Η Μαρία Τσουρή στο SPORT 24
Η τερματοφύλακας... ζωγράφος Μαρία Τσουρή μιλά στο SPORT 24 για την επιτυχία της Εθνικής γυναικών (video)
«Μας μένει μεγάλη πίκρα που όχι μόνο δεν πήραμε μετάλλιο, που νομίζω ότι το αξίζαμε, αλλά και για τον τρόπο που τελικά το χάσαμε. Αυτή η ομάδα όμως έχει λαμπρό μέλλον».
Η Μαρία Τσουρή δεν κρύβει την πικρή γεύση του φινάλε μιλώντας στο SPORT 24 για την απώλεια του μεταλλίου από την Εθνική μας ομάδα. Μια ομάδα όμως που είναι φτιαγμένη από σκληρό μέταλλο.
Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος της επιτυχίας (παρά τις ήττες μας σε ημιτελικό και αγώνα για την 3η θέση), η Ελλάδα ηττήθηκε στις λεπτομέρειες και στο γκολ, από την Παγκόσμια Πρωταθλήτρια (για 3η φορά στις τελευταίες 4 διοργανώσεις, 2003, 2007,2009) ομάδα των ΗΠΑ στον ημιτελικό και από την Πρωταθλήτρια Ευρώπης (δύο συνεχόμενες φορές, το 2006 και 2008) Ρωσία με γκολ με παίκτρια λιγότερη στην άμυνα μόλις δύο δευτερόλεπτα πριν το φινάλε.
Τα δάκρυα έγιναν ένα με το νερό για τις κοπέλες του Γιώργου Μορφέση, που όμως ήταν κορίτσια για φίλημα με την πορεία τους σε αυτό το 13ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, όπου και πήραν την καλύτερη (4η) θέση στην ιστορία τους. Απλά επειδή είναι ασυμβίβαστες και γνωρίζουν την αξία τους, γι’ αυτό και πικράθηκαν τόσο πολύ από την απώλεια του μεταλλίου, την ώρα που άλλες στη θέση τους ακόμα θα γιόρταζαν την είσοδο στην τετράδα. Αυτό είναι όμως που τις κάνει να ξεχωρίζουν.
Τερματοφύλακας-ζωγράφος...
Η Μαρία Τσουρή στον ελεύθερο χρόνο της ζωγραφίζει, αλλά επειδή ακριβώς, λόγω υποχρεώσεων, δεν έχει πολλές φορές την ευκαιρία να μπορεί να χαλαρώνει, δεν προλαβαίνει (παρά το γεγονός ότι συγγενείς και φίλοι τής το έχουν προτείνει) να κάνει μια έκθεση ζωγραφικής.
Όμως στη χώρα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, η Χιώτισσα τερματοφύλακας της εθνικής μας ομάδας πόλο, μαζί με τις συμπαίκτριές της, είχαν την ευκαιρία να κάνουν μια έκθεση, καθώς... ζωγράφισαν όλες αυτές τις μέρες στο νερό της πισίνας «Φόρο Ιτάλικο» και ας έφυγαν τελικά χωρίς μετάλλιο.
Η Εθνική γυναικών, πραγματοποιώντας την καλύτερη εμφάνιση της ιστορίας της σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, μπήκε στην κορυφαία τετράδα του κόσμου, ξαφνιάζοντας τους πάντες ή μήπως όχι ;
«Σίγουρα δεν ξαφνιάσαμε τους εαυτούς, γιατί ειλικρινά το πιστεύαμε. Για όλους τους άλλους ήταν μεγάλη έκπληξη», λέει στο SPORT 24 ίσως η κορυφαία τερματοφύλακας του τουρνουά με ειδικότητα στα πέναλτι, αφού απέκρουσε ένα στο κρίσιμο μπαράζ με την Ιταλία (και ενώ χάναμε με 2-1) και ένα στον προημιτελικό με την Αυστραλία. Λίγο ήθελε, αν πήγαινε και ο ημιτελικός με τις ΗΠΑ στα πέναλτι, να δείξει και εκεί το ταλέντο της.
...με αδυναμία στα πέναλτι!
