Πανιώνιος: Πέρασαν 50 χρόνια από το έπος με την Ατλέτικο Μαδρίτης

Η δεκαετία του ’70 ξεκίνησε με σημαντικές επιτυχίες για τον Πανιώνιο και με προπονητή τον Άγγλο, Τζο Μάλετ, η ομάδα την 1970-71 τερμάτισε στη 2η θέση στο πρωτάθλημα, πίσω από την ΑΕΚ, αλλά μπροστά από τον φιναλίστ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Παναθηναϊκό. Αυτή είναι και η καλύτερη θέση που έχει τερματίσει ως τώρα ο "Ιστορικός" στην ιστορία του, ενώ την ίδια σεζόν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος και τρίτος στην Ευρώπη (πήρε το χάλκινο παπούτσι) βγήκε ο Γιώργος Δέδες με 28 γκολ.

Το φθινόπωρο του 1971, ο Πανιώνιος κατέκτησε το Βαλκανικό Κύπελλο. Στον προκριματικό όμιλο απέκλεισε την τουρκική Αλτάι Σμύρνης (1-2, 1-0) και μάλιστα την αντιμετώπισε στη Σμύρνη και μάλιστα στο γήπεδό του, το οποίο άφησε, όταν εγκατέλειψε τη Σμύρνη το 1922. Μετέπειτα, αντιμετώπισε τη ρουμανική, Στεαγκούλ, (1-1, 1-1) και στον τελικό νίκησε την αλβανική, Μπέσα Δυραχίου (2-0, 1-1). Στο Βαλκανικό Κύπελλο μετείχε και το 1975 αλλά στον προκριματικό όμιλο σημείωσε μία νίκη, μία ισοπαλία και δύο ήττες, γνωρίζοντας τον αποκλεισμό.

Την σεζόν 1971-72, ο Πανιώνιος έγραψε μια από τις πιο χρυσές σελίδες της ιστορίας του, καθώς απέκλεισε στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου UEFA την Ατλέτικο Μαδρίτης (1-2, 1-0), όμως στην επόμενη φάση γνώρισε την συντριβή από την ουγγρική, Φερεντσβάρος, με 6-0, σε έναν επεισοδιακό αγώνα, όπου αποβλήθηκαν πολλοί παίκτες του λόγω εκνευρισμού, με συνέπεια την τιμωρία και τον αποκλεισμό του σωματείου από τα ευρωπαϊκά Κύπελλα. Εκείνη την σεζόν και την επόμενη έφτασε ως τα ημιτελικά του Κυπέλλου Ελλάδας, ενώ τις επόμενες τρεις χρονιές μέχρι την 8άδα.

Ωστόσο, ακολούθησαν και δύσκολα χρόνια, αφού πολλοί παίκτες αποχώρησαν (Χάιτας, Δέδες, Θ. Ιντζόγλου, Θεοφιλόπουλος και άλλοι), που σήμανε την έναρξη των ετών της παρακμής. Στο πρωτάθλημα τερμάτιζε κάτω από την 7η θέση, με χειρότερη τη 16η το 1977-78, ενώ κινδύνευε και με υποβιβασμό. Δύσκολες στιγμές για την ομάδα, αλλά πάντα έβρισκε τον τρόπο και τα αντανακλαστικά να επιβιώνει και να αναγεννάται από τις στάχτες του. Η ψυχοσύνθεση του Πανιωνίου ήταν τέτοια, που έβρισκε τον τρόπο να τα καταφέρνει. Πάντως, άρχισε να βιώνει δύσκολες καταστάσεις.

Για να επιστρέψουμε στην ιστορική πρόκριση απέναντι στην Ατλέτικο, αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι οι "ροχιμπλάνκος" την σεζόν 1969-70 κατέκτησαν το ισπανικό πρωτάθλημα. Διέθεταν μια τρομερή ομάδα που πρωταγωνιστούσε στην Ισπανία. H Ατλέτικο την επόμενη χρονιά τερμάτισε έναν βαθμό πίσω από την πρωταθλήτρια Βαλένθια και την Μπαρτσελόνα και το 1971 είχε φτάσει ως τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου αποκλείστηκε από τον Άγιαξ, μετέπειτα αντίπαλο του Παναθηναϊκού στον τελικό του Γουέμπλεϊ.

