Καμιά πεντακοσαριά χιλιόμετρα χωρίζουν το Μονακό από τη Λιόν, αλλά η απόσταση στην πραγματικότητα είναι πολύ μεγαλύτερη. Από τη μια το Πριγκιπάτο, η χλιδή του Μόντε Κάρλο και η αύρα της γαλλικής Ριβιέρας και από την άλλη η ατμόσφαιρα της εργατούπολης.

Από τη μια η Μονακό και από την άλλη η Βιλερμπάν, σε αυτή την τουρνέ που έλαχε στον Ολυμπιακό και τον υποχρεώνει μέσα σε 48 ώρες να ομιλήσει στοιχειωδώς τη γλώσσα του Βίκτορος Ουγκώ!

Αναφέρομαι επίτηδες στον σπουδαίο Γάλλο λογοτέχνη καθόσον υπήρξε μέγας φιλέλλην και θεωρείται κιόλας ο συνεπέστερος υποστηρικτής του νεότευκτου ελληνικού κράτους, έχοντας εξυμνήσει την Επανάσταση του 1821, την επέτειο της οποίας γιορτάζουμε σήμερα, αλλά δεν είναι κιόλας η μόνη…

Μια τέτοια εθνική επέτειο έχει και ο Ολυμπιακός, την οποία επιφυλάσσομαι να ψηλαφίσω παρακάτω.

Οι Άθλιοι του Ουγκώ και το γαλλικό κλειδί

Ταιριάζει λοιπόν η σημασία του αποψινού αγώνα με το νόημα της 25^ης Μαρτίου, απλώς οι Πειραιώτες επ’ ουδενί θα ήθελαν να καταντήσουν ξανά σαν τους ήρωες του αριστουργήματος του Ουγκώ…

Να μην είναι δηλαδή και απόψε οι Άθλιοι!

Φαντάζομαι ότι δεν θα είναι, είμαι σίγουρος γι ‘αυτό, διότι, διάβολε, δεν τους κόβω για τόσο μαζοχιστές, ώστε να πετάξουν στα σκουπίδια και το δεύτερο γαλλικό κλειδί : αυτό το match-point το οποίο έχουν στη διάθεση τους για να κλειδώσουν το πλεονέκτημα έδρας στα play offs που τα λαχταράνε εδώ και τέσσερα χρόνια…

Βεβαίως τότε (σεζόν 2017-18) το πάπλωμα για το οποίο γίνεται όλος ο καυγάς δεν τους… ζέστανε, διότι έπεσαν πάνω στους αγριεμένους κακούς δαίμονες τους από το Κάουνας και έμειναν ξεσκέπαστοι και γυμνοί!

Α, για να μην το ξεχάσω: στον πάγκο της Ζαλγκίρις βρισκόταν τότε ο τύπος τον οποίο οι Πειραιώτες θα ξαναβρούν απέναντι τους την ερχόμενη Παρασκευή στο σπίτι τους, όπου στον ακροτελεύτιο αγώνα της κανονικής περιόδου θα υποδεχθούν την Μπαρτσελόνα…

Ο Σάρας, η Μπαρτσελόνα και οι Σανς της Ευρώπης

Πάει να πει την ομάδα η οποία με το δίκιο της παινεύεται ότι αυτή τη στιγμή παίζει το καλύτερο, το πιο αποτελεσματικό και το πειστικότερο μπάσκετ στην Ευρωλίγκα…

Τηρουμένων των αναλογιών, οι Καταλανοί είναι η ευρωπαϊκή κόπια των Φοίνιξ Σανς, τι κρίμα που κανείς τους δεν θα πάρει το πρωτάθλημα!

Μη δίνετε σημασία σε αυτό το τελευταίο, είναι μια… βλακειούλα που μου έχει κολλήσει, αν και θαρρώ πως η Μπαρτσελόνα έχει περισσότερες πιθανότητες από το Φοίνιξ να ανέβει στο θρόνο.

