Αφρουδάκης-Πάτερος στο SPORT 24
Οι Αφρουδάκης και Πάτερος μιλούν στο SPORT 24 για το νταμπλ και το... Μιλάνο που έρχεται
Δεν θα πάνε βέβαια για ψώνια στην πρωτεύουσα του ιταλικού βορρά αλλά για να διεκδικήσουν τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκα που διεξάγεται εκεί, την Παρασκευή και το Σάββατο.
Ο Γιώργος Αφρουδάκης και ο τεχνικός του Ολυμπιακού Βαγγέλης Πάτερος, αυτό το μήνυμα περνούν μιλώντας στο SPORT 24, ότι θέλουν να διασκεδάσουν πλέον τα παιχνίδια στην Ιταλία, έχοντας αποφορτιστεί από την πίεση επί ελληνικού εδάφους. Απολαύστε τους.
Σεβασμός στον αδερφό και διασκέδαση στο Μιλάνο
Στις ναυμαχίες, είναι γνωστές οι βόμβες βυθού, που έχουν στόχο την εξουδετέρωση των αντιπάλων και κυρίως των υποβρυχίων. Στις ναυμαχίες του Πειραιά όμως στο πόλο, γνωρίσαμε εφέτος τις βόμβες...Αφρού, που εκτόξευε ο Γιώργος Αφρουδάκης. Ο εκ των κορυφαίων Ελλήνων πολιστών, μετά από 9 χρόνια ανομβρίας (είχε να πανηγυρίσει πρωτάθλημα από το 1998 με τη Βουλιαγμένη) σήκωσε και πάλι την κούπα του πρωταθλητή, αφού προηγουμένως είχε βάλει για τα καλά το...χεράκι του, ώστε η νέα του ομάδα (Ολυμπιακός) να την κατακτήσει.
"Πράγματι η γεύση δεν έχει αλλάξει, είναι πολύ γλυκιά και μου είχε λείψει το ομολογώ" λεει στο SPORT 24 ο εκ των κορυφαίων φουνταριστών της Ευρώπης που φυσικά πάλεψε μεταξύ άλλων με τον αδελφό του Χρήστο, για τον τίτλο του πρωταθλήματος.
Οπως είναι φυσικό μετά από τέτοιες αδελφικές «κόντρες» η συζήτηση στο οικογενειακό τραπέζι έχει ενδιαφέρον, όταν μάλιστα και ο μικρότερος 3ος αδελφός, ο Ζάχος παίζει επίσης πόλο.
"Σαφώς θα μιλήσουμε γι’ αυτά αλλά η πλάκα τελειώνει πριν καν αρχίσει. Σέβομαι τον αδελφό μου και δεν θα παίξω με τον πόνο του. Είναι φυσιολογικό να θέλουμε και οι δύο να νικήσει η ομάδα μας και το ξέραμε ότι θα συμβεί αυτό αλλά μετά τον αγώνα είμαστε και πάλι μαζί και πλέον ετοιμαζόμαστε για τον κοινό στόχο της εθνικής, προκειμένου να προκριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου" τονίζει ο Γιώργος Αφρουδάκης, που πριν φυσικά το μεγάλο ραντεβού της εθνικής έχει μαζί με τους συμπαίκτες του μια τελευταία... εκκρεμότητα.
"Ναι, το φάιναλ φορ του Μιλάνου, όπου ειλικρινά θέλω να το διασκεδάσουμε. Η χρονιά είναι ήδη επιτυχημένη, και ότι καλύτερο πετύχουμε στην Ιταλία θα είναι το κερασάκι στην τούρτα" τονίζει ο ήδη τροπαιούχος στην Ευρώπη με το σκουφάκι της Βουλιαγμένης (κυπελλούχων 1997) που ξέρει και την ευρωπαϊκή συνταγή:
"Ειλικρινά το μυστικό είναι να μπούμε μέσα και να το διασκεδάσουμε. Αν έχουμε τέτοια διάθεση, είμαστε ικανοί για το καλύτερο. Θα είναι εντελώς διαφορετικά παιχνίδια από αυτά των τελικών του πρωταθλήματος. Εκεί μας είχαν χρίσει όλοι φαβορί, υπήρχε η πίεση ότι έπρεπε να το πάρουμε ως καλύτερη ομάδα και πάντα στους τελικούς, όταν ο αντίπαλος έχει λιγότερη πίεση μπορεί να σε δυσκολέψει.
