Στον απόηχο της κορυφαίας διοργάνωσης οι νέοι τροπαιούχοι στο αγώνισμα του απλού γιόρτασαν την επιτυχία τους μένοντας για μία ακόμη μέρα στην πόλη της Κρήτης και μίλησαν στην ιστοσελίδα της Ε.Φ.Ο.Επ.Α. Ο Αγγελάκης έγινε ο 21ος πρωταθλητής Ελλάδας στα χρονικά του θεσμού.

Δήλωσε ενθουσιασμένος και τόνισε ότι αυτό που θέλει στο κοντινό μέλλον είναι να γίνει βασικό στέλεχος στην εθνική ανδρών. Η Ζαβιτσάνου έκανε δύο τους πανελλήνιους τίτλους της στο απλό γυναικών κι ο φετινός είχε άλλη γλύκα διότι από πέρσι έχει βάλει σε προτεραιότητα τις σπουδές της κι έχει μειώσει τους αγώνες και τις προπονήσεις της. Υπογράμμισε δε, ότι στον τελικό έκανε ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της.

«Αισθάνομαι πολύ χαρούμενος και δικαιωμένος γιατί μετά από κοπιαστική και συνεχή προσπάθεια κατάφερα να φτάσω σε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Αυτό το χρυσό μετάλλιο είναι κάτι που ήθελα πολύ. Είναι σπουδαίο, που τα κατάφερα και θέλω να ευχαριστήσω όλους αυτούς που εκτιμώ ότι έβαλαν το χεράκι τους ώστε να φτάσω ως εδώ, όπως την οικογένεια μου, τον προπονητή μου Λουίτζι Σκέμπρη (ο οποίος με κοούτσαρε στα Χανιά και γενικά είναι πάντα είναι δίπλα μου) και φυσικά το σωματείο μου, τον Παναθηναϊκό», δήλωσε αρχικά ο Αγγελάκης και για την πορεία του στο ταμπλό ανέφερε: «Κατ’ αρχήν να παραδεχτώ ότι η κλήρωση ήταν με το μέρος μου. Στα προημιτελικά είχα τον Γιώργο (σ.σ. Σταματούρο), με τον οποίο γνωριζόμαστε πολύ καλά παίζοντας μαζί στη Γαλλία, όπως και στις προπονήσεις στην εθνική ομάδα. Απέδωσε καλά, αλλά μετά πήρα τον έλεγχο του αγώνα και επικράτησα. Μετά με τον Νίκο (σ.σ. Αντωνιάδη) δεν το φοβόμουν το παιχνίδι και κακώς, όπως αποδείχτηκε. Μπήκα κάπως χαλαρά, αλλά ο Νίκος ήταν πολύ επικίνδυνος και κινδύνεψα άμεσα με ήττα. Χρειάστηκε να σώσω δύο ματς μπολ, αν θυμάμαι καλά. Έπαιξε εξαιρετικά ο Νίκος, ήταν πολύ σταθερός αλλά διατήρησα την ψυχραιμία μου και γύρισα το παιχνίδι.

Για τον Κώστα (σ.σ. Κωνσταντίνοπουλο) να τονίσω αρχικά ότι απέκλεισε τους δύο παίκτες, που φοβόμουν πιο πολύ απ’ όλους: Τον Ρηνιώτη και τον Παπαδημητρίου. Δηλαδή, τρόπον τινά άνοιξε για μένα τον δρόμο για το χρυσό… Διότι πρέπει και να σε ευνοήσουν λίγο η κλήρωση και τα αποτελέσματα. Όπως επίσης, πρέπει να ομολογήσω ότι στον τελικό ο Κώστας έβγαλε κούραση. Επτά ματς έπαιξε την Κυριακή όταν το Σάββατο είχε τελειώσει τα παιχνίδια από τις 3 το μεσημέρι… Αυτό δεν γίνεται! Είναι πολύ σκληρό για κάθε αθλητή. Εγώ γι’ αυτό επέλεξα να μην αγωνιστώ και στο διπλό γιατί ήξερα το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Όταν πήγαμε 1-1 στα σετ ο Κώστας έκατσε στην καρέκλα για να ξεκουραστεί. Δεν είχε την απαιτούμενη ενέργεια. Συνέχισα λοιπόν, δίνοντας βάρος στην άμυνα και κόβοντας σταθερά δεν μπορούσα να χάσω από αντίπαλο, που φαινόταν να μην έχει τις κατάλληλες δυνάμεις. Κι εγώ ήμουν κουρασμένος, αλλά εγώ έχω παιχνίδι που μου δίνει τη δυνατότητα ν’ αποφασίσω τι θ’ αλλάξω και τι θα παίξω σε τέτοια περίπτωση».

