Στην Κίνα, η Ελευθερία Πλευρίτου έζησε την πρώτη της διάκριση ως “καπετάνισσα” της “γαλανόλευκης”, την απόλαυσε και ήδη την έχει τοποθετήσει στο πίσω μέρος του κεφαλιού της, διότι παραείναι σοβαρή για να ξεμυαλιστεί. Εν ολίγοις είπε στο SPORT 24 “χαρήκαμε, αλλά φτάνει τώρα”.
Μίλησε για την ανανεωμένη Εθνική Ομάδα, φυσικά για το χρυσό στην πρώτη διοργάνωση της χρονιάς και εξήγησε τις ιδιαιτερότητες του World Cup.
“Χαίρομαι που η μεταολυμπιακή σεζόν αρχίζει με με έναν τέτοιο τίτλο. Η χρονιά μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι πάντα περίεργη και αυτή η συνθήκη δίνει άλλη βαρύτητα στις στιγμές που ζήσαμε στην Κίνα. Έχουν φύγει οι μισές παίχτριες· πάρα πολύ καλές βασικές παίχτριες. Είναι μεταβατική περίοδος -όχι μόνο για εμάς, αλλά για όλες τις ομάδες- και το χρυσό μετάλλιο θα μάς βοηθήσει ψυχολογικά.
Όμως, ο δρόμος είναι μακρύς και πρέπει να παραμείνουμε προσγειωμένες. Κάναμε μια καλή αρχή στον νέο Ολυμπιακό κύκλο και σε κάθε διοργάνωση θα προσπαθούμε για το καλύτερο. Η επόμενη είναι το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που θα γίνει το καλοκαίρι, στη Σιγκαπούρη. Αυτοί οι αγώνες είναι ο στόχος της χρονιάς και μέχρι τότε θέλουμε να δείχνουμε ένα πολύ καλό πρόσωπο. Όπως κάναμε τώρα, στην Τσενγκντού.
Η τελευταία φορά που είχαμε πάρει μετάλλιο σε αυτή τη διοργάνωση ήταν το 2012. Μάλιστα, αυτοί ήταν οι πρώτοι μου αγώνες με την Εθνική και είχαν γίνει επίσης στην Κίνα. Τότε, ήμασταν τρίτες και τώρα πρώτες.
Είναι πολύ καλύτερα με το χρυσό. Είμαστε πάρα πολύ χαρούμενες, παρόλο που δεν παίξαμε όσο καλά μπορούσαμε σε όλα τα παιχνίδια. Αυτή η διοργάνωση είχε μια ιδιαιτερότητα. Διεξάγεται μέσα στη σεζόν, δηλαδή όταν όλες οι αθλήτριες που παίζουν στην Ευρώπη έχουν φουλ αγώνες με τις ομάδες τους, τόσο στις εγχώριες όσο και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Εκτός αυτού ήταν κουραστικό και το ταξίδι. Κάναμε σχεδόν 20 ώρες να πάμε κι άλλες τόσες είναι η επιστροφή. Αν συνυπολογίσουμε και τους αγώνες είναι εξουθενωτικό για μια αθλήτρια. Σαν να έχει ξενυχτήσει σε κλαμπ! Δεν ξεκουράζεσαι, όσο κι αν κοιμηθείς στο αεροπλάνο. Τουλάχιστον, το χρυσό θα γλυκάνει την κούρασή μας και την πίεση”.
Στις ιδιαιτερότητες που είχε το World Cup εντάσσεται και το γεγονός ότι διεξήχθη με διαφορετικούς κανονισμούς από αυτούς που ισχύουν στην Ευρώπη, δεδομένου ότι ευρωπαϊκές διοργανώσεις και τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα δεν υιοθέτησαν ακόμα τις αλλαγές που έχει κάνει η παγκόσμια ομοσπονδία. Οι νέοι κανονισμοί εφαρμόστηκαν πιλοτικά στο World Cup (προκριματικά και τελική φάση), όπου διαπιστώθηκε ότι πρέπει να γίνουν διορθώσεις. Η τελική μορφή των κανονισμών θα τεθεί σε ισχύ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σιγκαπούρης.
