Ο Σάββας Καμπερίδης γεννήθηκε στις 10 Αυγούστου του 1978 στην πόλη στην οποία ο Νίκος Γκάλης πάτησε το πόδι του μετά από δέκα τρεις μήνες...

"Σαλονικιός, πιτσιρικάς στη δεκαετία του '80, αρρωστάκι με το μπάσκετ, ε τι περιμένεις μετά απ’ όλα αυτά;" δίνει ο νυν προπονητής του Άρη την αυτονόητη απάντηση σε μια αυτονόητη ερώτηση για ένα μη αυτονόητο γεγονός!

Σας μπέρδεψα;

Κομματάκι, ναι, το παραδέχομαι, ωστόσο το μυστήριο έχει λυθεί από το μεσημέρι του Σαββάτου, όταν ο Καμπερίδης έλαβε την ευλογία του "Γκάνγκστερ". Του "Γκάνγκστερ", ο οποίος, για να μην το ξεχνάμε, στο πλαίσιο της... γενοκτονίας της μνήμης (που για την Ελλάδα αποτελεί εθνικό σπορ), σήμερα έχει την τιμητική του, παρέα με τον Παναγιώτη Γιαννάκη.

ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΧΡΟΝΟΥ ΟΜΙΛΙΑΣ

Με έτρωγε η περιέργεια, λοιπόν και τηλεφώνησα χθες το βράδυ στον Καμπερίδη για να μου μαρτυρήσει τα καθέκαστα...

Δεν μου απάντησε στην πρώτη κλήση και μου τηλεφώνησε μετά από ένα λεπτό..

"Κλείσε να σε πάρω εγώ, να μη χρεώνεσαι. Δεν σας περισσεύουν κιόλας τα λεφτά" του είπα τρολάροντας τον...

"Μην ανησυχείς" μου απάντησε. "Σήμερα ανανεώσαμε τον χρόνο ομιλίας μας"!

Του έδωσα τα συχαρίκια μου για τη νίκη επί του Μεσολογγίου και ύστερα περάσαμε στο... παρασύνθημα, διότι όντως αυτή η τηλεφωνική ευλογία που έλαβε από τον "Θεό του μπάσκετ" ούτε συμβαίνει καθημερινά για τους κοινούς θνητούς, ούτε περνάει κιόλας απαρατήρητη...

Όπως όλοι όσοι σέβονται τη δουλειά τους και την αποστολή τους, ομοίως και ο Σάββας πήγε στο γήπεδο... αξημέρωτα, πάει να πει πάνω από τρεις ώρες πριν από το τζάμπολ.

Α, ναι, όχι σε όποιο κι όποιο γήπεδο, αλλά σε αυτό που φέρει κιόλας το όνομα του λεγάμενου, στο "Νick Gallis Hall".

"Εκεί, λοιπόν, που καθόμουν παρέα με τον συνεργάτη μου, τον Βαγγέλη Σπυρίδη και ήμουν στη φάση που εγώ πορίζω “ελεγχόμενα αγχωμένος”, αναρωτήθηκα τι θα μπορούσε να μου ανεβάσει τη διάθεση και το βρήκα αμέσως".

Η ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ HALL OF FAME

"Γκούγκλαρα την ομιλία του Γκάλη στην τελετή ένταξης του στο Hall Of Fame και ένιωσα την ίδια ανατριχίλα, όπως και τότε που την άκουσα για πρώτη φορά".

Εποχούμενος στη μηχανή του χρόνου, ο Καμπερίδης γύρισε στις 8 Σεπτεμβρίου του 2017, ταξίδεψε νοητά στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης και όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία, ου μην και μυθολογία.

Εκείνη τη στιγμή μπήκε στο γραφείο των προπονητών ο δημοσιογράφος Γιάννης Δασκάλου, που μαζί με τον Δημήτρη Καρύδα υπήρξαν οι μόνοι Έλληνες δημοσιογράφοι, οι οποίοι κάλυψαν εκ του σύνεγγυς εκείνη τη συγκλονιστική εκδήλωση.

"Έλα μέσα να ξαναδούμε μαζί το βίντεο" προσκάλεσε ο Καμπερίδης τον Δασκάλου...