Οι γαλαζοαίματοι και οι κοινοί θνητοί

Ο Ολυμπιακός αποδείχθηκε ατζαμής στην απόπειρα του να αλώσει το Πριγκιπάτο και ενώ πήγαινε για μαλλί, στο τέλος της ζόρικης βραδιάς βγήκε κουρεμένος…

Η μάλλον-για να χωροθετήσω τα πράγματα στο οικείο περιβάλλον τους-πήγαινε για γαλαζοαίματος και αποδείχθηκε κοινός θνητός!

Σε αντίθεση με τη Μονακό που ζημιώθηκε κιόλας όσο καμιά άλλη ομάδα από την αποβολή των Ρώσων, αλλά βαστάει με νύχια και με δόντια την όγδοη θέση, τη Βιλερμπάν την πήρε και τη σήκωσε ο διάβολος!

Της στοίχισε πολύ ακριβά η απουσία του Ελι Οκόμπο και γνώρισε οκτώ απανωτές ήττες μέσα σε ένα δίμηνο, μέχρι να ξανασταθεί όρθια προχθές στο Κάουνας.

Πλέον η ASVEL βουρλίζεται στη 13^η θέση και είναι αδιάφορη, αλλά αυτό την καθιστά πολύ πιο επικίνδυνη πολλώ δε μάλλον από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός βρίσκεται σε μια διατεταγμένη υπηρεσία από την οποία δεν έχει δικαίωμα να παρεκκλίνει…

Το γράφω αυτό διότι εφόσον έχει την ευκαιρία να τελειώσει μια δουλειά απόψε, θα συνιστά έγκλημα να την αφήσει για μια εβδομάδα αργότερα…

Και στο κάτω κάτω της γραφής, ας καθαρίσει απόψε τα άπλυτα της γαλλικής μπουγάδας για να του φύγει ο βραχνάς της τετράδας και η Μπαρτσελόνα μπορεί να περιμένει…

Το σκοτσέζικο ντους στην Πόλη

Η χθεσινή βραδιά ήταν ένα σκωτσέζικο ντους για τον Ολυμπιακό ο οποίος βρέθηκε και στις δυο πλευρές του φεγγαριού στο ίδιο ματς: ωφελήθηκε από την ήττα της Εφές και ζημιώθηκε από τη νίκη της Αρμάνι Μιλάνο.

Σε αυτή τη ρουφιάνα τη ζωή δεν μπορείς να τα έχεις όλα, μονά-ζυγά, δικά σου: οι Λομβαρδοί (απέναντι στους οποίους υπερέχει με τις δυο νίκες στα μεταξύ τους ματς) βρέθηκαν από πάνω του και είναι στο χέρι του να μην αφήσει τους Τούρκους να του αρπάξουν την τέταρτη θέση.

Είναι επίσης στο χέρι του να επιβεβαιώσει εκείνη την παλιά ατάκα του Λάζαρου Λέτσιτς που τον αφορούσε εμμέσως πλην σαφώς, τη σεζόν 1991-92..

Το λιοντάρι και η αλεπού του "Νίντζα"

Αφήνοντας αιχμές για την ήττα του ΠΑΟΚ από τον Ολυμπιακό, ο (τότε προπονητής του Αρη) «Νίντζα» είχε πει ότι «για να γίνει κάποιος βασιλιάς της ζούγκλας πρέπει να σκοτώσει το λιοντάρι, αλλά ο ΠΑΟΚ διάλεξε να σκοτώσει την αλεπού»!

Γιατί το γράφω αυτό και τι σχέση έχει με τα δρώμενα;

Έχει διότι εάν κι εφόσον ο Ολυμπιακός θέλει να επιστρέψει (μετά από πέντε χρόνια) στο Final Four και να διεκδικήσει τον τίτλο, θα πρέπει, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, να σκοτώσει τον βασιλιά της Ευρωλίγκας.

Τον βασιλιά που τον λένε και Σουλτάνο!

Προτρέχω τώρα, διότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται ακόμη μια νίκη για να τελειώσει τη δουλειά, απλώς εδώ υπάρχουν δυο ιντριγκαδόρικα στοιχεία…

Το χαμένο Βελιγράδι και τα σοροπιαστά γλυκά

Το ένα έχει να κάνει με τον προορισμό του Βελιγραδίου, που πριν από τέσσερα χρόνια χάθηκε από τα κόκκινα ραντάρ στη σειρά με τη Ζαλγκίρις….

