Χρήστος Αραβίδης στο Sport24.gr: "Κάποιοι δεν με ήθελαν στην ΑΕΚ"

Γιατί έφυγε από την ΑΕΚ ο Χρήστος Αραβίδης; Τι σχέσεις έχει σήμερα; Που θα τον δούμε τη νέα σεζόν; Εχει φίλους από το ποδόσφαιρο; Πόσο κοντά έφτασε στον Παναθηναϊκό τον περασμένο Ιανουάριο; Ο πρώην αρχηγός της ΑΕΚ με εκείνη τη μυθική φωτογραφία που σηκώνει το Κύπελλο το 2016 χωρίς ένα δόντι μπροστά, λόγω της αυταπάρνησης και της μάχης του σε μία φάση στον τελικό, μίλησε στο Sport24.gr.

Δεν συναντάς εύκολα ποδοσφαιριστή που στο πικ της καριέρας του, στα 30 του χρόνια, σταματάει για ένα χρόνο τη μπάλα προκειμένου να ρίξει το βάρος του αλλού, μάλλον σε πιο σημαντικά πράγματα. Σε κάθε περίπτωση ο 31χρονος σήμερα «Άραβας» δείχνει έτοιμος για το «come-back» και το τονίζει με κάθε τρόπο στην αποκλειστική συνέντευξη του.

Δεν το λέει, αλλά διέκρινα μία πικρία για τον τρόπο που έφυγε από την ΑΕΚ. Δική μου αίσθηση καθαρά. Μπορεί να κάνω και λάθος. Πάντως δεν έδειξε να κρατάει κακίες ή να έχει απωθημένα. Αντιθέτως εστιάζει στο σήμερα, στο αύριο και δεν στέκεται στο παρελθόν.

Ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας αγαπημένου προσώπου με κράτησε εκτός γηπέδων

- Σε έχουμε χάσει αγωνιστικά ένα χρόνο. Που ήσουν αυτό το διάστημα, γιατί σε χάσαμε;

«Πραγματικά τον τελευταίο χρόνο έχω απομακρυνθεί. Ήταν καθαρά προσωπική μου επιλογή, λόγω ενός σοβαρότατου προβλήματος υγείας ενός πολύ αγαπημένου μου ατόμου, το οποίο αποφάσισα να στηρίξω έμπρακτα και να είμαι δίπλα του σε μία πολύ δύσκολη φάση της ζωής του. Έτσι πήρα την απόφαση να μείνω εδώ στην Αθήνα θέλοντας να είμαι κοντά του».

- Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι είχες προτάσεις από ομάδες εκτός Αθηνών και δεν τις επέλεξες για αυτό το πρόβλημα;

«Ναι. Όχι μόνο εκτός Αθηνών, αλλά και εκτός Ελλάδος. Κοίταξε είχα κάτι πολύ καλό από το εξωτερικό, τη Γαλλία συγκεκριμένα. Μία πρόταση που με ικανοποιούσε σε απόλυτο βαθμό. Είχα ουσιαστικά συμφωνήσει προς το τέλος του καλοκαιριού του 2017 με μια ομάδα από το Σαμπιονά, συμφωνία που αθέτησα ο ίδιος λόγω αυτού του προβλήματος που σου ανέφερα και πριν. Κάτι που σεβάστηκαν οι άνθρωποι εκεί στην Γαλλία και αυτός είναι ο λόγος που ουσιαστικά έμεινα εδώ. Από την Ελλάδα σαφέστατα είχα πολλές κρούσεις, αλλά όχι τόσο καλές όσο αυτή της Γαλλίας. Ο λόγος που είπα όχι εκεί, ήταν ο ίδιος που είπα όχι και στις εκτός Αθηνών προτάσεις. Αν δεν υπήρχε αυτό το σοβαρό και απροσδόκητο πρόβλημα για εμένα, θα ήταν αλλιώς τα πράγματα».

ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΑΕΚ

-Ήσουν αρχηγός της ΑΕΚ. Πήρες κύπελλο με την ΑΕΚ, είσαι σε μια φωτογραφία που σηκώνεις το κύπελλο χωρίς το μπροστινό δόντι μάλιστα, ήσουν από τους πιο αγαπητούς παίκτες στον κόσμο της ομάδας και ένα χρόνο μετά δεν είσαι στην ΑΕΚ. Τι συνέβη, γιατί ψάχτηκες στο εξωτερικό, γιατί δεν έμεινες στην ΑΕΚ, πώς είναι αυτό μέσα σου τώρα;

«Εντάξει, αυτό που συνέβη με την ΑΕΚ έχει τελειώσει, είχα κάποιες επαφές όσο ήμουν μέσα στην ομάδα για να ανανεώσω το συμβόλαιο, αλλά όπως αποδείχθηκε στο τέλος υπήρχαν κάποιες διαφορές στις απόψεις μας και για αυτό δεν ευδοκίμησε μια νέα συνεργασία. Έληγε το συμβόλαιο μου το καλοκαίρι του 2017, δεν συμφωνήσαμε σε κάτι καινούργιο και δεν συνέχισα».

-Να επιμείνω λίγο. Έφυγες σαν φίλος; Έγινε κάτι άσχημο;

«Δεν έχω κάποιο πρόβλημα. Θα μπορούσαν να είχαν συμβεί διαφορετικά πράγματα με την ομάδα προς όφελος δικό μου και του συλλόγου, αλλά από εκεί και πέρα, αυτό δεν κατέστη δυνατό. Σίγουρα κάποια άτομα θα μπορούσαν να είχαν βοηθήσει περισσότερο στο να συμβεί κάτι καλό, αλλά ξέρουμε πως στην ζωή και ειδικά στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν σχεδόν πουθενά φίλοι».

-Τι σημαίνει αυτό;

«Σημαίνει ότι κάποιοι με ήθελαν στην ομάδα και κάποιοι δεν με ήθελαν. Αυτό και τίποτα παραπάνω».

-Αυτή η χρονιά πέρασε όμως με την ΑΕΚ πρωταθλήτρια, σε πείραξε που δεν ήσουν μέλος αυτής της ομάδας;

«Όχι δεν με πείραξε, γιατί ουσιαστικά αν οι συνθήκες ήταν οι ιδανικές θα μπορούσα να ήμουν και εγώ εκεί. Δεν ήταν έτσι, όπως είπα και πριν, υπήρχαν διαφορετικές απόψεις σε καίρια ζητήματα. Παρόλα αυτά χάρηκα για τα παιδιά διότι με τους περισσότερους ήμουν συμπαίκτης και πραγματικά ήμουν πολύ χαρούμενος άσχετα αν δεν μπορούσα να το δείξω γιατίσίγουρα το πρόβλημα υγείας έχει απορροφήσει πάρα πολύ και εμένα».

-Ένιωσες ζήλια για τα παιδιά ή απλά χάρηκες; Εσύ έζησες τα δύσκολα χρόνια, πήρατε ένα Κύπελλο που δεν ξέρω πόσοι περίμεναν και τελικά τη χρονιά που σταματάς η ΑΕΚ παίρνει και το πρωτάθλημα με εσένα απόντα.

«Όχι δεν ζηλεύω. Πήραν το πρωτάθλημα και ειλικρινά μπράβο τους. Αυτό μπορεί να συμβεί, όπως πήραμε τότε το κύπελλο που ήταν καλές οι χρονιές. Τώρα, που η ομάδα πήρε το πρωτάθλημα είμαι πραγματικά χαρούμενος γιατί ξέρω ότι τα παιδιά έχουν δουλέψει όλα αυτά τα χρόνια, έχουν στηρίξει την ομάδα και πέτυχαν κάτι πραγματικά σημαντικό για τους ίδιους τους εαυτούς τους αλλά και για την ομάδα γιατί είχε 24 χρόνια να φτάσει στην κορυφή.