Θυμάμαι το 2003, με τη Βουλιαγμένη, ανατρέψαμε το σκορ στους τελικούς με τον αήττητο και τότε Ολυμπιακό σε όλη τη χρονιά και από 0-2, ισοφαρίσαμε σε 2-2 νίκες για να χάσουμε τελικά δύσκολα το πρωτάθλημα στο 5ο παιχνίδι. Στην Ιταλία είναι εντελώς διαφορετικά τα πράγματα, αφού η Προ Ρέκο θα είναι η γηπεδούχος και το φαβορί. Συνεπώς έχουμε την ευκαιρία να παίξουμε πιο ελεύθερα και να δείξουμε την αξία μας".
Τι θα κράταγε από το πρωτάθλημα που τελείωσε ;
"Σίγουρα τον τίτλο, που τον ήθελα τόσο πολύ. Επίσης το γκολ μου που έκρινε τον πρώτο τελικό. Ηταν ένα κρίσιμο παιχνίδι που έβαλε τις βάσεις για τη συνέχεια. Ημασταν συνέχεια πίσω στο σκόρ και ήταν καθοριστικό γκολ. Είμαι πολύ ευχαριστημένος από τη χρονιά και πιστεύω ότι και στον Ολυμπιακό έμειναν ευχαριστημένοι μαζί μου" συνεχίζει ο Γιώργος Αφρουδάκης που δεν νοιώθει να τον πήραν και τα χρόνια, αντίθετα η νέα σελίδα στην καριέρα του, μάλλον τον ανανέωσε:
"Ετσι ακριβώς, αφού νοιώθω σαν ένα νέο ξεκίνημα. Είμαι πολύ καλά και ειλικρινά ήδη έχω ξεχάσει αυτόν τον τίτλο και ψάχνω τον επόμενο. Ετσι έκανα και με τις προηγούμενες ομάδες μου αλλά και με την εθνική. Είμαι αχόρταγος για τίτλους και διακρίσεις, όπως όλοι οι παίκτες σε αυτό το υψηλό επίπεδο. Σε αυτό με βοήθησε πολύ το ότι παίζω παρέα με κορυφαίους παίκτες.
Με έκανε να δουλέψω ακόμα πιο σκληρά και να βελτιωθώ. Επίσης χαίρομαι που οι τελικοί ήταν μια γιορτή για τον Πειραιά που έχει την τύχη να διαθέτει τις δύο κορυφαίες ομάδες. Σε γενικές γραμμές η ατμόσφαιρα ήταν καλή με κόσμο και των δύο ομάδων, ενώ λίγο περισσότερη ένταση υπήρξε μεταξύ των παικτών, αλλά αυτά συμβαίνουν, όταν κρίνονται πρωταθλήματα. Ολα τα παιδιά είμαστε φίλοι και είπαμε σε λίγες μέρες θα τα έχουμε ξεχάσει όλα, κάνοντας πλάκα μεταξύ μας στην προετοιμασία της εθνικής ομάδας"
.
Ήμασταν οι καλύτεροι
Ο Βαγγέλης Πάτερος, είχε γευτεί την χαρά του πρωταθλήματος ως παίκτης, αφού ήταν μέλος της μεγάλης Γλυφάδας της δεκαετίας του 1990, αλλά αυτή τη φορά σήκωσε το βαρύτιμο τρόπαιο ως τεχνικός του Ολυμπιακού. Ενα τίτλο που είχε "αγγίξει" και πέρυσι, αλλά τα πολλά προβλήματα στην ομάδα, δεν τον άφησαν να πανηγυρίσει.
