Σε αντίθεση με την τωρινή εποχή όπου η ποδοσφαιρική Ισπανία βιώνει την απόλυτη παντοδυναμία της Μπαρτσελόνα, με τους Καταλανούς να έχουν κατακτήσει (μεταξύ άλλων) τρία πρωταθλήματα και δύο Τσάμπιονς Λιγκ και να παίζουν total football που παραπέμπει στον πανίσχυρο Άγιαξ του '70, στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας η ομάδα-φόβητρο σε Ισπανία και Ευρώπη άκουγε στο όνομα Ρεάλ Μαδρίτης.

Η ομάδα της ισπανικής πρωτεύουσας ήταν εκείνη που όλοι σχεδόν οι πρωτοκλασάτοι παίκτες ονειρεύονταν να παίξουν κουβαλώντας μαζί της την αύρα της κατάκτησης του βαρύτιμου τροπαίου το 1998 και το 2000, με το καλοκαίρι του 2001 να αποτελεί την πιο τρανή απόδειξη για την παραπάνω διαπίστωση.

Και αυτό γιατί στις 9 Ιουλίου 2001, μία δεκαετία ακριβώς πίσω, ο Φλορεντίνο Πέρεθ αποφάσισε να προσθέσει ένα ακόμα λαμπερό διαμάντι στο στέμμα της "βασίλισσας" φέρνοντας στο "Σαντιάγκο Μπερναμπέου" τον κορυφαίο παίκτη στον κόσμο εκείνη την εποχή, Ζινεντίν Ζιντάν.

Και επειδή "ό,τι πληρώνεις παίρνεις", ο Ισπανός μεγαλοεπιχειρηματίας όχι μόνο δεν σκέφτηκε πόσο θα "ματώσει" η τσέπη του από αυτή την κίνηση αλλά τίναξε και τη μπάνκα στον αέρα για να ντύσει στα λευκά τον "Ζιζού", καταβάλλοντας το αστρονομικό ποσό των 46.500.000 λιρών στη Γιουβέντους!

Έναν χρόνο λοιπόν μετά από τον Λουίς Φίγκο (το "δωράκι" που είχε τάξει στους οπαδούς αν έβγαινε νικητής στις εκλογές για την προεδρία), ολοκλήρωσε την πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου, με το δίδυμο Ζιντάν-Φίγκο να συγκρίνεται σε βαρύτητα αλλά και "γκελ" στον κόσμο με αυτό των Πούσκας-Ντι Στέφανο, που είχε μεσουρανήσει πριν περίπου 40 χρόνια στη Ρεάλ.

Οι κορυφαίοι στην υπηρεσία της... Αυτού Εξοχότης

"Η Ρεάλ Μαδρίτης ψηφίστηκε πρόσφατα από τη FIFA ως ο καλύτερος σύλλογος στον κόσμο και για αυτό πρέπει να έχουμε και τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο. Ο Ζιντάν είναι ένας από αυτούς και είμαστε σίγουροι ότι θα λάμψει στη Μαδρίτη ακόμα περισσότερο.

Του χρόνου θέλουμε μία σπουδαία ομάδα για το ιωβηλαίο μας έτσι ώστε οι οπαδοί να μπορούν να ψυχαγωγηθούν και να απολαύσουν το ποδόσφαιρο.

Χτίζουμε τη Ρεάλ Μαδρίτης του 21ου αιώνα. Η έλευση του Ζιντάν είναι καλή για όλους τους Ισπανούς οπαδούς που έχουν το δικαίωμα να δουν τους καλύτερους παίκτες έτσι ώστε το ισπανικό πρωτάθλημα να γίνει το καλύτερο στην Ευρώπη", είχε τονίσει ο διοικητικός ηγέτης της Ρεάλ κατά την παρουσίαση του Γάλλου σούπερ σταρ, με τον "Ζιζού" από την πλευρά του να δηλώνει:

"Είναι τιμή για μένα που έρχομαι στη Ρεάλ Μαδρίτης. Περίμενα με ανυπομονησία αυτή τη στιγμή. Πέρασα πέντε χρόνια στη Γιουβέντους και τώρα ήταν η κατάλληλη στιγμή για να έρθω να παίξω στην Ισπανία.

Είμαι πολύ χαρούμενος που υπέγραψα για τον κορυφαίο σύλλογο στον κόσμο. Θέλω να πω πολλά ευχαριστώ και ότι ανυπομονώ να φορέσω τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης".

"Η κομψότητα ενός απλού ήρωα", ο τίτλος του νέου βιβλίου του Ζινεντίν Ζιντάν

Ο "Ζιζού" έγραψε το βιβλίο με αφορμή τα 10 χρόνια από τη μεταγραφή στη Ρεάλ

Ο 29χρονος εκείνη την εποχή Ζιντάν υπέγραψε 4ετές συμβόλαιο συνεργασίας με τη Ρεάλ (με οψιόν για έναν ακόμα χρόνο) και για κάθε χρόνο συνεργασίας θα προσέθετε στον τραπεζικό του λογαριασμό το ποσό των 3.500.000 λιρών.