"Έχω κάτι καλύτερο" του αντιπρότεινε γελώντας ο Δασκάλου και προτού αποσώσει την κουβέντα του είχε ήδη σχηματίσει τον αριθμό του Γκάλη στο κινητό του...

6945... και τα λοιπά και τα λοιπά!

"ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΜΟΥ"

"Έλα" ακούστηκε η μπάσα φωνή του Νικ και στο επόμενο κλικ, το κινητό τηλέφωνο βρισκόταν στο αυτί του Καμπερίδη, που ένιωθε αποσβολωμένος!

"Μη φοβάσαι παλικάρι μου" άκουγε να του λέει ο Γκάλης. "Όλα καλά θα πάνε, μην ανησυχείς. Να έχεις αυτοπεποίθηση και να τη μεταφέρεις και στα παιδιά, σε όλη την ομάδα. Το πάν σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η εμπιστοσύνη στη δουλειά σου. Με το καλό".

Ο Καμπερίδης ευχαρίστησε από βάθους καρδίας τον Γκάλη και έμεινε για λίγα δευτερόλεπτα ενεός να κοιτάζει στο άπειρο!

"Και να μη μου έλεγε κουβέντα, απλώς να άκουγα την ανάσα του, θα μου έφτανε και θα μου περίσσευε" μου είπε χθες το βράδυ...

Ο Σάββας έχει συναντήσει άλλες δυο φορές τον Γκάλη, εκτός γηπέδων...

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ

"Η πρώτη ήταν το 2014 όταν ήμουν συνεργάτης του Βαγγέλη Αγγέλου και τον προσκαλέσαμε για φαγητό μαζί με όλη την ομάδα" ανατρέχει στο πρώτο αντάμωμα τους...

"Φάγαμε, ήπιαμε, περάσαμε πολύ ωραία και ήταν πραγματικά μια εμπειρία ζωής για όλους τους παρακαθήμενους να βρισκόμαστε στο ίδιο τραπέζι μαζί του. Θυμάμαι μάλιστα ότι κάποια στιγμή ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης τον ρώτησε κάτι και η απάντηση του μένει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη...

"Κύριε Γκάλη, δεν είχατε άγχος που κάθε βράδυ έπρεπε να βάζετε 40 πόντους;" ρώτησε με αγωνία ο νυν γκαρντ του Ολυμπιακού...

Ο Γκάλης χαμογέλασε και του είπε: "Όχι, αγόρι μου, δεν είχα άγχος. Εάν δεν έβαζα 40, θα έβαζα 35"! Δυο χρόνια αργότερα, ντάλα καλοκαίρι, ξανασυναντήθηκαν στη Χαλκιδική...

ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ, Ο ΜΑΚΑΝΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΜΠΕΡΝΤ

"Ήταν μια σημαδιακή ημέρα, 23 Ιουλίου του 2016, που είχε τα γενέθλια του" θυμάται ο Καμπερίδης. "Λίγες μέρες νωρίτερα βρισκόμουν στο Λας Βέγκας για το Summer League του ΝΒΑ και εκεί συνάντησα τον Μπομπ ΜακΑντου. Του έδωσα τις συστάσεις μου και αμέσως μου είπε ενθουσιασμένος "Α, λοιπόν είσαι από την ομάδα του Γκάλη". Το πρόσωπο του έλαμψε και μάλιστα με πήρε σηκωτό για να με συστήσει στον Λάρι Μπερντ και να του εξηγήσει ποιος ήταν ο Γκάλης, που παρά λίγο μάλιστα να γίνει συμπαίκτης του στους Σέλτικς".

Και συνεχίζει ο Καμπερίδης. "Μου είπε λοιπόν ο ΜακΑντου να μεταφέρω τα χαιρετίσματα του στον Νίκο όταν τον συναντήσω και αυτό έκανα εκείνη τη μέρα στη Χαλκιδική. Μετά από έναν χρόνο βεβαίως του τα είπε και από κοντά, αφού ο ΜακΑντου συνόδευσε τον Γκάλη στην τελετή ένταξης στο Hall Of Fame".