“Από αγώνα σε αγώνα μας τα αλλάζουν. Ήμασταν στην Αλεξανδρούπολη για τα προκριματικά του World Cup και παίξαμε με τους κανονισμούς της παγκόσμιας ομοσπονδίας. Γυρίσαμε στις ομάδες μας και συνεχίσαμε με τους παλιούς, επειδή η Ευρώπη ακόμα δεν έχει εφαρμόσει τις αλλαγές.
Στην Κίνα άλλαξαν κάποιους από τους “αλλαγμένους”. Μπερδευόμαστε και είμαστε σε εγρήγορση όταν επιστρέφουμε στις ομάδες μας για να μην κάνουμε κάποιο λάθος. Γίνεται το μπέρδεμα του μπερδέματος μέχρι να κατασταλάξουν τι θα κρατήσουν και τι όχι.
Τουλάχιστον, δεν είχα να σκέφτομαι και τις αλλαγές που επέβαλε ο Χάρης Παυλίδης, δεδομένου ότι ξέρω τη φιλοσοφία του. Ξέρω τα πάντα. Ξέρω τι θα πει, πριν μιλήσει, επειδή γνωρίζω κάθε λεπτομέρεια που θέλει. Πολλές φορές λέω από μέσα μου αυτό που ετοιμάζεται να πει”.
“Έχει ευθύνες η αρχηγός και μπορώ να τις αναλάβω”
Το ογκώδες και ασήκωτο τρόπαιο του World Cup είναι το πρώτο που πανηγύρισε η Ελευθερία ως αρχηγός της Εθνικής ομάδας. Η αλήθεια είναι ότι την είχαν φανταστεί πολλοί σε αυτόν τον ρόλο. Ταιριάζει στον σοβαρό χαρακτήρα της και από πάντα φαινόταν έτοιμη γι’ αυτή την ευθύνη.
“Πραγματικά είναι πολύ βαρύ αυτό το κύπελλο. Άσε… Ο πήχης μου πονάει ακόμη” είπε γελώντας και έπειτα αναφέρθηκε στο ρόλο της καπετάνισσας: “Όντως, είναι η πρώτη μου διάκριση ως αρχηγός και είναι πολύ ωραίο το συναίσθημα. Μπήκα από νωρίς στο τριπάκι αυτού του ρόλου, από τότε που ήμουν στις ηλικιακές κατηγορίες και στον Ολυμπιακό. Είναι αρκετά δύσκολο, αλλά νομίζω ότι το έχω. Έχει ευθύνες και μπορώ να τις αναλάβω”.
Είναι τόσο γεννημένη αθλήτρια που έχει ξεπεράσει και το γεγονός ότι συχνά απουσιάζει τις γιορτινές ημέρες από το σπίτι της. Βέβαια, στις αποστολή είχε πάντα και μέλη της οικογένειάς της. Στην Κίνα ήταν με τη αδελφή της Βάσω που στέφθηκε MVP της διοργάνωσης, ενώ υπήρξαν χρονιές που και οι τρεις αδερφές Πλευρίτου (και η Μαργαρίτα) ήταν στην ομάδα.
“Έχουμε συνηθίσει να μην είμαστε το Πάσχα στην Ελλάδα μαζί με την οικογένειά μας και τουλάχιστον χαίρομαι που έχουμε καταφέρει να κάνουμε τους γονείς μας υπερήφανους. Έχουν δυσκολευτεί πάρα πολύ για να μας στηρίξουν.
Άλλαξαν πόλη, συνήθειες, τα πάντα για να μείνουμε στον αθλητισμό. Έφτιαξαν νέα ζωή όταν ήρθαμε από τη Θεσσαλονίκη στον Πειραιά. Θυμάμαι μία φορά κάναμε Πάσχα στα Κανάρια Νησιά. Το Τσάμπιονς Λιγκ που κατακτήσαμε με τον Ολυμπιακό στην Βουδαπέστη, τέτοιες μέρες είχε γίνει. Παρεμπιπτόντως, τώρα που αγωνίζομαι στην Ουγγαρία προπονούμαι σ’ εκείνη την πισίνα”.
