Ήταν λογικό και επόμενο. Ή αν προτιμάτε, ήταν δίκαιο και (μάλλον) γίνεται πράξη. Τουλάχιστον σύμφωνα με το βελγικό σάητ DH Net το οποίο μας ενημέρωσε ότι ο Ζοσές ο Μουρίνιος, ο Σπέσιαλ Γουάν ο ίδιος ενδιαφέρεται να φέρει προς Τότεναμ πλευρά, την πυρηνική αφάνα, το ποδοσφαιρικό ντουλάπι, τον πορτιέρη της μεσαίας γραμμής, τον Μαρουάν τον Φελαινί.

Διότι ΠΡΟΦΑΝΩΣ και έχει ήδη παίξει το όνομα του Νεμάνια Μάτιτς, αλλά όλοι εμείς οι λάτρεις του εναλλακτικού ποδοσφαίρου, όλοι εμείς οι θιασώτες του ηρωικού φούτμπολ, θέλαμε και κάτι ακόμα από τα μεταγραφικά σενάρια. Ναι, χίλια ναι στην πιθανότητα που θέλει τον Σέρβο να ανταμώνει και πάλι με τον Ζοσέ, αλλά όσο να πεις η περίπτωση του Μαρουάν έχει μια άλλη αίγλη, μια άλλη ακτινοβολία. Ένα άλλο μαλλί θα έλεγε κάποιος και αυτός ο κάποιος είμαι εγώ.

Θα πει κάποιος (άλλος) τώρα (ενδέχεται και εύλογα) πως η Τότεναμ δεν έχει ανάγκη έναν παίκτη στον καλούπι του Μαρουάν, πόσο μάλλον αν κινηθεί για τον Μάτιτς, αλλά εγώ στέκομαι απέναντι από τέτοιες απόψεις, γιατί σε έναν ιδανικό κόσμο ΚΑΘΕ ομάδα έχει ανάγκη έναν παίκτη στο καλούπι του Μαρουάν.

Κυρίως γιατί ο Φελαινίς πρέπει να είναι από τους λίγους παίκτες παγκοσμίως που θα σταματήσει την μπάλα και δεν θα έχουμε μάθει ακόμα ποια είναι η θέση του.

Είναι αμυντικός χαφ; Όχι.

Οκτάρι μήπως είναι; Ούτε.

Μήπως είναι δεκάρι; Ε όχι δα.

Μην είναι δεύτερος επιθετικός; Ναι, αλλά όχι, αλλά και ναι.

Μην είναι ένα ντουλαπένιο κορμί που μοιράζει σπρωξίδι και αγκωνιά, παίρνει κεφαλιές και κινείται κάπου μεταξύ κέντρου και μεγάλης περιοχής; Τώρα κάτι κάνουμε.

Θα μπορούσε να πει (και πάλι) κάποιος, πως στα 32 του χρόνια, η φάση της Πρέμιερ Λιγκ έχει σίγουρα παρέλθει για τον Βέλγο, αλλά και πάλι θα με βρει απέναντι. Διότι, η φάση Πρέμιερ Λιγκ για τον Μαρουάν θα τελειώσει όποτε το πει ο ίδιος και το μαλλί του, έστω και αν αυτήν την εποχή, έχει προδώσει το άγιο δώρο που το δόθηκε απλόχερα και κυκλοφορεί με κονδή τρίχα.

Σε έναν δίκαιο και ιδανικό κόσμο, ο Μαρουάν θα έπρεπε ΗΔΗ να αφήνει πάλι μαλλί, να χτίζει ξανά την περίφημη αφάνα του, έτσι ώστε να επιστρέψει στην Αγγλία και να είναι όπως τον θυμόμαστε. Προς τιμήν του άλλωστε, η Τότεναμ θα πρέπει να γκρεμίσει μια πλευρά του σταδίου της, έτσι ώστε να μπει ο Βέλγος καβάλα σε άλογο, ως ποδοσφαιρικός ήρωας που επιστρέφει στο σπιτικό του. Έστω ρε παιδί μου να ονομάσουν μια κερκίδα προς τιμήν του, ΚΑΤΙ που να αποδεικνύει πως η Τότεναμ αναγνωρίζει πως φέρνει πίσω έναν από τους ήρωες της Πρέμιερ Λιγκ.

Όλο αυτό το πανέμορφο παραμύθι βέβαια, μπορεί να είναι ακριβώς τέτοιο και μόνο τέτοιο, μια εύκολη μεταγραφική ιστορία που γράφουν οι δημοσιογράφοι για να βγάλουν ένα μεταγραφικό "τζιζ" και να γεμίσουν κάποιες αράδες. Διότι τι ξέρουμε σίγουρα για τον Ζοσέ πέρα από το ότι φοράει συνήθως ωραία παλτό; Ότι θέλει κοντά του μερικούς παίκτες που τους θεωρεί "σωματοφύλακες". "Υπασπιστές" πως το λένε. Τέτοιος είναι ο Μάτιτς, τέτοιος είναι ενδεχομένως ο Λουκάκου, αλλά κανένας δεν είναι τόσο παίκτης Μουρίνιου όσο ο αγαπημένος Βέλγος Γκοτζίλας. Τίποτα δεν φωνάζει "δόγμα Μουρίνιο", όσο ο Φελαινί, ένα παλικάρι που όσα κιλά τεχνικής κατάρτισης του λείπουν τα αναπληρώνει με φιλότιμο, σπρωξίδι και απύθμενη τιμιότητα. Άσε που τικάρει ένα εξαιρετικό κουτάκι που μυρίζει Ζοσέ από χιλιόμετρα. Στραβώνει το ματς; Πέτα μπροστά έναν ψηλό, έναν τύπο να μοιράσει ξύλο, μήπως φοβηθούν οι αντίπαλοι και μας αφήσουν να κάνουμε τα δικά μας.

Που καταλήγουμε το λοιπόν; Στο ότι αυτό το "παραμύθι" πρέπει να γίνει πραγματικότητα. Δεν γίνεται να παραμένει στο πρωτάθλημα της Κίνας ο Μαρουάν ρε παιδί πως θα γίνει; Δηλαδή εσείς ακούτε το όνομα Μαρουάν Φελαινί και σας κάθεται καλά όταν σας λένε πως παίζει στην Σαντόνγκ Λουνένγκ Ταησάν; Μπέσα τώρα. Γιατί εμένα μου κάθεται στον λαιμό. ΚΑΙ κονδό μαλλί ΚΑΙ εξόριστος στην Κίνα; Όχι, όχι και πάλι όχι.

Ο Μαρουάν ανήκει στον λαό του και σε αυτόν πρέπει να γυρίσει. Η Πρέμιερ Λίγκ είναι το σπιτικό του και τον θέλουμε πάλι εκεί ακόμα και στα 33 του. Ακόμα και στα 43 του μην σας πω.

Ζοσέ ξέρεις. ΚΑΙ ξέρεις ΚΑΙ μπορείς. Και ας σε μισήσουν όλοι οι φίλοι της Τότεναμ. Και ας πάρει την βοήθεια του κοινού ο Ντομπελέ, που θα ψάχνει να βρει σκονάκι για θέματα όπως "πως να παίζεις μπάλα με τον Μαρουάν»ή «Φελαινί: ένα άλυτος κομμωτικός γρίφος". Και ας τραβάνε τα μαλλιά τους από την απόγνωση όλοι οι άσκετοι.

Αυτό ακριβώς ΤΙΠΟΤΑΛΛΟ.

AP Photo/Rui Vieira