O οξύθυμος

Νευριάζει με τα πάντα. Τα ΠΑΝΤΑ. Του φταίνε όλα από το ξεκίνημα της αναμέτρησης μέχρι το φινάλε. Ο τρόπος που έκανε κοντρόλ ο παίκτης του, το σουτ που έφυγε άουτ, το οφσάιντ με το οποίο κόπηκε ο επιθετικός του, η άστοχη έξοδος του τερματοφύλακα, το μακρινό σουτ που "έφαγε", οι αλλαγές που κάνει ο αντίπαλος, τα σφυρίγματα του διαιτητή. Τα ΠΑΝΤΑ.

Highlight: Η εκτόξευση του χειριστηρίου στην κορύφωση της έκρηξής του. Συνοδεύεται με εκφράσεις του στυλ "που το είδε το φάουλ γ@#$ την πουτ#$#$ μου".

Ο κύριος ριπλέι

Για πολλούς, είναι ο πιο ενοχλητικός τύπος παίκτη που κυκλοφορεί εκεί έξω. Εντάξει, όλοι έχουμε δει σε ριπλέι μια γκολάρα που έχουμε βάλει. Όχι όμως κάθε μα κάθε γκολ που πετυχαίνουμε. Και δεν το βλέπει μόνο μία φορά αλλά χρησιμοποιεί κάθε πιθανή και απίθανη κάμερα για να απολαύσει το πιο αδιάφορο τέρμα όλων των εποχών.

Highlight: Μα ρε φίλε, βλέπεις και το ριπλέι του οφσάιντ; Λυπήσου με.

Ο έχω μία δικαιολογία για τα πάντα

Ξέρει ότι δεν έχει καμιά ελπίδα να νικήσει και ξεκινά από νωρίς τις δικαιολογίες. Και δεν σταματά σε όλο το παιχνίδι! Είναι μικρή η τηλεόραση, πέφτει ήλιος στην οθόνη, είναι πολύ σκοτεινά, έχω συνηθίσει να παίζω με ορίτζιναλ πληκτρολόγιο, κάθομαι πολύ κοντά, διακόψαμε πολλές φορές το παιχνίδι και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς.

Highlight: "Δεν πατούσα τετράγωνο. Νόμιζα ότι σουτάρεις με κύκλο". Και θα στο πει στο τέλος του αγώνα.

Ο αγχωμένος

Χαρακτηριστικός τύπος παίκτη που ενώ ξέρει με κάθε λεπτομέρεια τι κάνει κάθε κουμπί, τα χάνει όταν βγαίνει σε τετ-α-τετ. Σβήνουν τα πάντα μπροστά του, ξεχνάει με ποιο κουμπί σουτάρει και αρχίζει να τα πατά όλα. Με δύναμη και όσο πιο γρήγορα μπορεί.

Highlight: Όταν (κάποια φορά) σκοράρει κατά τύχη, θα σου πει: "Πωπω, δεν ξέρω τι πάτησα!". Σώπα.

Ο επιδειξίας

Είναι ο καλύτερος αλλά δεν αρκείται στο να το δείχνει με το να σε ξεφτιλίζει με απίθανες ντρίμπλες, αλλά στο διηγείται σε όλο το παιχνίδι. "Ξέρεις, μία φόρα πήρα το Champions League με τον Traxanoplagia City και σε World Class επίπεδο, νικώντας στον τελικό με 5-0 τη Ρεάλ Μαδρίτης". Το βλέπουμε φίλε, το βλέπουμε. Χάνω με πάρα πολλά-λίγα.

Highlight: Επιλέγεις πρώτος ομάδα και παίρνεις την Μπαρτσελόνα. Με επιδεικτικό τρόπο διαλέγει την FC Kolopetinitsa. Και φυσικά σε νικάει.

Ο έχω να παίξω χρόνια (και καλά)

Πριν ξεκινήσει το παιχνίδι, σε ενημερώνει για τον πόσο (πολύ) καιρό έχει να παίξει. "Πωπω, το έχω ξεχάσει το άθλημα" και "σιγά μην βάλω ποτέ γκολ" και "μη με ξεφτιλίσεις, άσε με να νικήσω σε κανά ματς". Α, "θύμισέ μου, τι κάνει στην επίθεση το τρίγωνο";

Highlight: Σε κερδίζει άνετα με 4-0 και σου λέει το πόσο τυχερός ήταν και στα 4 τέρματα.

Ο άσχετος

Αυτός όντως έχει να παίξει χρόνια. Πιθανότατα δεν έχει παίξει ποτέ μέχρι να τον συναντήσεις. Αλλά δεν θα το παραδεχθεί γιατί θέλει σαν τρελός να παίξει. Πάνω απ' όλα η παρέα και η χαρά της συμμετοχής. Όσο για τον ανταγωνισμό; Τον νίκησες με 9-1.

Highlight: Λάμπει από χαρά όταν μειώσει στο τέλος, κατά τύχη, σε 9-1.

Ο πάσα-πάσα-πάσα

Βάζει γκολ στο ξεκίνημα και μετά αρχίζει να πασάρει. Και να πασάρει. Και να πασάρει. Και μόνο να πασάρει χωρίς να επιτεθεί. Στόχος της ζωής του να κρατήσει μέχρι το τέλος το 1-0. Ωραίο παιχνίδι φίλε, συγχαρητήρια ανακάλυψες την πυρίτιδα. Δώσε της πάσα.

Highlight: Όταν αρχίζει τις πάσες στο 0-0. Στο 0-0!

Ο σφύριξα κι έληξες

Όλοι έχουμε νευριάσει και έχουμε κλείσει την κονσόλα πριν ολοκληρωθεί ο αγώνας. Όταν όμως έχουμε απέναντι την κονσόλα, όχι άνθρωπο. Αλλά αυτός ο τύπος θα διακόψει τον αγώνα μόλις αντιληφθεί ότι δεν έχει καμία πιθανότητα να σε κερδίσει. Εσένα, όχι την κονσόλα.

Highlight: Σφύριξε κι έληξε στο 2' γιατί δέχθηκε γκολ στην πρώτη επίθεση.

Ο Μουρίνιο

Ετοιμάσου να πλήξεις. Ο αντίπαλός σου νομίζει ότι είναι ιδιοφυΐα στην τακτική. Γι' αυτό και θα περιμένεις τουλάχιστον δέκα λεπτά για να ετοιμάσει την ομάδα του. Εσύ έφτιαξες τη δική σου ενδεκάδα σε 30 δευτερόλεπτα και πηγαίνεις να φτιάξεις και ένα καφέ για να περάσει η ώρα. Τα ίδια και στο ημίχρονο.

Highlight: Τα αμέτρητα pause που θα πατήσει κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού για να αλλάξει θέση στις πτέρυγες στον Νεϊμάρ και τον Σουάρες.