Χάινκες: Ο "ερυθρός" Χερ

Έχτισε το δικό του μύθο, στο Μένχενγκλάντμπαχ, στο Μόναχο, στο Μπιλμπάο στη Μαδρίτη. Ο Γιουπ Χάινκες κατάφερε να αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα που λέει ότι οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές δεν γίνονται και μεγάλοι προπονητές.

Γεννήθηκε μία ημέρα σαν σήμερα, πριν 70 έτη, στο Μένχενγκλάντμπαχ και δεν θα μπορούσε παρά να ξεκινήσει την καριέρα του, από το καμάρι αυτού την Μπορούσια.

Σε ηλικία 11 ετών γιος ενός σιδερά και μίας υπαλλήλου ταχυδρομείου, με τη Γερμανία διαιρεμένη μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Γιουπ κάνει τα δικά του όνειρα - όμοια με αυτά των συνομηλίκων του - στη Βεστφαλία, στα δυτικά του Ρήνου, κοντά στα σύνορα με την Ολλανδία.

Στην πρώτη του θητεία στην Γκλάντμπαχ. Από εκεί ξεκίνησε την ποδοσφαιρική - αργότερα και προπονητική - του καριέρα

Τρίτος καλύτερος σκόρερ στη Γερμανία

Αρχικά εγγράφεται στην ομάδα Γκριν Βάιφ Χολτ, αλλά το ταλέντο του διακρίνεται και γρήγορα εντάσσεται στο "παιδομάζωμα" της Μπορούσια. Μετά τις δύο σεζόν στην ομάδα Νέων, έρχεται η προαγωγή το 1964, στην πρώτη ομάδα. Αυτή, των ανδρών.

Οι "ντάι φόλεν" στη δεύτερη κατηγορία κι ο Γιουπ συνδυάζει την πρώτη του σεζόν με την άνοδο στην πρώτη, υπό την τεχνική καθοδήγηση του Χένες Βάισβαϊλερ. Πανηγυρικά, μάλιστα, καθώς σε 25 ματς πέτυχε 23 τέρματα.

Το Αύγουστο του 1965 έρχονται και τα δύο πρώτα γκολ του φερέλπιδος, τότε, επιθετικού στην πρώτη κατηγορία με αντίπαλο την Τασμάνια, ομάδα του Βερολίνου.

Υπογράφοντας αυτόγραφα στους οπαδούς της ομάδας, μετά την προπόνηση. Έχει αρχίσει από Γιουπ να γίνεται... Χάινκες

Ο Ιωσήφ (το Γιουπ είναι υποκοριστικό), εγκαταλείπει το 1967 το Μένχενγκλάντμπαχ, πριν να επιστρέψει σ' αυτό. Γίνεται κάτοικος Ανοβέρου, μέχρι και το 1970. Σε μία τριετία στην Κάτω Σαξωνία, σκοράρει 25 φορές σε 86 εμφανίσεις. Επιστροφή στο Μένχενγκλάντμπαχ και την Μπορούσια, τώρα πιο ώριμος, πιο "ψημένος".

Στην πρώτη του σεζόν, στη δεύτερη θητεία του, κατακτά την Bundesliga. Δεύτερος συνεχόμενος τίτλος για την ομάδα, καθώς είχε προηγηθεί αυτός της σεζόν 1969-1970 (χωρίς τον ίδιο), με τον Χάινκες να βρίσκει το δρόμο προς τα αντίπαλα δίχτυα 19 φορές.

Με τη φανέλα του Ανοβέρου, στην παρουσίασή του από την ομάδα

Δύο χρόνια μετά, το 1973, φτάνει κοντά, στην πρώτη ευρωπαϊκή διάκριση. Η Γκλάντμπαχ αποκλείει την ολλανδική, Τβέντε, και φτάνει στον τελικό του άλλοτε Κυπέλλου UEFA, με αντίπαλο τη Λίβερπουλ.

Ο Χάινκες χάνει το πέναλτι στο "Άνφιλντ", η Μπορούσια 3-0 από τη Λίβερπουλ, και το 2-0 της ρεβάνς, δεν είναι ικανό για να δώσει στον Γιουπ, το τρόπαιο, παρά μόνο την ατομική ικανοποίηση του πρώτου σκόρερ της διοργάνωσης.

Ωστόσο, η χρονιά τελειώνει με τίτλο, αυτό του γερμανικού Κυπέλλου, κόντρα στην Κολωνία. Με τον Βάισβαϊλερ να φεύγει και τον Λάτεκ να έρχεται, τα μεγαλεία στο Μένχενγκλάντμπαχ επιστρέφουν, με τον Γιουπ να κατακτά το πρωτάθλημα για τρεις συνεχόμενες σεζόν, μέχρι και το 1977.