Το δεύτερο αφορά το σοβαρότατο ενδεχόμενο να τριτώσει για τους Πειραιώτες το καλό και να γευθούν τα σοροπιαστά ανατολίτικα γλυκά όπως συνέβη το 2013 και το 2017 όταν προκρίθηκαν στο Final Four ρίχνοντας στο κανναβάτσο την Εφές με 3-2, μάλιστα τη δεύτερη φορά βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο, αλλά επέστρεψαν από το 1-2.

Το ξαναγράφω όμως για να μην παρεξηγηθώ: όσο κοντά βρίσκονται τα playoffs, άλλο τόσο μακριά απέχουν!

Προχθές το βράδυ ο Ολυμπιακός αστόχησε στην επιχείρηση του και έφυγε με την ουρά στα σκέλια από το Πριγκιπάτο, αλλά σήμερα μπορεί να αποδείξει πως αυτή την ουρά η αχλάδα την έχει πίσω!

Το 10-5, οι ωσεί παρόντες και η επέτειος του 1999

Ιδού τώρα και κάτι τελευταίο που μπορεί κιόλας να φτιάξει το απαραίτητο τρισδιάστατο υπόβαθρο της αισιοδοξίας των Ερυθρόλευκων ενόψει της αποψινής δοκιμασίας στο λημέρι του Τόνι Πάρκερ.

Ο Ολυμπιακός έχει τη μερίδα του λέοντος απέναντι στη Βιλερμπάν με δέκα νίκες στους 15 μεταξύ τους αγώνες.
Ένα το κρατούμενο…

Δεύτερον, στην τελευταία επίσκεψη του στο Astroballe, στις 21 Ιανουαρίου του 2021, νίκησε μετά από μια χορταστική και φαντασμαγορική εμφάνιση με 101-93, έχοντας ως πολιορκητικούς κριούς δυο παίκτες που προχθές στο Μονακό ήσαν ωσεί παρόντες: τον Κώστα Σλούκα (23π., 6ασ.) και τον Σακιέλ ΜακΚίσικ (23π., 2ρ., 3ασ., 1κλ.).

Τρίτον, σε αυτό το ίδιο γήπεδο ο Ολυμπιακός σφράγισε μια πρόκριση σε Final Four και μάλιστα ακριβώς σαν σήμερα!!!

Το ημερολόγιο έδειχνε 25 Μαρτίου του 1999 όταν 48 ώρες μετά τη νίκη του επί της Βιλερμπάν στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας με 70-57 πέρασε δια πυρός και σιδήρου από τη Λυών, πέτυχε το 2-0 στη σειρά του Β’ γύρου των playoffs (μετά το πρότερο 2-0 απέναντι στη Βαρέζε) και γράπωσε εισιτήριο για το Μόναχο.

Σε αυτό το ματς που σήμερα καθίσταται επετειακό, ο Ολυμπιακός επιβλήθηκε με 81-77, με πρώτα βιολιά τον Αριαν Κόμαζετς (23π., 7ρ.), τον Ντράγκαν Τάρλατς (16-4), τον Αντονι Γκολντγουάιρ (15-3-5) και τον Μίλαν Τόμιτς (12-3-6).

Είχαν παίξει επίσης ο Τζόνι Ρότζερς (9), ο Δημήτρης Παπανικολάου (4), ο Αρσέν Αντε Μενσά (2), ο Παναγιώτης Φασούλας και ο Φαμπρίσιο Ομπέρτο.

Aπό την πλευρά της η Βιλερμπάν αντιπαρέβαλε τον Ντάρεν Χένρι (29), ενώ στο ρόστερ της βρίσκονταν τρεις παίκτες που αγωνίσθηκαν στην Ελλάδα: ο Ντιλέινι Ραντ (ΠΑΟΚ), ο Τζιμ Μπιλμπά (ΑΕΚ) και ο Αλέν Ντιγκμπέ (Καβάλα).