Γιαννουρής: "Δεν είναι ακατόρθωτο"
"Δεν είναι ακατόρθωτο το βάθρο" δηλώνει στο SPORT 24 για την Εθνική ομάδα πόλο ο Γιάννης Γιαννουρής
Θεωρείται ο κορυφαίος Έλληνας κόουτς της σύγχρονης περιόδου και το
SPORT 24 έκρινε ότι ο τεχνικός του Πανιωνίου, είναι ο πλέον αρμόδιος για να μας αναλύσει τις πιθανότητες διάκρισης της Εθνικής ομάδας υδατοσφαίρισης, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Μελβούρνης.
Όσον αφορά στις δυνατότητες της Εθνικής, ο έμπειρος τεχνικός, ήταν ξεκάθαρος. " Το να φτάσεις στην κορυφή είναι δύσκολο αλλά να διατηρηθείς, ακόμα δυσκολότερο", λέει ο Γιαννουρής, που δεν θεωρεί ακατόρθωτη την επανάληψη της επιτυχίας του Μόντρεαλ: " Η Εθνική πέρασε κλυδωνισμούς, με τα γνωστά προβλήματα, της επιστροφής των παλιών, αφού ήταν ευκαιρία να προωθηθούν νέα παιδιά. Η απόφαση, όμως, να στηριχθεί στους έμπειρους έχει λογική, αφού την ακολούθησαν κι άλλες ομάδες.
Άλλωστε η πρόκληση της πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, σε οδηγεί στο να κατεβάσεις τους καλύτερους. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι στο τσεπάκι μας το μετάλλιο. Τα παιδιά έχουν εμπειρία από μεγάλους αγώνες, έχουν ζήσει τις επιτυχίες και παρά το γεγονός ότι είναι δύσκολο να ανέβουν στο βάθρο, δεν είναι ακατόρθωτο
".
Αν και οι περισσόεροι, πιστεύουν ότι φαβορί για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, είναι η Σερβία, ο τεχνικός του Πανιωνίου, έχει άλλη άποψη: " Η Σερβία κι η Ουγγαρία για πολλούς είναι τα φαβορί. Πιστεύω ότι οι Ούγγροι, έχουν έναν λόγο παραπάνω για τη ρεβάνς (έχασαν στο προηγούμενο παγκόσμιο και στο ευρωπαϊκό).
Είναι ομάδα έμπειρων και καταξιωμένων παικτών, με συμμετοχή πάνω από μία δεκαετία στις μεγάλες διοργανώσεις. Αυτές οι δύο ομάδες είναι τα φαβορί και δύσκολα θα γίνει η έκπληξη. Δίνω ένα 5% υπέρ της Ουγγαρίας, αφού θέλει να "εκδικηθεί" για τις ήττες στις προηγούμενες μεγάλες διοργανώσεις
".
Το σύνολο κάνει τη διαφορά
Λάτρης της ομάδας κι όχι των μονάδων, ο Γιαννουρής, ξεχώρισε ορισμένους παίκτες που θα διακριθούν, αλλά τόνισε ότι το σύνολο είναι αυτό που κάνει τη διαφορά: " Από τη μεριά των Σέρβων υπάρχουν παίκτες όπως ο Φιλίποβιτς και ο Περλαΐνοβιτς, οι οποίοι ήταν Παγκόσμιοι στην κατηγορία τους. Από πλευράς Ουγγαρίας, ξεχωρίζει ο Ντάνιελ Βάργκα".
" Πάντως αυτές οι δύο ομάδες, δεν στηρίζονται μόνο σε παίκτες αστέρια, αλλά στο σύνολο. Άλλωστε είδαμε ότι στο ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βελιγραδίου, ο Σάπιτς, ο οποίος είναι το αστέρι της Σερβίας, έπαιξε λίγο. Το σύνολο τις κάνει δυνατές, έχουν πολλά χρόνια μαζί, γνωρίζουν ο ένας τον άλλον και έχουν γερές βάσεις ως κουλτούρα της υδατοσφαίρισης. Ξέρουν να αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις και σε αυτές τις αναμετρήσεις, παίζει ρόλο η εμπειρία, η ψυχή κι η γνώση".
" Πολλές ομάδες, ανάλογα με το πως θα βρεθούν σε χιαστί παιχνίδια της δεύτερης φάσης θα φανεί και τι θα μπορέσουν να κάνουν. Όχι ότι η πρώτη δεν είναι σημαντική, αλλά στη δεύτερη κρίνεται ποιος θα προχωρήσει. Τα φιλικά προετοιμασίας και τα τουρνουά, παίζουν ρόλο αλλά όχι καταλυτικό. Μία μεγάλη διοργάνωση είναι εντελώς διαφορετική".
