Η Ελένη Σωτηρέλη σταμάτησε το πόλο και κρέμασε το σκουφάκι της: "Κλείνω έναν όμορφο κύκλο, θα αφιερωθώ στις σπουδές μου"

Τέλος εποχής για την Ελένη Σωτηρέλη, που αποφάσισε να σταματήσει το πόλο και να "κρεμάσει" το σκουφάκι της, όπως η ίδια ανακοίνωσε μέσω ανάρτησής της στο Instagram.

Η διεθνής τερματοφύλακας έκλεισε την καριέρα της με μια μεγαλειώδη εμφάνιση στην τελευταία της σεζόν, οδηγώντας τον Εθνικό στο πρώτο Κύπελλο της ιστορίας του στο πόλο γυναικών ως η απόλυτη MVP του τελικού απέναντι στον Ολυμπιακό.

"Η αλήθεια είναι ότι από την πρώτη μέρα που ασχολήθηκα με το άθλημα δεν έχω παίξει σε άλλη θέση, ούτε καν όταν ήμουν μικρή, που συνήθως δοκιμάζουν τα παιδιά σε διάφορες θέσεις. Ήμουν πάντα τερματοφύλακας. Είναι απίστευτο!", είχε δηλώσει στο SPORT24 μετά από τον αγώνα, που έκρινε εκείνη στη διαδικασία των πέναλτι.

Η Ελένη Σωτηρέλη θα συνεχίσει τις σπουδές της στην ψυχολογία και θα ανοίξει έναν εξίσου όμορφο κύκλο με αυτόν που έκλεισε με ιδανικό τρόπο, στην τελευταία της σεζόν: "Κλείνω ως αθλήτρια έναν όμορφο κύκλο που αγαπώ ουσα πλήρης καθώς πήρα την απόφαση να ανοίξω έναν εξίσου όμορφο κύκλο για μένα και να αφιερωθώ στο αντικείμενο των σπουδών μου. Ο αθλητισμός είναι ένα τεράστιο κομμάτι της ζωής μου που θα φυλάω για πάντα μέσα μου. Εις το επανιδείν".

Αναλυτικά η ανάρτηση της Ελένης Σωτηρέλη:

"Κλείνω ως αθλήτρια έναν όμορφο κύκλο που αγαπώ ουσα πλήρης καθώς πήρα την απόφαση να ανοίξω έναν εξίσου όμορφο κύκλο για μένα και να αφιερωθώ στο αντικείμενο των σπουδών μου.

Ο πρωταθλητισμός μου δίδαξε τη σημασία του σεβασμού, της ταπεινότητας, της πειθαρχίας και της απόλυτης αφοσίωσης. Μου έμαθε πως το ΜΑΖΙ είναι πιο σημαντικό από το εγώ και πιο δυνατό από οτιδήποτε. Μου έδωσε τη δυνατότητα να μπορώ να ανακαλύψω και να εκφράσω ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων.
Είμαι ευγνώμων για όλα όσα έζησα, για όσες δυσκολίες αντιμετώπισα στην πορεία μου και συνέχισα, για όλες εκείνες τις νίκες και ήττες που η υπερένταση ή η στεναχώρια δεν μου επέτρεπαν να κοιμηθώ το βράδυ, για εκείνες τις προπονήσεις που πίστευα πως δεν έχω άλλες αντοχές όμως στο τέλος ένιωθα ικανοποίηση που τα κατάφερα, για όλες εκείνες τις φορές που αντάλλαζα δύναμη και κουράγιο με τις συμπαίκτριες μου και η καθημερινή ρουτίνα γινόταν πιο όμορφη.

Ευχαριστώ πολύ τη διοίκηση του Εθνικού Πειραιώς για την όλη στήριξη αυτά τα 6 χρόνια και κάθε μέλος του staff που με διάθεση ήταν πάντα παρόντες ώστε η ομάδα να πετυχαίνει τους στόχους της.
Ευχαριστώ τους προπονητές με τους οποίους είχα τη τύχη να αλληλεπιδράσω από την ηλικία των 10 ετών μέχρι και σήμερα, καθώς ο καθένας τους με διαφορετικό τρόπο μου πρόσφερε σημαντικές γνώσεις.
Ευχαριστώ τις συμπαίκτριες μου που με τη παρέα τους οι δυσκολίες εξαλείφονταν και οι χαρές πολλαπλασιάζονταν.
Ευχαριστώ τον σύντροφο μου που με κατανόηση και αγάπη μου στάθηκε οχι μόνο στις ευχάριστες αλλά και στις δύσκολες στιγμές.
Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω την οικογένεια μου για τη στήριξη και ιδιαιτέρως τη μητέρα μου που από μικρή ηλικία μου έδωσε τα ‘’φτερά‘’ ώστε να μπορώ να ρισκάρω και να δοκιμάζω νέες καταστάσεις και περιβάλλοντα.

Οι εμπειρίες που αποκόμισα από το μακρινό αυτό ταξίδι είναι αναντικατάστατες και νιώθω τυχερή που είχα την ευκαιρία να τις ζήσω. Ο αθλητισμός είναι ένα τεράστιο κομμάτι της ζωής μου που θα φυλάω για πάντα μέσα μου. Εις το επανιδείν".