Ο δάσκαλος κι ο μαθητής. Ούντο Λάτεκ και Γιουπ Χάινκες...

Το 1975, έρχεται κι ο πολυπόθητος ευρωπαϊκός τίτλος. Κόντρα στην Τβέντε και μετά το 0-0 της Γερμανίας, η κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA έγινε στο Ένσεντε, με την Μπορούσια να νικά με 5-1. Ο Χάινκες βγαίνει πρώτος σκόρερ στη διοργάνωση, όπως και την προηγούμενη σεζόν στο Κύπελλο Κυπελλούχων.

Δεύτερος ευρωπαϊκός τελικός, το 1977 στο Κύπελλο Κυπελλούχων, δεύτερη απογοήτευση, από τη Λίβερπουλ, στο "Ολίμπικο" της Ρώμης.

Ο Χάινκες προσπαθεί να σκοράρει στη δεύτερη θητεία του, στην Γκλάντμπαχ. Πιθανότατα η μπάλα θα καταλήξει στα δίχτυα. Τρίτος σκόρερ (220 γκολ), άλλωστε, πίσω από Μίλερ (365) και Φίσερ (268)...

Το 1978, ο Χάινκες κάνει πράγματα και θαύματα - ξανά - βάζει πέντε γκολ στη νίκη με 12-0 (!!!) επί της Ντόρτμουντ, αλλά δεν μπορεί να πανηγυρίσει τον τέταρτο συνεχόμενο τίτλο του.

Στην Ευρώπη, η Λίβερπουλ βρίσκεται ξανά μπροστά του, ατυχώς για τον ίδιο όπως και τις προηγούμενες δύο φορές, και του κόβει το δρόμο προς τον τελικό, του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.

Σε πανηγυρισμό γκολ της Γκλάντμπαχ. Κάτι συνηθισμένο για την Μπορούσια εκείνης της εποχής, για το πρωτάθλημα εκείνης της εποχής...

Κρέμασε τα παπούτσια του, το 1978. Όταν πέρασε την πύλη του Πανεπιστημίου της Κολωνίας για να σπουδάσει προπονητική, είχε κατακτήσει τέσσερα πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο κι ένα UEFA. Τρίτος μεγαλύτερος σκόρερ του γερμανικού πρωταθλήματος, πίσω από Γκερντ Μίλερ και Κλάους Φίσερ.

Το Euro, το Μουντιάλ και το... παράπονο

Φόρεσε συνολικά 39 φορές τη φανέλα της εθνικής Δυτικής Γερμανίας και σημείωσε 14 γκολ, μ' αυτήν. Ντεμπούτο σε ηλικία 21 ετών, το Φλεβάρη του 1967 και με γκολ μάλιστα, στην επιβλητική νίκη με 5-1 επί του Μαρόκου.

Κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1972, αγωνιζόμενος σε όλη τη διάρκεια του τελικού με τη Σοβιετική Ένωση. Μάλιστα, συμπεριελήφθη στην καλύτερη ενδεκάδα του τουρνουά.

Στον τελικό των Βρυξελλών με αντίπαλο τον Βίκτορ Κολοτόβ, της Σοβιετικής Ένωσης. Η Δυτική Γερμανία είναι η νέα Πρωταθλήτρια Ευρώπης...

Ξεκινά βασικός στο Μουντιάλ του 1974, ωστόσο ο τραυματισμός μετά τα δύο πρώτα ματς, τον αφήνει στον πάγκο για όλο το υπόλοιπο του τουρνουά, το οποίο η Δυτική Γερμανία κατέκτησε.

Ο ίδιος ο Χάινκες το χαρακτήρισε ως "τη μεγαλύτερη απογοήτευση της ζωής του, αλλά ταυτόχρονα και πηγή κινήτρου για τη συνέχεια.". Όπως και να έχει, στο παλμαρέ του καταγράφονται ένα Μουντιάλ κι ένα Euro, είναι πολλοί που μπορούν να ισχυριστούν το ίδιο;

Από παίκτης... προπονητής

Από την επόμενη κιόλας σεζόν, περνά στην άλλη όχθη. Αυτή του προπονητή. Στο πλευρό του Ούντο Λάτεκ, βοηθός του. Σε ηλικία 34 ετών, γίνεται πρώτος προπονητής. Το αφεντικό στην τεχνική ηγεσία της Γκλάντμπαχ. Στην πρώτη σεζόν, κολυμπά σε βαθιά νερά κι ανταπεξέρχεται με επιτυχία. Φτάνει στην πηγή, αλλά δεν πίνει νερό.