Η διοίκηση τον στήριξε και αυτός δικαίωσε την επιλογή της, φέρνοντας στους "ερυθρόλευκους" το ντάμπλ και οδηγώντας τους στο φάιναλ φόρ της Ευρωλίγκας. Κάνοντας ένα γρήγορο φλας μπάκ στο SPORT 24 ο έμπειρος τεχνικός επισημαίνει:
"Ημασταν με διαφορά η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα και δίκαια κατακτήσαμε το ντάμπλ. Μάλιστα επειδή ξέρω πολύ καλά τις δυνατότητες των παιδιών σας λεω ότι μπορούσαμε να πάρουμε τον τίτλο και με 3-0 νίκες, αήττητοι δηλαδή, ενώ σε σχέση με τον Εθνικό, βρισκόμασταν ένα επίπεδο παραπάνω και η διαφορά μας ήταν μεγαλύτερη από αυτή που καταγράφηκε στα παιχνίδια" τονίζει με αυτοπεποίθηση και εξηγεί γιατί κατά τη γνώμη του ο Ολυμπιακός δυσκολεύτηκε στους τελικούς με τον συμπολίτη του.
"Εφέτος θυμίσαμε...ταξιδιωτικό πράκτορα, αφού όλη τη χρονιάς ήμασταν από πούλμαν σε αεροπλάνο και απο ξενοδοχείο σε αυτοκίνητα. Ειλικρινά τα παιδιά δεν πρόλαβαν καν να χαρούν δύο πολύ μεγάλες επιτυχίες. Πήραμε το κύπελλο στην Καλαμάτα και το ίδιο βράδυ μπήκαμε στο πούλμαν για να γυρίσουμε στην Αθήνα και μετά την άλλη μέρα να φύγουμε για τη Βουδαπέστη.
Εκεί πετύχαμε τεράστια νίκη πρόκριση στο φάιναλ φορ αλλά πριν το συνειδητοποιήσουμε επιστρέφαμε στην Αθήνα για τα πλέι οφ. Ετσι η ομάδα στο πρώτο παιχνίδι με τη Χίο στα ημιτελικά, αλλά και στους 3 από τους τέσσερις τελικούς με τον Εθνικό, δεν δείξαμε το πραγματικό μας πρόσωπο.
Τα παιδιά είχαν αδειάσει ψυχολογικά αφού είχαν ανάγκη κάποιες μέρες να συνειδητοποιήσουν τη χαρά τους και δεν τις είχαν. Από πλευράς προπόνησης και φυσικής κατάστασης ήμασταν πανέτοιμοι, αλλά δεν έφτανε μόνο αυτό. Από την άλλη πλευρά ο Εθνικός προετοιμάστηκε εδώ και δύο μήνες μόνο για τον τελικό, αφού ήξερε ότι θα ήταν 2ος στην κανονική περίοδο, βγήκε έξω από την ευρωλίγκα και έχασε και το κύπελλο.
Συνεπώς του είχε μείνει μόνο ο στόχος του πρωταθλήματος. Επαιξε πολύ έξυπνα το παιχνίδι της ψυχολογίας, δίνοντάς μας από την πρώτη στιγμή τον τίτλο του φαβορί και πόνταρε πολύ στον ψυχολογικό πόλεμο. Και μην ξεχνάτε ότι οι τελικοί ήταν κόντρα σε μια ομάδα με την οποία όλο το χρόνο προετοιμαζόμαστε και προπονούμαστε στον ίδιο χώρο, ενώ οι παίκτες μας, είναι φίλοι και βγαίνουν μαζί στα μαγαζιά του Πειραιά.
Ολη αυτή η συγκυρία είναι λίγο περίεργη και παίζει το ρόλο της"
τονίζει ο τεχνικός του Ολυμπιακού, που περιμένει πλέον το μεγάλο ραντεβού του Μιλάνου, με το οποίο ουσιαστικά θα ασχοληθεί από σήμερα μελετώντας την αντίπαλο στα ημιτελικά, γηπεδούχο (και πρωταθλήτρια Ιταλίας από προχθές) Προ Ρέκο.