Οι αναμνήσεις του 1994
Λάτρης της χρησιμοποίησης των νέων παιδιών και της ανάδειξης ταλέντων σε όποια ομάδα κι αν εργάστηκε, ο Γιάννης Γιαννουρής, κατάφερε ως προπονητής της Εθνικής ομάδας στο Παγκόσμιο της Ρώμης, το 1994, να φτάσει για πρώτη φορά το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα στην έβδομη θέση: " Τα δεδομένα της Ελλάδας, ήθελαν τότε την ομάδα να κατακτά τη δέκατη θέση και τελικά καταφέραμε να μπούμε στην οκτάδα. Το καλό ήταν ότι μπορέσαμε να πάρουμε αυτή τη διάκριση, με μία ομάδα που η σύνθεσή της, είχε πολλά νέα παιδιά".
Αυτή ήταν και η πρώτη μεγάλη διοργάνωση για τον αρχηγό της τωρινής Εθνικής, τον Γιώργος Αφρουδάκη. Ο άνθρωπος που πρώτος πίστεψε στις μεγάλες δυνατότητές του, τόνισε: " Πρόκειται για έναν πολύ καλό αθλητή, που είχε συνέχεια και αυτό είναι το ζητούμενο. Είναι πολλοί αυτοί που ξεκίνησαν, αλλά δεν άντεξαν, αφού η υδατοσφαίριση δεν είναι... κατοστάρι. Το κριτήριο είναι κάποιος να αντέξει".
" Αυτό το συναντήσαμε και στις προηγούμενες γενιές, με τους Μαυρωτά, Λούδη, Καϊάφα και άλλους, οι οποίοι άνοιξαν το δρόμο στις επιτυχίες και έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Ο Γιώργος ξεκίνησε με μία πολύ καλή φουρνιά, αφού οι αθλητές 75-76 είχαν κατακτήσει και το αργυρό στο Παγκόσμιο της ηλικίας τους. Δεν του έγινε χάρη, όταν κλήθηκε στην Εθνική ομάδα και αυτό αποδείχθηκε στη συνέχεια. Ήταν και τυχερός, αφού βρέθηκε μαζί με μία καλή φουρνιά παικτών, όπως οι Βλοντάκης, Μάζης και Χατζηθεοδώρου".
" Το πρόβλημα είναι οι παλιοί κανονισμοί"
Ο Γιάννης Γιαννουρής, δεν θα μπορούσε να μην μιλήσει και για τους νέους κανονισμούς του αθλήματος, αφού είναι ένας από τους Έλληνες προπονητές, που τους έχει μελετήσει σε βάθος: " Δημιουργήσαμε μαζί με δύο Ιταλούς μία άτυπη ομάδα, την οποία ονομάσαμε Statistic Project Team (SPT) και κάναμε λεπτομερή καταγραφή, διαφόρων παραμέτρων για να δούμε πως εξελίσσεται το άθλημα σε σχέση με τους νέους κανονισμούς. Ο ένας Ιταλός θα πάει και στη Μελβούρνη, για να παρακολουθήσει το παγκόσμιο Πρωτάθλημα, γιατί θέλαμε να έχουμε συνέχεια, παρακολουθώντας και μία δεύτερη διοργάνωση. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον".
" Αυτό που βγαίνει είναι ότι υπάρχει επιτάχυνση του παιχνιδιού, το οποίο ήταν και το ζητούμενο, αφού το πόλο είναι αργό αν το συγκρίνουμε με άλλα ομαδικά αθλήματα, δεδομένου ότι παίζεται στο νερό. Το πρόβλημα δεν είναι οι νέοι κανονισμοί, αλλά οι παλιοί που παραμένουν. Δεν έχουν αναλυθεί ακόμα, έτσι ώστε να υπάρξει περισσότερη κίνηση και θέαμα, παρά πάλη".
" Βλέπουμε ότι ακόμα και τώρα, ο βαθμός σωματικής επαφής είναι μεγαλύτερος. Αυτό φάνηκε και στον τελικό του Βελιγραδίου, όπου αναμετρήθηκαν οι καλύτερες ομάδες, Σερβία και Ουγγαρία. Δηλαδή σε επίπεδο ισάξιων ομάδων, κυριαρχεί περίσσοτερο η πάλη παρά το θέαμα και γι' αυτό ευθύνονται περισσότερο οι κακοί κανονισμοί. Το θετικό είναι ότι υπάρχει κινητικότητα, τόσο από τη FINA, όσο και από τη LEN, ώστε να υπάρξει ομοιμορφία στους κανονισμούς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι διαιτητές, προέρχονται από διάφορες χώρες και σφυρίζουν σύμφωνα με τα εγχώρια δεδομένα".