Επιπλέον, προκειμένου να δέσει στο "Μπερναμπέου" τον πρωταθλητή Ευρώπης και κόσμου αλλά και δις κορυφαίο παίκτη του κόσμου για τη FIFA, η Ρεάλ Μαδρίτης τοποθέτησε τη ρήτρα αποδέσμευσης σε δυσθεώρητα ύψη, ήτοι στα 105.000.000 λίρες.

Τα "μπαμ" ήταν της μόδας στις αρχές του αιώνα

Φυσικά, τα χρήματα που δόθηκαν για τον Ζιντάν ήταν μέρος της γενικότερης οικονομικής πολιτικής των περισσοτέρων ευρωπαϊκών συλλόγων, που έκανε τα αστέρια εκείνης της γενιάς να αισθάνονται "ευλογημένοι" που είχαν πέσει στη "χρυσή" εποχή των παχυλών συμβολαίων.

Έναν χρόνο πριν τον Ζιντάν, η Ρεάλ είχε σπάσει άλλωστε τα κοντέρ με την αρπαγή του Λουίς Φίγκο από τη Μπαρτσελόνα για 37.000.000 λίρες (ακριβότερη μεταγραφή όλων των εποχών πριν τον Γάλλο), ενώ το ίδιο καλοκαίρι η Λάτσιο ξόδεψε έναν τεράστιο πακτωλό χρημάτων για να πάρει τον Κρέσπο από την Πάρμα (7η ακριβότερη μεταγραφή αυτή τη στιγμή) αλλά και τους Γκαΐθκα Μεντιέτα και Κίλι Γκονσάλες από τη Βαλένθια.

Η δε Γιούβε φρόντισε μετά την απώλεια του Ζιντάν να κάνει ρελάνς δίνοντας 32.600.000 λίρες στην Πάρμα για τον Τζανλουίτζι Μπουφόν (παραμένει η πιο δαπανηρή μεταγραφή τερματοφύλακα στην ιστορία), ενώ εκείνη την εποχή είχαμε και τις πολύκροτες μεταγραφές των Βερόν Λάτσιο και Νέστα στη Μίλαν.

Θέλετε και άλλα παραδείγματα; Οι "μπιανκονέρι" ξόδεψαν πριν 10 χρόνια κάτι λιγότερο από 31.000.000 λίρες για να κάνουν δικό τους τον Πάβελ Νέντβεντ από τη Λάτσιο, ενώ το 1999 ο Μοράτι ξόδεψε μία μικρή περιουσία (32.000.000 λίρες παρακαλώ) ώστε να μετακομίσει ο Κριστιάν Βιέρι από τη Λάτσιο στην Ίντερ.

Όπως γίνεται εφικτό, μπορεί η εποχή να επέτρεπε σε κάποιους συλλόγους να ανοίξουν λίγο περισσότερο το πορτοφόλι τους, ωστόσο αρκετές φορές τα ποσά ξέφευγαν από το συνηθισμένο, με αρκετούς παίκτες να είναι υπερτιμημένοι και υπερκοστολογημένοι από τις ομάδες τους.

Τώρα για πες μου τι κάνουμε...

Ισπανοί, Άγγλοι και Ιταλοί είχαν στήσει εκείνη την εποχή έναν τρελό χορό εκατομμυρίων και δεν δίσταζαν να δώσουν το κάτι παραπάνω για να ολοκληρώσουν κάποια ηχηρή μεταγραφή, όμως τα τελευταία χρόνια η λογική αυτή έχει εξασθενήσει σημαντικά.

Τα "μεγάλα πορτοφόλια" βρίσκονται σε λίγες πλέον τσέπες ισχυρών, τα χρήματα δεν δίνονται με μεγάλη άνεση όπως στο πρόσφατο παρελθόν, και όποιος τα έχει είναι προφανές πως μεγαλώνει την ψαλίδα που χωρίζει την ομάδα του από τους άλλους.

Η Πριμέρα Ντιβισιόν είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα: Μπαρτσελόνα και Ρεάλ φαίνεται να είναι οι μόνες που είναι σε θέση να "σπρώξουν" πολλά χρήματα, για αυτό και κυριαρχούν στο πρωτάθλημα από το 2005 και μετά.

Οι υπόλοιπες δεν είναι σε θέση να διαθέσουν τα χρήματα που απαιτούνται για να τις ανταγωνιστούν, με αποτέλεσμα οι εποχές που Βαλένθια (2002, 2004) και Λα Κορούνια (2000) έμπαιναν σφήνα και έπαιρναν τον τίτλο να έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.

Ρεάλ, Μπάρτσα και μετά το χάος

Ακόμα και αυτά πάντως τα "μεγαθήρια" έχουν τα όριά τους: η Ρεάλ τρέλανε άπαντες το 2009 όταν έδωσε συνολικά 136.000.000 λίρες σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Μίλαν για να πάρει Κ. Ρονάλντο και Κακά, αλλά δύσκολα θα ξανακάνει τέτοια στρατοσφαιρική υπέρβαση.

