάσα στον χώρο, ενώ βγαίνοντας του πήρε κάνα δίλεπτο να φτάσει από τη μια γωνιά του γήπεδού στον πάγκο, ακούγοντας σε τούτη τη διαδρομή, εν χορώ από την κερκίδα, για πρώτη φορά, ρυθμικά το όνομά του.

Ούτε ο Πάλμερ Μπράουν, ούτε ο Πελίστρι ήταν οι καλύτεροι των νικητών του ντέρμπι. Ήταν όμως, οι ξεχωριστές φυσιογνωμίες, αυτοί που έκαναν, ακριβώς όπως τους ζητήθηκε, τη δουλειά που έπρεπε, βάσει ρόλου κι ευθύνης να κάνουν.

Επαγγελματικά, με συνέπεια, σοβαρότητα, με αυταπάρνηση και αποτελεσματικότητα. Ό,τι ακριβώς είχε απόψε, συνολικά, ο Παναθηναϊκός.

Ό,τι ακριβώς χρειαζόταν να επιστρατεύσει και να παρατάξει ώστε να επικρατήσει σε ένα καθοριστικό ντέρμπι, που διατήρησε το αήττητο του εντός συνόρων του επί Βιτόρια και του έδωσε επιπλέον αέρα. Κι όχι μόνο βαθμολογικό.

Κι ό,τι ακριβώς θα χρειαστεί και την ερχόμενη εβδομάδα στο επόμενο που τον περιμένει στη σειρά, σε ντέρμπι πια κορυφής, σε ντέρμπι πρώτου με δεύτερο, σε ντέρμπι δυναμικής για το πού – και πώς – θα πάει το υπόλοιπο της σεζόν.