Ένα σερβίς για τον Πρόεδρο
Ο Κάρολος Παπούλιας παίζει πια βόλεϊ στον Παράδεισο και ο Βασίλης Σκουντής αποχαιρετά έναν άνθρωπο που εκτός από πρώτος πολίτης υπήρξε και πρώτος φίλαθλος της χώρας.
Είχα την ευκαιρία και την τιμή να συνομιλήσω με τους προηγούμενος τρεις Προέδρους της Δημοκρατίας.
Το διευκρινίζω αυτό το περί συνομιλίας, έχοντας στο μυαλό μου την επισήμανση που μου είχε κάνει πριν από 25 χρόνια ένας Τιτάνας της ελληνικής δημοσιογραφίας, ο συχωρεμένος Μίμης Παπαπαναγιώτου, ο οποίος διετέλεσε επί 11 συναπτά έτη Διευθυντής του Γραφείου Τύπου της Προεδρίας της Δημοκρατίας...
"Αγαπητέ νεαρέ συνάδελφε, να ξέρεις ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν δίνει ποτέ συνεντεύξεις. Μόνο συνομιλεί"!
Συνομίλησα λοιπόν ένα πρωί με τον Κωστή Στεφανόπουλο, έγραψα ένα κείμενο τεσσάρων σελίδων στον "Kόσμο των Σπορ" και του Πέτρου Κωστόπουλου που έβγαζε εκείνη την εφημερίδα του έφυγε ο τάκος!
Τα κατοπινά χρόνια είχα την τιμή να συνομιλήσω και με τον Κάρολο Παπούλια και με τον Προκόπη Παυλόπουλο, ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα τύχω αυτής της ευκαιρίας και με την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, εάν βεβαίως θα δεχόταν να ανοίξουμε κουβέντα σχετικά με τον αθλητισμό, όπως με τους τρεις προκατόχους της...
Όλοι τους είχαν άμεση και όχι επιδερμική σχέση με τα σπορ: και οι τρεις τους υπήρξαν αθλητές προτού αφοσιωθούν στην πολιτική και (γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, όπως έλεγε και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης) αυτές οι συνομιλίες μαζί τους υπήρξαν διδακτικές, εποικοδομητικές και απολαυστικές!
Το αιχμάλωτο βλέμμα και το... λουμπάγκο
Τον Κάρολο Παπούλια που έφυγε πλήρης ημερών και έργων από τη ζωή τον γνώρισα από κοντά στα πρώτα χρόνια της θητείας του στον προεδρικό θώκο, όταν τιμούσε ανελλιπώς με την παρουσία του τη γιορτή των κορυφαίων αθλητών που διοργανώνει κάθε Δεκέμβριο ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου.
Παρουσίαζα τότε την εκδήλωση και επειδή, βάσει πρωτοκόλλου, κάθεται πάντοτε μπροστά από το κοινό, ένιωθα το βλέμμα αυτού του πράου και μειλίχιου ανθρώπου με τα ασημένια μαλλιά να με αιχμαλωτίζει!
Έκτοτε τον ξανασυνάντησα και συνομίλησα μαζί του κάμποσες φορές και πάντοτε είχα την ίδια αίσθηση της αιχμαλωσίας: όχι ελέω του αξιώματος του, αλλά εξαιτίας της προσωπικότητας του, άλλωστε όπως λέμε και στην Κρήτη, "ο άντρας κάνει τη γενιά κι όχι η γενιά τον άντρα"!
Πόσο σεβασμό απέπνεε; Τόσο ώστε στις 17 Δεκεμβρίου του 2013 κόντεψα να πάθω λουμπάγκο!
Εκείνη την ημέρα στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής είχα την τιμή να βραβεύομαι από το Ίδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας "Αθανασίου Μπότση" και όταν παρέλαβα τον έπαινο κοντοστάθηκα μπροστά του. Καθόταν σε μια πολυθρόνα, πάνω στο κόκκινο χαλί και δεν ξέρω εάν αυτό επιτρεπόταν από το πρωτόκολλο, αλλά ασυναίσθητα έκανα μια βαθιά υπόκλιση μπροστά του, ανταλλάξαμε μια θερμή χειραψία και είπαμε δυο κουβέντες στα πεταχτά.