"Αν την κρατήσουμε κάτω από τα 10 γκόλ, πιστεύω ότι θα είμαστε στον τελικό του Σαββάτου. Στην άμυνα δέχεται σχετικά εύκολα γκολ, αλλά στην επίθεση σκοράρει επίσης πολύ και εκεί θα εστιάσουμε την προσοχή μας. Θέλουμε να παίξουμε καλή άμυνα όπως σε αυτό τον τελευταίο τελικό με τον Εθνικό και πολύ σημαντική είναι και η παρουσία του τερματοφύλακά μας Νίκου Δεληγιάννη που ήταν εξαιρετικός στους τελικούς και αποτελεί βαρόμετρο για μας".
Τι θυμάται όμως από τους τελικούς ; "Οτι είδαμε και καλό πόλο από τις δύο κορυφαίες ομάδες της Ελλάδας. Η ατμόσφαιρα ήταν εξαιρετική και αξίζουν συγχαρητήρια και στους δύο συλλόγους. Ακούστηκαν κάποια πράγματα για τη διαιτησία αλλά εδώ είμαι κατηγορηματικός. Οι άνθρωποι έκαναν το καλύτερο δυνατό. Λάθη έγιναν αλλά ας σκεφτούμε κάτω από τη πίεση παίζουν οι ρέφερι χωρίς να κερδίζουν τίποτε.
Οι φίλοι μου στον Εθνικό φωνάζουν για ένα γκολ μας στον 2ο τελικό που θεωρούν ότι δεν πέρασε τη γραμμή. Τους καλώ να δούμε το DVD όπου φαίνεται κανονικά ότι είναι γκολ, αλλά να δούμε και του Καλακόνα, το 9-8, όπου ακούγεται καθαρά η κόρνα και είναι εκπρόθεσμο. Γι’ αυτό ας μην ασχολούμαστε με τη διαιτησία".
Κλέινοντας του αναφέρουμε τη δήλωση του Γιώργου, περί διασκέδασης των αγώνων στο Μιλάνο και ο Βαγγέλης Πάτερος δεν κρύβει την ικανοποίησή του: "Μακάρι οι παίκτες μου να το δουν έτσι και να μπουν με αυτή τη νοοτροπία στο κολυμβητήριο. Τότε θα δείτε τον πραγματικό Ολυμπιακό".
Ο Γιώργος Αφρουδάκης και ο τεχνικός του Ολυμπιακού Βαγγέλης Πάτερος, αυτό το μήνυμα περνούν μιλώντας στο SPORT 24, ότι θέλουν να διασκεδάσουν πλέον τα παιχνίδια στην Ιταλία, έχοντας αποφορτιστεί από την πίεση επί ελληνικού εδάφους. Απολαύστε τους.
Σεβασμός στον αδερφό και διασκέδαση στο Μιλάνο
Στις ναυμαχίες, είναι γνωστές οι βόμβες βυθού, που έχουν στόχο την εξουδετέρωση των αντιπάλων και κυρίως των υποβρυχίων. Στις ναυμαχίες του Πειραιά όμως στο πόλο, γνωρίσαμε εφέτος τις βόμβες...Αφρού, που εκτόξευε ο Γιώργος Αφρουδάκης. Ο εκ των κορυφαίων Ελλήνων πολιστών, μετά από 9 χρόνια ανομβρίας (είχε να πανηγυρίσει πρωτάθλημα από το 1998 με τη Βουλιαγμένη) σήκωσε και πάλι την κούπα του πρωταθλητή, αφού προηγουμένως είχε βάλει για τα καλά το...χεράκι του, ώστε η νέα του ομάδα (Ολυμπιακός) να την κατακτήσει.
"Πράγματι η γεύση δεν έχει αλλάξει, είναι πολύ γλυκιά και μου είχε λείψει το ομολογώ" λεει στο SPORT 24 ο εκ των κορυφαίων φουνταριστών της Ευρώπης που φυσικά πάλεψε μεταξύ άλλων με τον αδελφό του Χρήστο, για τον τίτλο του πρωταθλήματος.