Μπορεί να απέκτησε τον Φάμπιο Κοεντράο με 30.000.000 ευρώ, όμως έβγαλε άμεσα το 1/3 των χρημάτων δίνοντας τον Γκαράι στη Μπενφίκα, ενώ για τους ταλαντούχους Σαχίν και Βαράν δεν βγήκαν παραπάνω από 20.000.000 ευρώ από τα ταμεία.

Στον αντίποδα, η Μπαρτσελόνα μάλλον "κλαίει" ακόμα τα 56.500.000 λίρες που δαπάνησε πριν δύο χρόνια για τον Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς, αν σκεφτεί κανείς ότι αναγκάστηκε έναν χρόνο μετά να τον δώσει στη Μίλαν με λιγότερα από τα μισά!

Φέτος δε, αν και οικονομικά είναι πανίσχυρη, ανακοίνωσε πως το μπάτζετ για μεταγραφές δεν θα ξεπεράσει τα 45.000.000 ευρώ ενώ φέρεται διατεθειμένη να μπει σε παζάρια προκειμένου η Ουντινέζε να της κάνει κάποιο σκόντο για τον Σάντσες και η Άρσεναλ να ρίξει λίγο τις απαιτήσεις της για τον Φάμπρεγας.

Μόνο οι κροίσοι αντέχουν την... κρίση

Για τους Ιταλούς, η έννοια "χουβαρντάς" κοντεύει να διαγραφεί από το λεξιλόγιό τους, με την τρομερά υψηλή φορολογία που υπάρχει στη γειτονική χώρα να έχει αναγκάσει τους συλλόγους να μετρούν προσεκτικά τα κουκιά.

Στα πέντε σερί πρωταθλήματα της Ίντερ (2006-2010) ο Μάσιμο Μοράτι ξόδεψε λιγότερα χρήματα από όσα σκορπούσε προηγουμένως όταν έβλεπε την πλάτη των Γιουβέντους και Μίλαν, ο Μπερλουσκόνι δεν αντικατέστησε ποτέ τον Κακά στους "ροσονέρι", ενώ η Γιουβέντους έριξε οικονομικά τον πήχη μετά το σκάνδαλο calciopoli.

Ακόμα και στην Αγγλία που τα χρήματα από τα τηλεοπτικά δικαιώματα είναι άφθονα, οι μεγάλες ομάδες προσέχουν για να... έχουν, με εξαίρεση τους Άραβες ιδιοκτήτες της Μάντσεστερ Σίτι που κινούνται σε άλλα επίπεδα και στον Ρόμαν Αμπράμοβιτς που δεν λογαριάζει τα χρήματα (σ.σ 50.000.000 λίρες για τον Τόρες το χειμώνα) προκειμένου να γευτεί το νέκταρ της ευτυχίας από την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ.

Όσον αφορά στο Σαμπιονά, η ακριβότερη μεταγραφή αυτή τη στιγμή είναι του Κεβίν Γκαμεϊρό από τη Λοριάν στην Παρί (11.000.000 ευρώ), ενώ στη Γερμανία υπήρχε μόνο η μετακίνηση του Νόιερ στη Μπάγερν (18.000.000 ευρώ) για να ταράξει τα ήρεμα μεταγραφικά νερά της Μπουντεσλίγκα.

Αν εξαιρέσουμε λοιπόν τη ροπή των Μαδριλένων να κάνουν διαχρονικά μεταγραφές-κράχτες, και τις ιδιαίτερες περιπτώσεις των Τσέλσι και Μάντσεστερ Σίτι (ιδιοκτήτες κροίσοι που η διεθνής οικονομική κρίση τους έχει αγγίξει ελάχιστα), τα χρήματα δεν πετιούνται για ηχηρές μεταγραφές μόνο και μόνο για τη δημιουργία ντόρου.

Λεφτά (για ξόδεμα) δεν υπάρχουν...

Η λίστα με τις 10 ακριβότερες μεταγραφές όλων των εποχών:

1. Κριστιάνο Ρονάλντο (Ρεάλ από ManUtd) 80.000.000 £ [2009]

2. Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς (Μπαρτσελόνα από Ίντερ) 56.500.000 £ [2009]

3. Κακά (Ρεάλ από Μίλαν) 56.000.000 £ [2009]

4. Φερνάντο Τόρες (Τσέλσι από Λίβερπουλ) 50.000.000 £ [2011]

5. Ζινεντίν Ζιντάν (Ρεάλ από Γιουβέντους) 46.500.000 £ [2001]

6. Λουΐς Φίγκο (Ρεάλ από Μπαρτσελόνα) 37.000.000 £ [2000]

7. Ερνάν Κρέσπο (Λάτσιο από Πάρμα) 35.500.000 £ [2000]

8. Άντι Κάρολ (Λίβερπουλ από Νιούκαστλ) 35.000.000 £ [2011]

9. Νταβίντ Βίγια (Μπαρτσελόνα από Βαλένθια) 34.000.000 £ [2010]

10. Τζανλουΐτζι Μπουφόν (Γιουβέντους από Πάρμα) 32.600.000 £ [2001]