Ο Μάνος Ζερδεβάς στο SPORT24: "Ξέρω ότι το "συλλυπητήρια" μπορεί να ακουστεί ρηχό για τις οικογένειες που έχασαν τους ανθρώπους τους στις φωτιές"
Ο MVP του ημιτελικού της Ελλάδας με τη Σερβία, Μάνος Ζερδεβάς μίλησε στο SPORT24 για τη μεγάλη πρόκριση της Εθνικής πόλο στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος και έδειξε για μια ακόμα φορά το σπάνιο ήθος των παιδιών της "γαλανόλευκης".
Όταν η Εθνική ομάδα πόλο των ανδρών προκρίθηκε στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο, ο αρχηγός της, Γιάννης Φουντούλης, είχε πει: "Εμείς εδώ παίζουμε πόλο, πίσω στη χώρα μας κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές καταστρέφονται περιουσίες.
Δεν νομίζω ότι μια νίκη μπορεί να απαλύνει τον πόνο των ανθρώπων. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες ζητάω ένα προκαταβολικό συγγνώμη για τη χαρά που δείχνουμε να έχουμε".
Τώρα, μετά την πρόκριση της "γαλανόλευκης" στον τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Φουκουόκα ο Μάνος Ζερδεβάς έδειξε το ίδιο ήθος μιλώντας στο SPORT24.
"Ξέρω ότι ένα απλό “συλλυπητήρια” μπορεί να ακουστεί ρηχό για τις οικογένειες που έχασαν τους ανθρώπους τους στις φωτιές. Ειλικρινά μάς θλίβει πολύ αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα.
Γνωρίζουμε ότι δεν μπορεί να αλλάξει η διάθεση κανενός με μια δική μας νίκη, σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα πόλο. Είναι πολύ μικρό να πούμε κάτι τέτοιο".
Οι διεθνείς δεν έμειναν ανεπηρέαστοι από τη φετινή τραγωδία. Όμως, προσπάθησαν να συγκεντρωθούν 100% στον ημιτελικό με τους Σέρβους και τα κατάφεραν.
"Είδαμε ένα δείγμα όσων μπορούμε να πετύχουμε αν είμαστε συγκεντρωμένοι στον αγώνα. Η Σερβία δεν είναι αυτή που ήταν, σίγουρα. Παίξαμε δυο – τρία παιχνίδια μαζί τους στη σεζόν, τη διαβάσαμε καλά και μάς βγήκε όλο αυτό που είχαμε δουλέψει στο νερό.
Μέχρι στιγμής αυτό είναι το καλύτερο φετινό παιχνίδι μας. Η αρχή του αγώνα ήταν σημαντική. Οι πρώτες φάσεις είναι πάντα πολύ καίριες για το πώς θα εξελιχθεί τελικά το παιχνίδι και μπήκαμε από την αρχή πολύ συγκεντρωμένοι και παθιασμένοι", τόνισε ο γκολκίπερ της ομάδας και στη συνέχεια ανέλυσε το πλάνο της επιτυχημένης άμυνας που έπαιξε η εθνική ομάδα.
Φροντίσαμε τα σουτ να πηγαίνουν σε αυτούς που δεν έχουν εμπειρία
"Στο αμυντικό σκέλος είχαμε σχεδιάσει κάποια πράγματα, τα οποία είδαμε ότι λειτουργούσαν από την αρχή του ημιτελικού. Τούς κρατήσαμε στα δύο γκολ στο ημίχρονο, που σημαίνει ότι αυτό που είχαμε σχεδιάσει να κάνουμε δούλευε.
Η Εθνική ομάδα της Σερβίας έχει κάποιους πολύ νέους παίχτες και κάποιους έμπειρους. Ντουμπλάραμε τους έμπειρους και αποδοτικούς, δηλαδή βάλαμε πάνω τους δύο παίχτες να τούς μαρκάρουν και αφήσαμε τους πιο νέους και άπειρους, ώστε να εκτελούν αυτοί τα σουτ.
Η Σερβία έχει παίχτες φτασμένους με διακρίσεις και άλλους που κάνουν την πρώτη εμφάνισή τους σε μεγάλη διοργάνωση. Φροντίσαμε τα σουτ να πηγαίνουν σε αυτούς που δεν έχουν εμπειρία, ώστε να φορτώσουμε με άγχος τα χέρια τους. Σούταραν αυτοί και έγινε πιο εύκολη η δική μου δουλειά στο τέρμα.
Ζωνάραμε και αφήσαμε τις εκτελέσεις στα νεαρά παιδιά. Είδαμε ότι έπιασε από την αρχή αυτό και δεν αλλάξαμε πλάνο, ακόμα και όταν οι Σέρβοι δοκίμασαν διάφορες τακτικές, για να σπάσουν αυτήν την άμυνα.
Στην άμυνα κρίθηκε η νίκη μας. Όταν μια ομάδα σκοράρει 10 με 15 γκολ σε κάθε ματς κι εσύ την κρατάς στα δύο στο ημίχρονο δεν θα αλλάξεις τακτική, αν δεν δεχθείς κάποια εύκολα γκολ.