Οπως είναι φυσικό μετά από τέτοιες αδελφικές «κόντρες» η συζήτηση στο οικογενειακό τραπέζι έχει ενδιαφέρον, όταν μάλιστα και ο μικρότερος 3ος αδελφός, ο Ζάχος παίζει επίσης πόλο.
"Σαφώς θα μιλήσουμε γι’ αυτά αλλά η πλάκα τελειώνει πριν καν αρχίσει. Σέβομαι τον αδελφό μου και δεν θα παίξω με τον πόνο του. Είναι φυσιολογικό να θέλουμε και οι δύο να νικήσει η ομάδα μας και το ξέραμε ότι θα συμβεί αυτό αλλά μετά τον αγώνα είμαστε και πάλι μαζί και πλέον ετοιμαζόμαστε για τον κοινό στόχο της εθνικής, προκειμένου να προκριθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου" τονίζει ο Γιώργος Αφρουδάκης, που πριν φυσικά το μεγάλο ραντεβού της εθνικής έχει μαζί με τους συμπαίκτες του μια τελευταία... εκκρεμότητα.
"Ναι, το φάιναλ φορ του Μιλάνου, όπου ειλικρινά θέλω να το διασκεδάσουμε. Η χρονιά είναι ήδη επιτυχημένη, και ότι καλύτερο πετύχουμε στην Ιταλία θα είναι το κερασάκι στην τούρτα" τονίζει ο ήδη τροπαιούχος στην Ευρώπη με το σκουφάκι της Βουλιαγμένης (κυπελλούχων 1997) που ξέρει και την ευρωπαϊκή συνταγή:
"Ειλικρινά το μυστικό είναι να μπούμε μέσα και να το διασκεδάσουμε. Αν έχουμε τέτοια διάθεση, είμαστε ικανοί για το καλύτερο. Θα είναι εντελώς διαφορετικά παιχνίδια από αυτά των τελικών του πρωταθλήματος. Εκεί μας είχαν χρίσει όλοι φαβορί, υπήρχε η πίεση ότι έπρεπε να το πάρουμε ως καλύτερη ομάδα και πάντα στους τελικούς, όταν ο αντίπαλος έχει λιγότερη πίεση μπορεί να σε δυσκολέψει.
Θυμάμαι το 2003, με τη Βουλιαγμένη, ανατρέψαμε το σκορ στους τελικούς με τον αήττητο και τότε Ολυμπιακό σε όλη τη χρονιά και από 0-2, ισοφαρίσαμε σε 2-2 νίκες για να χάσουμε τελικά δύσκολα το πρωτάθλημα στο 5ο παιχνίδι. Στην Ιταλία είναι εντελώς διαφορετικά τα πράγματα, αφού η Προ Ρέκο θα είναι η γηπεδούχος και το φαβορί. Συνεπώς έχουμε την ευκαιρία να παίξουμε πιο ελεύθερα και να δείξουμε την αξία μας".
Τι θα κράταγε από το πρωτάθλημα που τελείωσε ;
"Σίγουρα τον τίτλο, που τον ήθελα τόσο πολύ. Επίσης το γκολ μου που έκρινε τον πρώτο τελικό. Ηταν ένα κρίσιμο παιχνίδι που έβαλε τις βάσεις για τη συνέχεια. Ημασταν συνέχεια πίσω στο σκόρ και ήταν καθοριστικό γκολ. Είμαι πολύ ευχαριστημένος από τη χρονιά και πιστεύω ότι και στον Ολυμπιακό έμειναν ευχαριστημένοι μαζί μου" συνεχίζει ο Γιώργος Αφρουδάκης που δεν νοιώθει να τον πήραν και τα χρόνια, αντίθετα η νέα σελίδα στην καριέρα του, μάλλον τον ανανέωσε:
"Ετσι ακριβώς, αφού νοιώθω σαν ένα νέο ξεκίνημα. Είμαι πολύ καλά και ειλικρινά ήδη έχω ξεχάσει αυτόν τον τίτλο και ψάχνω τον επόμενο. Ετσι έκανα και με τις προηγούμενες ομάδες μου αλλά και με την εθνική. Είμαι αχόρταγος για τίτλους και διακρίσεις, όπως όλοι οι παίκτες σε αυτό το υψηλό επίπεδο. Σε αυτό με βοήθησε πολύ το ότι παίζω παρέα με κορυφαίους παίκτες.
