Την Τρίτη η κηδεία του Τάκη Μίχαλου
Το απόγευμα της Τρίτης (16:00) η κηδεία του Τάκη Μίχαλου που έχασε τη μάχη με την επάρατη νόσο την Κυριακή
Θερμή παράκληση της οικογένειάς του είναι αντί στεφάνων, όσοι επιθυμούν να προσφέρουν ότι αναλογεί, στον Σύλλογο γονέων με παιδιά που πάσχουν από καρκίνο, "Φλόγα" (www.floga.org.gr).
Οι λογαριασμοί του συλλόγου:
Εθνική Τράπεζα 192/480000-10
ALPHA BANK 112-00-2002-011686
Αγροτική Τράπεζα 017-01/01220138
Τράπεζα Πειραιώς 5015-020-641423
Ασπίς 10-203-0001-140
Eurobank 00260063460100128261
Marfin Egnatia Bank 0278039425
H ζωή και η καριέρα του Τάκη Μίχαλου
Εκτός από τη σύζυγό του Καίτη και τους δύο γιούς του Νίκο και Μάνο, ο Τάκης Μίχαλος άφησε πίσω του μία σπουδαία καριέρα τόσο ως αθλητής όσο και ως προπονητής του πόλο.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι σ' ένα σπορ που βασιλεύουν οι κόντρες και οι έριδες (από προέδρους ομοσπονδιών μέχρι δημοσιογράφους), δεν βρέθηκε ποτέ κάποιος να μιλήσει άσχημα για τον παλαίμαχο αθλητή με διαδρομή στο σπορ άνω των 45 ετών.
Η ΚΟΕ εξέδωσε τη Δευτέρα ανακοίνωση για τον χαμό του, στην οποία περιλαμβάνεται αναλυτικά η καριέρα του στον Ολυμπιακό αλλά και στην Εθνική ομάδα, ως παίκτης προπονητής και μάνατζερ.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της Ομοσπονδίας: "Με θλίψη και οδύνη, η μεγάλη οικογένεια της ΚΟΕ και των αθλημάτων της, αποχαιρετά τον Τάκη (Παναγιώτη) Μίχαλο) που έφυγε από τη ζωή χτες, χτυπημένος από την επάρατο και βαδίζοντας μόλις στα 63 του".
" Εννιά χρόνια πάλεψε μαζί της. Έπαιξε 8λεπτα αμέτρητα, παρατάσεις, απέκρουσε και πέναλτι, την... ξεγέλασε, μέχρι να υποταχτεί στο μοιραίο".
"Διεθνής τερματοφύλακας, προπονητής αργότερα, συνέδεσε το όνομα του με κορυφαίες επιτυχίες της ελληνικής υδατοσφαίρισης".
"Γεννήθηκε στις 3 Οκτωβρίου του 1947 και από το 1962 έως το 1975, έπαιξε πόλο (τερματοφύλακας) στον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ με τον οποίο και κατέκτησε δύο (2) πρωταθλήματα (1969, 1971)".
"Με την Εθνική ομάδα, μετείχε σε δύο (2) Ολυμπιακούς Αγώνες (1968 Μεξικό, 1972 Μόναχο), ένα (1) Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (1973 Βελιγράδι), ένα (1) Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (1970 Βαρκελώνη), μία (1) διοργάνωση Μεσογειακών Αγώνων (1975 Αλγέρι)".
"Από το 1979 έως το 1985 ήταν τεχνικός του ΑΝΟ Γλυφάδας με τον οποίο έφτασε τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας το 1984 (Εθνικός – ΑΝΟΓ 8-5), στο Ιλίσιο κολυμβητήριο. Την επόμενη περίοδο (1985-86) κάθισε στον πάγκο του Oλυμπιακού".
"Το 1986 εντάσσεται, ως περιφερειακός προπονητής στο τιμ των ομοσπονδιακών τεχνικών της – τότε – ΕΚΟΦ (σήμερα ΚΟΕ) και από το 1987 έως το 2002 ήταν συνεργάτης αρχικά του Κούλη Ιωσηφίδη (έως τον Σεπτέμβρη του 1990), μετά του Άντε Νάκιτς (1990-93) και κατόπιν πάλι του Ιωσηφίδη (1995-2002) στην Εθνική ομάδα των Ανδρών".
"Με την ιδιότητα του αυτή, ήταν παρών σε τρεις (3) Ολυμπιακούς Αγώνες (1992 Βαρκελώνη, 1996 Ατλάντα 6η θέση, 2000 Σίδνεϊ), ενώ "κόπηκε" από την ΕΟΕ το 1988 (Σεούλ), τρία (3) Παγκόσμια Πρωταθλήματα (1991 Περθ, 1998 Περθ, 2001 Φουκουόκα 6η θέση), επτά (7) Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα (1989 Βόννη, 1991 Αθήνα, 1993 Σέφιλντ, 1995 Βιέννη, 1997 Σεβίλλη, 1999 Φλωρεντία 4η θέση, 2001 Βουδαπέστη), τέσσερα (4) Παγκόσμια Κύπελλα (1993 Αθήνα, 1995 Ατλάντα, 1997 Αθήνα ΑΡΓΥΡΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ, 1999 Σίδνεϊ) και τέσσερις (4) Μεσογειακούς Αγώνες (1991 Αθήνα ΧΑΛΚΙΝΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ, 1993 Ναρμπόν ΧΑΛΚΙΝΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ, 1997 Μπάρι, 2001 Τύνιδα)".
"Οδήγησε την Εθνική ομάδα Εφήβων (νυν Νέων Ανδρών) στο ΧΑΛΚΙΝΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ το 1997 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (Αβάνα) και στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1998 (Μπρατισλάβα, 7η θέση)".
"Διετέλεσε Ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής ομάδας των Γυναικών το 2000 (Προολυμπιακό τουρνουά Παλέρμο, 5η θέση). Το καλοκαίρι του 2002 αντικατέστησε τον Κούλη Ιωσηφίδη στην Ανδρών
(4η θέση Γουόρλντ Λιγκ, Πάτρα, 5η θέση Παγκόσμιο Κύπελλο, Βελιγράδι)".
Διαθεσόπουλος: " Θλίψη και οδύνη"
Συντετριμμένος από την απώλεια του Τάκη Μίχαλου, ο Πρόεδρος της ΚΟΕ Δημήτρης Διαθεσόπουλος, δήλωσε: " Χάσαμε έναν φίλο, έναν άξιο άνθρωπο, έναν πολύτιμο συνεργάτη μας".
"Για περισσότερα από 20 χρόνια, ο Τάκης, ήταν κοντά μας και συνέβαλλε στην ανάπτυξη και τις επιτυχίες της ελληνικής υδατοσφαίρισης".
"Η οικογένεια μας, αποχαιρετά με θλίψη και οδύνη, τον άνθρωπο που αφιέρωσε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του, στην ελληνική υδατοσφαίριση. Αρχικά ως διεθνής τερματοφύλακας για 13 χρόνια και κατόπιν ως προπονητής για σχεδόν 35 χρόνια".
"Το νήμα της ζωής του Τάκη μπορεί να κόπηκε πρόωρα, οι δεσμοί του όμως με το άθλημα θα παραμείνουν σταθεροί και αναλλοίωτοι".
"Καλό ταξίδι φίλε
".