Πλάκα πλάκα όλοι το πήραν το κάτι τους χθες το απόγευμα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας...

• Ο Βασίλης Σπανούλης πήρε τα παπούτσια του Λούκα Ντόντσιτς που ξανάμεινε ο δόλιος με τα παπούτσια στο χέρι.

• Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης πήρε τη φανέλα του Λούκα Ντόντσιτς.

Πώς τους πετσόκοψες έτσι;

• Ο Βασίλης... Πιστολιόπουλος που πετσόκοψε τους Σλοβένους και πέτυχε 17 πόντους χωρίς να χάσει ούτε ένα σουτ, πήρε το κομπλιμέντο (με το οποίο τον τρολάρισα) ότι κόντεψε να βγει πρώτος σκόρερ σε ένα ματς στο οποίο έπαιζαν ο Λούκα Ντόντσιτς και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο.

• Ο Τόμας Γουόκαπ πήρε άλλο ένα παράσημο και ενίσχυσε την άποψη ότι είναι πιο χρήσιμος στην Εθνική από τον πρώην και μέλλοντα συμπαίκτη του (στον Ολυμπιακό) και ανταγωνιστή του στη θέση του νατουραλιζέ, Τάιλερ Ντόρσεϊ, καθότι εξελίσσεται σε two-way παίκτη.

Ο Γιάννης, ο Ζούμπατς και το σκαλπ

• Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο πήρε κι άλλο χρόνο ξεκούρασης και συντηρητικής διαχείρισης ενόψει της σημερινής αναμέτρησης του με τον Ιβιτσα Ζούμπατς.

• Και το σπουδαιότερο που επίτηδες το άφησα τελευταίο: η Εθνική μοστράροντας ένα κυριαρχικό, ολοκληρωτικό και καταιγιστικό μπάσκετ, πήρε το σκαλπ των Σλοβένων και απόψε στον τελικό με τους... ακατονόμαστους, γαία πυρί μειχθήτω!

Η ταν ή επί τας

Εδώ ήρθαμε, λοιπόν, όπως λέγαμε κάποτε στο σινεμά: ήγγικεν η ώρα, η πιο μεγάλη ώρα που είναι τώρα!

Ώρα Ελλάδος 21:00 στο Στάδιο Ειρήνης Φιλίας, σε μια αναμέτρηση ζωής και θανάτου, σε μια αποστολή «ή ταν ή επί τας», στη μεγαλύτερη ευκαιρία που είχε η Εθνική για να ξορκίσει τους δαίμονες που την κατατρύχουν εδώ και 16 χρόνια!

Οι γαλλικοί δαίμονες και το «à tout à l' heure»

Όλα αυτά, το δίχως άλλο, ισχύουν, άμποτε να οπλίσουν κιόλας τη φαρέτρα της ώστε στο τέλος της ημέρας να ανακράξουμε ομοθυμαδόν το περίφημο «à tout à l' heure» το οποίο λανσάρισε η ΔΕΗ ως σλόγκαν σε αυτή την επιχείρηση...

«Α tout à l' heure» πάει να πει «θα τα πούμε σύντομα» και μακάρι να τα πούμε γαλλιστί πρώτα στη Λιλ η οποία μας στοιχειώνει από τον χαμένο προημιτελικό με την Ισπανία στο EuroBasket του 2015 (στη διοργάνωση που παρεμπιπτόντως υπήρξε το κύκνειο άσμα του Βασίλη Σπανούλη και του Νίκου Ζήση) και εν συνεχεία στο Παρίσι απ’ όπου επίσης φύγαμε με την ουρά στα σκέλια στο Προολυμπιακό Τουρνουά του 1984...

Ε τους παντέρμους τους δαίμονες, έχουν μαζευτεί πολύ και πρέπει, διάβολε, να τους ξορκίσουμε μονομιάς, ώστε να πλεύσουμε από τις όχθες του Σαρωνικού στη (γαλλική) Γη της Επαγγελίας και συνάμα να συγχωρεθούν τα πεθαμένα μας από τα ναυάγια στους προηγούμενους τρεις πλόες.

Αχ και βαχ με τους Κροάτες

Σε αυτούς τους δαίμονες συμπεριλαμβάνω βεβαίως και τους Κροάτες καθόσον έχουμε κάμποσα ράμματα για τη γούνα τους και απόψε πρέπει να τα τακτοποιήσουμε...

