"Οι καλλιτέχνες είναι μαγικοί θεραπευτές. Χρησιμοποιώντας σύμβολα και θέματα που μας συνδέουν με το βαθύτερο εαυτό μας, μπορούν να μας βοηθήσουν στο ηρωικό ταξίδι της ζωής μας"

Τζόζεφ Κάμπελ (1904-1987), Αμερικανός μυθολόγος

Διαβάζοντας την παραπάνω περιγραφή της λέξης "καλλιτέχνης", δεν μπορείς παρά να χαρακτηρίσεις έτσι τον Ζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα. Γιατί με όλα όσα έκανε μέσα στο γήπεδο κατάφερε να μας συνδέσει με ό,τι νιώθουμε βαθιά μέσα μας για το ποδόσφαιρο.

Άλλωστε οι περισσότεροι από μας όταν κλωτσάγαμε μικρά παιδιά το τόπι στις αλάνες, δεν τρέχαμε ακατάπαυστα προσπαθώντας να εφαρμόσουμε το πλάνο ενός "αόρατου" προπονητή, αλλά είχαμε στο μυαλό μας να κάνουμε κάτι μαγικό. Μια απίθανη ντρίμπλα, μια εκπληκτική πάσα, ένα γκολ βγαλμένο από κόμικ.

Και κάθε φορά που ο Ζιοβάνι έκανε κάτι από όλα αυτά, μας ξυπνούσε τις παιδικές μας μνήμες που ήταν βαθιά κρυμμένες μέσα μας, βοηθώντας να συνεχίσουμε το ταξίδι της ζωής. Γιατί στην πραγματικότητα αυτό είναι το ποδόσφαιρο: Ένα δίωρο για να ξεφύγουμε λίγο από τα καθημερινά μας προβλήματα, να ταξιδέψουμε σε κόσμους μαγικούς και να γεμίσουμε ενέργεια για να συνεχίσουμε το προσωπικό μας ταξίδι...

Αφορμή για τα παραπάνω λόγια αλλά και για το συγκεκριμένο κείμενο είναι η μεταγραφή του Ζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα στον Ολυμπιακό ακριβώς πριν από 12 χρόνια (στις 08/07/1999) έναντι περίπου 5 δις δραχμών (κοντά στα 14,7 εκατ. ευρώ)...

16/07/1999, ο Ζιοβάνι πατάει Ελλάδα οκτώ ημέρες μετά την μεταγραφή του...

Η ευτυχία του, ευλογία μας

Ο Ζιοβάνι είχε την ευτυχία να γεννηθεί από εύπορη οικογένεια με αποτέλεσμα να μην δει όπως οι περισσότεροι Βραζιλιάνοι το ποδόσφαιρο ως μέσο διαφυγής από την μιζέρια και την φτώχεια. Κλωτσούσε την στρογγυλή θεά απλά γιατί την ...λάτρευε. Και αυτή η αγάπη του για την μπάλα τον οδήγησε στα 27 του από την Μπαρτσελόνα (εν ενεργεία διεθνής με την Σελεσάο) στην Ελλάδα. Γιατί πολύ απλά ήθελε να παίζει συνέχεια και όχι να βρίσκεται στον πάγκο μιας κορυφαίας ομάδα του πλανήτη. Η ευλογία μας που γράφουμε στον μεσότιτλο!

Γυρίζοντας τον χρόνο ακόμα πιο πίσω, συναντάμε τον Πελέ να τον βλέπει στα 22 του να παίζει μπάλα και να "τρελαίνεται" σε σημείο o ίδιος να φτάσει να βάλει λεφτά για να τον φέρει στην Σάντος. Εκεί φοράει το "10" και με 17 γκολ σε 25 ματς παίρνει την επόμενη χρονιά μεταγραφή στην Μπαρτσελόνα. Στο "Καμπ Νόου" συναντά την πρώτη χρονιά τον Ρονάλντο και την επόμενη καταφτάνει και ο Ριβάλντο, με αποτέλεσμα οι μπλαουγκράνα να "χορεύουν" ατελείωτη σάμπα!