Οδηγεί την ομάδα της γενέτειράς του, στον τελικό του Κυπέλλου UEFA αλλά, η Άιντραχτ Φρανκφούρτης, του κόβει το δρόμο, καθώς είναι αυτή που κατακτά το τρόπαιο. Τη σεζόν 1983-1984, η Γκλάντμπαχ φτάνει ακόμη μία φορά στην πηγή, αλλά ακόμη μία φορά δεν ξεδιψά. Τρίτη στο πρωτάθλημα, χάνει στις λεπτομέρειες τον τίτλο, χάνει στον τελικό του Κυπέλλου από την Μπάγερν.

Ο Γιουπ Χάινκες στα πρώτα του βήματα, ως τεχνικός της Γκλάντμπαχ...

Από το 1979, έως το 1987 στην Γκλάντμπαχ, ο Χάινκες στην τελευταία του σεζόν στον πάγκο αυτής, θα τερματίσει ξανά τρίτος στο πρωτάθλημα και θα φτάσει στα ημιτελικά του Κυπέλλου UEFA.

Το βιογραφικό έχει γεμίσει, ικανή και αναγκαία συνθήκη για να ρισκάρει πάνω του, η Μπάγερν Μονάχου. Πηγαίνει στη Βαυαρία το 1987, χάνει τον τίτλο της πρώτης του σεζόν από τη Βέρντερ, κερδίζει ωστόσο τους δύο επόμενους. Δεύτερη θέση, στην τελευταία σεζόν.

Το κάκιστο ξεκίνημα στην πέμπτη σεζόν (4 νίκες σε 12 ματς) έφερε και την απόλυσή του. Η κατηφόρα της Μπάγερν συνεχίστηκε και χωρίς τον Χάινκες, με τον Ούλι Χένες να χαρακτηρίζει αργότερα αυτή την απόφαση, ως τη χειρότερη της ζωής του. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η πορεία των Βαυαρών είτε μιλάμε για Κύπελλο Πρωταθλητριών είτε για Κύπελλο UEFA, ανακοπτόταν στα ημιτελικά της εκάστοτε διοργάνωσης.

Ούλι Χένες και Γιουπ Χάινκες στον πάγκο της Μπάγερν Μονάχου. Αργότερα θα ξαναβρεθούν μαζί...

Και ξαφνικά, από Βαυαρός... Βάσκος. Η κλήση από το Μπιλμπάο δεν θα μείνει αναπάντητη. Γίνεται ο τρίτος -τότε- Γερμανός τεχνικός της Liga πίσω από Βάισβαϊλερ και Λάτεκ, στην πρώτη χρονιά η Αθλέτικ τερματίζει όγδοη, στη δεύτερη πέμπτη κερδίζοντας μάλιστα και την έξοδο στο UEFA.

Στο Μπιλμπάο, σε προπόνηση της Αθλέτικ, στην πρώτη του θητεία στην ομάδα

Επιστροφή στη Γερμανία και τη Φρανκφούρτη, το 1994. Προβληματικό πέρασμα, κόντρες με τις βεντέτες (Γεμπόα, Οκότσα, Γκαουντίνο), κάκιστη πορεία της Άιντραχτ, απόλυση μέσα σε οκτώ μήνες.

Επιστροφή στην Ισπανία, στο νησιωτικό κομμάτι αυτής. Στην Τενερίφη, ο Γιουπ Χάινκες οδηγεί την ομάδα στην πέμπτη θέση, και στο Κύπελλο UEFA της επόμενης περιόδους. Σ' αυτήν η πορεία σταματά στα ημιτελικά από τη Σάλκε, ενώ στο πρωτάθλημα η κατάταξη τη βρίσκει στην ένατη θέση.

Προπονητής, πλέον, της Άιντραχτ Φρανκφούρτης. Ένα θυελλώδες πέρασμα με ίντριγκες και κόντρες...

Εδώ στην επιστροφή του στην Ισπανία και συγκεκριμένα στην Τενερίφη...

Η δουλειά του δεν θα περάσει απαρατήρητη από τη Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία τον φέρνει στην ισπανική πρωτεύουσα εν έτει 1997. Στη μία σεζόν στον πάγκο των "μερένγκες" κατάκτησε το Champions League απέναντι στη Γιουβέντους (πρώτη φορά μετά το 1966), αλλά στη Liga η πορεία δεν ήταν ανάλογη με αποτέλεσμα, να τελειώσει άδοξα αυτή η περιπέτειά του.