«Είναι η αδυναμία μου τα πέναλτι, με εξιτάρουν! Μπορεί να ακούγεται τρελό, αλλά τα έχω αυτά τα σουτ και απολαμβάνω τη διαδικασία. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι όλο το άγχος το έχει η παίκτρια που σουτάρει και όχι η τερματοφύλακας που περιμένει. Γενικά είμαι λίγο…εκρηκτική ακόμα και στη ζωή μου, και για αυτό έχω και καλές αντιδράσεις στα πέναλτι. Μακάρι να είχαμε ισοφαρίσει τις Αμερικανίδες και να παίζαμε στα πέναλτι, θα ήταν ό,τι καλύτερο», λέει η Μαρία Τσουρή, που έζησε, όπως και τα περισσότερα κορίτσια αυτής της ομάδας, την οδυνηρή εμπειρία πέρυσι στο Πεκίνο όπου η Εθνική μας καταποντίστηκε.
"Μπορούσαμε και χρυσό"!
«Ήταν μια πολύ άσχημη περίοδο για την ομάδα και δεν ήμασταν σε καλή κατάσταση. Όμως αυτή η δύσκολη στιγμή μας πείσμωσε και αποτέλεσε το εφαλτήριο για να φτάσουμε εφέτος τόσο ψηλά.
Ειλικρινά με τα κορίτσια το συζητούσαμε και πριν αρχίσει η διοργάνωση, αλλά και μετά τις πρώτες νίκες. Όταν μάλιστα αποκλείσαμε την γηπεδούχο Ιταλία, κάναμε λόγο ακόμα και για το χρυσό. Δεν είχαμε υπεροψία, απλά πίστη στη δυνατότητές μας. Εκτός των ΗΠΑ και της Ρωσίας, που φαίνονταν πιο έτοιμες επειδή δούλεψαν περισσότερο καιρό μαζί, όλες τις άλλες ομάδες τις είχαμε. Αλλά ακόμα και με την Αμερική και τη Ρωσία τα ματς τα πήγαμε στο τελευταίο σουτ για παράταση. Κρίθηκαν στις λεπτομέρειες.
Είμαστε καλή ομάδα, είχαμε δουλέψει πολύ καλά μαζί και θέλαμε να πάμε καλά. Μετά τη νίκη μας επί της Ιταλίας το πιστέψαμε ακόμα περισσότερο.
Δεν ήταν εύκολο και δεν μπορεί να το καταλάβει κανείς αν δεν είχε δει από κοντά το παιχνίδι. Η ατμόσφαιρα ήταν τρομερή, το κοινό ενίσχυε τις Ιταλίδες, δεν ακούγαμε τίποτα», τονίζει η έμπειρη «κήπερ» που φυσικά κάνει ιδιαίτερη αναφορά τόσο στον προπονητή Γιώργο Μορφέση, όσο και την νέα μάνατζερ της ομάδας και πρώην αρχηγό Βούλα Κοζομπόλη.
Οι άνθρωποί τους...
"Ο Γιώργος, είναι ο άνθρωπός μας. Βρήκε βρε παιδί μου το κουμπί μας, δεν μας πρεσάρει και αποδίδουμε. Πιστέψτε με είναι πολύ δύσκολο να προπονείς γυναικεία ομάδα. Τον αγαπάμε πάρα πολύ και πολλές φορές φοβόμαστε μην μας πάθει τίποτε. Εδώ με μια γυναίκα δεν τα βγάζεις πέρα και αυτός έχει 13 να κάνει καλά! Με τον βοηθό του τον Σάκη Κεχαγιά βλέπουν υπομονετικά δύο ώρες βίντεο τον αντίπαλό μας και απλά μετά μας προετοιμάζουν. Είναι απίθανοι.
Για τη Βούλα τι να πει κανείς. Μια από τις κορυφαίας πολίστριες στην Ευρώπη, από άλλο πόσο. Είναι σαν μάνα μας και τρέχει για όλες. Δεν νομίζω ότι έχει…σκοτώσει την πολίστρια μέσα της και γι’ αυτό της κάνουμε πλάκα, να παίξει κανέναν οκτάλεπτο σε μεγάλο αγώνα, αλλά δεν…τσιμπάει. Έφυγε στο ζενίθ της καριέρας της με ψηλά το κεφάλι και αυτό είναι πολύ σημαντικό».
