Γιώργο μου, Γιάννη μου

Σ’ ένα παλιό τραγούδι του Δήμου Μούτση υπάρχει ένας στόχος, ο οποίος κολλάει γάντι στην αποψινή περίσταση στο Yad Eliyahu…

Ναι μωρέ, Γιαντ Ελιάου, μη μου τσαμπουνάτε Menora Mivtachim Arena και δεν συμμαζεύεται...

Γιαντ Ελιάου, διότι όπως έλεγε σε τέτοιες περιπτώσεις και ο Μανώλης Μαυρομάτης, «έτσι μας το είπανε, έτσι σας το λέμε».

Τουθόπερ, έτσι το μάθαμε, έτσι το συνηθίσαμε, έτσι θα το λέμε πάντα το άντρο της Μακαμπί...

Εκτός από την ατάκα του Μανόλο, στο μυαλό μου έρχεται και ο στίχος από ένα τραγούδι του Δήμου Μούτση, απλώς χρήζει μιας παραποίησης...

«Ε, για όλα φταίνε οι γκόμενες, οι πρώην κι οι επόμενες, ανώνυμες κι επώνυμες και γενικώς οι γκόμενες»...

Εν προκειμένω για όλα φταίνε (ώστε να οπλίζουν σήμερα την πένα μου) οι προπονητές, οι πρώην κι οι επόμενοι, ανώνυμοι κι επώνυμοι!

Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;

Στον Γιάννη Σφαιρόπουλο και στον Γιώργο Μπαρτζώκα αναφέρομαι, οι οποίοι ξαναβρίσκονται ενώπιος ενωπίω για τρίτη φορά, ο ένας από το κόκκινο κι ο άλλος από το κίτρινο μετερίζι του και ο σώζων εαυτόν σωθήτω...

Το εννοώ αυτό διότι προφανώς ο αποψινός (12/1) αγώνας είναι εάν όχι οριακός, σίγουρα πολύ κρίσιμος για τις βλέψεις και τις προσδοκίες των δυο ομάδων που οκτάδα ακούνε και οκτάδα δεν βλέπουν ακόμα!

Τούτη τη στιγμή ο μεν Ολυμπιακός βρίσκεται στην ένατη θέση με ρεκόρ 9-8 (χώρια το οφειλόμενο ματς με τη Βιλερμπάν στη Λυών, την οποία παρεμπιπτόντως υποδέχεται την Παρασκευή στο ΣΕΦ), η δε χαροκαμένη από τις ήττες στο τσακ, Μακαμπί στη 12η με 8-10.

Η αναφορά στους πρώην και στους επόμενους δεν αφορά μονάχα τους δυο Έλληνες προπονητές, αλλά και τον Ντέιβιντ Μπλατ στον οποίο παρέδωσε ο Σφαιρόπουλος και από τον οποίο εμμέσως πλην σαφώς (με ενδιάμεσο σταθμό τη θητεία του Κεστούτις Κεμζούρα) παρέλαβε ο Μπαρτζώκας.

Αφορά επίσης και τον Σβι Σερφ και τον Πίνι Γκέρσον, των οποίων ο Σφαιρόπουλος υπήρξε συνεργάτης, του μεν πρώτου στον ΠΑΟΚ, του δε δεύτερου στον Ολυμπιακού...

Ο ΠΡΟΣΘΙΟΣ ΧΙΑΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΣΚΑΛΑ

Δεν είναι και λίγα τα κοινά στοιχεία ανάμεσα στον Μπαρτζώκα και στον Σφαιρόπουλο και ιδού ένα απάνθισμα…

Ανήκουν στην ίδια γενιά, καθότι ο μεν Μπαρτζώκας γεννήθηκε στις 11 Ιουνίου του 1965, ο δε Σφαιρόπουλος στις 21 Μαρτίου του 1967.

Δεν αξιώθηκαν να κάνουν μεγάλη καριέρα ως παίκτες και δεν έπαιξαν στην Α1, αλλά εδώ υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά...

Ο Μπαρτζώκας ήταν πρώτος σκόρερ στην Α2 με το Μαρούσι και είχε προοπτικές να κάνει καριέρα, όντας ένα τεσσαροπεντάρι με εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, χώρια που βρέθηκε στα ραντάρ της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού, αλλά υπέστη δυο ρήξεις πρόσθιου χιαστού και το έκοψε μαχαίρι!

Στον αντίποδα ο Σφαιρόπουλος έπαιξε στον Απόλλωνα Καλαμαριάς, αλλά κατάλαβε πολύ γρήγορα ότι το μέλλον του βρισκόταν στους πάγκους…

Και οι δυο, όπως συνηθίζει να λέει, ο Βαγγέλης Αλεξανδρής, ανέβηκαν από τις σκάλες και όχι με το ασανσέρ.

Τι σημαίνει αυτό; Άρχισαν το προπονητιλίκι διαπαιδαγωγώντας εκκολαπτόμενους παίκτες στα φυτώρια, ο μεν Μπαρτζώκας στην Πεύκη, ο δε Σφαιρόπουλος στον Απόλλωνα Καλαμαριάς που είναι η alma mater του.