Πανηγυρίζει μαζί με τον Κριστιάν Καρεμπέ, στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης. Κάθισε μία σεζόν στο "Μπερναμπέου", ωστόσο έφυγε με το κεφάλι ψηλά. Έφερε το Champions League (άλλοτε Κύπελλο Πρωταθλητριών) στην ισπανική πρωτεύουσα, μετά από 32 χρόνια.

Μετά από ένα χρόνο διαλείμματος από τους πάγκους, ο Γερμανός έμεινε στην Ιβηρική, αλλά στην άλλη χώρα της χερσονήσου. Στην Πορτογαλία και την Μπενφίκα, λίγο ο επώδυνος αποκλεισμός από τη Θέλτα, λίγο η κόντρα με τον Ζοάο Πίντο, άλλη μία περιπέτεια για τον Γιουπ έλαβε τέλος, όχι με τον τρόπο που φανταζόταν όταν την ξεκινούσε.

Λίγο πιο δίπλα, στη Λισαβώνα. Η κόντρα με τον Ζοάο Πίντο θα "πριονίσει" την καρέκλα του. Θα τον αντικαταστήσει στην τεχνική ηγεσία της Μπενφίκα, ο Ζοζέ Μουρίνιο...

Ο τελευταίος προπονητικός του σταθμός στην Ιβηρική, είναι ένας παλιός... νέος. Στο Μπιλμπάο και την Αθλέτικ, τούμπαλιν. Η υπέρβαση δεν έρθει αυτή τη φορά στη Χώρα των Βάσκων κι ο Χάινκες μετά από δύο χρόνια στο Μπιλμπάο και αρκετά στην περιπλάνησή του στον ισπανικό Νότο, φτιάχνει τις βαλίτσες της επιστροφής στη Γερμανία.

Με τον Ράφα Αλκόρτα, πρώην βοηθό του Μίτσελ στον Ολυμπιακό, στη δεύτερη θητεία του στη Χώρα των Βάσκων...

Οκτώ χρόνια ήταν πολλά κι η Σάλκε μοιάζει σαν... Ιθάκη. Μοιάζει γιατί δεν είναι, με την ομάδα στην πρώτη του σεζόν να τερματίζει στην 7η θέση, στην έναρξη της δεύτερης να παραπαίει κι η διοίκηση αυτής να τον απομακρύνει, προκειμένου να αποφύγει τα χειρότερα.

Επιστροφή στην πατρίδα του και τη Σάλκε...

Επιστροφή στο σπίτι του και την Μπορούσια του Μένχενγκλάντμπαχ. Όλα μοιάζουν ιδανικά σ' ένα ακόμη ξεκίνημα αλλά τα 14 συνεχή ματς χωρίς νίκη, θα σπείρουν εμπόδια στο δρόμο του.

Ο ίδιος θα επικαλεστεί απειλές για τη ζωή του, θα αρνηθεί την αποζημίωση και θα παραδώσει το αυτοκίνητο που του έδωσε η ομάδα, πλυμένο και πλήρως εφοδιασμένο με βενζίνη.

Στο σπίτι του, εκεί που γεννήθηκε, εκεί μου μεγάλωσε ηλικιακά, ποδοσφαιρικά και προπονητικά....

Τον Απρίλη του 2009, ο Γιούργκεν Κλίνσμαν απομακρύνεται από την Μπάγερν, οι Βαυαροί απειλούνται με απώλεια εξόδου στο Champions League της ερχόμενης περιόδου, ο Γιουπ επιστρατεύεται, ως υπηρεσιακός, κι οδηγεί την ομάδα του Μονάχου, στη δεύτερη θέση.

Την επόμενη σεζόν, παίρνει τις... "ασπιρίνες" του κι εγκαθίσταται στο Λεβερκούζεν. Την πρώτη σεζόν τρομάζει την Μπάγερν, αλλά στο τέλος η Μπάγερ ξεφουσκώνει αδικαιολόγητα και τελειώνει την Bundesliga στην 4η θέση.

Η σεζόν 2010-2011, είναι ασφαλώς καλύτερη τόσο για τον ίδιο, όσο και για την Μπάγερ. Οι "ασπιρίνες" τελειώνουν τη σεζόν στη δεύτερη θέση και πανηγυρίζουν την έξοδο στο Champions League. Το διετές συμβόλαιο του Γιουπ Χάινκες εκπνέει, ο ίδιος αρνείται να υπογράψει την ανανέωσή του, για την... τρίτη φορά στο σταθμό του Μονάχου.