Η μοναξιά του τερματοφύλακα
Από μικρή στη Χίο είχε δείξει την κλίση της στο τέρμα και οι προπονητές της δεν άργησαν να την βάλουν κάτω από τα δοκάρια.
«Μου αρέσει αυτή η θέση, έστω και αν θεωρείται πιο μοναχική. Πολλές φορές πρέπει να οργανώσεις την άμυνα, αλλά δεν είναι εύκολο μέσα στο γενικό χαμό να σε ακούσουν και για αυτό πολύ απλά δεν με ακούνε οι συμπαίκτριές μου…».
Όσο για το πως ηρεμούν μετά το παιχνίδι;
«Μετά από τέτοια ματς όπως με ΗΠΑ και Ρωσία πώς να ηρεμήσεις... Συνήθως μιλάμε πάντως για το ματς στην αρχή και μετά αλλάζουμε κουβέντα και λέμε διάφορα, διώχνοντας έτσι την ένταση. Ομως εδώ στη Ρώμη, επειδή οι συγκινήσεις ήταν πολύ μεγάλες, μιλούσαμε κυρίως για πόλο».
Η Μαρία, θα χαλαρώσει τώρα για λίγο, ενδεχομένως ζωγραφίζοντας. «Πολλοί τερματοφύλακες και σε άλλα αθλήματα, αλλά και από άλλες θέσεις ασχολούνται με τη ζωγραφικη. Σε ηρεμεί και πιστεύω ότι συνδυάζεται άψογα με το πόλο. Απλά δεν έχω προλάβει να κάνω έκθεση ακόμα, όπως με προτρέπουν οι δικοί μου», καταλήγει ο θηλυκός…Χριστοφορίδης (από τους μεγαλύτερους τερματοφύλακες που ανέδειξε ποτέ η Χίος και η εθνική ομάδα).
Και όμως τα κορίτσια με την Γαλανόλευκη, άφησαν πίσω τους ένα έργο τέχνης στο «Φόρο Ιτάλικο» αλλά και ένα μετάλλιο που είμαστε σίγουροι ότι θα το βρουν σύντομα και πάλι μπροστά τους. Το αξίζουν άλλωστε, και το απέδειξαν.
Δηλώσεις της αρχηγού Κικής Λιόση κατά την άφιξη της Εθνικής γυναικών στο "Ελ. Βενιζέλος":
Η Μαρία Τσουρή δεν κρύβει την πικρή γεύση του φινάλε μιλώντας στο SPORT 24 για την απώλεια του μεταλλίου από την Εθνική μας ομάδα. Μια ομάδα όμως που είναι φτιαγμένη από σκληρό μέταλλο.
Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος της επιτυχίας (παρά τις ήττες μας σε ημιτελικό και αγώνα για την 3η θέση), η Ελλάδα ηττήθηκε στις λεπτομέρειες και στο γκολ, από την Παγκόσμια Πρωταθλήτρια (για 3η φορά στις τελευταίες 4 διοργανώσεις, 2003, 2007,2009) ομάδα των ΗΠΑ στον ημιτελικό και από την Πρωταθλήτρια Ευρώπης (δύο συνεχόμενες φορές, το 2006 και 2008) Ρωσία με γκολ με παίκτρια λιγότερη στην άμυνα μόλις δύο δευτερόλεπτα πριν το φινάλε.
Τα δάκρυα έγιναν ένα με το νερό για τις κοπέλες του Γιώργου Μορφέση, που όμως ήταν κορίτσια για φίλημα με την πορεία τους σε αυτό το 13ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, όπου και πήραν την καλύτερη (4η) θέση στην ιστορία τους. Απλά επειδή είναι ασυμβίβαστες και γνωρίζουν την αξία τους, γι’ αυτό και πικράθηκαν τόσο πολύ από την απώλεια του μεταλλίου, την ώρα που άλλες στη θέση τους ακόμα θα γιόρταζαν την είσοδο στην τετράδα. Αυτό είναι όμως που τις κάνει να ξεχωρίζουν.
Τερματοφύλακας-ζωγράφος...