Η μεγάλη αγάπη του είναι το πόλο, αλλά δεν θα παραλείψει να παρακολουθήσει και τα υπόλοιπα αγωνίσματα: " Όλα είναι πολύ ενδιαφέροντα και στον βαθμό που μπορώ, θα τα παρακολουθήσω. Φυσικά το μυαλό μου είναι περισσότερο στην υδατοσφαίριση".
Για την ομάδα των γυναικών, που κι αυτή ξεκινάει, την προσπάθεια της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, τόνισε ότι είναι η πιο έμπειρη απ' όλε: " Έχουν κάνει βήματα προόδου και έχουν επιτυχίες. Είναι η πιο έμπειρη ομάδα πλέον, αλλά να κρατηθείς στην κορυφή είναι δύσκολο, αφού υπάρχουν σπουδαίες ομάδες, όπως οι ΗΠΑ, η Αυστραλία και από την Ευρώπη, η Ουγγαρία και η Ισπανία που ανεβαίνει. Δεν είναι, όμως, μακριά από τις άλλες ομάδες και εύχομαι το καλύτερο".
" Πρόβλημα στις υποδομές"
Για το τέλος, ο τεχνικός του Πανιωνίου, άφησε το πιο σημαντικό: Τη δυνατότητα συνέχισης της καλής παρουσίας, των Εθνικών ομάδων στις μεγάλες διοργανώσεις: " Το θέμα πάντως για μας, είναι η συνέχεια, τόσο στους άντρες, όσο και στις γυναίκες. Πρέπει να παραδεχθούμε ότι στις υποδομές δεν υπάρχει έντονη παραγωγή, ενώ λίγες ελληνικές ομάδες χρησιμοποιούν νέους και αυτές είναι σημαντικές παράμετροι".
" Οι μεγάλες ομάδες, όπως η Ουγγαρία και η Σερβία, πάντα έβρισκαν τρόπο να συνεχίσουν και οι αλλαγές στις φουρνιές των παικτών, ήταν πιο εύκολες. Το κακό για μας, είναι ότι δεν έχουμε την εμπειρία της κορυφής, αφού η τρίτη θέση που είναι μεν μεγάλη επιτυχία για την Ελλάδα, για αυτές τις χώρες θα ήταν αποτυχία, αφού στόχος τους είναι τουλάχιστον ο τελικός".
Όσον αφορά στις δυνατότητες της Εθνικής, ο έμπειρος τεχνικός, ήταν ξεκάθαρος. " Το να φτάσεις στην κορυφή είναι δύσκολο αλλά να διατηρηθείς, ακόμα δυσκολότερο", λέει ο Γιαννουρής, που δεν θεωρεί ακατόρθωτη την επανάληψη της επιτυχίας του Μόντρεαλ: " Η Εθνική πέρασε κλυδωνισμούς, με τα γνωστά προβλήματα, της επιστροφής των παλιών, αφού ήταν ευκαιρία να προωθηθούν νέα παιδιά. Η απόφαση, όμως, να στηριχθεί στους έμπειρους έχει λογική, αφού την ακολούθησαν κι άλλες ομάδες.
Άλλωστε η πρόκληση της πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, σε οδηγεί στο να κατεβάσεις τους καλύτερους. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι στο τσεπάκι μας το μετάλλιο. Τα παιδιά έχουν εμπειρία από μεγάλους αγώνες, έχουν ζήσει τις επιτυχίες και παρά το γεγονός ότι είναι δύσκολο να ανέβουν στο βάθρο, δεν είναι ακατόρθωτο
".
Αν και οι περισσόεροι, πιστεύουν ότι φαβορί για την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, είναι η Σερβία, ο τεχνικός του Πανιωνίου, έχει άλλη άποψη: " Η Σερβία κι η Ουγγαρία για πολλούς είναι τα φαβορί. Πιστεύω ότι οι Ούγγροι, έχουν έναν λόγο παραπάνω για τη ρεβάνς (έχασαν στο προηγούμενο παγκόσμιο και στο ευρωπαϊκό).
Είναι ομάδα έμπειρων και καταξιωμένων παικτών, με συμμετοχή πάνω από μία δεκαετία στις μεγάλες διοργανώσεις. Αυτές οι δύο ομάδες είναι τα φαβορί και δύσκολα θα γίνει η έκπληξη. Δίνω ένα 5% υπέρ της Ουγγαρίας, αφού θέλει να "εκδικηθεί" για τις ήττες στις προηγούμενες μεγάλες διοργανώσεις
".
