Έντεκα μήνες μετά το αργυρό Ολυμπιακό μετάλλιο ο Θοδωρής Βλάχος οδήγησε και πάλι την Εθνική ομάδα πόλο των ανδρών στο βάθρο. Είναι η μοναδική ομάδα που κατάφερε να κατακτήσει μετάλλιο στο Τόκιο και τώρα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βουδαπέστης.

Η Ελλάδα νίκησε 9-7 την Κροατία στον μικρό τελικό με τον πρωτομάστορα των επιτυχιών να έχει πέντε νέα παιδιά στο γαλανόλευκο σύνολο. Προχώρησε δε σε ριζική αλλαγή στην κομβική θέση του φουνταριστού, δεδομένου ότι ο Κωνσταντίνος Μουρίκης και ο Χριστόδουλος Κολόμβος αποχώρησαν από την Εθνική ομάδα.

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βουδαπέστης δεν έγινε... τόπος μαρτυρίου για τη νέα Εθνική ομάδα. Έφτασε λαβωμένη στην Ουγγαρία. Άνοιξαν κι άλλες πληγές στο κορμί της, αλλά δεν εγκατέλειψε τη μάχη. Μια σύγχρονη Λερναία Ύδρα! Ένα κεφάλι της κόβεις, δύο νέα πετάγονται. Οι νεοσσοί έδωσαν αμέτρητες λύσεις και ως νέα πρόσωπα αιφνιδίασαν τις αντιπάλους της Ελλάδας.

"Η ομάδα έχει πέντε νέα παιδιά. Ο Κάκκαρης, ο Νικολαΐδης, ο Τζωρτζάτος, ο Καλογερόπουλος και ο Γούβης είναι νέοι στην ομάδα και πρόσφεραν πολύ. Υγεία να έχουν τα παιδιά -επειδή εδώ στη Βουδαπέστη δεν είχαμε υγεία- και θα έχουμε πολλές ευκαιρίες ακόμη”, είπε ο Θοδωρής Βλάχος στο SPORT 24.

Είμαι τρελός με τον Ολυμπιακό, αλλά τον άφησα επειδή ξέρω πού μπορεί να φτάσει η Εθνική

Αυτή η γαλανόλευκη που έχει κολλήσει σαν βεντούζα στο βάθρο είναι ένα δικό του δημιούργημα. Το μελετάει πολύ και καλά για χρόνια. Χρειάστηκε να κάνει τον ψυχολόγο και τον γυμναστή, για να διατηρήσει την ομάδα ήρεμη και έτοιμη.

"Είμαι σίγουρος γι' αυτή την ομάδα. Γι' αυτό έμεινα στην Εθνική. Επειδή ξέρω πού μπορεί να φτάσει. Ξέρω τι μπορεί να κάνει και πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει. Όλοι ξέρουν ότι είμαι τρελός με τον Ολυμπιακό, ξέρουν πόσο τον αγαπάω, αλλά τον άφησα επειδή βλέπω τις δυνατότητες αυτής της Εθνικής ομάδας. Γι' αυτό αφοσιώθηκα πλήρως σε αυτήν.

Γνωρίζουμε ότι κανείς δεν κάνει συμβόλαιο με τα μετάλλια. Όμως, σε κάθε διοργάνωση εμείς θα το παλεύουμε. Η Εθνική ομάδα έχει πολύ δρόμο να διανύσει, αλλά έχει και πολύ μέταλλο. Δεν έχει περάσει καλά καλά ένας χρόνος από το προηγούμενο μετάλλιό μας και είμαστε πάλι πάνω στο βάθρο. Είμαστε πολύ καλύτερα. Παλαιότερα περνούσαν 10 χρόνια για να ξαναπάρουμε μετάλλιο. Από το χάλκινο του 2005, ξαναπήραμε το 2015. Και τώρα ανεβήκαμε στο βάθρο δύο φορές μέσα σε 11 μήνες". Και το 2015 ο Βλάχος καθόταν στον πάγκο της ομάδας.