Η Μαρία Τσουρή στον ελεύθερο χρόνο της ζωγραφίζει, αλλά επειδή ακριβώς, λόγω υποχρεώσεων, δεν έχει πολλές φορές την ευκαιρία να μπορεί να χαλαρώνει, δεν προλαβαίνει (παρά το γεγονός ότι συγγενείς και φίλοι τής το έχουν προτείνει) να κάνει μια έκθεση ζωγραφικής.
Όμως στη χώρα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, η Χιώτισσα τερματοφύλακας της εθνικής μας ομάδας πόλο, μαζί με τις συμπαίκτριές της, είχαν την ευκαιρία να κάνουν μια έκθεση, καθώς... ζωγράφισαν όλες αυτές τις μέρες στο νερό της πισίνας «Φόρο Ιτάλικο» και ας έφυγαν τελικά χωρίς μετάλλιο.
Η Εθνική γυναικών, πραγματοποιώντας την καλύτερη εμφάνιση της ιστορίας της σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, μπήκε στην κορυφαία τετράδα του κόσμου, ξαφνιάζοντας τους πάντες ή μήπως όχι ;
«Σίγουρα δεν ξαφνιάσαμε τους εαυτούς, γιατί ειλικρινά το πιστεύαμε. Για όλους τους άλλους ήταν μεγάλη έκπληξη», λέει στο SPORT 24 ίσως η κορυφαία τερματοφύλακας του τουρνουά με ειδικότητα στα πέναλτι, αφού απέκρουσε ένα στο κρίσιμο μπαράζ με την Ιταλία (και ενώ χάναμε με 2-1) και ένα στον προημιτελικό με την Αυστραλία. Λίγο ήθελε, αν πήγαινε και ο ημιτελικός με τις ΗΠΑ στα πέναλτι, να δείξει και εκεί το ταλέντο της.
...με αδυναμία στα πέναλτι!
«Είναι η αδυναμία μου τα πέναλτι, με εξιτάρουν! Μπορεί να ακούγεται τρελό, αλλά τα έχω αυτά τα σουτ και απολαμβάνω τη διαδικασία. Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι όλο το άγχος το έχει η παίκτρια που σουτάρει και όχι η τερματοφύλακας που περιμένει. Γενικά είμαι λίγο…εκρηκτική ακόμα και στη ζωή μου, και για αυτό έχω και καλές αντιδράσεις στα πέναλτι. Μακάρι να είχαμε ισοφαρίσει τις Αμερικανίδες και να παίζαμε στα πέναλτι, θα ήταν ό,τι καλύτερο», λέει η Μαρία Τσουρή, που έζησε, όπως και τα περισσότερα κορίτσια αυτής της ομάδας, την οδυνηρή εμπειρία πέρυσι στο Πεκίνο όπου η Εθνική μας καταποντίστηκε.
"Μπορούσαμε και χρυσό"!
«Ήταν μια πολύ άσχημη περίοδο για την ομάδα και δεν ήμασταν σε καλή κατάσταση. Όμως αυτή η δύσκολη στιγμή μας πείσμωσε και αποτέλεσε το εφαλτήριο για να φτάσουμε εφέτος τόσο ψηλά.
Ειλικρινά με τα κορίτσια το συζητούσαμε και πριν αρχίσει η διοργάνωση, αλλά και μετά τις πρώτες νίκες. Όταν μάλιστα αποκλείσαμε την γηπεδούχο Ιταλία, κάναμε λόγο ακόμα και για το χρυσό. Δεν είχαμε υπεροψία, απλά πίστη στη δυνατότητές μας. Εκτός των ΗΠΑ και της Ρωσίας, που φαίνονταν πιο έτοιμες επειδή δούλεψαν περισσότερο καιρό μαζί, όλες τις άλλες ομάδες τις είχαμε. Αλλά ακόμα και με την Αμερική και τη Ρωσία τα ματς τα πήγαμε στο τελευταίο σουτ για παράταση. Κρίθηκαν στις λεπτομέρειες.
Είμαστε καλή ομάδα, είχαμε δουλέψει πολύ καλά μαζί και θέλαμε να πάμε καλά. Μετά τη νίκη μας επί της Ιταλίας το πιστέψαμε ακόμα περισσότερο.