Με τους Βετεράνους και την Μπαρτσελόνα
Πολύ περισσότερες κουβέντες είχαμε πει στην ιδιαίτερη πατρίδα του στις 20 Φεβρουαρίου του 2011. Τότε ο Κάρολος Παπούλιας τίμησε και κόσμησε με την παρουσία του τον αγώνα μπάσκετ ανάμεσα στην Εθνική ομάδα των βετεράνων και στους παλαίμαχους της Μπαρτσελόνα, που διεξήχθη στο γήπεδο του πανεπιστημίου των Ιωαννίνων στο πλαίσιο του εορτασμού της 98ης επετείου από την απελευθέρωσης της πόλης από τον οθωμανικό ζυγό.
"Όταν τηλεφωνήσαμε στο γραφείο της Προεδρίας για να τον προσκαλέσουμε, δεν ξέραμε εάν θα δεχόταν. Φοβόμασταν ότι δεν θα μας απαντούσαν ποτέ, αλλά μέσα σε μισή ώρα μας ειδοποίησαν ότι θα παραστεί και μάλιστα με μεγάλη χαρά" μου είπε ο συντοπίτης του, παλαίμαχος μπασκετμπολίστας, Σάκης Τζαλαλής.
Τα μνημόνια και η αποθέωση
"Ανησυχούσαμε τότε για την ατμόσφαιρα στο γήπεδο, επειδή ο κόσμος ήταν θυμωμένος με τους πολιτικούς λόγω των μνημονίων. Τόλμησα να του το πω, λίγο προτού βγούμε στο γήπεδο, αλλά με καθησύχασε και είχε δίκιο. Όταν μπήκαμε οι θεατές σηκώθηκαν όρθιοι και τον αποθέωσαν" καταλήγει ο Τζαλαλής.
"Πρόκειται για μια από τις πρώτες και ασφαλώς τις σπουδαιότερες εκδηλώσεις που έχουμε διοργανώσει όλα αυτά τα χρόνια" σχολιάζει ο Χρήστος Κωνσταντινίδης.
"Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πόσο απλός, προσιτός και πρόσχαρος ήταν και το πώς μας βοήθησε ένα ξεπεράσουμε το τρακ που είχαμε. Στο ημίχρονο κατέβηκε στον αγωνιστικό χώρο χαιρέτησε όλους τους παίκτες, δέχθηκε με ενθουσιασμό την μπάλα και τη φανέλα με το όνομα του που του προσφέραμε και μας σκλάβωσε με την απλότητα και την προσήνεια του".
Σε εκείνο το ματς η ελληνική ομάδα με κόουτς τον Γιάννη Ιωαννίδη που είχε στο πλευρό του τον Ντέιβιντ Στεργάκο και τον Κώστα Παταβούκα νίκησε τους Blaugrana με 77-70. Ιδού οι συνθέσεις:
ΕΛΛΑΔΑ: Αλβέρτης 23, Λημνιάτης 4, Κωνσταντινίδης 2, Πρέλεβιτς 8, Σιγάλας 8, Μπαλογιάννης 12, Τόλλιας 9, Χρυσανθόπουλος, Μπουντούρης, Τζαλαλής 6, Παπαδόπουλος, Γιαννούλης 4, Ρεντζιάς 1.
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ: Χιμένεθ 24, Γκαλιλέα 9, Εστεγιέρ 15, Ρεντζιάς 4, Ντίαθ, Χ. Ορτίθ, Μοντέρο, Νέρο, Μπος 12, Μαρτίνεθ 4, Ντάρντε 2, Αντρέου.
Παρών στο Final 4 της Μόσχας
Έξι χρόνια νωρίτερα, τον Μάιο του 2005 στη Μόσχα ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε παρακολουθήσει τον μικρό τελικό του Final 4 της EuroLeague στη Μόσχα ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και στην ΤΣΣΚΑ που μάλιστα κρίθηκε στην παράταση -και με ανατροπή από το -20 - υπέρ των Πρασίνων με 94-91.
Είχε βρεθεί στη ρωσική πρωτεύουσα για τις επίσημες εκδηλώσεις εορτασμού των 50 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και με την ευκαιρία της επίσκεψης του, παρακολούθησε τον αγώνα και μάλιστα ενθουσιάσθηκε από τη συγκλονιστική εξέλιξη του.
Εκτός από πρώτος πολίτης της χώρας, ήταν και πρώτος φίλαθλος!
Στα νιάτα του υπήρξε αθλητής του βόλεϊ και του στίβου και μάλιστα είχε στο παλμαρέ του σημαντικές διεθνείς διακρίσεις.