Δεν είμαι κομπλεξικός. Εγώ πιστεύω στον εαυτό μου και δεν θέλω το κακό του άλλου. Μόνο χαρά μπορείς να έχεις και για τους συναδέλφους σου με τους οποίους έχεις πορευθεί αρκετά χρόνια. Τρία χρόνια ήμουν μαζί τους. Εγώ είμαι σίγουρος για τον εαυτό μου, νιώθω καλά με μένα, προσέφερα στην ΑΕΚ, ο κόσμος το αναγνωρίζει και δεν μπορώ να έχω κάποιο αίσθημα ζήλιας, όπως είπες, για αυτούς».

Πληρώνω το τίμημα της απόφασής μου

Τον είδα αρκετά γυμνασμένο, απρόσμενα θα έλεγα για ποδοσφαιριστή που έχει χάσει μία χρονιά.

- Ένα χρόνο που έχεις μείνει εκτός, πόσο σου έχει λείψει το κομμάτι ποδόσφαιρο;

«Πάρα πολύ. Απίστευτα πολύ. Είμαι ένας άνθρωπος που ακόμα και τώρα που δεν έχω πάει σε κάποια ομάδα, ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο, την προπόνηση δηλαδή δεν έχω μείνει έτσι, ούτως ώστε όταν επιστρέψω στα γήπεδα, να είμαι σε υψηλό επίπεδο. Το ποδόσφαιρο είναι όλη μου η ζωή. Και ο μοναδικός λόγος που θα μπορούσα να τον θυσιάσω ήταν αυτός που σου είπα.

Ήμουν και είμαι στην καλύτερη φάση της καριέρας μου και αν αποφασίζω να κάνω κάτι τόσο σοβαρό για εμένα πάει να πει ότι, πρώτον αγαπάω τον άνθρωπο για τον οποίο το έκανα και θεωρώ το πιο σημαντικό πράγμα την ανθρώπινη σχέση και την ανθρώπινη αγάπη. Αυτό βέβαια είναι και στο άτομο, στον χαρακτήρα γιατί κάποιος άνθρωπος μπορεί να το κάνει, κάποιος άλλος όχι.

Εγώ αποφάσισα να το κάνω και ουσιαστικά πληρώνω το ‘’τίμημα’’ στο ότι εγώ πολεμάω τον εαυτό μου γιατί μου λείπει το άθλημα, μου λείπει να μπω στα γήπεδα, να παίξω, να αγωνιστώ, να κάνω πρωταθλητισμό. Είναι αυτό που αγαπάω".

-Έχεις μετανιώσει για την απόφαση σου να απορρίψεις προτάσεις από το εξωτερικό πολύ σοβαρές;

«Ούτε μία στιγμή. Και στις στιγμές που έπιανα τον εαυτό να αισθάνεται ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά, πάλι δεν θα άλλαζα απόφαση».

-Γιατί δεν μίλησες όλο αυτό το διάστημα;

«Δεν είχα την ανάγκη να βγω να μιλήσω για πράγματα τα οποία έκανα και τα οποία μού προσάπτουν κατά καιρούς. Σεβόμενος φυσικά αυτό το μεγάλο πρόβλημα δεν θα μπορούσα να πω κάτι παραπάνω παρά μόνο να σταθώ στο ύψος των περιστάσεων».

-Ναι άλλα χάθηκες ρε παιδί μου. Αόρατος έγινες.

«Έτσι είμαι εγώ. Όταν αφοσιώνομαι σε κάτι τέλος. Και τώρα που κάπως αλλάζουν τα πράγματα προς το καλύτερο, ήρθε η ώρα να βγω να μιλήσω».

Δεν σταματάω, είμαι πιο διψασμένος από ποτέ

- Καλοκαίρι του 2017 όλα αυτά. Καλοκαίρι του 2018, σε τι φάση σε πετυχαίνουμε; Τι προτάσεις κοιτάς, υπάρχει κάποια άλλη στόχευση, πρέπει να μείνεις στην Αθήνα, να σταματήσεις το ποδόσφαιρο;

«Το να σταματήσω δεν υπάρχει καμία περίπτωση. Σίγουρα, το χαρούμενο της υπόθεσης είναι ότι τα πράγματα πηγαίνουν καλά και θα μπορέσω να φύγω, να κοιτάξω κάποιες προτάσεις τις οποίες έχω, ξέρω πάρα πολύ καλά ότι είμαι σε καλή κατάσταση και ηλικία. Μπορώ να πετύχω ακόμα, και με την δύναμη του Θεού και την δίψα που έχω μέσα μου, θα πετύχω το καλύτερο που μπορώ".