Αυτό ήταν το κλειδί και για την αυτοπεποίθηση που δείξαμε στην επίθεσή μας. Έχουμε παίχτες πολύ υψηλής ποιότητας που παίζουν στο εξωτερικό και έχουν πολλές εμπειρίες, συν τα πιο νέα παιδιά, τα οποία μάς δίνουν πολλή ενέργεια και πάθος. Αυτό το κράμα μάς βοηθάει να έχουμε σταθερά καλή απόδοση στην επίθεση.
Εμείς δουλεύουμε στην επίθεση με συνεργασίες. Δεν έχουμε ατομικές ενέργειες. Το παιχνίδι μας στηρίζεται στη συνεργασία και στην έξτρα πάσα και όχι σε ένα άτομο που θα πάρει την μπάλα και θα ηγηθεί της εκτέλεσης. Γι' αυτό σκοράρουν όλοι.
Δεν έχουμε έναν σταρ, δεν έχουμε ένα παιδί που θα έχει πολύ περισσότερα γκολ, από τον δεύτερο στην κατάταξη σκόρερ της ομάδας μας, επειδή παίζουμε με σύστημα.
Αυτοί είναι οι βασικοί κανόνες της ομάδας μας. Δεδομένου ότι βλέπουμε πως το πλάνο μας λειτουργεί στην επίθεση και στην άμυνα είμαστε πιο συμπαγείς, δεν το αλλάζουμε. Άλλες ομάδες έχουν κάποιους σταρ και βασίζονται σε αυτούς".
Η ομάδα αυτή ποντάρει στην ευφυΐα της και στις συνεργασίες
Αυτή η φουρνιά των παιχτών είναι η πρώτη που κατάφερε να προκριθεί για δεύτερη φορά σε τελικό διοργάνωσης, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, όπου η Εθνική κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο.
"Είναι ένα όνειρο που είχαμε όλοι από την πρώτη στιγμή που μπήκαμε στην ομάδα. Η κατάρριψη των ρεκόρ και οι διαδοχικές προκρίσεις σε τετράδες και τώρα στους τελικούς για πρώτη φορά στην ιστορία της Εθνικής έχει άλλη αίγλη. Βλέπουμε την αντίδραση και των δικών μας ανθρώπων αλλά και των ΜΜΕ.
Το να καταφέρνεις κάτι πρώτος έχει άλλη αξία και εμείς αποκτάμε άλλο ενδιαφέρον, όταν μπαίνουμε στη διαδικασία να καταρρίψουμε τα προηγούμενα ρεκόρ. Βοηθάει το γεγονός ότι σε πολύ σημαντικές θέσεις στην ομοσπονδία, αρχηγοί αποστολών και προπονητές είναι παίχτες της προηγούμενης γενιάς.
Τους έχουμε κοντά μας και γνωρίζουν τις ιδιαιτερότητες αυτών των αγώνων και ποια πρέπει να είναι η διαχείριση του άγχους μιας διοργάνωσης 20 ημερών.
Αυτή η σκυτάλη που περνάει από την παλιά γενιά στη νέα είναι το κλειδί των διακρίσεων τα τελευταία συνεχόμενα χρόνια.
.jpg)
Ανέκαθεν, η Εθνική έφτανε στις επιτυχίες μέσω της τακτικής. Παίζουμε με μυαλό και υπομονή και αυτό είναι που φέρνει τη συνέπεια στις καλές εμφανίσεις. Η ομάδα αυτή ποντάρει στην ευφυΐα της και στις συνεργασίες. Παίζουμε όλοι μαζί, χωρίς να έχουμε σταρ.
Παίζει ο ένας για τον άλλο με αυτοθυσία και το πιο σημαντικό είναι ότι αυτό μεταφέρεται και στην άμυνα. Έτσι μπορεί να βγει η άμυνα, θέλει αυτοθυσία.
Το γκολ ναι μεν θα φανεί πιο πολύ, αλλά αν είσαι καλός στην άμυνα ίσως να είσαι πιο χρήσιμος για την ελληνική ομάδα. Η άμυνα είναι το όπλο μας.
Στον πρώτο μας τελικό, στους Ολυμπιακούς Αγώνες πικραθήκαμε με την ήττα. Σίγουρα καταφέραμε κάτι πολύ σημαντικό κι ας χάσαμε. Όμως, η διαχείριση του αγώνα -ίσως επειδή ήταν η πρώτη φορά που παίζαμε σε τελικό- δεν ήταν η ανάλογη. Πιθανότατα, μάς είχε παρασύρει ο ενθουσιασμός της συμμετοχής μας στον τελικό.
Τώρα, είμαστε πιο έμπειροι και έχουμε τα μυαλά μας στη θέση τους, για να παίξουμε σε ένα πολύ μεγάλο τελικό. Το θέλουμε πάρα πολύ. Αυτός ήταν από την αρχή ο στόχος μας.