Με έκανε να δουλέψω ακόμα πιο σκληρά και να βελτιωθώ. Επίσης χαίρομαι που οι τελικοί ήταν μια γιορτή για τον Πειραιά που έχει την τύχη να διαθέτει τις δύο κορυφαίες ομάδες. Σε γενικές γραμμές η ατμόσφαιρα ήταν καλή με κόσμο και των δύο ομάδων, ενώ λίγο περισσότερη ένταση υπήρξε μεταξύ των παικτών, αλλά αυτά συμβαίνουν, όταν κρίνονται πρωταθλήματα. Ολα τα παιδιά είμαστε φίλοι και είπαμε σε λίγες μέρες θα τα έχουμε ξεχάσει όλα, κάνοντας πλάκα μεταξύ μας στην προετοιμασία της εθνικής ομάδας"
.
Ήμασταν οι καλύτεροι
Ο Βαγγέλης Πάτερος, είχε γευτεί την χαρά του πρωταθλήματος ως παίκτης, αφού ήταν μέλος της μεγάλης Γλυφάδας της δεκαετίας του 1990, αλλά αυτή τη φορά σήκωσε το βαρύτιμο τρόπαιο ως τεχνικός του Ολυμπιακού. Ενα τίτλο που είχε "αγγίξει" και πέρυσι, αλλά τα πολλά προβλήματα στην ομάδα, δεν τον άφησαν να πανηγυρίσει.
Η διοίκηση τον στήριξε και αυτός δικαίωσε την επιλογή της, φέρνοντας στους "ερυθρόλευκους" το ντάμπλ και οδηγώντας τους στο φάιναλ φόρ της Ευρωλίγκας. Κάνοντας ένα γρήγορο φλας μπάκ στο SPORT 24 ο έμπειρος τεχνικός επισημαίνει:
"Ημασταν με διαφορά η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα και δίκαια κατακτήσαμε το ντάμπλ. Μάλιστα επειδή ξέρω πολύ καλά τις δυνατότητες των παιδιών σας λεω ότι μπορούσαμε να πάρουμε τον τίτλο και με 3-0 νίκες, αήττητοι δηλαδή, ενώ σε σχέση με τον Εθνικό, βρισκόμασταν ένα επίπεδο παραπάνω και η διαφορά μας ήταν μεγαλύτερη από αυτή που καταγράφηκε στα παιχνίδια" τονίζει με αυτοπεποίθηση και εξηγεί γιατί κατά τη γνώμη του ο Ολυμπιακός δυσκολεύτηκε στους τελικούς με τον συμπολίτη του.
"Εφέτος θυμίσαμε...ταξιδιωτικό πράκτορα, αφού όλη τη χρονιάς ήμασταν από πούλμαν σε αεροπλάνο και απο ξενοδοχείο σε αυτοκίνητα. Ειλικρινά τα παιδιά δεν πρόλαβαν καν να χαρούν δύο πολύ μεγάλες επιτυχίες. Πήραμε το κύπελλο στην Καλαμάτα και το ίδιο βράδυ μπήκαμε στο πούλμαν για να γυρίσουμε στην Αθήνα και μετά την άλλη μέρα να φύγουμε για τη Βουδαπέστη.
Εκεί πετύχαμε τεράστια νίκη πρόκριση στο φάιναλ φορ αλλά πριν το συνειδητοποιήσουμε επιστρέφαμε στην Αθήνα για τα πλέι οφ. Ετσι η ομάδα στο πρώτο παιχνίδι με τη Χίο στα ημιτελικά, αλλά και στους 3 από τους τέσσερις τελικούς με τον Εθνικό, δεν δείξαμε το πραγματικό μας πρόσωπο.