Αχ αυτοί οι Κροάτες, αχ...

Αχ και βαχ!

Οι λεγάμενοι μας προκάλεσαν πολλάκις κατ’ επανάληψιν ψυχικά τραύματα κάποια εκ των οποίων πάντως αργότερα τα επουλώσαμε, αλλά μένουν ακόμη κάποια απωθημένα σε αυτό το νταλαβέρι...

Η Κροατία δεν επέπρωτο να είναι βιωματικός αντίπαλος της Ελλάδας, αλλά αναδείχθηκε σε τέτοιο μετά τη διάλυση της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας και εκεί που τα χαμε χύμα, μας ήρθαν και τσουβαλάτα!

Μας έριξε η ανάγκη στα χέρια τους, αλλά επειδή έχει ο καιρός γυρίσματα και κάθε νόμισμα, τους έριξε κι ελόγου τους στα δικά μας...

Ο Ντόρσεϊ και ο λυτρωτής Γιάννης

Ο αποψινός τελικός του Προολυμπιακού Τουρνουά σηματοδοτεί το 27^ο αντάμωμα των δυο ομάδων, με την Εθνική να υπερτερεί στις νίκες με σκορ 14-12, όπως διαμορφώθηκε μετά τον προπέρσινο αγώνα στο Μιλάνο.

Στις 2 Σεπτεμβρίου του 2022 στην πρεμιέρα του EuroBasket κοντέψαμε να αυτοκτονήσουμε και πάντως νιώσαμε το τρέμουλο και λαχταρήσαμε για τα καλά, όταν από το +19 (40-21) βρεθήκαμε στο +2 (84-82), αλλά τότε παρενέβη ως από μηχανής Θεός ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και επέφερε τη λύτρωση σε τέσσερις δόσεις...

Πρώτα με την παγίδα (μαζί με τον Κώστα Παπανικολάου) στον Ιβιτσα Ζούμπατς, εν συνεχεία με το κάρφωμα από την alley-oop πάσα του Νικ Καλαθη, έπειτα με την τάπα στον Τζέιλιν Σμιθ και ύστερα με το «andone» στον αιφνιδιασμό για το τελικό 89-84, το οποίο εκτός από τη δική του σφραγίδα (27π., 9/20δ., 9/11β., 11ρ., 6ασ.), έφερε και εκείνη του Τάιλερ Ντόρσεϊ (27π., 4/8δ., 5/9τρ., 4/4β., 5ρ., 2ασ., 3κλ.) και του Δημήτρη Αγραβάνη (11π., 2.4τρ., 4ρ., 2κλ.).

Η επιστροφή από το -24 και οι λυγμοί του Αγραβάνη

Σήμερα το ημερολόγιο γράφει 7 Ιουλίου και πριν από οκτώ χρόνια τέτοια ώρα σκουπίζαμε ακόμα τα δάκρυα που αυλάκωναν τα μάγουλα μας...

Στην κυριολεξία ισχύει αυτό, διότι εκείνος ο ημιτελικός του Προολυμπιακού Τουρνουά στις 8 Ιουλίου του 2016 στο μαρτυρικό Τορίνο γέννησε μια ανατριχιαστική σκηνή που μένει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη όλων μας και δη του Δημήτρη Αγραβάνη...

Μετέδιδα εκείνο τον αγώνα και δεν θα ξεχάσω ποτέ το σοκ που έπαθα βλέποντας τον τότε παίκτη του Ολυμπιακού να αναλύεται σε λυγμούς μόλις αποβλήθηκε με πέμπτο φάουλ και στο καπάκι τον αρχηγό της Εθνικής Γιάννη Μπουρούση να τον αγκαλιάζει και να τον παρηγορεί!

Προτού βαλαντώσει στο κλάμα ο Αγραβάνης είχαν συμβεί σημεία και τέρατα, που ωστόσο δεν κατέληξαν σε κάθαρση!

Η Εθνική μπήκε στο γήπεδο σαν να ήταν υπνωτισμένη, ου μην και ματιασμένη και μόλις στο τέταρτο λεπτό βρέθηκε με 13 πόντους πίσω (3-17), ενώ η διαφορά έφτασε και στο -24 (13-37)!