Ο Μπαρτζώκας αποφοίτησε από τη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή και πέρασε στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά παράτησε τις σπουδές του για να αφοσιωθεί στο μπάσκετ.

Ο Σφαιρόπουλος αψήφησε την επιθυμία του πατέρα του για να βαδίσει στα χνάρια του και να γίνει οδοντίατρος και προτίμησε τα ΤΕΦΑΑ, για προφανείς λόγους.

Και οι δυο δέχθηκαν σοβαρές επιρροές από τους πατεράδες τους...

Η ΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ Η ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ

Ο καταγόμενος από το Κεντρικό της Αρτας, Ανδρέας Μπαρτζώκας ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 3 Δεκεμβρίου του 2015 υπήρξε αγωνιστής της Αριστεράς και ήταν ένας από τους 27 ομοϊδεάτες που απέδρασαν από τη φυλακή των Βούρλων της Δραπετσώνας στις 17 Ιουλίου του 1955, ενώ βρέθηκε επίσης έγκλειστος στην Κέρκυρα και εξόριστος στη Γυάρο και στη Λέρο.

Ο Σάββας Σφαιρόπουλος που άφησε την τελευταία πνοή του στις 13 Μαρτίου 2018 υπήρξε σπουδαίος ποδοσφαιριστής και αγωνίσθηκε ως μέσος στον Απόλλωνα Καλαμαριάς και στον Ολυμπιακό Πειραιώς, αλλά αποσύρθηκε σε νεαρή ηλικία για να αφοσιωθεί στην επαγγελματική ιδιότητα του, ανοίγοντας οδοντιατρείο στην Καλαμαριά.

Παρεμπιπτόντως ο Γιάννης θα μπορούσε να μην έχει υπάρξει καν στη ζωή, εάν στις 29 Νοεμβρίου του 1959 ο πατέρας του και ο (συμπαίκτης του στον Απόλλωνα και μετέπειτα τερματοφύλακας του Ολυμπιακού και επιφανής επιχειρηματίας στη Νότια Αφρική) Παράσχος Αυγητίδης δεν ακύρωναν την τελευταία στιγμή το αεροπορικό ταξίδι τους από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη.

Είκοσι λεπτά μετά την απογείωσή του το αεροπλάνο Douglas S-3 που εκτελούσε την πτήση κατέπεσε στον Αυλώνα με αποτέλεσμα να βρουν τον θάνατο και οι δεκαοκτώ επιβαίνοντες, με αποτέλεσμα ο Σφαιρόπουλος και ο Αυγητίδης να μακαρίζουν την τύχη τους... Ο ένας τη δουλειά που του προέκυψε ξαφνικά και ο άλλος το κακό προαίσθημα του!

ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ

Αμφότεροι μεγάλωσαν έχοντας κόκκινες προσλαμβάνουσες και επιρροές: ο μεν Σφαιρόπουλος από τον πατέρα του (λόγω του περάσματος του από τον Ολυμπιακό), ο δε Μπαρτζώκας εξ ιδίων ως φίλαθλος μάλιστα στις 13 Ιουλίου του 1988 ήταν ένας από τους 50.000 νοματαίους που συνωστίσθηκαν στην πλατεία Κοραή του Πειραιά για να αποθεώσουν τον Λάγιος Ντέταρι!

Και οι δυο πέρασαν από τον Πανιώνιο για δυο σεζόν προτού καθίσουν στον πάγκο του Ολυμπιακό και μάλιστα με πολύ μικρή διαφορά...

Ο Μπαρτζώκας βρέθηκε στη Νέα Σμύρνη από το 2010 έως το 2012 και ο Σφαιρόπουλος από το 2012 έως το 2014, ενώ ενδιαμέσως στον πάγκο των Κυανέρυθρών βρέθηκε ο Θανάσης Σκουρτόπουλος τον οποίο σχόλασε ο Ηλίας Λιανός μετά από την εντός έδρας ήττα από το Ρέθυμνο, την πρώτη έπειτα από πέντε απανωτές νίκες.

Η ιστορία (της σκυταλοδρομίας) επαναλήφθηκε στον Ολυμπιακό: ο Μπαρτζώκας αποχώρησε κακήν κακώς μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό στις 9 Οκτωβρίου του 2014 και ο Σφαιρόπουλος ανέλαβε την τεχνική ηγεσία των Πειραιωτών την 1η Νοεμβρίου, με ενδιάμεσο υπηρεσιακό προπονητή τον Μίλαν Τόμιτς και ενώ δεν ευοδώθηκαν οι περιπτώσεις του Βενσάν Κολέ και του Σούλη Μαρκόπουλου.