Μ’ αυτά και μ' αυτά, ο Γκάλης έδωσε την ευλογία του στον Καμπερίδη κι αυτή έπιασε για τα καλά: ο Άρης πέτυχε την τέταρτη εφετινή νίκη του απέναντι στο Μεσολόγγι και ώθησε τον Ντίνο Καλαμπάκο σε παραίτηση την οποία ωστόσο δεν έκανε δεκτή η διοίκηση της ομάδας.

Η νεοφώτιστη ομάδα είχε ξεράνει τον Αρη στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, στις 24 Οκτωβρίου 2020, με το τρίποντο του (αδερφού του τρις πρωταθλητή του ΝΒΑ με τρεις διαφορετικές ομάδες, Ντάνι Γκριν) ΝτεΒόντε Γκριν και χθες ο Αρης πήρε το αίμα του πίσω για εκείνοι το 73-70.

ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΟΥ ΚΑΛΑΜΠΑΚΟΥ

Συν τοις άλλους ο "Αυτοκράτορας" ξόρκισε τους δαίμονες του Καλαμπάκου...

Στις 12 Νοεμβρίου του 2016, ως προπονητής του Κοροίβου Αμαλιάδας ο Ντίνος στρίμωξε στα σχοινιά τους Θεσσαλονικείς και τους τυράννησε μέχρι να παραδοθεί, στη δεύτερη παράταση, με σκορ 99-94.

Την επόμενη χρονιά οι Ηλείοι νίκησαν δυο φορές τον Αρη: στις 8 Οκτωβρίου του 2017, στην Αμαλιάδα ο Κόροιβος επικράτησε με 71-55, ενώ στις 28 Ιανουαρίου του 2018 άλωσε το «Nick Gallis Hall» με 68-66...

Είμαστε εδώ και χρόνια και ζαμάνια φίλοι με τον Ντίνο και ομολογώ ότι τον εκτιμώ πολύ ως προπονητή και τον γουστάρω ακόμη περισσότερο ως άνθρωπο, για τον χαρακτήρα, τις ατάκες του και όλα τα συμπαρομαρτούντα...

Ιδού κιόλας εδώ μια από τις αποδείξεις των αισθημάτων που τρέφω προς το πρόσωπο του και ως εκ τούτου, οφείλω να επισημάνω ότι δεν μου άρεσε εκείνο το σκέλος της χθεσινής δήλωσης του, με το οποίο έβαλε κατά των παικτών...

Η... ΤΡΥΠΗΜΕΝΗ ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΝΤΙΝΟΥ

Μου κτύπησε άσχημα η ατάκα ότι "κάποιοι παίκτες δεν κάνει να παίζουν στην κατηγορία, πρέπει να σταματήσουν να παίζουν μπάσκετ". Προφανώς το είπε πάνω στα νεύρα του, το μολόγησε κιόλας αυτό, αλλά, βρε χρυσέ μου Ντίνο, δεν είναι κουβέντα αυτή...

Έχει κιόλας (όχι λερωμένη, αλλά) τρυπημένη τη φωλιά του από τις 13 Μαΐου του 2018, όταν, μετά την καταδικαστική εντός έδρας ήττα του Κοροίβου Αμαλιάδας από τα Τρίκαλα, είχε καταφερθεί επί δικαίων και αδίκων.

"Επειδή ακούγονται διάφορα πράγματα, δεν θέλω να πιστεύω ότι αυτή η ομάδα τρυπήθηκε από κάπου. Αν αυτός που τρυπήθηκε είναι Έλληνας, δεν θα ξαναβρεί δουλειά ποτέ για ποτέ όμως, κι αυτό είναι υπόσχεση προσωπική: θα τον βρω! Με τους Αμερικανούς δεν έχω σχέση, δεν ξέρω τι έχει γίνει. Αν υπάρχει Έλληνας που είναι ύποπτος, θα τον βρω και θα τον σκίσω. Γιατί όλα τα πράγματα εδώ ήταν ανώμαλα, ένα ανώμαλο παιχνίδι για σαράντα λεπτά".