Τα παιδιά είχαν αδειάσει ψυχολογικά αφού είχαν ανάγκη κάποιες μέρες να συνειδητοποιήσουν τη χαρά τους και δεν τις είχαν. Από πλευράς προπόνησης και φυσικής κατάστασης ήμασταν πανέτοιμοι, αλλά δεν έφτανε μόνο αυτό. Από την άλλη πλευρά ο Εθνικός προετοιμάστηκε εδώ και δύο μήνες μόνο για τον τελικό, αφού ήξερε ότι θα ήταν 2ος στην κανονική περίοδο, βγήκε έξω από την ευρωλίγκα και έχασε και το κύπελλο.
Συνεπώς του είχε μείνει μόνο ο στόχος του πρωταθλήματος. Επαιξε πολύ έξυπνα το παιχνίδι της ψυχολογίας, δίνοντάς μας από την πρώτη στιγμή τον τίτλο του φαβορί και πόνταρε πολύ στον ψυχολογικό πόλεμο. Και μην ξεχνάτε ότι οι τελικοί ήταν κόντρα σε μια ομάδα με την οποία όλο το χρόνο προετοιμαζόμαστε και προπονούμαστε στον ίδιο χώρο, ενώ οι παίκτες μας, είναι φίλοι και βγαίνουν μαζί στα μαγαζιά του Πειραιά.
Ολη αυτή η συγκυρία είναι λίγο περίεργη και παίζει το ρόλο της"
τονίζει ο τεχνικός του Ολυμπιακού, που περιμένει πλέον το μεγάλο ραντεβού του Μιλάνου, με το οποίο ουσιαστικά θα ασχοληθεί από σήμερα μελετώντας την αντίπαλο στα ημιτελικά, γηπεδούχο (και πρωταθλήτρια Ιταλίας από προχθές) Προ Ρέκο.
"Αν την κρατήσουμε κάτω από τα 10 γκόλ, πιστεύω ότι θα είμαστε στον τελικό του Σαββάτου. Στην άμυνα δέχεται σχετικά εύκολα γκολ, αλλά στην επίθεση σκοράρει επίσης πολύ και εκεί θα εστιάσουμε την προσοχή μας. Θέλουμε να παίξουμε καλή άμυνα όπως σε αυτό τον τελευταίο τελικό με τον Εθνικό και πολύ σημαντική είναι και η παρουσία του τερματοφύλακά μας Νίκου Δεληγιάννη που ήταν εξαιρετικός στους τελικούς και αποτελεί βαρόμετρο για μας".
Τι θυμάται όμως από τους τελικούς ; "Οτι είδαμε και καλό πόλο από τις δύο κορυφαίες ομάδες της Ελλάδας. Η ατμόσφαιρα ήταν εξαιρετική και αξίζουν συγχαρητήρια και στους δύο συλλόγους. Ακούστηκαν κάποια πράγματα για τη διαιτησία αλλά εδώ είμαι κατηγορηματικός. Οι άνθρωποι έκαναν το καλύτερο δυνατό. Λάθη έγιναν αλλά ας σκεφτούμε κάτω από τη πίεση παίζουν οι ρέφερι χωρίς να κερδίζουν τίποτε.
Οι φίλοι μου στον Εθνικό φωνάζουν για ένα γκολ μας στον 2ο τελικό που θεωρούν ότι δεν πέρασε τη γραμμή. Τους καλώ να δούμε το DVD όπου φαίνεται κανονικά ότι είναι γκολ, αλλά να δούμε και του Καλακόνα, το 9-8, όπου ακούγεται καθαρά η κόρνα και είναι εκπρόθεσμο. Γι’ αυτό ας μην ασχολούμαστε με τη διαιτησία".
Κλέινοντας του αναφέρουμε τη δήλωση του Γιώργου, περί διασκέδασης των αγώνων στο Μιλάνο και ο Βαγγέλης Πάτερος δεν κρύβει την ικανοποίησή του: "Μακάρι οι παίκτες μου να το δουν έτσι και να μπουν με αυτή τη νοοτροπία στο κολυμβητήριο. Τότε θα δείτε τον πραγματικό Ολυμπιακό".
