Η Ευτυχία Καραγιάννη στο SPORT24: "Tα κορίτσια της Εθνικής νεανίδων έχουν μέταλλο νικητή και θέλουν να κερδίζουν συνέχεια"
Η Ευτυχία Καραγιάννη, ομοσπονδιακή προπονήτρια της Εθνικής ομάδας πόλο νεανίδων που κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Βελιγραδίου, μίλησε στο SPORT24 μετά τη διάκριση της “γαλανόλευκης”.
Η Εθνική νεανίδων έφτασε για τρίτη φορά στο βάθρο του παγκοσμίου πρωταθλήματος σε σύνολο πέντε διοργανώσεων. Η Ελλάδα στις κομβικές ηλικίες των 18άρηδων είναι υπερδύναμη και μοιάζει με χωράφι καλά οργωμένο που δίνει τη βεβαιότητα ότι θα συνεχίσει να αποδίδει καρπούς.
Τα ταλαντούχα κορίτσια της Ευτυχίας Καραγιάννη κατέκτησαν το αργυρό μετάλλιο στο Βελιγράδι, απ' όπου έφυγαν απογοητευμένες, δακρυσμένες μετά την ήττα τους από τις ΗΠΑ.
“Απογοητεύτηκαν τα παιδιά. Οι ΗΠΑ -βέβαια- είναι παραδοσιακή δύναμη. Δυο από τα κορίτσια αυτής της ομάδας διεκδικούν θέση και στην Εθνική γυναικών που είναι πάντα στην πρώτη θέση του βάθρου στις διοργανώσεις. Γνωρίζαμε την ομάδα αυτή καλά, από το τουρνουά της Ιτέας. Την κερδίσαμε στους ομίλους με ένα γκολ. Είχαμε παίξει πάρα πολύ καλά, όπως κι εκείνες παρά το γεγονός ότι είχαν μια μικρή απώλεια. Απουσίαζε μια παίχτριά τους Είχαμε μία νίκη και μια ήττα πριν από το παιχνίδι μας στον τελικό και ξέραμε ότι ο αγώνας θα ήταν ντέρμπι. Το παιχνίδι δεν άρχισε καλά για εμάς, μείναμε πίσω με 4-2.
Ωστόσο, επανήλθαμε και φτάσαμε στο 7-7. Θα έλεγα ότι κουραστήκαμε. Δεν θέλω να το αναφέρω καθόλου, αλλά καμιά φορά παίζει ρόλο και η διαιτησία. Με τις πολλές αποβολές που είχαμε, κάποια στιγμή αντιμετωπίσαμε πρόβλημα στην άμυνα. Ωστόσο, δεν θέλω να το σκέπτομαι, επειδή είχαμε ευκαιρίες και θα μπορούσαμε να χτυπήσουμε το ματς. Ηταν ένα τουρνουά που παρουσιάστηκε πολύ καλή η ομάδα και όλοι μάς έδιναν συγχαρητήρια”, τόνισε η ομποσπονδιακή προπονήτρια, Ευτυχία Καραγιάννη, η οποία είχε κάνει ξεχωριστό φροντιστήριο για τη διαχείριση της ήττας στα κορίτσια.
“Το έχω ζήσει στη μεγαλύτερη διοργάνωση, με το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004. Το πρώτο και το τρίτο μετάλλιο είναι της χαράς, ενώ το αργυρό σου αφήνει μια θλίψη.
Τους έχω μιλήσει για την εμπειρία του 2004, τους έχω εξηγήσει και μετά τον τελικό τους είπα ότι δεν πρέπει να είναι στεναχωρημένες. ''Να βγάλετε φωτογραφίες. Αυτές οι μνήμες θα σας μείνουν για πάντα χαραγμένες στη ζωή σας. Το μετάλλιο μένει”, αυτό τούς είπα. Το χρυσό με το ασημένιο ποτέ δεν θα είναι το ίδιο, αλλά είναι μια τεράστια επιτυχία. Η νίκη είναι σπουδαία, αλλά μέσα από τις ήττες και τις δύσκολες στιγμές σφυρηλατούνται οι χαρακτήρες. Έτσι, γίνεσαι μεγάλος αθλητής. Φυσικά, όταν ένας αθλητής ετοιμάζεται να παίξει δεν πρέπει να έχει στο μυαλό του και την ήττα".
