Στο ομώνυμο δραματικό έργο του Γουίλιαμ Σαίξπηρ, ο Άμλετ διαπίστωνε πως κάτι σάπιο συμβαίνει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας και δεν είναι το μόνο. Εννοώ πως η Δανιμαρκία δεν είναι το μόνο βασίλειο στο οποίο συμβαίνει κάτι ανάλογο…

Εάν όχι σάπιο - για να μην τα παραλέμε κιόλας- συμβαίνει κάτι που δεν φαίνεται πολύ φρέσκο….

Αφορμή γι' αυτή την αναγωγή μου έδωσαν δυο επάλληλα περιστατικά που συνέβησαν εντεύθεν και εκείθεν του Ατλαντικού το βράδυ της Κυριακής, χώρια που το ένα ταιριάζει γάντι στην περίπτωση της Δανιμαρκίας και μάλιστα εις διπλούν!

ΑΝΘ' ΗΜΩΝ… ΟΡΙΟΛΑ!

Πώς και πώς περίμενα το βράδυ της Κυριακής να συναντήσει η Βασίλισσα τον Βασιλιά, αλλά εντέλει η λεγάμενη τον έστησε στο ραντεβού τους και το Copa del Rey αναπαύθηκε στην αγκαλιά του Πιερ Οριόλα και όχι σε εκείνη του Σέρχιο Γιουλ, οπότε τζίφος!

Δεν ξέρω πόσο καλύτερη θα ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης εάν αγωνίζονταν ο Τζέφρι Τέιλορ και ο Ρούντι Φερνάντεθ, αλλά -για να πω την αλήθεια- ένιωσα πολύ άβολα, διότι συνειδητοποίησα από πολύ νωρίς πως μετέδιδα έναν αγώνα με προδιαγεγραμμένη κατάληξη!

Με την εικόνα που παρουσίαζαν οι δυο ομάδες, δέκα μερόνυχτα να 'παιζαν, (θαρρώ ότι) το αποτέλεσμα θα ήταν ίδιο κι απαράλλαχτο… Ήταν άραγε τόσο καλή Μπαρτσελόνα ή τόσο κακή η Ρεάλ Μαδρίτης; Η αλήθεια βρίσκεται στη μέση… Συνέβησαν και τα δυο!

Για να πω την αμαρτία μου, σοκαρίστηκα με την εξήγηση που έδωσε ο Σαρούνας Γιασικέβιτσους όταν κάλεσε ένα τάιμ άουτ, ενώ απέμεναν δυο δευτερόλεπτα για να λήξει το πρώτο ημίχρονο και η διαφορά είχε εκτοξευθεί στους 21 πόντους…

"ΖΗΣΤΕ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ"

"Δεν θέλω να σας δώσω κάποια συγκεκριμένη οδηγία" είπε στους παίκτες του που φαντάζομαι πως τον άκουγαν από έκπληκτοι έως εμβρόντητοι. "Απλώς επειδή βρίσκω τώρα μια ευκαιρία που ίσως δεν μας παρουσιασθεί στα αποδυτήρια, θέλω να σας πω μονάχα ένα πράγμα: ζήστε τη στιγμή"!

Ε, τέτοια οδηγία δικαιολογημένα θα τους άφησε άναυδους!

Το ότι ο Σάρας είναι μυστήριο τρένο το ξέρουν οι πάντες και ασφαλώς δεν χρειαζόταν αυτό το τάιμ άουτ για να διαπιστωθεί του λόγου το αληθές.

Ή το άλλο στιγμιότυπο;

Στη λυσσασμένη αντίδραση του μετά από μια εξαιρετική αμυντική αντίδραση αναφέρομαι, που εάν κάποιος δεν έβλεπε το ματς θα νόμιζε ότι ο λεγάμενος είχε τρελαθεί για κάποιο λάθος των παικτών του ή για κάποιο σφύριγμα των διαιτητών!

Στο τέλος της ημέρας νίκησε και κατέκτησε τον τίτλο η καλύτερη ομάδα: η καλύτερη όχι μόνο στα 40 λεπτά του τελικού, αλλά η καλύτερη γενικώς και αδιακρίτως. Το εάν η Μπαρτσελόνα θα πετύχει εφέτος το triple crown και θα ξορκίσει τους δαίμονες που την κατατρύχουν στη μεν EuroLeague από το 2010, στη δε ισπανική λίγκα από το 2014, δεν το ξέρει κανείς και είναι κιόλας πρόωρο να το προφητέψει με ασφάλεια…

ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ

Το σίγουρο είναι ότι είναι μια πλήρης και σχεδόν άρτια ομάδα που μοιάζει κιόλας με Λερναία Υδρα! Το εννοώ αυτό διότι πάνω που της κόβεις ένα κεφάλι, βγάζει ένα άλλο και τούμπαλιν!

Οι μπλαουγκράνα διαθέτουν ένα πολύ γεμάτο, πολύ ποιοτικό, πολύ πλουραλιστικό ρόστερ, το οποίο κοσμούν μερικοί από τους κορυφαίους παίκτες της Ευρώπης, εις έκαστος στη θέση του… Ο καθείς και η σπεσιαλιτέ του, άλλος στην άμυνα, άλλος στη δημιουργία, άλλος στην επίθεση και κάποιοι ολούθε!