Αρκετές ευρωπαϊκές ομάδες γυρόφερναν την 27χρονη Ελευθερία και πέρυσι πήρε την απόφαση για το μεγάλο βήμα. Είπε το “ναι” στη Φερεντσβάρος. “Μου έκανε πολύ καλό που βγήκα έξω. Έπρεπε να το κάνω. Επί χρόνια είχα προτάσεις από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης και δεν το τολμούσα. Ήμουν σίγουρη ότι θα μετάνιωνα αν δεν το δοκίμαζα. Μπορώ να πω ότι μου έφυγε αυτή η έγνοια και πλέον δεν με βασανίζει ως σκέψη η συμμετοχή μου σε μια ομάδα του εξωτερικού”.
Σε περίπου 10 ημέρες θα έρθει και πάλι στην Ελλάδα, αυτή τη φορά ως μέλος της Φερεντσβάρος. Η ουγγρική ομάδα έχει προκριθεί στο Final Four του Champions League που θα διεξαχθεί στον Πειραιά στις αρχές Μαΐου και η Ελευθερία είπε χαμογελώντας: “Θα παίξω σε πολύ οικείο περιβάλλον”.
“Μιλάμε για ισότητα στον αθλητισμό χωρίς να είναι όλα ίσα”
Όταν ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις της με την ουγγρική ομάδα θα επανενταχθεί στην Εθνική για να αρχίσει την προετοιμασία της για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σιγκαπούρης.
“Δεν θέλουμε να λέμε πολλά και πάντα κρατάμε μικρό καλάθι. Μας αρέσει να μιλάμε με πράξεις. Ναι μεν αυτό το χρυσό μάς έδωσε αυτοπεποίθηση, αλλά δεν παύει το Παγκόσμιο Κύπελλο να είναι διαφορετικό από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Θέλουμε να πρωταγωνιστήσουμε κι εκεί. Όμως, πρέπει πρώτα να δούμε την κλήρωση και τους αντιπάλους μας και στη συνέχεια να παίξουμε καλά στον όμιλο. Βήμα βήμα θα τα κάνουμε όλα. Αυτή είναι η νοοτροπία της Εθνικής ομάδας όλα τα χρόνια.
Τονώσαμε την αυτοπεποίθησή μας και συνεχίζουμε. Η ψυχολογία πολλές φορές είναι πιο σημαντική και από τις ικανότητες. Η αναφορά είναι γενική, όχι για την ομάδα μας. Για παράδειγμα έχουμε δει πώς έφτιαξε νοοτροπία νικητή η Ισπανία.
Είχαν πολλά καλά τεχνικά στοιχεία σε ατομικό επίπεδο και έχτισαν σιγά σιγά τη φήμη που ακολουθεί την ομάδα. Ωστόσο, ισάξιες παίχτριες υπάρχουν πολλές και αντίστοιχα ομάδες σε πολύ κοντινό επίπεδο. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού ήμασταν 7-8 ομάδες στο ίδιο επίπεδο. Παλιά η πρόκριση ήταν πιο δύσκολη από την ίδια τη συμμετοχή στη διοργάνωση.
Οι συμμετέχουσες ήταν 8 και έπρεπε να υπάρχει εκπρόσωπος απ’ όλες τις ηπείρους, συν τη διοργανώτρια. Την ίδια ώρα υπήρχαν 6 πολύ καλές ευρωπαϊκές ομάδες και κάποιες μοιραία έμεναν εκτός Ολυμπιακών Αγώνων. H Εθνική Ελλάδας ήταν παγκόσμια πρωταθλήτρια του 2011 και το 2012 δεν αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, εξ αιτίας αυτού του άδικου συστήματος πρόκρισης.
Οι γυναίκες είχαν τέσσερις ομάδες λιγότερες ομάδες από τους άνδρες. Το σύστημα ήταν άδικο. Ευτυχώς, θα αλλάξει τώρα. Επιτέλους οι ομάδες γυναικών θα είναι ισάριθμες με αυτές των ανδρών.
Στο Λος Άντζελες θα είναι 12 ομάδες γυναικών και 12 ανδρών. Μιλάμε για ισότητα στον αθλητισμό χωρίς να είναι όλα ίσα. Στο Παρίσι έλεγαν για το περίφημο 50-50 σε άνδρες και γυναίκες και αυτό δεν ίσχυσε στην υδατοσφαίριση”.