Ο ΛΟΝΔΡΕΖΟΣ ΣΕΡ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΕΛΙΚΟΙ

Ο Μπαρτζώκας οδήγησε τον Ολυμπιακό στην κατάκτηση του τίτλου της Euroleague στο Final Four του 2013 στο Λονδίνο, με αντιπάλους στον ημιτελικό την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και στον τελικό τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Με τον Σφαιρόπουλο στον πάγκο οι Ερυθρόλευκοι κατέκτησαν δυο πρωταθλήματα Ελλάδος και έφτασαν σε δυο τελικούς της Ευρωλίγκας, το 2015 στη Μαδρίτη και το 2017 στην Κωνσταντινούπολη, με νίκες στους ημιτελικούς επί της ΤΣΣΚΑ και ήττες στους τελικούς από τις οικοδέσποινες Ρεάλ Μαδρίτης και Φενέρμπαχτσε.

Ο Μπαρτζώκας έφυγε από τον Ολυμπιακό, βιώνοντας τη σκληρή δοκιμασία στο πάρκινγκ, ενώ ο Σφαιρόπουλος αποχώρησε στο τέλος της σεζόν 2017-18, λοιδορούμενος επειδή τάχα η ομάδα έπαιζε αναχρονιστικό μπάσκετ!

Το ‘πε και ο Στρέλνιεκς, άλλωστε, αλλά εδώ ισχύει πάντα μια παροιμιώδης ατάκα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, το 2001 στο Παρίσι, όπου κλήθηκε να σχολιάσει μια δήλωση του (μετέπειτα παίκτη του στον Παναθηναϊκού), Ιμπραήμ Κουτλουάι...

«Ε, αφού το είπε αυτός, τότε χεστήκαμε στα βρακιά μας»!!!

Σε τελική ανάλυση, η αξία αμφοτέρων αναγνωρίσθηκε κατόπιν εορτής!

"ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΑΜΑΡΙ ΜΟΥ"

Οι δυο τους μοιάζουν και… δεν μοιάζουν στο μπάσκετικό δόγμα τους και στις ταμπέλες που συνηθίζουμε να βάζουμε στους προπονητές: ο Μπαρτζώκας θεωρείται πιο επιθετικογενής και ο Σφαιρόπουλος πιο αμυντικογενής.

Ο νυν προπονητής του Ολυμπιακού ομνύει επίσης στην άμυνα και δίνει μεγάλη έμφαση στην κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση, εξ ου και η μεγάλη κουβέντα που έγινε για το καλάθι μετά από εννέα πάσες στον περυσινό αγώνα με την Μπάγερν Μονάχου.

Ο Σφαιρόπουλος έχει δηλώσει «τιμή μου και καμάρι μου να με λένε αμυντικογενή προπονητή», αλλά στη Μακάμπι αποδεικνύει ότι μπορεί να κουλαντρίσει μια ομάδα που ανέκαθεν ζει και πεθαίνει με την επίθεση της.

Απόψε ο Μπαρτζώκας θα επιχειρήσει να πετύχει ό,τι δεν κατάφερε ο ίδιος στις 27 Φεβρουαρίου του 2020 και ό,τι με πανομοιότυπο τρόπο γλίστρησε από τα χέρια του Σφαιρόπουλου στις 16 του περασμένου Οκτωβρίου...

Το τονίζω αυτό διότι τα τελευταία δυο ματς ανάμεσα στις δυο ομάδες εξελίχθηκαν σε θρίλερ ολκής και κρίθηκαν στην εκπνοή, χαμογελώντας μια φορά στον έναν και μια στον άλλον...

ΤΟ ΔΙΠΛΟ «ΜΠΑΜ ΚΑΙ ΚΑΤΩ»

Στον αγώνα του Β’ γύρου της περυσινής σεζόν, στο Τελ Αβίβ, έμεινε ζωντανή η Μακαμπί (71-70) χάρη στο τρίποντο που έβαλε ο Σκότι Γουίλμπεκιν δέκα δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη, ενώ στο καπάκι ο Ελάιζα Μπράιαντ οδήγησε σε μοιραίο λάθος τον Σακίλ ΜακΚίσικ.

Το έργο γυρίστηκε από την ανάποδη πλευρά στον αγώνα του Α’ γύρου της εφετινής σεζόν στο Νέο Φάληρο, όπου ο Ααρον Χάρισον θυμήθηκε τις κολεγιακές περγαμηνές του και με ένα τρίποντο στην εκπνοή (85-82) έριξε τους Ισραηλινούς στο καναβάτσο και τους σόκαρε κιόλας...

Αυτό είναι που λέμε, μπαμ και κάτω!

Λίγες ημέρες πριν από εκείνο το ματς, στη συνέντευξη που είχε δώσει στο επίσημο περιοδικό του Ολυμπιακού ο Μπαρτζώκας επικαλέσθηκε ως θέσφατον μια ατάκα του Αμερικανού συναδέλφου του, Κρις Φλέμινγκ...

Η νίκη, λέει, είναι η ανακούφιση της μη ήττας!

Τότε είχε νιώσει αυτή την ανακούφιση σε δυο αγώνες στη σειρά (Παναθηναϊκός, Αρμάνι Μιλάνο) και του τρίτωσε το καλό, όπως θέλει να το δει να συμβαίνει και σήμερα, μετά τις πρότερες νίκες απέναντι στη Χίμκι και στην Μπάγερν, απέναντι σε μια ομάδα που τον καταδιώκει στο σαφάρι της οκτάδας.