Στην αντίπερα όχθη η Ρεάλ μου μοιάζει εάν όχι κουρασμένη, λίγο γερασμένη και ίσως παρηκμασμένη, σίγουρα ελλειμματική σε βασικούς τομείς του παιχνιδιού και πάντως ανήμπορη αυτή τη στιγμή να αναχαιτίσει το καταλανικό λεφούσι!

Η ΑΠΟΦΡΑΣ 11Η ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Θα φανεί βεβαίως αυτό εν ευθέτω χρόνω, τόσο στις 11 Μαρτίου όσο και στις 11 Απριλίου που θα υποδεχθεί και πάλι στο σπίτι της την Μπαρτσελόνα στο clasico του β' γύρου του ισπανικού πρωταθλήματος και της EuroLeague αντιστοίχως.

Απλώς η 11 η Απριλίου δεν κάθεται καλά στους Καταλανούς διότι μια τέτοια ημέρα (το 1996 και το 2013) είδαν τον ουρανό σφοντύλι από τον Παναθηναϊκό, μια με την τάπα του Βράνκοβιτς στον Μοντέρο και μια με το τρίποντο του Διαμαντίδη απέναντι στον Τζαγουάι!

Η Μπαρτσελόνα λοιπόν, έχει νικήσει τη Ρεάλ στους τρεις από τους τέσσερις μέχρι τούδε αγώνες τους και προφανώς σφετερίζεται για τα καλά την εξουσία της…

Την ίδια στιγμή -για να στήσω τη γέφυρα με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού- κάτι που δεν είναι φρέσκο συμβαίνει και στο πριγκιπάτο του Μιλγουόκι! Το γράφω πριγκιπάτο, διότι βασιλιάς στο ΝΒΑ εξαιτίας του παρατσουκλιού "King James" και λόγω της εξουσίας που φέρει (μέχρι αποδείξεως του εναντίου) είναι ο ΛεΜπρον!

Ο Γιάννης αναγορεύθηκε δυο φορές MVP και άλλες δυο αρχηγός στο All Star Game, αλλά στην παρούσα φάση βλέπει τον εαυτό του και τους υπηκόους του να μην μπορούν να ανασχέσουν την επιδρομή από τα αντίπαλα στίφη!

Οι Μπακς έχουν 11 ήττες σε 27 ματς, ενώ πέρυσι την ενδέκατη τη γνώρισαν στο 63 ο κι ενώ είχαν καθαρίσει ανέτως την υπόθεση της πρωτοκαθεδρίας στην Ανατολή.

ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ;

Ε και;

Ε και τι κατάλαβαν που βγήκαν πρώτοι; Τους περιποιήθηκαν δεόντως στη "φούσκα" οι Χιτ και τους έστειλαν σε πρόωρες και ανεπιθύμητες διακοπές…

Περισσότερο από το αν οι Μπακς είναι καλύτεροι ή χειρότεροι από πέρυσι νομίζω ότι το ζήτημα έχει να κάνει με το ότι πάσχουν σε αμυντική θωράκιση (σε πείσμα της απόκτησης του Τζρου Χολιντέι) σε σταθερότητα και σε αξιοπιστία έναντι των προηγούμενων δυο σεζόν.

Από αυτή τη φάση δεν εξαιρείται ούτε ο Γιάννης, που κι αυτός ψάχνεται: άλλοτε νιώθει ότι πρέπει να είναι πολύ επιθετικός και να σαρώνει τα πάντα στο διάβα του, άλλοτε το πάει λάου λάου, άλλοτε κατασκηνώνει εντός και επί τα αυτά της ρακέτας, άλλοτε στριφογυρίζει πέρα δώθε για να καλύψει χώρους και να κάνει παιχνίδι.

Θα τη βρουν, θέλω να πιστεύω, την άκρη οι Μπακς, διότι αλλιώς μετά τους Ράπτορς και τους Χιτ, κάποιοι άλλοι θα τους πάρουν το σκαλπ, θα τους χαλάσουν την ζαχαρένια και θα τους μαγαρίσουν τα όνειρα!

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΥΝΗΓΟΣ ΠΑΡΑ ΚΥΝΗΓΗΜΕΝΟΣ

Προ ολίγων ημερών και πάντως προτού γνωρίσουν τις τρεις απανωτές ήττες (Σανς, Τζαζ, Θάντερ) είχα διαβάσει ένα εύστοχο σχόλιο σε κάποια αμερικανική ιστοσελίδα…

'Εγραφε, λοιπόν, κάποιος ότι οι Μπακς θα πρέπει να ενστερνισθούν ένα μότο που ελόγου μου θυμήθηκα πως 'χε τυπωμένο σε μια μπλούζα του ο συχωρεμένος ο Κόμπε Μπράιαντ, τον Σεπτέμβριο του 2011, όταν ήρθε στην Αθήνα…

"Better to be the hunter than the hunted. Even if you' re hunting yourself".

Τουτέστιν, είναι καλύτερα να είσαι κυνηγός, παρά κυνηγημένος, ακόμη κι αν κυνηγάς τον εαυτό σου!