Τότε λοιπόν ξύπνησε από τον λήθαργο, συνήλθε, αντέδρασε, κατάφερε με μια επική ανατροπή να περάσει μπροστά με 47-46, αλλά τζίφος: στο τέλος είδε τους Κροάτες (Μπογκντάνοβιτς 20, Σάριτς 16-8 , Σιμόν 11) να επικρατούν με 66-61 και να προκρίνονται στον τελικό στον οποίο σόκαραν και τους οικοδεσπότες Ιταλούς του Ετορε Μεσίνα.

Πρώτος σκόρερ της ελληνικής ομάδας ήταν ο Στράτος Περπέρογλου (13π.), ενώ από εκείνη την ομάδα θα είναι παρόντες σήμερα επιστρέφουν τώρα στο Μιλάνο ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο Νικ Καλάθης και ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος.

Πώς κατάφεραν να αλλάξουν οι Κροάτες το τσιπάκι τους; Ο Ντίνο Ράτζα και ο Στόγιαν Βράνκοβιτς που είχαν αναλάβει τότε τα διοικητικά ηνία της ομάδας, με προπονητή τον Ατσα Πέτροβιτς, μού έδωσαν μια πολύ πειστική και αξέχαστη απάντηση...

«Σοβαρευτήκαμε επιτέλους και καταλάβαμε ότι με τον χαβαλέ δεν γίνεται προκοπή. Να για παράδειγμα, μέσα στο αεροπλάνο , στις αποστολές, οι παίκτες σταμάτησαν να πετάνε ο ένας στον άλλον τα... βουτυράκια που σερβίρονται με το φαγητό»!!!

Ο χορός του Σπανούλη και το ριφιφί στο Ζάγκρεμπ

Έναν χρόνο νωρίτερα (6 Σεπτεμβρίου 2015) στον όμιλο της Α’ φάσης του EuroBasket που φιλοξενήθηκε στο Ζάγκρεμπ η Εθνική είχε διαπράξει το ριφιφί νικώντας σε ένα δραματικό ντέρμπι τους οικοδεσπότες με 72-70.

Εκείνος που έσυρε τον χορό ήταν ο σεσημασμένος ως clutchplayer Βασίλης Σπανούλης ο οποίος «έγραψε» επτά πόντους και τρεις ασίστ την τελευταία περίοδο και έκανε σούμα 16 πόντους, τέσσερα ριμπάουντ και έξι ασίστ, χωρίς ούτε ένα λάθος!

Πίσω του στοιχήθηκαν οι Πρίντεζης 13, Κουφός 11, Μπουρούσης 10 (συμπεριλαμβανομένου και του hookshot για το προσπέρασμα με 68-67), Ζήσης 7, Γ. Αντετοκούνμπο 6, Μάντζαρης 3, Καλάθης 2, Παπανικολάου 2, Σλούκας 2, Καϊμακόγλου, Περπέρογλου.

Η παράδοση του Μπουρούση και ο τσαμπουκάς με τον Τόμιτς

Το κρίσιμο καλάθι ο Μπουρούσης το έβαλε απέναντι στον Αντε Τόμιτς, με τον οποίο είχε πολλώ λογιώ ανοιχτούς λογαριασμούς τόσο από τα ντέρμπι Ρεάλ-Μπαρτσελόνα, όσο και από τον... τσαμπουκά που του πούλησε ο Κροάτης σέντερ στο αμέσως προηγούμενο συναπάντημα μας...

Στις 2 Σεπτεμβρίου του 2014, στον αγώνα της Α’ φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Σεβίλλη τους είχαμε καθαρίσει με 76-65 προεξάρχοντος του Καρδιτσιώτη σέντερ που ανάγκασε τον Τόμιτς να αλαλιάσει μετά το δεύτερο λεπτό, όταν ο Κατσικάρης τον σήκωσε άρον άρον από τον πάγκο για να πάρει τη θέση του Γλυνιαδάκη, ο οποίος βρέθηκε στην πεντάδα με διατεταγμένη υπηρεσία, χωρίς ωστόσο να μπορέσει να ανταποκριθεί...

Στη λήξη του ματς ο Μπουρούσης είχε να επιδείξει 13 πόντους (6/7 δίποντα, 1/2 βολές, 0/3 τρίποντα), έναντι 9 πόντων και 9 ριμπάουντ του Τόμιτς, αποδεικνύοντας ότι οι Κροάτες του πάνε γάντι!

