Το ελληνικό πόλο πρόσθεσε το βράδυ της Δευτέρας (08/08) ακόμα ένα μετάλλιο στην ήδη πλούσια τροπαιοθήκη του. Τα κορίτσια της Εθνικής Νεανίδων κατέκτησαν το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο που διεξήχθη στο Βελιγράδι.

Αυτό ήταν το τρίτο στη συγκεκριμένη ηλικιακή κατηγορία, δηλαδή κάτω των 18 ετών, μέσα στα δέκα χρόνια από τη δημιουργία της. Το πρώτο ήταν το χρυσό στο Περθ το 2012 και πριν από τέσσερα χρόνια το χάλκινο ξανά στο Βελιγράδι.

Το να ανοίξουμε τη συζήτηση για το ποιο θα έπρεπε να θεωρείται το εθνικό μας άθλημα ή ποια θα έπρεπε να είναι η επίσημη αγαπημένη είναι μια ατέρμονη συζήτηση. Εκείνο όμως που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν είναι ότι το ελληνικό πόλο είναι μια μηχανή παραγωγής ταλέντων.

Ειδικά την τελευταία δεκαετία με την ανακατανομή των ηλικιακών κατηγοριών οι διακρίσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Ποιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους συμβαίνει αυτό;

• Η σωστή και συστηματική δουλειά που γίνεται σε πολλές ακαδημίες: Πέρα από τις παραδοσιακές δυνάμεις που δούλευαν εδώ και χρόνια σωστά σε επίπεδο ακαδημιών όπως πχ η Βουλιαγμένη, η Γλυφάδα και το Παλαιό Φάληρο υπάρχουν σύλλογοι που έχουν κάνει άλματα μέσα στην τελευταία δεκαετία στο συγκεκριμένο κομμάτι. Τρανό παράδειγμα ο Παναθηναϊκός ο οποίος μέσα σε λίγα χρόνια κατάφερε να διαθέτει από τις πιο αξιόλογες ευκαιρίες.

• Η οικονομική κρίση δεδομένα δημιούργησε χώρο στα νέα παιδιά: Όταν οι ομάδες έπαψαν να μπορούν να δίνουν σημαντικά ποσά για την απόκτηση αθλητών, τότε έδωσαν περισσότερο χώρο στα παιδιά των ακαδημιών τους τα οποία απέκτησαν μεγαλύτερο ρόλο και τον εκμεταλλεύτηκαν.

• Πετούν νωρίτερα τον τίτλο του ταλέντου: Αυτό που αναφέραμε νωρίτερα έχει ως αποτέλεσμα πολλά παιδιά να πετούν πιο γρήγορα την ταμπέλα του ταλέντου από πάνω τους και να λογίζονται ως "κανονικοί" αθλητές και αθλήτριες νωρίτερα σε σχέση με άλλα αθλήματα. Για παράδειγμα ακούμε για αθλητές και αθλήτριες που λογίζονται ως ταλέντα και έχουν φτάσει στα 21-22 ή και 23 τους χρόνια την ώρα που στο πόλο πολλοί έχουν ήδη να επιδείξουν μεγάλη καριέρα πίσω τους αναλογικά. Ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου έχει κατακτήσει ήδη τα πάντα με τις Εθνικές ομάδες και είναι ακόμα 23. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για τα κορίτσια της Εθνικής Νεανίδων που έχουν πρωταγωνιστικό ή ενεργό ρόλο στις ομάδες τους πριν καν κλείσουν τα 18 τους χρόνια.

• Ο διαφορετικός μικρόκοσμος του ελληνικού πόλο: Μία παράμετρος ιδιαίτερα σημαντική είναι και ο μικρόκοσμος στον οποίο μεγαλώνουν αθλητικά αυτά τα παιδιά. Πολλά προέρχονται από οικογένειες που μεγάλωσαν μέσα στις πισίνες, άλλα έχουν στην ομάδα τους ανθρώπους που εισπνέουν χλώριο σε όλη τους τη ζωή. Ο συνδυασμός αυτών των δύο πραγμάτων μαζί με την απουσία (υπάρχουν και εξαιρέσεις) καλοθελητών που υπόσχονται τεράστια συμβόλαια και καριέρες συγκριτικά με άλλα αθλήματα επιτρέπουν σε αυτά τα παιδιά να μεγαλώνουν με τα πόδια τους στη γη. Αν ψάχνετε για παραδείγματα δείτε απλά τις δηλώσεις των παικτών της Εθνικής ομάδας πόλο των ανδρών και θα καταλάβετε τη διαφορά.
  

Φυσικά, δεν είναι όλα αγγελικά πλασμένα στο ελληνικό πόλο. Σίγουρα υπάρχουν και προβλήματα με τις εγκαταστάσεις τα οποία γίνεται προσπάθεια να λυθούν. Τουλάχιστον, κάποια από αυτά δείχνουν να λύνονται.

Ελπίζουμε μόνο τώρα που επέστρεψαν τα χρήματα στα ερασιτεχνικά σωματεία και ανέβηκαν τα μπάτζετ των ομάδων να μη σταματήσει και η επένδυση στις ακαδημίες.