Το σύνολο κάνει τη διαφορά
Λάτρης της ομάδας κι όχι των μονάδων, ο Γιαννουρής, ξεχώρισε ορισμένους παίκτες που θα διακριθούν, αλλά τόνισε ότι το σύνολο είναι αυτό που κάνει τη διαφορά: " Από τη μεριά των Σέρβων υπάρχουν παίκτες όπως ο Φιλίποβιτς και ο Περλαΐνοβιτς, οι οποίοι ήταν Παγκόσμιοι στην κατηγορία τους. Από πλευράς Ουγγαρίας, ξεχωρίζει ο Ντάνιελ Βάργκα".
" Πάντως αυτές οι δύο ομάδες, δεν στηρίζονται μόνο σε παίκτες αστέρια, αλλά στο σύνολο. Άλλωστε είδαμε ότι στο ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βελιγραδίου, ο Σάπιτς, ο οποίος είναι το αστέρι της Σερβίας, έπαιξε λίγο. Το σύνολο τις κάνει δυνατές, έχουν πολλά χρόνια μαζί, γνωρίζουν ο ένας τον άλλον και έχουν γερές βάσεις ως κουλτούρα της υδατοσφαίρισης. Ξέρουν να αντιμετωπίζουν δύσκολες καταστάσεις και σε αυτές τις αναμετρήσεις, παίζει ρόλο η εμπειρία, η ψυχή κι η γνώση".
" Πολλές ομάδες, ανάλογα με το πως θα βρεθούν σε χιαστί παιχνίδια της δεύτερης φάσης θα φανεί και τι θα μπορέσουν να κάνουν. Όχι ότι η πρώτη δεν είναι σημαντική, αλλά στη δεύτερη κρίνεται ποιος θα προχωρήσει. Τα φιλικά προετοιμασίας και τα τουρνουά, παίζουν ρόλο αλλά όχι καταλυτικό. Μία μεγάλη διοργάνωση είναι εντελώς διαφορετική".
Οι αναμνήσεις του 1994
Λάτρης της χρησιμοποίησης των νέων παιδιών και της ανάδειξης ταλέντων σε όποια ομάδα κι αν εργάστηκε, ο Γιάννης Γιαννουρής, κατάφερε ως προπονητής της Εθνικής ομάδας στο Παγκόσμιο της Ρώμης, το 1994, να φτάσει για πρώτη φορά το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα στην έβδομη θέση: " Τα δεδομένα της Ελλάδας, ήθελαν τότε την ομάδα να κατακτά τη δέκατη θέση και τελικά καταφέραμε να μπούμε στην οκτάδα. Το καλό ήταν ότι μπορέσαμε να πάρουμε αυτή τη διάκριση, με μία ομάδα που η σύνθεσή της, είχε πολλά νέα παιδιά".
Αυτή ήταν και η πρώτη μεγάλη διοργάνωση για τον αρχηγό της τωρινής Εθνικής, τον Γιώργος Αφρουδάκη. Ο άνθρωπος που πρώτος πίστεψε στις μεγάλες δυνατότητές του, τόνισε: " Πρόκειται για έναν πολύ καλό αθλητή, που είχε συνέχεια και αυτό είναι το ζητούμενο. Είναι πολλοί αυτοί που ξεκίνησαν, αλλά δεν άντεξαν, αφού η υδατοσφαίριση δεν είναι... κατοστάρι. Το κριτήριο είναι κάποιος να αντέξει".
" Αυτό το συναντήσαμε και στις προηγούμενες γενιές, με τους Μαυρωτά, Λούδη, Καϊάφα και άλλους, οι οποίοι άνοιξαν το δρόμο στις επιτυχίες και έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Ο Γιώργος ξεκίνησε με μία πολύ καλή φουρνιά, αφού οι αθλητές 75-76 είχαν κατακτήσει και το αργυρό στο Παγκόσμιο της ηλικίας τους. Δεν του έγινε χάρη, όταν κλήθηκε στην Εθνική ομάδα και αυτό αποδείχθηκε στη συνέχεια. Ήταν και τυχερός, αφού βρέθηκε μαζί με μία καλή φουρνιά παικτών, όπως οι Βλοντάκης, Μάζης και Χατζηθεοδώρου".