Τεκμαίρεται αυτό διότι είχε σκοράρει 21 πόντους στις 16 Σεπτεμβρίου του 2013, στο θρίλερ της Λιουμπλιάνα (88-92 μετά από δυο παρατάσεις), 11 στις 5 Σεπτεμβρίου του 2011, στο Αλίτους (74-69) και 19 στις 8 Σεπτεμβρίου του 2009 στο Πόζναν (76-68).

Το ζωώδες ένστικτο!

Στη Σεβίλλη αυτοί που εκτέλεσαν τους Κροάτες ήταν ο Μπουρούσης (13), ο Καϊμακόγλου (14) και ο Παπανικολάου (14), με την ευγενική χορηγία του Ζήση, ο οποίος μοίρασε δέκα ασίστ, ενώ όλα τα... ζώα του Γιάσμιν Ρέπεσα είχαν μόλις εννέα!

Για να μην παρεξηγηθώ και μου κρεμάσουν ρατσιστικά κουδούνια ελέω της αναφοράς μου σε ζώα (και πάντως όχι με την έννοια που είχε δώσει ο Σερ Αλφ Ράμσι όταν χαρακτήριζε «animals» τους Αργεντινούς) σπεύδω να διευκρινίσω τι εννοώ...

Μεσούντος του EuroBasket του 2013, στο οποίο η Κροατία έτρεξε ένα σερί 7-0 (μετά την αιχμαλωσία της από την Ισπανία με 68-40 στην πρεμιέρα από την Ισπανία) και μέχρι να πάθει κλακάζ στον ημιτελικό και στον μικρό τελικό, ο Ρέπεσα είχε πει το εξής: «Παίζουμε καλύτερα από τα προηγούμενα χρόνια, κάνουμε λιγότερη φασαρία, δεν μιλάμε πολύ και έχουμε αναπτύξει ένα... ζωώδες ένστικτο στο παιχνίδι μας».

Το παιχνίδι της μοίρας με τον Ζήση

O συνειρμός με τον Ζήση, την Κροατία και τη Λιουμπλιάνα είναι θλιβερός...

Εκείνο το δευτεριάτικο βράδυ της 16ης Σεπτεμβρίου του 2013 στη Λιουμπλιάνα στον νυν τζένεραλ μάνατζερ της Εθνικής έλαχε ο κλήρος να δει και τις δυο όψεις του νομίσματος.

Η πρόκριση δεν βρισκόταν στα δικά μας, αλλά σε ξένα χέρια, ενώ η Εθνική ακόμη και αν νικούσε την Κροατία, πάλι θα έμενε εκτός νυμφώνος, αλλά το φινάλε στοιχειώνει ακόμη τον Θεσσαλονικιό γκαρντ.

Ένα φινάλε σε τρεις συνέχειες: το πρώτο στην κανονική διάρκεια του αγώνα με το τρίποντο που πέτυχε για να φέρει το ματς στα ίσια, το δεύτερο στην πρώτη παράταση με το άστοχο λέι απ μπροστά στον Ζόριτς στα δύο δευτερόλεπτα και το τρίτο στον επίλογο της δεύτερης παράτασης με τη μοίρα να του ξαναπαίζει άσχημο παιχνίδι!

Αυτό το τρίτο και τελειωτικό φινάλε (88-92) με πρωταγωνιστή τον απόντα λόγω τραυματισμού από το τωρινό Προοολυμπιακό Τουρνουά, Μπόγιαν Μπογκντάνοβιτς- ο οποίος σημείωσε 22 πόντους και μάλιστα έβαλε τα κρισιμότερα καλάθια της βραδιάς ποστάροντας ως πάουερ φόργουορντ- κήδεψε τα ελληνικά όνειρα, με αποτέλεσμα να αποδειχθεί δώρον άδωρον η επιγενόμενη νίκη της Ιταλίας επί της Ισπανίας!

Πριν από την ήττα στη Λιουμπλιάνα η Εθνική είχε πιάσει επί σειρά ετών πελάτες τους κληρονόμους του Ντράζεν Πέτροβιτς οι οποίοι παρεμπιπτόντως στο EuroBasket του 2013 ξόρκισαν τα φαντάσματα και ξαναβρέθηκαν μετά από 18 χρόνια στην τετράδα μιας μεγάλης διοργάνωσης.

Η λύτρωση από τον Χαρίση, ο Σπανούλης και οι... ηλίθιοι!