Βεβαίως ο Καλαμπάκος δεν είναι ούτε ο πρώτος, αλλά ούτε και ο τελευταίος προπονητής ή παράγων ο οποίος κατηγορεί δημοσίως, ου μην ευτελίζει τους παίκτες του, χώρια η δική του προσωπική εμπειρία...

ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΜΑΝΤΑΛΑΚΙΑ

Τότε που ο Ζέλικο Παβλίσεβιτς τον κρέμασε στα... μανταλάκια μαζί με τον Αργύρη Πεδουλάκη (μετά την ήττα του Παναθηναϊκού από το Περιστέρι), παρασύροντας μάλιστα και τον Παύλο Γιαννακόπουλο που τους απέπεμψε εν μια νυκτί!

Τρία χρόνια αργότερα εν πτήσει, στην επιστροφή από τη Λισαβόνα, μετά την ήττα από την Μπενφίκα, ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς κατηγόρησε ανοικτά τον Φραγκίσκο Αλβέρτη και τον Νίκο Οικονόμου ότι "δεν έχουν νοοτροπία επαγγελματιών και με τέτοια μυαλά αποκλείεται να κάνουν καριέρα"!

Ανάμεσα σε πολλές τέτοιες ιστορίες και για να μη μακρηγορώ έτι περαιτέρω, ξεχωρίζω άλλες δυο, μια ποδοσφαιρική και μια μπασκετική, με ευθείες κατηγορίες προπονητών εναντίον παικτών...

ΟΙ ΣΑΡΔΕΛΕΣ ΤΟΥ ΣΑΝΤΟΣ

Τον Ιανουάριο του 2008, την παραμονή του αγώνα με τον Ηρακλή από τον οποίο ηττήθηκε κιόλας ο ΠΑΟΚ, με 1-0, ο Φερνάντο Σάντος είχε βγάλει στη σέντρα τους ποδοσφαιριστές του με την εξής μνημειώδη ατάκα, δίκην παραβολής.

"Είμαστε μια μεγάλη και ονομαστή οικογένεια που κάποτε είχαμε λεφτά. Όταν πηγαίνουμε στο τραπέζι βλέπουμε την σαρδέλα και νομίζουμε ότι είναι αστακός. Δεν μπορούμε να δούμε την αλήθεια και βλέπουμε αστακό αντί για την σαρδέλα. Ο ΠΑΟΚ είναι μεγάλη ομάδα, με πάρα πολλούς οπαδούς και ιστορία. Το ερώτημα είναι εάν θέλει να συνεχίσει να βλέπει σαρδέλες και να νομίζει ότι είναι αστακός ή εάν θέλει να ψάξει τον αστακό… Η δική μου θέση είναι ότι δεν ωφελεί να συνεχίσουμε να έχουμε στο πιάτο σαρδέλα...".

ΤΑ ΔΩΔΕΚΑ... ΣΚΑΤΑ ΤΟΥ ΝΤΟΥΝΤΑ

Ακόμη πιο σκληρός και αθυρόστομος προς τους παίκτες του Ολυμπιακού (κατ' ιδίαν, όμως και όχι δημοσίως) υπήρξε ο Ντούσαν Ιβκοβιτς τη σεζόν 2011-12 μετά από έναν αγώνα με το Μαρούσι...

Τους μάζεψε στα αποδυτήρια και τους είπε κατάφατσα, "είσαστε ένα μάτσο από δώδεκα σκατά"!

Μετά από μερικούς μήνες τον ρώτησα για εκείνη την αντίδραση του και μου τη δικαιολόγησε ως εξής...

"Εκείνη την ημέρα έφτασα στα όρια της παράκρουσης, διότι κατάλαβα ότι οι παίκτες διάλεγαν σε ποιο ματς θα τα δώσουν όλα και σε ποιο θα λουφάρουν. Aυτό εγώ το θεωρώ εγκληματικό. Oι πρόεδροι δεν ήθελαν να βγαίνουν προς τα έξω αυτά τα θέματα και κρατήσαμε κλειστά τα αποδυτήριά μας, αλλά προειδοποίησα τους παίκτες ότι εάν επαναληφθεί κάτι τέτοιο, θα φτύσουν το γάλα της μάνας τους".

Photo Credits: Eurokinissi