-Δεν πιστεύεις ότι ο ένας χρόνος που έχεις μείνει εκτός θα σού κοστίσει στην απόδοσή σου;

«Στην απόδοση μου όχι. Σε καμία των περιπτώσεων γιατί όπως είπα όλο αυτό το διάστημα δεν έχω κάτσει, παρόλο που μού λείπουν οι ποδοσφαιρικοί αγώνες, οι οποίοι θα έλειπαν από τον καθένα που δεν έχει αγωνιστεί για ένα χρόνο. Στο θέμα της προπόνησης είμαι πάρα πολύ καλά και σε καλό επίπεδο, έχω φροντίσει να συντηρηθώσε τέτοιο επίπεδο ο ίδιος, κάνοντας προπονήσεις, ενώ έχω πάει δύο-τρεις φορές και στο εξωτερικό κάτι το οποίο μπορούν να μού το επιτρέψουν και οι υποχρεώσεις μου, για να μπορέσω να είμαι σε υψηλό επίπεδο».

-Όλο αυτό το διάστημα, σε συναντούσε κόσμος στον δρόμο, σε καφετέρειες να σε ρωτήσειτι γίνεται Χρήστο πότε θα επιστρέψεις στο ποδόσφαιρο ή στην ΑΕΚ και τέτοια;

«Ναι. Ειδικά στην περιοχή που είμαι στο Μενίδι. Ο κόσμος είναι πολύ κοντά ακόμα καιαπό τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης απορούν πάρα πολύ. Τώρα πρόσφατα ένας πολύ καλός μου φίλος, ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος, δημοσιοποίησε μία πτυχή του θέματος μου και τον ευχαριστώ δημόσια γιατί με στήριξε πάρα πολύ».

-Τι έχει πει ο Ελευθερόπουλος;

«Ο Δημήτρης είπε ότι με θαυμάζει επειδή αποφάσισα να κάνω κάτι τέτοιο στοpickτης καριέρας μου. Ξέρει τι έχω περάσει και τον έχω μέσα στην καρδιά μου πολλά χρόνια».

Είχα σχεδόν συμφωνήσει με τον Παναθηναϊκό

-Είχε ακουστεί ότι το όνομα σου είχε «παίξει» για τον Παναθηναϊκό, και μάλιστα παρουσιαζόσουν ως η ιδανική λύση δεδομένου ότι ο Παναθηναϊκός δοκιμαζόταν τότε, δεν είχε επιθετικούς, και έχεις κάνει μια πορεία που ξέρουν τι μπορείς να δώσεις. Τι έγινε;

«Τον Ιανουάριο εφέτος, που είχε ανοίξει πάλι η αγορά και εγώ ήμουν λίγο πιο άνετος, υπήρξε επαφή, υπήρξε και σχεδόν συμφωνία θα έλεγα. Αντιλαμβάνεσαι ότι εμένα μου άρεσε και με κάλυπτε αυτή η προοπτική γιατί θα έμενα και το δεύτερο εξάμηνο στην Αθήνα, που το ήθελα πολύ. Και φυσικά μιλάμε για τον Παναθηναϊκό. Τα χρήματα δεν με απασχόλησαν».

-Υπήρχε επαφή, δηλαδή, που δεν προχώρησε. Τι έγινε και χάλασε η δουλειά;

«Υπήρχε ναι, υπήρχε επαφή αλλά δεν προχώρησε. Χάλασε στο 90’ που λένε. Υπήρχαν συγκεκριμένοι λόγοι, τους ξέρουν εκείνοι που ασχολήθηκαν με την υπόθεση, δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο».

