X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

ΣΤΗΛΕΣ

Χαμένες βολές λόγω... πένθους

Η συγκινητική ιστορία της ομάδας που έχασε επίτηδες τις βολές προς τιμή του πενθούντος αντιπάλου...

Οι ομάδες ήταν ΝτεΚαλμπ και το Μιλγούοκι Μάντισον κι η ιστορία έχει να κάνει με δύο βολές τεχνικής ποινής και την πίκρα του Τζοντέλ Φράνκλιν.
Το παιχνίδι ήταν στην κόψη του ξυραφιού αλλά ο προπονητής των "Μπαρμπς" ήταν ξεκάθαρος όταν σήκωσε τον αρχηγό της ομάδας για να σουτάρει τις βολές από την τεχνική ποινή που χρεώθηκε ο αντίπαλος.

"Έχεις καταλάβει ότι πρέπει να αστοχήσεις και στις δύο έτσι δεν είναι" ρώτησε ο Ντέιβ Ρόλμαν τον τεταρτοετή Ντάριους ΜακΝιλ κι εκείνος έγνεψε καταφατικά.

Τι είχε συμβεί; Λίγες ώρες νωρίτερα ο αρχηγός της αντιπάλου ομάδας, Τζοντέλ Φράνκλιν είπε το πιο σκληρό "αντίο" στη μητέρα του. Η Καρλίθα Φράνκλιν, που πάλευε με τον καρκίνο για πέντε χρόνια, απεβίωσε εκείνο το πρωί στα 39 της χρόνια κι ο γιος της ήταν αυτός που πήρε την απόφαση ώστε να βγει η πρίζα από τα μηχανήματα που την κρατούσαν στη ζωή.

Ο Φράνκλιν μαζί με αρκετούς συμπαίκτες του ήταν εκείνη τη στιγμή δίπλα της. Ο αρχηγός της ομάδας του Μιλγουόκι, ωστόσο ήταν κατηγορηματικός όταν ο προπονητής Άαρον Ουόμακ θέλησε να ακυρώσει το παιχνίδι.

Το ματς ξεκίνησε -έστω και με καθυστέρηση- με τη γηπεδούχο ομάδα να "ντύνει" μόλις 8 παίκτες.

Στο δεύτερο δωδεκάλεπτο, ο Φράνκλιν μπήκε στο γυμναστήριο ερχόμενος απευθείας από το νοσοκομειο. Ο Ουόμακ ζήτησε τάιμ-άουτ κι οι παίκτες άρχισαν να αγκαλιάζουν ένας-ένας τον αγαπημένο τους συμπαίκτη. Στη συνέχεια οι φίλαθλοι κατέβηκαν από τις εξέδρες κι έκαναν το ίδιο.

"Τον ρώτησα αν θα κάτσει στο πάγκο και μου είπε "όχι, θέλω να παίξω" εξήγησε μετά ο προπονητής των "Νάιτς".

Υπήρχε, όμως, ένα πρόβλημα... Ο Φράνκλιν δεν είχε δηλωθεί κι αυτό σημαίνει ότι αν έπαιζε η ομάδα του θα χρεωνόταν με τεχνική ποινή, όπως κι έγινε.

Ο αντίπαλος προπονητής είπε στους διαιτητές να ξεχάσουν το "Τ" και να αφήσουν το παιχνίδι να συνεχιστεί. "Δεν θα πάρουμε τις βολές, δεν θα τις πάρουμε' τον άκουσα να φωνάζει" είπε ο Ουόμακ για τον συνάδελφο του που μάλωνε με τους διαιτητές για περίπου πέντε λεπτά.

Ο ΜακΝιλ ήταν αυτός που πήρε την πρωτοβουλία να σουτάρει. Η πρώτη πήγε μόλις μερικά εκατοστά πάνω από το χέρι του και έκανε γκελ προς την τελική γραμμή. Η δεύτερη μόλις που έφυγε από τα δάχτυλα του.

Όταν οι γηπεδούχοι κατάλαβαν τι είχε συμβεί στράφηκαν να χειροκροτούν προς τον αντίπαλο πάγκο ως ένδειξε αναγνώρισης και στη συνέχεια πήρε σειρά η εξέδρα.

"Ήταν το σωστό" είπε ο ΜακΝιλ μετά το τέλος του ματς σε εφημερίδα του Μιλγούοκι.

Για την ιστορία ο Φράνκλιν σκόραρε 10 πόντους και οδήγησε το Μάντισον στη νίκη με 62-47. Μετά το τέλος του αγώνα οι δύο ομάδες δείπνησαν μαζί, ενώ την επόμενη ημέρα ολόκληρο το σχολείο έδωσε το παρών στην κηδεία της Καρλίθα Φράνκλιν.

Οι μαζορέτες φόρεσαν τις στολές τους, οι παίκτες παρατάχθηκαν δίπλα στον αρχηγό τους, ενώ λίγα μέτρα πιο εκεί καθόντουσαν οι καθηγητές κι οι διευθυντές του σχολείου. "Ακόμη κι οι μάγειρες ήρθαν, κάτι που δείχνει τι παιδί είναι ο Τζοντέλ" είπε ο Ουόμακ.

"Είναι κάτι που τα παιδιά θα θυμούνται για πάντα. Μπορεί κανείς να μη θυμάται το ρεκόρ μας μετά από 20 χρόνια, αλλά όλοι θα θυμούνται τι συνέβη στο γήπεδο εκείνη την ημέρα" κατέληξε ο προπονητής Ντέιβ Ρόλμαν.




























ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