Είναι ερασιτεχνικό το άθλημα, αλλά η αγάπη μας γι' αυτό είναι... επαγγελματική
Η ομοσπονδιακή προπονήτρια τόνισε ότι αυτή η ομάδα πρέπει να προσεχθεί πολύ, επειδή είναι γεμάτη σπουδαία ταλέντα. “Αυτά τα κορίτσια έχουν μέταλλο νικητή και θέλουν να κερδίζουν συνέχεια. Θέλουν να διεκδικούν τίτλους και μετάλλια και αυτό είναι σπουδαίο. Βλέπουμε σε αυτή την ομάδα παιδιά που έρχονται, που θα στελεχώσουν την Εθνική γυναικών στο μέλλον. Είναι παιδιά με πολύ ταλέντο και χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής από τους σωματειακούς και τους ομοσπονδιακούς προπονητές. Πρέπει να προσεχθούν αυτά τα παιδιά σε όλα τα επίπεδα, ώστε σταδιακά να στελεχώσουν την Εθνική γυναικών για να φέρουμε επιτυχίες και στις γυναίκες.
Λογικά, αρκετά κορίτσια από αυτή τη φουρνιά θα διεκδικήσουν την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες. Έχουν φτάσει σε ένα καλό επίπεδο και έχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης. Ξεχωρίζουν επειδή ναι μεν είναι μικρές σε ηλικία, αλλά ήδη έχουν εμπειρίες. Πριν από ένα μήνα έπαιξαν στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα με τις νέες γυναίκες. Πέρυσι, αρκετές από αυτές έπαιξαν στον τελικό του παγκοσμίου πρωταθλήματος νέων γυναικών. Τα παιδιά που είναι σε μεγάλα σωματεία έχουν αγωνιστεί σε τελικούς. Έχουν αγωνιστική ωριμότητα και εμπειρία.
Αυτή η ομάδα έχει τεράστιο ψυχισμό, γι' αυτό ήρθε και η απογοήτευση. Πιστεύουν στις δυνάμεις τους, όπως κι εμείς. Κρατάμε το αργυρό μετάλλιο και ότι αυτά τα παιδιά έχουν πολύ μέλλον στο άθλημα και αυτό πρέπει να το γνωρίζουν από μόνα τους. Τους εξήγησα ότι και του χρόνου θα έχουμε κι άλλες ευκαιρίες”.
Η Ευτυχία Καραγιάννη προσπάθησε να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους η υδατοσφαίριση είναι το κορυφαίο σε αριθμό διακρίσεων ομαδικό άθλημα στην Ελλάδα. Στάθηκε σε μια λέξη, στην “αγάπη”. “Είναι ερασιτεχνικό το άθλημα, αλλά η αγάπη μας γι' αυτό είναι... επαγγελματική”, τόνισε και πρόσθεσε: “Δεν είναι ένα άθλημα που το κάνουμε, για να πλουτίσουμε. Η μικρή Ελλάδα έχει φτάσει στο σημείο να μπορεί ν' ανταγωνίζεται τις ΗΠΑ που έχουν τεράστια δεξαμενή και άλλες συνθήκες. Τα μεγέθη μειώνονται λόγω της αγάπης μας στο άθλημα. Είναι πολλές οι ώρες που ασχολούμαστε με αυτό.
Το πόλο θέλει ώρες και κόπο. Να είσαι διατεθειμένος να αφιερώσεις χρόνο στο παιδί σου και να τρέχεις μαζί του τα Σαββατοκύριακα στα κολυμβητήρια. Αυτό δικαιολογεί σε ένα βαθμό και το γεγονός ότι είμαστε ''οικογενειακό'' άθλημα. Τα παιδιά παλιών αθλητών έρχονται και αυτά στο πόλο. Ειδικά στις γυναίκες που είναι μικρή η δεξαμενή το πόλο είναι ακόμη πιο “οικογενειακό”. Και σε αυτή την Εθνική είχαμε τέτοιες περιπτώσεις. Είναι εκπληκτικό που καμιά φορά βλέπουμε σε μικρά κορίτσια το στυλ του πατέρα τους. Βλέπουμε ότι έχουν το ταλέντο που είχαν οι γονείς τους.
Επίσης, το σημαντικότερο που πρέπει να αναφέρουμε για τις διακρίσεις των Εθνικών ομάδων είναι η πολύ καλή δουλειά που γίνεται στα σωματεία. Πρέπει να ευχαριστήσουμε τους προπονητές των παιδιών. Ξέρουμε ότι το πιο σημαντικό είναι να δουλεύουν τα παιδιά σωστά στα σωματεία τους, δεδομένου ότι ο χρόνος που έχει ο ομοσπονδιακός προπονητής μαζί τους είναι ελάχιστος. Εμείς καλά – καλά δεν έχουμε κολυμβητήρια για να προπονηθούν οι Εθνικές ομάδες. Είναι τεράστιο το πρόβλημα. Ο Άγιος Κοσμάς ήταν κλειστός και άνοιξε τώρα, για τις προπονήσεις. Και δεν ξέρουμε τι θα γίνει και το χειμώνα που έρχεται με τις πισίνες, λόγω της ενεργειακής κρίσης. Πώς θα θερμαίνονται;”.