Το χρυσό στη σημαντικότερη διοργάνωση δίνει επιπλέον ώθηση στον 23χρονο Αγγελάκη να κυνηγήσει τις πρώτες συμμετοχές με την εθνική ανδρών σε μεγάλα αγωνιστικά ραντεβού, αλλά εκείνος βλέπει ακόμη πιο μακριά. «Εγώ θα ήθελα να εδραιωθώ σαν βασικό στέλεχος της εθνικής ομάδας. Σίγουρα περιμένω τις πρώτες ευκαιρίες σε μεγάλη διοργάνωση, φέτος είναι το Παγκόσμιο πρωτάθλημα ομαδικού, που αναβλήθηκε για τον Ιούνιο, αλλά εγώ δεν έχω στόχο μόνο ν’ αρχίσω να παίζω με το εθνικό συγκρότημα, αλλά να γίνω κάποια στιγμή βασικό στέλεχος».

Η Ζαβιτσάνου έχει λόγους να νιώθει ακόμη πιο περήφανη μετά την ανάλογη επιτυχία του 2016. Έγινε μάλιστα, η πρώτη αθλήτρια (ή αθλητής) της ΑΕΚ με πανελλήνιο τίτλο στο απλό και γενικά ολοκλήρωσε εμφατικά για την ομάδα της την πολύ πετυχημένη φετινή σεζόν ύστερα από τις πρωτιές στα διασυλλογικά πρωταθλήματα της Α1 (στους άνδρες) και της Α2 (στις γυναίκες).

«Είναι η πρώτη μέρα μετά τον τίτλο και δυσκολεύομαι ακόμα να το συνειδητοποιήσω. Μετά τη λήξη του τελικού δε, έλεγα στον Στέφανο (σ.σ. τον Κορώνη, τον προπονητή της ΑΕΚ) «το πήρα; Πες μου, το πήρα; Δεν έχω καταλάβει…». Πράγματι είμαι χωρίς διεθνή τουρνουά περίπου 1,5 χρόνο, αλλά ως διεθνή ματς είχα αυτά στη Σουηδία. Επιπλέον ήξερα ότι ειδικά πέρσι είχα λίγη προπόνηση, όμως την ίδια στιγμή ήξερα ότι διατηρώ κι ένα επίπεδο. Σκεφτόμουν ότι ίσως ήταν και το τελευταίο μου Πανελλήνιο πρωτάθλημα και ήθελα να το ευχαριστηθώ. Έκανα προπόνηση το τελευταίο διάστημα, έκανα και ειδική προετοιμασία για την Κατερίνα (σ.σ. Τόλιου) διότι πήγα στα Χανιά για το μετάλλιο και ήξερα ότι ως 5ο φαβορί ήταν πολύ πιθανό να τη βρω στον δρόμο μου -όπως κι έγινε. Δούλεψα και στη φυσική κατάσταση διότι είχα και τους αγώνες του διπλού και θα υπήρχαν και μεγάλα σε διάρκεια ματς και πήγα με το σκεπτικό ότι δεν είχα να χάσω τίποτα», δήλωσε η Λευκαδίτισσα πρωταθλήτρια και πρόσθεσε: «Το ήθελα πολύ, ευχαριστήθηκα τα παιχνίδια και νιώθω πολύ όμορφα. Γενικά η χρονιά εξελίχτηκε υπέροχα με τη στήριξη και της ΑΕΚ, η οποία παρότι είχα εξηγήσει από την αρχή ότι δεν ήξερα πόση προπόνηση θα κάνω, έδειξε πόσο πολύ με ήθελε και με εμπιστεύτηκε. Δεν το μετάνιωσα καθόλου, που αγωνίστηκα στην Α2 κατηγορία και βήμα-βήμα πήγαινα καλύτερα, απολάμβανα τα παιχνίδια και δεν είχα τόση πίεση».