-Σε όλες τις ομάδες που έπαιξες ο κόσμος σε αγάπησε ή τέλος πάντων ίδρωνες την φανέλα και το αναγνώριζε. Αυτό νομίζω, ισχύει;

«Έχω βιώσει μεγάλη αγάπη από σχεδόν όλες τις ομάδες που είχα περάσει. Αυτό θεωρώ ότι έχεις δίκιο γιατί το κερδίζεις από τον κόσμο, δεν στο δίνει κανένας, το κερδίζεις με την αγωνιστική σου συμπεριφορά, με την εξωαγωνιστική αντίστοιχα, γιατί και εγώ είμαι ένας άνθρωπος που έξω από το γήπεδο δεν έχω δώσει δικαιώματα. Εγώ τα δίνω όλα πάντα, δίνω τον καλύτερο μου εαυτό και νομίζω ότι αναγνωρίζεται από τον κόσμο της κάθε ομάδας που αγωνίστηκα».

- Μια κορυφαία στιγμή στην καριέρα σου ήταν όταν σήκωνες τότε το κύπελλο της ΑΕΚ χωρίς δόντι, που είναι μια εικόνα αυταπάρνησης, γενναιότητας και μάχης στον αγωνιστικό χώρο. Τώρα που έχουν περάσει δύο χρόνια το σκέφτεσαι καθόλου;

«Πάντα, πάντα τα σκέφτομαι όλα όσα έχω περάσει. Έχω πολύ όμορφες εικόνες στο μυαλό μου αλλά και άνθρωποι και παίκτες ξέρουν αυτό που είπες ότι έχω ένα στοιχείο αυταπάρνησης, δηλαδή ότι δεν θα με καταβάλει κανένας πόνος κατά την διάρκεια του αγώνα. Και αυτή η εικόνα είναι χαρακτηριστική, ο πόνος που είχα μπορεί να ήταν απίστευτα δυνατός, αλλά αυτό που πέτυχα με την ομάδα μου ήταν κάτι το οποίο θα μπορούσε να καλύψει τα πάντα».

-Εκείνη την χρονιά περιμένατε ότι θα πάτε τόσο καλά, δεδομένου ότι η ΑΕΚ συνέχιζε να κάνει μια μεταβατική πορεία από την Γ’ στην Β’ Εθνική, έπειτα στην Α’ Εθνική;

«Γενικότερα, είχαμε ένα καλό κλίμα, είχαμε ξεκινήσει με έναν προπονητή ο οποίος γνώριζε πάρα πολύ καλά την ομάδα, τον Τραϊανό Δέλλα. Τη γνώριζε ήδη από την Γ’ Εθνική και συνέχισε η ομάδα να έχει ένα οικογενειακό κλίμα. Μετά, ήρθε ο Πογέτ, ο οποίος είναι ένας προπονητής που ζήταγε διαφορετικά πράγματα, πετύχαμε κάτι διαφορετικό, να είμαστε σε ένα πολύ καλό επίπεδο, να είμαστε σε μια πολύ καλή θέση για εκείνη την χρονιά στο πρωτάθλημα, συνεχίζοντας στο Κύπελλο, αναγκαστικά κάποια στιγμή έφυγε και αυτός από την ομάδα, και συνεχίσαμε με τον Στέλιο τον Μανωλά.

Ο Στέλιος γνώριζε πάρα πολύ καλά πώς έπρεπε να λειτουργεί ένας σύλλογος κάνοντας πρωταθλητισμό, γιατί ο ίδιος είχε κάνει πάρα πολλά χρόνια, και έβαλε σε μικρό χρονικό διάστημα -αυτό μπορώ να του πιστώσω - πολύ σημαντικά στοιχεία στην ομάδα τα οποία θα μπορούσε να αφομοιώσει (σ.σ. η ομάδα) και να έχει αντίκτυπο και στο γήπεδο. Κάνοντας όλα αυτά που έκανε ο Στέλιος και με την σωστή προετοιμασία που έκανε ο Τραϊανός, φτάσαμε μέχρι τον τελικό, που εκεί ξέραμε ότι είχαμε πάρα πολλές πιθανότητες».