" Το πρόβλημα είναι οι παλιοί κανονισμοί"
Ο Γιάννης Γιαννουρής, δεν θα μπορούσε να μην μιλήσει και για τους νέους κανονισμούς του αθλήματος, αφού είναι ένας από τους Έλληνες προπονητές, που τους έχει μελετήσει σε βάθος: " Δημιουργήσαμε μαζί με δύο Ιταλούς μία άτυπη ομάδα, την οποία ονομάσαμε Statistic Project Team (SPT) και κάναμε λεπτομερή καταγραφή, διαφόρων παραμέτρων για να δούμε πως εξελίσσεται το άθλημα σε σχέση με τους νέους κανονισμούς. Ο ένας Ιταλός θα πάει και στη Μελβούρνη, για να παρακολουθήσει το παγκόσμιο Πρωτάθλημα, γιατί θέλαμε να έχουμε συνέχεια, παρακολουθώντας και μία δεύτερη διοργάνωση. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον".
" Αυτό που βγαίνει είναι ότι υπάρχει επιτάχυνση του παιχνιδιού, το οποίο ήταν και το ζητούμενο, αφού το πόλο είναι αργό αν το συγκρίνουμε με άλλα ομαδικά αθλήματα, δεδομένου ότι παίζεται στο νερό. Το πρόβλημα δεν είναι οι νέοι κανονισμοί, αλλά οι παλιοί που παραμένουν. Δεν έχουν αναλυθεί ακόμα, έτσι ώστε να υπάρξει περισσότερη κίνηση και θέαμα, παρά πάλη".
" Βλέπουμε ότι ακόμα και τώρα, ο βαθμός σωματικής επαφής είναι μεγαλύτερος. Αυτό φάνηκε και στον τελικό του Βελιγραδίου, όπου αναμετρήθηκαν οι καλύτερες ομάδες, Σερβία και Ουγγαρία. Δηλαδή σε επίπεδο ισάξιων ομάδων, κυριαρχεί περίσσοτερο η πάλη παρά το θέαμα και γι' αυτό ευθύνονται περισσότερο οι κακοί κανονισμοί. Το θετικό είναι ότι υπάρχει κινητικότητα, τόσο από τη FINA, όσο και από τη LEN, ώστε να υπάρξει ομοιμορφία στους κανονισμούς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι διαιτητές, προέρχονται από διάφορες χώρες και σφυρίζουν σύμφωνα με τα εγχώρια δεδομένα".
Η μεγάλη αγάπη του είναι το πόλο, αλλά δεν θα παραλείψει να παρακολουθήσει και τα υπόλοιπα αγωνίσματα: " Όλα είναι πολύ ενδιαφέροντα και στον βαθμό που μπορώ, θα τα παρακολουθήσω. Φυσικά το μυαλό μου είναι περισσότερο στην υδατοσφαίριση".
Για την ομάδα των γυναικών, που κι αυτή ξεκινάει, την προσπάθεια της στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, τόνισε ότι είναι η πιο έμπειρη απ' όλε: " Έχουν κάνει βήματα προόδου και έχουν επιτυχίες. Είναι η πιο έμπειρη ομάδα πλέον, αλλά να κρατηθείς στην κορυφή είναι δύσκολο, αφού υπάρχουν σπουδαίες ομάδες, όπως οι ΗΠΑ, η Αυστραλία και από την Ευρώπη, η Ουγγαρία και η Ισπανία που ανεβαίνει. Δεν είναι, όμως, μακριά από τις άλλες ομάδες και εύχομαι το καλύτερο".
" Πρόβλημα στις υποδομές"
Για το τέλος, ο τεχνικός του Πανιωνίου, άφησε το πιο σημαντικό: Τη δυνατότητα συνέχισης της καλής παρουσίας, των Εθνικών ομάδων στις μεγάλες διοργανώσεις: " Το θέμα πάντως για μας, είναι η συνέχεια, τόσο στους άντρες, όσο και στις γυναίκες. Πρέπει να παραδεχθούμε ότι στις υποδομές δεν υπάρχει έντονη παραγωγή, ενώ λίγες ελληνικές ομάδες χρησιμοποιούν νέους και αυτές είναι σημαντικές παράμετροι".
" Οι μεγάλες ομάδες, όπως η Ουγγαρία και η Σερβία, πάντα έβρισκαν τρόπο να συνεχίσουν και οι αλλαγές στις φουρνιές των παικτών, ήταν πιο εύκολες. Το κακό για μας, είναι ότι δεν έχουμε την εμπειρία της κορυφής, αφού η τρίτη θέση που είναι μεν μεγάλη επιτυχία για την Ελλάδα, για αυτές τις χώρες θα ήταν αποτυχία, αφού στόχος τους είναι τουλάχιστον ο τελικός".