Για τον συγκλονιστικό τελικό με τη Φίλη, που είχε εντελώς διαφορετική εξέλιξη από το 4-0 του 2016 στο ΣΕΦ, η 27χρονη πρωταθλήτρια σχολίασε: «Η Χριστίνα προερχόταν από δύο πολύ καλές νίκες απέναντι στην Τέρπου και την Παρίδη και μπήκε πολύ αποφασισμένη. Είχε παίξει καλά και άρχισε ιδανικά και στον τελικό προηγούμενη με 2-0. Εγώ είχα τα δεδομένα που προανάφερα, ενώ πέρσι δεν έδωσα αγώνες στην Ελλάδα. Αυτό μπορεί να μη φάνηκε με την Τόλιου, που είναι διαφορετικό το ματς, αλλά θεωρώ ότι φάνηκε και με τη νεαρή Φωτιάδου, που μου πήρε τα πρώτα σετ και με τη Χριστίνα στον τελικό. Άργησα να βρω ρυθμό και μάλιστα μετά το 0-2 στον τελικό θυμάμαι ότι είπα στον Κορώνη «δεν μπορώ να βρω λύση, δεν έχω κάτι να κάνω για να κερδίσω…». Μετά ωστόσο, άλλαξα κάπως το παιχνίδι και κοίταξα να μην παίζω κοντά στο φιλέ την αντίπαλο γιατί ήταν πολύ καλή στο άνοιγμα της μπάλας. Έδινα μέσα-έξω στο τραπέζι ή έξω στο σώμα και μου βγήκε αυτή η τακτική. Γύρισα το ματς και ήταν απίστευτη η εξέλιξη και στο 3-3 στα σετ καθώς βρέθηκα πίσω με 3-7 και 6-9. Το γύρισα από το…πουθενά κι έκανα από τα καλύτερα παιχνίδια μου απέναντι σε επιθετική αθλήτρια. Ήταν και ματς ψυχολογίας, παρέμεινα πολύ ήρεμη και τα κατάφερα».

Τα επόμενα σχέδια της πρωταθλήτριας Ελλάδας περιλαμβάνουν τις μεταπτυχιακές σπουδές και ο ενθουσιασμός είναι εμφανής. «Σίγουρα θα πάω στο εξωτερικό μετά το καλοκαίρι για μεταπτυχιακό στην κλινική ψυχολογία. Αφού τελείωσα τη Γυμναστική Ακαδημία μπήκα μετά από κατατακτήριες στο Καποδιστριακό και πήρα δεύτερο πτυχίο στην ψυχολογία. Από το που θα πάω θα εξαρτηθεί και το κατά πόσο θα συνεχίσω να παίζω. Στο τέλος του μήνα θα ξεκαθαρίσει το τοπίο. Το ακαδημαϊκό και επαγγελματικό κομμάτι πάντως, είναι ο στόχος μου τώρα. Και είμαι τυχερή που ασχολούμαι με ένα αντικείμενο που μου αρέσει πολύ. Όταν συμβαίνει αυτό δίνει άλλη χαρά στη ζωή ενός ανθρώπου».