Σε μια εποχή που τα όνειρα δεν γίνονται εύκολα πραγματικότητα, δεκατρείς Ελληνίδες και ένας προπονητής έκαναν το όνειρο τους πραγματικότητα.

Η Σαγκάη, η πολυπληθέστερη πόλη στον κόσμο, έγινε η γούρικη πόλη της ελληνικής υδατοσφαίρισης μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου από την εθνική γυναικών.

Κατασυγκινημένος ο προπονητής Γιώργος Μορφέσης που έχει ζήσει όλες τις επιτυχίες στο γυναικείο πλευρό ως βοηθός στο πλευρό του Κούλη Ιωσηφίδη και εν συνεχεία ως επικεφαλής δεν είχε λόγια να περιγράψει αυτό που έζησε.

"Είμαστε πολύ ευτυχισμένοι. Είναι η πρώτη φορά για μας που κατακτάμε το χρυσό μετάλλιο. Ένα όνειρο τριών ετών έγινε πραγματικότητα. Είμαστε τυχεροί και ευτυχισμένοι που το ζούμε, δεν γίνεται καλύτερα", υποστήριξε ο κ.Μορφέσης που βούτηξε μόνος του στο νερό για να... ξυπνήσει και να δει ότι αυτό που ζούσε δεν ήταν όνειρο.

" Το γουστάραμε και το κάναμε", σχολίασε η αρχηγός Κική Λιόση. Ακόμα κι αυτή που είναι συνήθως ετοιμόλογη δεν είχε λόγια να περιγράψει αυτό που συνέβη: "Δ εν ξέρω τι να πω. Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμη το μέγεθος της επιτυχίας και μάλλον θα αργήσουμε να το κάνουμε. Το πιστεύαμε και το κατακτήσαμε, γιατί το θέλαμε πιο πολύ απ' όλους τους άλλους".

Η πολυτιμότερη παίκτρια του τουρνουά (κι ας μην προτιμήθηκε από τους διαπιστευμένους δημοσιογράφους) έφυγε από το τραπέζι της εθνικής ομάδας για να μιλήσει στην τηλεόραση: " Χαίρομαι που καταφέραμε να κάνουμε τους Έλληνες έστω και για λίγο να χαμογελάσουν. Το χρυσό μετάλλιο ήταν ο στόχος μας και πήγαμε αποφασισμένες στον τελικό. Είχαμε πάθος και ψυχή. Όλη η ομάδα είναι σαν μια οικογένεια: Από τις παίκτριες έως το τεχνικό επιτελείο. Το αφιερώνουμε σε όλους όσους είδαν τους αγώνες μας αυτές τις δύο εβδομάδες".

Η Έλενα Κούβδου έπρεπε να διαδεχθεί κάτω από τα δοκάρια τη Μαρία Τσουρή. Δύσκολη αποστολή! Τελικά τα κατάφερε και αναδείχθηκε και καλύτερη τερματοφύλακας της διοργάνωσης και από πάνω. " Το βραβείο αυτό το μοιράζομαι με τις συμπαίκτριες μου, γιατί ο τερματοφύλακας δεν είναι μόνος του. Παίζει και η άμυνα. Τα είχαμε πει και πριν λίγες ημέρες, όταν δεν ξέραμε ακόμη ότι θα φτάναμε στην κορυφή του κόσμου. Η επιτυχία δεν είναι μόνο δική μου, είναι όλης της ομάδας. Το αφιερώνω στους γονείς μου και στους ανθρώπους που με στήριξαν και πίστεψαν σε μένα", υποστήριξε η τερματοφύλακας της Βουλιαγμένης.

Τέλος, η Αλεξάνδρα Ασημάκη έδειξε το δρόμο προς τη νίκη στο πρώτο μισό του αγώνα. Έφαγε πολύ ξύλο το οποίο ξέχασε μόλις ανέβηκε στο βάθρο. Μόνο που δεν έλιωσε από τα φιλιά το χρυσό μετάλλιο.

"Ακόμα δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι έχουμε κάνει", δήλωσε στο ραδιοφωνικό σταθμό Sentra και πρόσθεσε
" η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή του κόσμου στο γυναικείο πόλο. Είναι απίστευτο. Είμαστε περήφανες και ευτυχισμένες που τα καταφέραμε. Είναι σαν να ζούμε σε όνειρο. Αυτές είναι στιγμές χαράς. Μπήκαμε στο νερό και είπαμε ότι είναι ένα παιχνίδι-γιορτή και καλό θα ήταν να το ευχαριστηθούμε. Βάλαμε τα δυνατά μας για να κερδίσουμε αυτό το παιχνίδι και δεν σκεφτόμασταν τίποτα άλλο".

Αρκετά κουρασμένοι όλοι παρακάθισαν στο τραπέζι που τους παρέθεσε ο πρόεδρος της ΚΟΕ, Δημήτρης Διαθεσόπουλος, ο οποίος έκανε και την απονομή. Το Σάββατο (30/7) θα έχουν λίγες ώρες στη διάθεση τους για να πάνε στην αγορά προτού επιβιβαστούν στο αεροπλάνο για το ταξίδι επιστροφής.

Η αποστολή θα επιστρέψει την Κυριακή το μεσημέρι (31/7) στο "Ελ.Βενιζέλος". Μπορεί να μην υπάρξει η κοσμοσυρροή που έγινε με τον ερχομό του Γκούντγιονσεν, ωστόσο 13 χρυσά μετάλλια μαζεμένα δεν έχει ξαναδεί ποτέ ο ελληνικός αθλητισμός.