Ο γεννημένος στις 4 Ιουνίου του 1929 στον Μολυβδοσκέπαστο Ιωαννίνων, Κάρολος Παπούλιας έπαιξε βόλεϊ στον Εθνικό Αθηνών με συμπαίκτες τον Δάουλα, τον Αποστολίδη, τον Παππά, τον Παπαϊακώβου και τον Νίκο Πουλακίδα, ο οποίος διέπρεψε και ως διεθνής μπασκετμπολίστας.
Αυτή η εξάδα του ΕΓΣ εικονίζεται στη φωτογραφία από το αρχείο του Γιώργου Φαρμάκη, η οποία δημοσιεύθηκε σήμερα στην εφημερίδα "Φως των σπορ" στο ρεπορτάζ του συναδέλφου από τα Γιάννενα Βαγγέλη Γυφτόπουλου.
Η ιστορική στιγμή και ο... Παντούλιας
Ο ευπατρίδης Ηπειρώτης πολιτικός ήταν παρών σε ένα ιστορικό γεγονός που εκτυλίχθηκε στις 12 Μαΐου του 1957 στο γήπεδο του Πανελληνίου στην Κυψέλη: στον πρώτο μεταπολεμικό διεθνή αγώνα της Εθνικής ομάδας με τη Ρουμανία.
Είχε κληθεί από τον τότε προπονητή, Νιάτα, με συμπαίκτες τους Δεκαβάλα, Τομπούλογλου, Σπυρίδωνος, Αποστολίδη, Αναγνωστόπουλο, Εφραιμίδη, Κουμουνδούρο, Κόκκινο, Τριανταφύλλου, Κομπορόζο και Ανδρικόπουλο.
Η Ρουμανία νίκησε με 3-0 σετ (15-3, 15-8, 15-8) και όπως έγραφε η "Αθλητική Ηχώ" στο ρεπορτάζ, "η δυάς του Εθνικού, Αποστολίδης και Παπούλιας κράτησαν καλά τις θέσεις των"! Μάλιστα εκ παραδρομής στη σύνθεση των ομάδων αναφέρεται όχι ως Παπούλιας, αλλά ως Παντούλιας!
Δυο ημέρες αργότερα οι Ρουμάνοι νίκησαν την Εθνική Επιλέκτων Αθηνών με 3-0 σετ, ενώ οι δυο ομάδες έπαιξαν και δυο σετ επίδειξης, με τη συμμετοχή του εκλιπόντος.
Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα η Ελληνική Ομοσπονδία Πετοσφαίρισης τίμησε τον Κάρολο Παπούλια για τη συμμετοχή του στην Εθνική ομάδα, στην εκδήλωση της πρωτοχρονιάτικης πίτας, μάλιστα ο τότε πρόεδρος Θανάσης Μπελιγράτης του προσέφερε το φύλλο αγώνα της ιστορικής αναμέτρησης, όπως επίσης και μια φανέλα.
Ο Κάρολος Παπούλιας δεν έπαυσε ποτέ να παρακολουθεί τα αθλητικά δρώμενα και να δίνει παρών σε αγώνες και εκδηλώσεις. Στις 19 Μαρτίου του 2006 απένειμε τον τίτλο του Κυπέλλου στην ομάδα βόλεϊ γυναικών του Παναθηναϊκού, ενώ σε άλλη ευκαιρία δέχθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο τη διοίκηση της ΕΟΠΕ και αντιπροσωπεία παλαιμάχων παικτών.
Δυο χρόνια αργότερα (2008) τον επισκέφθηκαν οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού εκ μέρους των οποίων ο Σάββας Θεοδωρίδης του χάρισε την ερυθρόλευκη φανέλα με το Νο 10 πάνω στην οποία αναγραφόταν το ονοματεπώνυμο του.
Όντας πολύπλευρο ταλέντο και όπως συνέβαινε κατά κόρον εκείνη την εποχή, ο Κάρολος Παπούλιας ασχολήθηκε και με τον στίβο και μάλιστα αναδείχθηκε πρωταθλητής στην κατηγορία των εφήβων στο άλμα επί κοντώ, ενώ ασχολήθηκε επίσης με τον ακοντισμό και με το αγώνισμα των 110μ. μετ’εμποδίων.
Καλό Παράδεισο να έχει, σίγουρα πάντως εκεί θα βρει μια μπάλα για να ξαναπαίξει βόλεϊ και ένα στρώμα για το άλμα επί κοντώ...