Δεν ήταν εύκολο και δεν μπορεί να το καταλάβει κανείς αν δεν είχε δει από κοντά το παιχνίδι. Η ατμόσφαιρα ήταν τρομερή, το κοινό ενίσχυε τις Ιταλίδες, δεν ακούγαμε τίποτα», τονίζει η έμπειρη «κήπερ» που φυσικά κάνει ιδιαίτερη αναφορά τόσο στον προπονητή Γιώργο Μορφέση, όσο και την νέα μάνατζερ της ομάδας και πρώην αρχηγό Βούλα Κοζομπόλη.
Οι άνθρωποί τους...
"Ο Γιώργος, είναι ο άνθρωπός μας. Βρήκε βρε παιδί μου το κουμπί μας, δεν μας πρεσάρει και αποδίδουμε. Πιστέψτε με είναι πολύ δύσκολο να προπονείς γυναικεία ομάδα. Τον αγαπάμε πάρα πολύ και πολλές φορές φοβόμαστε μην μας πάθει τίποτε. Εδώ με μια γυναίκα δεν τα βγάζεις πέρα και αυτός έχει 13 να κάνει καλά! Με τον βοηθό του τον Σάκη Κεχαγιά βλέπουν υπομονετικά δύο ώρες βίντεο τον αντίπαλό μας και απλά μετά μας προετοιμάζουν. Είναι απίθανοι.
Για τη Βούλα τι να πει κανείς. Μια από τις κορυφαίας πολίστριες στην Ευρώπη, από άλλο πόσο. Είναι σαν μάνα μας και τρέχει για όλες. Δεν νομίζω ότι έχει…σκοτώσει την πολίστρια μέσα της και γι’ αυτό της κάνουμε πλάκα, να παίξει κανέναν οκτάλεπτο σε μεγάλο αγώνα, αλλά δεν…τσιμπάει. Έφυγε στο ζενίθ της καριέρας της με ψηλά το κεφάλι και αυτό είναι πολύ σημαντικό».
Η μοναξιά του τερματοφύλακα
Από μικρή στη Χίο είχε δείξει την κλίση της στο τέρμα και οι προπονητές της δεν άργησαν να την βάλουν κάτω από τα δοκάρια.
«Μου αρέσει αυτή η θέση, έστω και αν θεωρείται πιο μοναχική. Πολλές φορές πρέπει να οργανώσεις την άμυνα, αλλά δεν είναι εύκολο μέσα στο γενικό χαμό να σε ακούσουν και για αυτό πολύ απλά δεν με ακούνε οι συμπαίκτριές μου…».
Όσο για το πως ηρεμούν μετά το παιχνίδι;
«Μετά από τέτοια ματς όπως με ΗΠΑ και Ρωσία πώς να ηρεμήσεις... Συνήθως μιλάμε πάντως για το ματς στην αρχή και μετά αλλάζουμε κουβέντα και λέμε διάφορα, διώχνοντας έτσι την ένταση. Ομως εδώ στη Ρώμη, επειδή οι συγκινήσεις ήταν πολύ μεγάλες, μιλούσαμε κυρίως για πόλο».
Η Μαρία, θα χαλαρώσει τώρα για λίγο, ενδεχομένως ζωγραφίζοντας. «Πολλοί τερματοφύλακες και σε άλλα αθλήματα, αλλά και από άλλες θέσεις ασχολούνται με τη ζωγραφικη. Σε ηρεμεί και πιστεύω ότι συνδυάζεται άψογα με το πόλο. Απλά δεν έχω προλάβει να κάνω έκθεση ακόμα, όπως με προτρέπουν οι δικοί μου», καταλήγει ο θηλυκός…Χριστοφορίδης (από τους μεγαλύτερους τερματοφύλακες που ανέδειξε ποτέ η Χίος και η εθνική ομάδα).
Και όμως τα κορίτσια με την Γαλανόλευκη, άφησαν πίσω τους ένα έργο τέχνης στο «Φόρο Ιτάλικο» αλλά και ένα μετάλλιο που είμαστε σίγουροι ότι θα το βρουν σύντομα και πάλι μπροστά τους. Το αξίζουν άλλωστε, και το απέδειξαν.
Δηλώσεις της αρχηγού Κικής Λιόση κατά την άφιξη της Εθνικής γυναικών στο "Ελ. Βενιζέλος":