Ξέρουμε τη δυναμική της ομάδας μας και δεδομένου ότι ήδη μια φορά έχουμε παίξει σε τελικό, πλέον θέλουμε το παραπάνω βήμα, το χρυσό μετάλλιο. Δεν θέλω να πω μεγάλα λόγια. Από την αρχή της προετοιμασίας όλοι ξέραμε τι μπορούμε να κάνουμε και είναι άδικο για τους εαυτούς μας να μη στοχεύσουμε στην κορυφή".
Ξέρω ότι το "συλλυπητήρια" μπορεί να ακουστεί ρηχό για τις οικογένειες που έχασαν τους ανθρώπους τους στις φωτιές
Οι παίχτες του Θοδωρή Βλάχου βρίσκονται στην Ιαπωνία, είναι συγκεντρωμένοι στο στόχο τους, αλλά δεν είναι αποκομμένοι από την Ελλάδα. Έχουν πληροφορηθεί τα δυσάρεστα για την πύρινη λαίλαπα που κατακαίει τη χώρα και φυσικά για τους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους.
"Ναι, έχουν φτάσει τα δυσάρεστα νέα εδώ και μας στεναχωρεί ιδιαίτερα αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα. Ξέρω ότι ένα απλό "συλλυπητήρια" μπορεί να ακουστεί ρηχό για τις οικογένειες που έχασαν τους ανθρώπους τους στις φωτιές. Ειλικρινά μάς θλίβει πολύ αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα.
Βλέπουμε την προσπάθεια που γίνεται για να σωθούν άνθρωποι, ζώα, σπίτια. Όταν αγωνιζόμαστε έχουμε στο μυαλό μας την Ελλάδα, αν και γνωρίζουμε ότι δεν μπορεί να αλλάξει η διάθεση κανενός με μια δική μας νίκη σε ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα πόλο. Είναι πολύ μικρό να πούμε κάτι τέτοιο. Αυτή η νίκη δεν θα αλλάξει τη μέρα αυτών των ανθρώπων, ούτε θα τους δώσει χαρά.
Όμως, το μυαλό μας δεν παύει να είναι πίσω. Μάς στεναχωρεί πολύ που την ώρα της δικής μας χαράς κάποιοι άνθρωποι στην πατρίδα μας είναι δυστυχισμένοι όπως και το γεγονός ότι δεν μπορούμε ένα καλοκαίρι να το περάσουμε ασφαλείς στη χώρα μας και χωρίς τέτοιες δυσάρεστες στιγμές.
Τουλάχιστον, αφού τώρα τυχαίνει να πέφτουν τα φώτα πάνω μας, λέμε δυο λόγια για την προσπάθεια που κάνουν όσοι βρίσκονται στα μέτωπα. Εδώ εκπροσωπούμε μια ολόκληρη χώρα, δεν είμαστε 13 για τους εαυτούς μας".
Ο Μάνος Ζερδεβάς πριν από ένα χρόνο υπέστη σοβαρό τραυματισμό κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος της Βουδαπέστης, όπου η Εθνική κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο. Έμεινε εκτός για αρκετούς μήνες, ζορίστηκε ψυχολογικά και σωματικά, αλλά επανήλθε δυνατός.
"Τραυματίστηκα στο προηγούμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα, στον προημιτελικό. Έπαθα ρήξη τένοντα στο δικέφαλο του αριστερού χεριού σε ένα πέναλτι που έπιασα και μετά έκανα επέμβαση. Ήταν δύσκολη η αποκατάσταση. Κράτησε 3-4 μήνες με εντατικά γυμναστήρια.
Δουλέψαμε πολύ με τον γιατρό μου, τον κ. Καραχάλιο και τον φυσικοθεραπευτή μου, τον κ. Αδαμόπουλο. Με βοήθησαν πολύ να επανέλθω στην καλή κατάστασή μου, τους ευγνωμονώ και τους χρωστάω πάρα πολλά.
Με χαροποιεί πολύ το γεγονός ότι αυτός ο τραυματισμός δεν με επηρέασε ιδιαίτερα, κατάφερα να επανέλθω και να βρίσκομαι στον τελικό ενός παγκοσμίου πρωταθλήματος, να είμαι υγιής και να έχω το χέρι μου πίσω.
Ήταν μια δύσκολη περίοδος για μένα και σωματικά και ψυχολογικά. Ήταν επίπονο διάστημα, αλλά και αρκετά ψυχοφθόρο το γεγονός να βλέπω από μακριά την Εθνική ομάδα.
Ένας τέτοιος τραυματισμός σού προκαλεί αμφιβολίες. Όταν είσαι μπαταρισμένος με νάρθηκα 1,5 μήνα δεν ξέρεις αν θα επιστρέψεις.
Το ήθελα πολύ, προσπάθησα αρκετά, ίδρωσα πολύ για να επανέλθω και τελικά ένα όνειρό μου έγινε πραγματικότητα. Πλέον ανυπομονώ για τον τελικό με τους Ούγγρους".