Το βράδυ της 6ης Οκτωβρίου 1971, υπό το βλέμμα 18.000 θεατών στο Στάδιο Καραϊσκάκη, ο Πανιώνιος πήρε μεγαλειώδη πρόκριση στον 2o γύρο του Κυπέλλου UEFA, αφού το 1-0 που νίκησε, αρκούσε για να καλύψει την ήττα του "Βιθέντε Καλντερόν" με 2-1 (47' Μπεσέρα, 64' Ιρουρέτα, 80' Λαγός). Ο Πανιώνιος, με τον αείμνηστο Τζο Μάλετ στον πάγκο του και παίκτες όπως ο Στάθης Χάιτας, ο Γιώργος Δέδες, ο Θανάσης Ιντζόγλου και ο 17χρονος Θωμάς Μαύρος κοίταξε στα μάτια την ισπανική ομάδα και την έστειλε σπίτι της!

Με λευκά ο Πανιώνιος, το τελετουργικό για τον Δέδε

Στα του αγώνα, οι παίκτες του Πανιωνίου με λευκές εμφανίσεις βγήκαν στον αγωνιστικό χώρο και γνώρισαν την αποθέωση από τους φιλάθλους, πολλοί εκ των οποίων κρατούσαν μπαλόνια στα χρώματα της ομάδας. Τα περισσότερα χειροκροτήματα απέσπασε ο Γιώργος Δέδες, προς τιμήν του οποίου διοργανώθηκε ένα τελετουργικό για την κατάκτηση του "Χάλκινου Παπουτσιού".

Εκπρόσωποι του καθεστώτος, όπως η Δέσποινα Παπαδοπούλου, ο Κωνσταντίνος Ασλανίδης και ο αναπληρωτής ΓΓΑ, Γιώργος Βλαδίμηρος, ήταν στο γήπεδο, φυσικά ο τότε πρόεδρος της ΕΠΟ, Γιώργος Δέδες, ο πρόεδρος της ΕΠΣΑ, Κώστας Τριβέλλας και ο δήμαρχος Νέας Σμύρνης, κ. Παπαθανασίου.

Το μοναδικό τέρμα της αναμέτρησης σημειώθηκε στο 54ο λεπτό με πέναλτι του Ιντζόγλου. Μία σέντρα του Μωραϊτέλη από αριστερά προκάλεσε σύγχυση στην άμυνα της Ατλέτικο, η μπάλα βρήκε στο χέρι του Κίκε και ο διαιτητής, Αλεξάντρου Πίρβου καταλόγισε την εσχάτη των ποινών. Η Ατλέτικο προσπάθησε να αντιδράσει, αλλά μάταια, πέφτοντας και σε έναν άριστα στημένο Πανιώνιο.

Ο Πανιώνιος σκόραρε και στο 78’ με τον (μέτριο εκείνο το βράδυ) Δέδε, ωστόσο είχε προηγηθεί υπόδειξη για οφσάιντ του Λαγού. Στο 87ο λεπτό, ο Λαγός αποβλήθηκε για σκληρό μαρκάρισμα στον Ιρουρέτα, ωστόσο το σκορ δεν άλλαξε μέχρι το τελευταίο σφύριγμα και ο Ιστορικός πανηγύρισε την πρόκριση στην επόμενη φάση, όπου αποκλείστηκε -όπως προείπαμε- από την ουγγρική Φερεντσβάρος.

Ο Μαρσέλ Ντομίνγκο είχε παράπονα με την διαιτησία και ήταν σε έξαλλη κατάσταση μετά τον αγώνα, ενώ οι παίκτες του Πανιωνίου... θύμισαν στην διοίκηση το πριμ πρόκρισης που τους είχε τάξει!

Για την ιστορία και για να αντιληφθεί κάποιος το μέγεθος του επιτεύγματος του Πανιωνίου, η Ατλέτικο πανηγύρισε στη συνέχεια το Κύπελλο του 1972, το πρωτάθλημα του 1973 και το Διηπειρωτικό του 1974, ενώ το 1974 έχασε στις λεπτομέρειες από την Μπάγερν Μονάχου το Κύπελλο Πρωταθλητριών!

ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ (Τζο Μάλετ): Φίλης, Χριστοδούλου, Παπασίκας, Κυριαζής, Θεοφιλόπουλος, Χάιτας, Μωραϊτέλης, Θ. Ιντζόγλου, Δέδες (77’ Χιώτης), Λαγός, Μαύρος.

ΑΤΛΕΤΙΚΟ ΜΑΔΡΙΤΗΣ (Μαρσέλ Ντομινγκό): Ρόντρι, Μέλο, Καγέχα (37’ Κίκε), Αντελάρδο, Οβεχέρο, Ιγκλέσιας, Σαλσέδο, Αραγονές, Χάρατε (46’ Ορόθκο).