Η ΕΘΝΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΟΥ ΘΕΣΗ

-Πώς ένιωσες την πρώτη φορά που φόρεσες την φανέλα της Εθνικής;

«Δεν το συζητώ. Απίστευτο συναίσθημα. Είναι στόχος κάθε ποδοσφαιριστή. Αισθάνεσαι πολύ διαφορετικά. Οι κόποι σου ανταμείβονται, αισθάνεσαι ότι αντιπροσωπεύεις πολλούς, την ομάδα σου, την χώρα σου που είναι και το μεγαλύτερο. Και το θεωρείς υποχρέωση σου να δώσεις τον καλύτερο σου εαυτό».

-Ποια είναι η σωστή θέση για εσένα;

«Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει να παίζω επίθεση. Μου αρέσει πολύ να παίζω σαν δεύτερος επιθετικός, και είναι ανάλογα με την ομάδα που είσαι το τι χημεία έχεις, τι συμπαίκτες έχεις, ανάλογα το πώς μπορείς να παίξεις. Απλά μου αρέσει να μπορώ να βρίσκομαι κοντά στο γκολ. Αυτός ήταν ο αυτοσκοπός μου μια ζωή και θα ήθελα τα επόμενα χρόνια να το πραγματοποιήσω. Αυτό είναι το ζητούμενο για έναν επιθετικό. Εμένα οι προπονητές μου επέτρεπαν να είμαι κοντά στην περιοχή, οπότε είτε έπαιζα πλάγια είτε μπροστά πάντα ήμουν μέσα στο γκολ. Δούλευα πολύ στην αντοχή και στην έκρηξη για να μπορώ μετά το 60’ να μη μένω από δυνάμεις, αλλά να κερδίζω μονομαχίες".

-Αγαπημένοι παίκτες από το εξωτερικό, είδωλα;

«Τώρα είναι πολλοί, πάρα πολλοί. Εγώ θαυμάζω τον τρόπο και τον χαρακτήρα του Μέσι, είναι από άλλον πλανήτη. Αν μπορώ να θυμηθώ πιο παλιά, ο Ανρί ήταν φοβερός παίκτης, ο Μπέργκαμπ που έπαιξε και αυτός στην Άρσεναλ, και άλλοι…. Έχουν τρομερό ταλέντο, αλλά επειδή βλέπουν ότι μπορούν να γίνουν καλύτεροι δεν επαναπαύονται ποτέ. Δηλαδή, έχω ένα ταλέντο που φτάνει μέχρι κάπου αλλά αν εξασκηθώ θα το πάω παραπάνω».

Εμμονικός με τη δουλειά

-Για να κλείσουμε πες μου τα τρία χαρακτηριστικά σου ως παίκτης και πιθανώς και ως άνθρωπος.

«Νομίζω με χαρακτηρίζουν η έντονη προσωπικότητα που έχω, ο τρομερός εγωισμός εντός γηπέδου που αφορά τα πάντα, αφορά από την προπόνηση, ως τον αγώνα, αλλά πάντα με στόχο να λειτουργεί υπέρ της ομάδας και των συμπαικτών μου, και είμαι τρομερά εμμονικός με την δουλειά.

Δεν μπορεί να βγει ποτέ από το μυαλό μου το ποδόσφαιρο, ακόμα και να μην παίζω να μην κάνω προπονήσεις, και να μην κάνω αγώνα, θα κάνω κάτι που να έχει σχέση με το ποδόσφαιρο».

Ως επίλογο απλά να αναφέρω πως σε λίγο διάστημα σίγουρα θα βρίσκεται σε κάποια ομάδα. Το διέκρινες στο βλέμμα του, δε μπορεί χωρίς το ποδόσφαιρο. Πάντως παίκτες που στο πικ να αποφασίζουν (έστω) για πολύ σημαντικό λόγο να μείνουν εκτός δράσης, σπανίως συναντάς. Τώρα ήρθε η ώρα να επιστρέψει και μένει να δούμε που και πότε.

Επιμέλεια: Στέφανος Κρυσταλλίδης

Photo credits: Eurokinissi