Είμαι ο πρώτος, αλλά παίζω για δέκα

Θα μου πείτε, εδώ μεταφράσαμε το "The Last Stand" του Άρνι σε "ΜΗ ΜΟΥ ΧΑΛΑΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ", οπότε τι συζητάμε τώρα εδώ χάμω. Το θέμα μας βέβαια δεν είναι οι μεταφράσεις κινηματογραφικών τίτλων στα ελληνικά, αν και θα έπρεπε. Το ξέρατε εσείς ότι το “Martial Arts All Stars” είχε μεταφραστεί ως "ΞΥΛΟ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΣΟΥΛΑ"; Όχι; Τώρα το μάθατε.

Σε κάθε περίπτωση, το μυαλό μου πήγε στην περίφημη ταινία του Τζάκι Τσαν αυτές τις μέρες, γιατί στην όχι και τόσο μακρινή Βαρκελώνη, έσκασε σαν βόμβα μια είδηση από αυτές που λίγοι και λίγες περίμεναν. Όχι, δεν μιλάω για την (πολύ) πιθανή αποχώρηση του Λίονελ Μέσσι από την ομάδα της Μπαρτσελόνα και τα πολλαπλά εγκεφαλικά που θα προκαλέσει μια τέτοια ιστορία. Θα μου πείτε, μα καλά, υπάρχει κάτι άλλο που συζητιέται στην Βαρκελώνη αυτόν τον καιρό; Ε ναι λοιπόν.

Διότι, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα των μέσων ποδοσφαιρικής ενημέρωσης, εκεί που στην διοίκηση της Μπαρτσελόνα βάραγαν το κεφάλι τους στον τοίχο, προσπαθώντας να διαχειριστούν μια (πιθανή) μετακίνηση σε μια άνευ Μέσσι εποχής, εχτύπησε η πόρτα.

Ποιος είναι, τι θέλετε, ήχησε η πονεμένη φωνή του Μπαρτομέου. Εγώ είμαι κυρ-πρόεδρε, του απήντησε ο πάντα πρόσχαρος Μάρτιν Μπρέιθγουεητ. Και τι θες, του ξαναλέει ο Μπαρτομέος. Να περάσω λίγο μέσα κύριε-προέδρε, γιατί είμαι απόξω και αισθάνομαι λίγο άβολα να μιλάω σε κλειστή πόρτα;

Και κάπως έτσι, μπαίνει ο Δανός μεσοεπιθετικός μέσα και αφού ξοδεύουν περίπου πέντε λεπτά σε γενικότητες (τι κάνει η οικογένεια, τι φάγανε για μεσημεριανό, αν θα ψηλώσει ποτέ ο Άλμπα), ο Μάρτιν σερβίρει την φοβερή του ιδέα:

Να πάρει εκείνος το νούμερο ΔΕΚΑ της ομάδος, σε περίπτωση που φύγει ο Μέσσι. Προσέξτε. Όχι να πάρει ΔΕΚΑ φανέλες, όχι να πάρει ΔΕΚΑ παραγγελίες για καφέδες από το κυλικείο του γηπέδου, όχι να κάνει ΔΕΚΑ φορές τον γύρο του γηπέδου. ΌΧΙ. Να πάρει την φανέλα με το νούμερο δέκα στην πλάτη, την φανέλα δηλαδή που έχει συνδεθεί με ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ και ΑΛΥΣΙΔΕΣ με τον Λιονέλ τον Μέσσι, έναν Αργεντινό εκεί, ψιλοκοντό, μπορεί να τον έχετε ακουστά.

Άλλωστε τι πιο ωραίο και ριζοσπαστικό από το να φύγει η φανέλα με το ΔΕΚΑ από την πλάτη του Λιονέλ και να προσγειωθεί στην φανέλα του Μάρτιν; Σκεφτείτε όμως και λίγο αυτόν τον δύσμοιρο τον Μπαρτομέου. Δε λέω, ΠΟΛΛΑ τα λάθη του όλον αυτόν τον καιρό και η κατάσταση που υπάρχει πλέον μεταξύ του Μέσσι και της Μπάρτσα, μυρίζει κάπως άσχημα από τους χειρισμούς του γενικού καπετάνιου του συλλόγου. Αλλά έστω κι έτσι, με τον Μπαρτομέου δηλαδής να έχει ΔΕΔΟΜΕΝΕΣ ευθύνες. Σκεφτείτε λίγο την φατσούλα του, το πόσα πυρηνικά έσκασαν στο κεφάλι του, όταν ο Μάρτιν Μπρέιθγουεητ, πέρασε την πόρτα του γραφείου του και του είπε λίγο-πολύ:

"Αφεντικό μην μασάς τίποτα. Δεν υπάρχει κανένας ποδοσφαιριστής Μέσσι, άκου τι σου λέω. Θέλει να φύγει; Στο καλό να πάει και παναγιά μαζί του, να του ευχηθούμε καλό δρόμο και κάθε ωραίο και γιομάτο στον δρόμο του. Αλλά η ομάδα πρέπει να κοιτάξει μπροστά και στο λέω στα ΙΣΑ, επειδής είμαι τέτοιος. Δώσε μου εμένανε την φανέλα με το δέκα και μέχρι τα Χριστούγεννα, που θα μας φέρει ο Αγιοβασίλης καινούργια σμαρτφοουν και τάμπλετ ο κόσμος της Μπαρτσελόνα θα θέλει την βοήθεια του κοινού για να απαντήσουν στην ερώτηση «τι είναι το Λιονέλ Μέσσι». Δεν έχεις καταλάβει μου φαίνεται ποιον έχεις μπροστά σου. Εμένανε στην Λεγανές με φωνάζανε Δανό Πελέ, στη δε Μίντλεσμπρο Μαραντόνα του Φρέντρικσμπεργκ. Δεν είμαι από το Φρέντρικσμπεργκ βέβαια, από το Έσμπιεργκ κρατάει η σκούφια μου, αλλά οκ, μικρό το κακό. Εγώ είμαι το μέλλον του συλλόγου και άσε τον συνταξιούχο τον Αργεντίνο να κάνει το κομμάτι του στην Αγγλία".

Ίσως, λέω ΙΣΩΣ να μην τα είπε έτσι ΑΚΡΙΒΩΣ ο Μάρτιν, αλλά εικάζω ότι στο περίπου κάπου εκεί είμαστε. Ίσως και όχι βέβαια, αλλά εντάξει μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Δεν κάνουμε και ρεπορτάζ, για τον Θεό δηλαδή.

Εγώ απλά λέω ότι θα ήταν πολύ φίνο, ΕΚΕΙΝΗ ακριβώς την στιγμή που τα ακούει όλα αυτά ο Μπαρτομέου, να υπήρχε σε μια γωνία ένας φωτογράφος για να αποτυπώσει το κύμα συναισθημάτων που θα έσκαγε στο προβληματισμένο του πρόσωπο, με την φωτογραφία που θα «γεννούσε» αυτή η στιγμή να γίνεται γιγαντοαφίσα και να συνοδεύεται με τον υπότιτλο «PLEASE GOD NO».

Ή αν δεν υπάρχει φωτογράφος αβέηλαμπολ, απλά να του έβαζαν το παρακάτω βίντεο δια να παίζει λούπα μέχρι να φύγει ο Μάρτιν από το γραφείο του:

Αυτό ακριβώς, ΤΙΠΟΤΑΛΛΟ.