Αρχής γενομένης από το Τουρνουά Ακρόπολις του 2002 και σε σύνολο 16 αγώνων η ελληνική ομάδα σημείωσε 12 νίκες, εκ των οποίων δύο υπήρξαν προϊόν συγκλονιστικών θρίλερ...

Στις 5 Σεπτεμβρίου του 2003, στην πρεμιέρα του Ευρωμπάσκετ του Μπουρός (77-76, Χατζηβρέττας 14 πόντοι) ο επίλογος γράφτηκε με το λέι απτου Χρήστου Χαρίση, που φορούσε τη φανέλα με το Νο 13 και ο συχωρεμένος Γιάννης Ιωαννίδης τον είχε επιλέξει την τελευταία στιγμή και με... βαριά καρδιά. αντί του Κώστα Τσαρτσαρή.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 9 Σεπτεμβρίου του 2007, στη Μαδρίτη, η Εθνική επέστρεψε από το 37-50 και λυτρώθηκε από το χέρι του Σπανούλη, ενώ είχαν προλειάνει το έδαφος ο Δημήτρης Διαμαντίδης με 23 πόντους και ο Λάζαρος Παπαδόπουλος με 22.

Στην ακροτελεύτια φάση και μετά την ισοφάριση από τον Μάρκο Πόποβιτς, ο Βασίλης πήρε την μπάλα, με μια προσποίηση έκανε τον Ζόραν Πλάνινιτς να... φάει σαβούρδα πάνω στο παρκέ και τους εκτέλεσε εν ψυχρώ με τρίποντο (81-78).

Δίκην υπόκλισης στην αντίδραση της Εθνικής (από το 37-50) και δημόσιας ομολογίας της δικής τους αφέλειας, ο Πόποβιτς είχε πει «οι Έλληνες δεν είναι ηλίθιοι όπως εμείς»!

«Κλείστε την τηλεόραση και βγάλε τον σκασμό»!

Η επόμενη πράξη παίχτηκε στις 8 Σεπτεμβρίου του 2009 στο Πόζναν με 76-68, (Μπουρούσης 19π.), ενώ το καρέ–πριν από την ήττα στη Λιουμπλιάνα- ολοκληρώθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου του 2011 στο Αλίτους με 74-69 (Βασιλειάδης 17π., Φώτσης 17π.).

Στη λήξη εκείνου του αγώνα ο Αντε Τόμιτς τσατισμένος από τα αρνητικά σχόλια ξέσπαγε με τη φράση «εάν δεν σας αρέσει αυτό που βλέπετε, κλείστε την τηλεόραση και βγάλτε τον σκασμό»!

Πίσω στη δεκαετία του ΄90, το σκηνικό ήταν εντελώς διαφορετικό και πολύ δυσάρεστο για την Εθνική...

Όταν η «Ηrvatska»αποσχίστηκε από την ενιαία Γιουγκοσλαβία και εμφανίστηκε αυτοδύναμη στις μεγάλες διοργανώσεις, στραγγάλιζε την ελληνική ομάδα χωρίς το παραμικρό έλεος!

Οι βαριές ήττες και ο κακός δαίμονας

Οι λεγάμενοι έγιναν ο κακός δαίμονας της Εθνικής την οποία ποδοπάτησαν με 102-63 στο Προολυμπιακό Τουρνουά του 1992 στη Μούρθια, με 99-59 στο ΕuroBasket του 1993 στο Μόναχο και με 81-55 και 78-60 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1994 στο Τορόντο, ενώ το κακό (της απώλειας του χάλκινου μεταλλίου) τρίτωσε στο EuroBasket του 1995 στην Αθήνα, όπου επιβλήθηκαν με 73-68.

Μετά από αυτή την πρώτη φάση που περιελάμβανε επτά ήττες της Εθνικής σε ισάριθμα ματς και υπήρξε όντως τραυματική -κι ενώ ο ένας μετά τον άλλον οι μεγάλοι σταρ της Κροατίας έβγαιναν στη σύνταξη- γύρισε ο τροχός.

Ο Τόνι Κούκοτς έμεινε να φυλάει τις Θερμοπύλες στο EuroBasket του 1999 και όταν κατέβηκε κι αυτός από το τρένο, η ελληνική ομάδα άρχισε να απενοχοποιείται και να παίρνει το αίμα της πίσω.

