ΣΤΗΛΕΣ

"Φίλαθλος επήδησε και τον έδειρε"

"Φίλαθλος επήδησε και τον έδειρε"

Δεν είναι τωρινό φαινόμενο οι επιθέσεις σε διαιτητές. Από την ίδρυση της Α Εθνικής (αλλά και πιο πριν) έπεφτε ... ξύλο. Απόδειξη η ιστορία της φωτογραφίας που δημοσιεύει σήμερα ο Γιάννης Φιλέρης, από το Καλαμαριά-Παναθηναϊκός στις 3/12 του 1961!

Αν νομίζετε ότι οι επιθέσεις στους διαιτητές είναι τωρινό φαινόμενο, πλανάστε πλάνην οικτράν. Το ποδόσφαιρο, άλλωστε, είναι το κατ΄εξοχήν σπορ, όπου οι παίκτες προσπαθούν να ξεγελάσουν τον διαιτητή. Καμιά φορά, προσπαθεί να τους ... ξεγελάσει αυτός.

Το "σφύρα καλά π.....νας γιε" είναι το πρώτο σύνθημα που ακούγεται σε όλα τα γήπεδα, απ' όλους τους οπαδούς αναιξερέτως στην πρώτη λανθασμένη (ή και σωστή ακόμη, δεν έχει σημασία, αν είναι εναντίον της ομάδας μας) υπόδειξη του διαιτητή (ή του επόπτη) στις μέρες μας. Δεν είναι, όμως, προνόμιο της εποχής μας.

Η ιαχή "διαιτητή, διαιτητή, θα σου φάμε το αυτί" δονούσε για δεκαετίες τα γήπεδα, θυμίζοντας στους "επικίνδυνους" ρέφερι, ότι θα είχαν την τύχη του Στέφανου Ράμμου, του οποίου οι οπαδοί του Παναιτωλικού είχαν δαγκώσει στο αυτί, διαμαρτυρόμενοι για ένα πέναλτι που υπέδειξε υπέρ του ΠΑΟΚ το μακρινό 1976!

"Φίλαθλος επήδησε και τον έδειρε"

Έγινε πανζουρλισμός και το συρμάτινο κιγκλίδωμα γύρω από τον αγωνιστικό χώρο έπεσε. Ως και οι σύμβουλοι του Παναιτωλικού μου έλεγαν: Ράμμο θα πεθάνεις. Έφτασε η ώρα σου. Ζήτησα την προστασία της χωροφυλακής, αλλά το πλήθος ωρύετο. Χώθηκα ανάμεσα στους παίκτες του ΠΑΟΚ, αλλά πριν προφτάσω να ανέβω στο πεζούλι που οδηγεί στα αποδυτήρια, όρμησαν πολλοί επάνω μου και ένας από όλους αυτούς… χρατς, μου έκοψε το αυτί. Δεν μπόρεσα, μέσα στην κόλαση, να δω ποιος με δάγκωσε και μου έκοψε ένα μεγάλο κομμάτι".

Δεν ήταν όμως η πρώτη φορά που υπήρχε πρόβλημα με την διαιτησία. Στην Ελλάδα, άλλωστε, οι ρέφερι ήταν στο στόχαστρο από τα πρώτα βήματα του ποδοσφαίρου σε οργανωμένο επίπεδο. Η μόδα ήταν να έρχονται ξένοι διαιτητές. Και στη δεκαετία του 50, ήταν μόνιμο φαινόμενο τα μεγάλα ματς να σφυρίζουν Ιταλοί, Αιγύπτιοι, Μαλτέζοι, Τούρκοι και Κύπριοι διαιτητές.

Δεν βγήκε άκρη. Όταν την σεζόν 1959-60 δημιουργήθηκε το πρωτάθλημα της Α Εθνικής, η ΕΠΟ έκανε μια προσπάθεια να επαναφέρει τους Έλληνες διαιτητές. Μόνο, που το εγχείρημα δεν ήταν εύκολο. Σε πολλά ματς οι Έλληνες διαιτητές τα έκαναν θάλασσα. Σε άλλα, τους κυνηγούσαν. Αποτέλεσμα από το 1963 (μέχρι το 1967) να επιστρέψουν οι ξένοι.

Αφορμή για όλα αυτά μας έδωσε μια ιστορική φωτογραφία από το 1961 (!), που έπεσε στα χέρια μας. Ο διαιτητής Γιάννης Κορκίδης, με σκισμένη τη φανέλα, αποχωρεί από γήπεδο της Καλαμαριάς κι ενώ έχει διακόψει τον αγώνα με τον Παναθηναϊκό!

"Φίλαθλος επήδησε και τον έδειρε"

Τι είχε συμβεί;

Ας τα πάρουμε από την αρχή. Ο αγώνας Απόλλωνα Καλαμαριάς-Παναθηναϊκού ήταν για την 10η αγωνιστική του πρωταθλήματος της Α Εθνικής. Στις 3/12 του 1961 (43 χρόνια πριν, δηλαδή) οι δυο ομάδες μονομάχησαν στη Θεσσαλονίκη.

Ο Απόλλωνας άνοιξε το σκορ στο 14 με τον Αβραμίδη και ο Παναθηναϊκός είχε ισοφαρίσει στο 44 με τον Μίμη Δομάζο. Στο 70' ο ρέφερι καταλόγισε πέναλτι, υπέρ των "πρασίνων". Τη συνέχεια τη διαβάζουμε από το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΦΩΣ των Σπορ: "Ο αγών ΠΑΟ-Καλαμαριάς, διεκόπη στο 72ο λεπτόν 1-1, όταν ο διαιτητής (70) έδωσε πέναλτι υπέρ των Αθηναίων και εμέτρα βήματα, φίλαθλος επήδησε από την εξέδρα και τον έδειρε"!

Ο αγώνας διακόπηκε σε βάρος της Καλαμαριάς, οι οποίοι όπως διαβάζουμε στο ΦΩΣ κατήγγειλαν τον διαιτητή υποστηρίζοντας: "1ον) ο Δομάζος ισοφάρισε στο 47 του α΄ημιχρόνου το οποίον παρέτεινεν αδικαιολογήτως κατά δτο λεπτά ο διαιτητής, 2ον)Ότι ο κ. Κορκίδης τυους εσφαγίασε (sic) 3) Ότι το μοιραίον πέναλτι επί του Δομάζου ήταν ανύπαρκτον και 4ον)Ότι ο κ.Κορκίδης ήτο σε αρίστην κατάστασιν και ηδύνατο να συνεχίση το ματς".

Στη φωτογραφία, βέβαια, που βλέπουμε ... μάλλον δεν ήταν σε τόσο καλή κατάσταση. Το "ΦΩΣ" πληροφορεί επίσης ότι ο επιτεθείς φίλαθλος ήτο ο πρωτοπαλαιστής Τιμονίδης. Άρα, θα είχε μάλλον βαρύ χέρι.

"Φίλαθλος επήδησε και τον έδειρε"

Ο αγώνας κατακυρώθηκε με 2-0 υπέρ του Παναθηναϊκού. Οι "πράσινοι" πήραν τον τρίτο συνεχόμενο τίτλο τους με 81β, έναντι 78 του Ολυμπιακού και 74 του Απόλλωνα της Αθήνας. Ο Κώστας Λινοξυλάκης, που πριν από λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή, αλλά και οι Νεμπίδης, Βουτσαράς, Πιτυχούτης, Θεοσφάνης, Δομάζος, Παπαεμμανουήλ, Σούρπης, Πανάκης και οι άλλοι μεγάλοι άσοι της εποχής, έγραφαν ιστορία...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