Την τρίτη του σεζόν όμως ο Φαν Γκάαλ αρχίζει τα ...δικά του, ζητώντας από τον "Ζιο" να αγωνιστεί μέχρι αμυντικό χαφ(!) που θα μαρκάρει σε όλο το ματς. Ο Βραζιλιάνος του απάντησε ότι παίζει μόνο από την μέση και μπροστά και ο Ολλανδός του έδειξε την εξέδρα. Ας είναι καλά όμως γιατί έτσι ανάγκασε τον Ζιοβάνι το καλοκαίρι του 1999 στην έξοδο από την Βαρκελώνη και στην είσοδο του στις καρδιές όλων των Ελλήνων ποδοσφαιρόφιλων!

27/05/2005, ο Ζιοβάνι αποχαιρετά τον κόσμο του Ολυμπιακού...

Οι 10 κορυφαίες ατάκες ενός κορυφαίου 10αριού

Αρκετά όμως με τα λόγια. Η' μάλλον με τα δικά μας λόγια. Ας θυμηθούμε τα δικά του, 10 κορυφαίες ατάκες του Ζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα οι οποίες μαρτυράνε τον τρόπο με τον οποίο βλέπει το ποδόσφαιρο αλλά και την ίδια τη ζωή...

Νο 10. Ο ερχομός του στην χώρα μας

" Ο Θεός με έφερε εδώ. Εκείνο το καλοκαίρι όλοι οι οιωνοί μου έλεγαν να έρθω στην Ελλάδα. Είχαν απόλυτο δίκιο"

Νο 9. Τα γκολ της ζωής του

" Το πρώτο γκολ απέναντι στον Παναθηναϊκό στο 3-0 της Ριζούπολης είναι το καλύτερο της καριέρας μου. Και ένα που σημείωσα με την Μπαρτσελόνα επί της Σαραγόσα και με αυτό πήραμε το πρωτάθλημα"

Νο 8. Το παιδικό του όνειρο

" Οι συμμετοχές μου στην εθνική ήταν ένα παιδικό όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Ειδικά για εμάς που είμαστε από τον Αμαζόνιο, μακριά από το Σάο Πάουλο, η πόρτα της εθνικής ανοίγει πολύ δύσκολα"

Νο 7. Ο κόσμος του Ολυμπιακού

" Είναι δώρο Θεού αυτός ο κόσμος. Έχω δεθεί απόλυτα με τον Ολυμπιακό και τον κόσμο του. Αυτοί μου δίνουν δύναμη με τις φωνές και τα πανηγύρια τους. Είναι συγκλονιστικοί. Γι' αυτούς παίζω"

Νο 6. Η σύγκριση Βραζιλίας - Ευρώπης

" Στην Βραζιλία το ποδόσφαιρο παραμένει ...καλλιτεχνική υπόθεση. Στην Ευρώπη κυριαρχεί η δύναμη και η ταχύτητα. Η ένωση των δύο σχολών είναι το ιδανικό σημείο"

Νο 5. Τα πρώτα του βήματα

" Εγώ δεν είχα θάλασσα. Στην άσφαλτο έμαθα μπάλα, όχι στην άμμο. Καμιά φορά έπρεπε να ντριμπλάρω ακόμα και κινούμενα αυτοκίνητα. Όποιος μπορεί να παίξει μπάλα στις αλάνες, μπορεί να παίξει παντού"

Νο 4. Η σύγκρουση ταχύτητας με τεχνική

" Προτιμούν έναν χαζό που τρέχει ασταμάτητα, παρά έναν τεχνίτη που σκέφτεται. Είναι τυχαίο μετά που η Βραζιλία έχει αναδεχθεί πέντε φορές Παγκόσμια Πρωταθλήτρια;"

Νο 3. Το ιδανικό γκολ

" Μου αρέσει όλη η φάση του γκολ να είναι τέλεια. Να την έχεις σχεδιάσει από την αρχή στο μυαλό σου. Να ντριμπλάρεις, να πασάρεις, να σκοράρεις. Να τα κάνεις όλα σαν σε όνειρο και να μπαίνει το γκολ μαγικά. Όπως πραγματικά αξίζει"

Νο 2. Η λατρεία για την μπάλα

" Εγώ γεννήθηκα για να παίζω μπάλα. Δεν αντέχω να κάθομαι στον πάγκο και να παίρνω λεφτά, όσα και να είναι αυτά. Προτιμώ να αγωνίζομαι στην τέταρτη εθνική, παρά να είμαι αναπληρωματικός στην κορυφαία ομάδα του κόσμου"

Νο 1. Ο ποδοσφαιρικός του σκοπός

" Θέλω να είμαι αυτός που φέρνει τον κόσμο στα γήπεδα και όχι αυτός που τον διώχνει"