Ο κόουτς διέκοψε για λίγο. Μίλησε στον συνεργάτη του στην Εθνική ομάδα, Τάσο Σχίζα. Διάλεγαν αναμνηστικά ποτήρια από τη διοργάνωση. Ήταν στα χρώματα της σημαίας της Ουγγαρίας: άσπρο, κόκκινο, πράσινο. Πάνω τους έγραφαν "Make History". "Τάσο, το κόκκινο ποτήρι θέλω. Όχι το πράσινο. Όχι, ούτε το άσπρο". Το αίμα νερό δεν γίνεται ούτε στο νεροπότηρο.

Ο κόουτς των επιτυχιών είχε αγωνία πριν από τον μικρό τελικό. "Μην λέμε τρελά πράγματα. Δεν θέλω να το παίξω κάποιος. Δεν μπορείς να είσαι σίγουρος όταν έχεις μείνει με 11 παίκτες. Έχεις αγωνία αν θα αντέξουν τα παιδιά. Την είχα αυτή την αγωνία. Όταν άρχισε το ματς με τους Κροάτες και είδα πώς πάει, μου έφυγε. Το ξεπέρασα. Παίζαμε σε άλλη ταχύτητα από την αρχή. Αυτό δεν το είχαμε στον αγώνα με την Ιταλία. Στον μικρό τελικό δείξαμε ότι αντιμετωπίσαμε τον αγώνα ως “ο θάνατός σου η ζωή μου".

Λογικά ο Φουντούλης και ο Ζερδεβάς δεν θα αγωνιστούν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα

Στην επισήμανση ότι μέσα από τις δύσκολες στιγμές και τις ατυχίες με τους τραυματισμούς η Εθνική κέρδισε νέα πρόσωπα, απάντησε. "Στην Εθνική ομάδα παίζουν οι 13 καλύτεροι παίκτες της Ελλάδας και πρέπει να είναι όλοι ετοιμοπόλεμοι. Πρέπει όλοι να είναι έτοιμοι να πέσουν στη μάχη. Είχαμε τον Παπαναστασίου με νάρθηκα στη μύτη. Ο Ζερδεβάς την Τρίτη θα κάνει χειρουργείο. Ο Φουντούλης ήρθε τραυματίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Είχε χτυπήσει στο δάχτυλό του στον αγώνα του Ολυμπιακού με τη Φερεντσβάρος. Εδώ, δεν μπορούσε να κρατήσει την μπάλα. Λογικά, ο Φουντούλης και ο Ζερδεβάς δεν θα αγωνιστούν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Σπλιτ (27 Αυγούστου – 10 Σεπτεμβρίου). Έχουμε δρόμο μέχρι τότε".

Στις πρώτες δηλώσεις του μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου είπε ότι ο πρώτος και ο τρίτος είναι αυτοί που γελάνε στις διοργανώσεις. "Ναι, είπα ότι μετά τους αγώνες χαρούμενοι είναι ο πρώτος και ο τρίτος. Εκείνες τις ώρες ο δεύτερος είναι πικραμένος για την ήττα στον τελικό. Βέβαια, όταν κοπάσει όλο αυτό θα ήθελες να ήσουν δεύτερος. Η τραγωδία είναι να είσαι τέταρτος, μη σου πω ότι είναι χειρότερο κι από το να είσαι πέμπτος. Εμείς νιώθαμε πολύ χαρούμενοι μετά τη νίκη.

Μακάρι να διεκδικούμε όσα περισσότερα μετάλλια μπορούμε. Πριν από τον αγώνα είπα στα παιδιά ότι πρέπει να πιστέψουμε στη νίκη, να έχουν αυτοπεποίθηση . Δεν χρειάζονται να τους πεις πολλά. Ξέρουν και τι πρέπει να κάνουν και ποιοι είναι".