Το «άγος» του 1995 στο ΟΑΚΑ

Οι επίγονοι του Ντράζεν Πέτροβιτς ανέβηκαν για τελευταία φορά σε βάθρο το 1995 μάλιστα κατέβηκαν αμέσως από αυτό (υπακούοντας στην τηλεφωνική εντολή του προέδρου Φράνιο Τούτσμαν) ώστε να μη δουν στο ψηλότερο σκαλί τους… μισητούς Σέρβους και να μην ακούσουν τον εθνικό ύμνο τους!

Είχαν χωρίσει τα τσανάκια τους από το 1991 με τον διαμελισμό της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας του Τίτο, που δεν ήταν καθόλου βελούδινος και έμειναν «Οncebrothers», όπως τιτλοφορούνταν και το συγκινητικό ντοκιμαντέρ του ESPN, το οποίο πραγματευόταν τους παράλληλους, αλλά και τους αντίθετους βίους του Βλάντε Ντίβατς και του Ντράζεν Πέτροβιτς.

Από τότε οι Κροάτες ζουν με τα φαντάσματα του παρελθόντος και –σε πείσμα των θριάμβων που έχουν καταγάγει στο γουότερ πόλο και στο χάντμπολ- στο μπάσκετ νιώθουν (όχι επτά όπως στην ταινία με τη Μέριλιν Μονρόε, αλλά) 29 χρόνια φαγούρα!

Τους ταιριάζει λοιπόν το τραγούδι που έγραψε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, μελοποίησε ο Μίμης Πλέσσας και ερμήνευσε ο Τόλης Βοσκόπουλος το μακρινό 1970...

«Ένα ρολόι σταματημένο, ένα καράβι ναυαγισμένο, ένα σπουργίτι κυνηγημένο, απ’ το χιονιά»!

Η αστοχία και η συμφορά

Αυτό το ρολόι έχει μείνει εντοιχισμένο στο ΟΑΚΑ από τις 2 Ιουλίου του 1995 και από εκείνο το βράδυ η Κροατία περιφέρεται ανά τον κόσμο χωρίς να μπορεί να δει χαίρι και προκοπή!

Στα 29 χρόνια που πέρασαν από τότε οι λεγάμενοι δεν αξιώθηκαν να ανέβουν στο βάθρο μιας οποιασδήποτε διοργάνωσης ανδρών και αυτή η διαρκής και ολοένα παρατεινόμενη αστοχία χαλάει τη μόστρα μιας μεγάλης σχολής.

Σαν να μην έφτανε η ανημποριά τους να κατακτήσουν ένα μετάλλιο, πριν από λίγο καιρό υπέστησαν και άλλη μια συμφορά: έμειναν εκτός νυμφώνος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2023 και μάλιστα από την πρώτη προκριματική φάση, τερματίζοντας ουραγοί με μόλις μία νίκη σε έξι αγώνες, στον όμιλο με τη Φινλανδία, τη Σλοβενία και τη Σουηδία.

Σε αυτή τη μακρά στείρα περίοδο, οι Εθνικές ομάδες Παίδων, Εφήβων και Νέων της Κροατίας έχουν κατακτήσει καμιά εικοσαριά μετάλλια που ωστόσο δεν ικανοποιούν την ακόρεστη δίψα και τη στοιχειωμένη λαχτάρα τους να δουν χαρά στα σκέλια των μαντράχαλων τους!

Ο Γιάννης και οι 100.000 Έλληνες

Α, για να μην το ξεχάσω...

Τέτοιες μέρες, τον Ιούλιο του 2021, η μεν Εθνική ομάδα γευόταν το κώνειο του αποκλεισμού στο Προολυμπιακό Τουρνουά της Βικτόρια, ενώ την ίδια στιγμή οι Μπακς όδευαν προς τον θρόνο του ΝΒΑ και με το που αναρριχήθηκαν εκεί ο Γιάννης Αντετοκούμνπο, ζήτησε, μέσω του SPORT24 να τον υποδεχθούν 100.000 Έλληνες στο αεροδρόμιο.

Δεν συνέβη αυτό τότε, αλλά κρατάμε την όρεξη μας γι΄ απόψε εάν δώσει ο Θεός να προκριθεί η Εθνική στους Ολυμπιακούς Αγώνες και αυτή είναι μια χαρά που μας έχει τάξει (και) ο ίδιος...