Εδώ στην Μπάγερ Λεβερκούζεν. Μπορεί να μην κατέκτησε τίτλο, αλλά άφησε έργο...

Η πρώτη σεζόν, γεμάτη απογοητεύσεις. Η Μπάγερν φτάνει σε δύο τελικούς (Champions League κόντρα την Τσέλσι και γερμανικό Κύπελλο κόντρα στην Ντόρτμουντ) και τερματίζει δεύτερη στο πρωτάθλημα.

Ουσιαστικά έφτασε μία ανάσα κι από τους τρεις τίτλους, ωστόσο οι λεπτομέρειες άφησαν τον Χάινκες και την Μπάγερν, με άδεια τα χέρια. Με τον Γουαρδιόλα να έχει ανακοινωθεί για την επόμενη σεζόν, ο Γερμανός 67χρονος -τότε- τεχνικός δίνει τη δική του απάντηση στους όποιους αμφισβητίες του.

Παίρνει το πρωτάθλημα από τις αρχές Απριλίου, κατακτά το Champions League κόντρα στην Ντόρτμουντ κι ολοκληρώνει το τρεμπλ με το γερμανικό Κύπελλο, κόντρα στη Στουτγγάρδη.

Το τέλος της πορείας. Τα πήρε όλα (κυριολεκτικά, όμως) κι έφυγε...

Μετά τη σχετική σπέκουλα για το μέλλον του, στις 21 Ιουνίου στο "Σπίγκελ", ο Χάινκες ανακοινώνει την αποχώρησή του από τους πάγκους. Από το ποδοσφαιρο. Άλλωστε ποιος θα περίμενε ένα τόσο ένδοξο τέλος, στο τέλος μίας τόσο ένδοξης πορείας;

Όσραμ, ο "κόκκινος"

Ο Χάινκες γίνεται κόκκινος. Από θυμό, από άγχος, από ένταση, από συναισθηματική φόρτιση. Αυτό ήταν το παρατσούκλι που του "κόλλησε" ο γερμανικός Τύπος, κι υιοθέτησε όλη η ποδοσφαιρική κοινότητα. Όσραμ, από τη γνωστή γερμανική βιομηχανία ηλεκτρικών λαμπών.

Ίρις η γυναίκα της ζωής του

"Πίσω από κάθε επιτυχημένο άνδρα, κρύβεται μία γυναίκα". Μύθος ή πραγματικότητα, εάν ισχύει η εφαρμογή του στην περίπτωση του Χάινκες έχει όνομα και λέγεται Ίρις. Παντρεύτηκαν το 1967, αλλά ο έρωτάς τους, κρατά από την παιδική των ηλικία.

Ακόμη κι όταν η Ίρις πέρασε μία δύσκολη περιπέτεια υγείας αντιμετωπίζοντας τον καρκίνο, ο Γιουπ ήταν εκεί κι άφησε την καριέρα για να αφοσιωθεί κοντά της. Λέγεται, ότι ο Χάινκες στα πρώτα βήματα της προπονητικής του καριέρας ήταν ωμός και απότομος με τους παίκτες του και μετά την ασθένεια της Ίρις, έγινε ο ήπιος, χαμηλών τόνων, Γιουπ. Έχουν μία κόρη, την Κέρστιν.

Μια ζωή γεμάτη τίτλους

Γκλάντμπαχ

UEFA Cup: 1974–75

Bundesliga: 1970–71, 1974–75, 1975–76, 1976–77

Γερμανικό Κύπελλο: 1972–73

---------------------------------------------------

Δυτική Γερμανία

Μουντιάλ: 1974

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 1972

--------------------------------

Προπονητής

Μπάγερν Μονάχου

Champions League: 2012–13

Bundesliga: 1988–89, 1989–90, 2012–13

Γερμανικό Κύπελλο: 2012–13

Γερμανικό Σούπερκαπ: 1987, 1990, 2012

-----------------------------------------------------

Ρεάλ Μαδρίτης

Champions League: 1997–98

Ισπανικό Σούπερκαπ: 1997

------------------------------------

Σάλκε

Ιντερτότο: 2003, 2004

------------------------------

Ατομικές διακρίσεις

FIFA Προπονητής της χρονιάς : 2013

IFFHS Καλύτερος προπονητής της χρονιάς : 2013

Onze d'Or Προπονητής της χρονιάς : 2013

Γερμανός προπονητής της χρονιάς: 2013

Καλύτερος Γερμανός σκόρερ: 1974, 1975

Καλύτερος σκόρερ Κυπέλλου Πρωταθλητριών: 1976

Καλύτερη ομάδα Euro: 1972