Πληροφορίες που αποδείχτηκαν αναληθείς. Κακές εκτιμήσεις. Λάθος κουμπιά. Βιασύνη. Λάθη του πρωτάρη. Δέκα χρόνια η καθημερινή αθλητική "έκδοση" που ονομάζεται Sport24.gr έχει φιλοξενήσει μερικές από τις μεγάλες μας "πατάτες". Διαβάστε ποιες θυμάται καθένας από την συντακτική μας ομάδα!

O "δολοφόνος" Γιάννης Φιλέρης

Συνήθως μπερδεύω τους αριθμούς. Ακόμη και στο τελευταίο μου κομμάτι για το Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ έγραφα πριν από 24 χρόνια, ενώ ήταν 26 (μικρέ Γιαννάκη, αριθμητική δεν έμαθες στο σχολείο). Μια πολύ μεγάλη πατάτα, πάντως, τη γλίτωσα στο πάρα πέντε. Είχα "πεθάνει" έναν άνθρωπο, ενώ ζει και βασιλεύει. Την τελευταία στιγμή, το συνειδητοποίησα και έκανα delete στο άρθρο πριν δημοσιευτεί. Δε χρειάζεται να λέμε και ονόματα...

Το rookie mistake του Γρηγόρη Μπάτη

Η πρώτη επαφή με το Sport24.gr έφερε και την πρώτη πατάτα. Από νωρίς, στον πάτο.. Είχα μόλις γράψει το πρώτο μου κείμενο για μια είδηση που αφορούσε την Τότεναμ (αν θυμάμαι καλά) και ήμουν έτοιμος να περάσω στο δεύτερο. Καλά μέχρι εδώ θα πει κανείς, αλλά μην βιάζεστε. Το αρχείο είχε γραφτεί και αντί να ανοίξω κάποιο καινούργιο για να γράψω το επόμενο κείμενο, αποφάσισα να σβήσω το παλιό και να γράψω πάνω στο ίδιο, μια διαφορετική είδηση. "Ρε ποιος έγραψε για την Τότεναμ", αναφώνησε ο Κώστας Μακρυγιάννης και το αίμα πάγωσε. "Τι μ@λ@&) έχω κάνει" αναρωτήθηκα. Και δεν χρειάζεστε συστάσεις για να καταλάβετε το μέγεθος της ανοησίας/ασχετοσύνης μου. Η αντίδραση ήταν άμεση, αφού όλα τα παιδιά ξεκίνησαν να μου εξηγούν τι πρέπει να κάνω, να μην αγχώνομαι και πως ήταν δίπλα μου. Όπως πάντα ήταν και είναι δίπλα μου. Κάπου εκεί είπα "ώπα, εδώ είμαστε". Με τον καιρό κατάλαβα πως εδώ είναι το σπίτι μου και η οικογένεια μου. Μια οικογένεια που μ' ανέχεται 8 χρόνια και 5 μήνες.Και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν!

Τα μεγάλα βίντεο του Γιάννη Σερέτη

Οταν είχε πάει ο Σταύρος Κοντονής στην UEFA "εν κρυπτώ", το είχα μάθει, το είχα γράψει και δεν δημοσιεύτηκε γιατί δεν μπόρεσα να το διασταυρώσω από δεύτερη πηγή. Δημοσιοποιήθηκε επισήμως αργά το βράδυ. Μικρότερο το "κακό" συγκριτικά με τις μεταγραφές του Εσιέν και του Μπερμπάτοφ που "βγήκαν" μετά τη 1 τα μεσάνυχτα και έτρεχαν ο Ηλίας Ευταξίας και ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης. Και με την αδυναμία αποστολής του video των επεισοδίων στη Λεωφόρο (ΠΑΟ - ΟΣΦΠ), λόγω "όγκου"/ χρονικής διάρκειας (2 λεπτά).

Το δημοσιευμένο τηλέφωνο του Γιώργου Χριστοφόρου

Γνωστός αγχωμένος με τα πάντα, σημείωσα στα γρήγορα ένα τηλέφωνο στον κειμενογράφο της βάσης που δουλεύουμε, με αποτέλεσμα σε λίγη ώρα να δημοσιευτεί μαζί με το κείμενο. Αργότερα έμαθα πως τον κακομοίρη ( από Super League) που "έκαψα" τον τρέλαναν στα τηλέφωνα - φάρσες. Ουπς...

Το ματς που είδε (#not) ο Χάρης Σταύρου

Χειμωνιάτικη βραδιά ΝΒΑ και γράφω πέντε ματς. Το NBA League Pass δίνει τη δυνατότητα να "κόψεις" την οθόνη στα τέσσερα και να παρακολουθήσεις ισάριθμους αγώνες. Τον πέμπτο δεν τον είδα ποτέ! Κι όταν τον έγραψα έχοντας κρατήσει σημειώσεις από το play-by-play, έβαλα ανάποδα τις ομάδες. Δεν αισθάνομαι περήφανος για τη γκάφα, όμως ήταν από αυτές τις στιγμές, από τις οποίες δεν μπορείς να γλιτώσεις. Εκείνο το βράδυ η μοίρα ήταν... τίμια απέναντί μου.

Η Βάρη και τα βάρη του Πέτρου Παπαμακάριου

Φέτος το καλοκαίρι σε ένα ρεπορτάζ του Πανιωνίου είχα βάλει τίτλο για την προπόνηση στην Βάρη και μετά στο άμεσως επόμενο ρεπορτάζ ομάδας Super League, επειδή υπήρχε φουλ ένταση στην προπόνηση έβαλα "Βάρη το πρόγραμμα της προπόνησης" μέχρι να το δουν και να με διορθώσουν...

Το ξυπνητήρι του Λεωνίδα Πιστιόλη που δεν χτύπησε

“Πατάτες” έχουν γίνει πολλές στο NBA Greece, αλλά -θέλω να πιστεύω- μικρές. Επέλεξα μία “κλασική” για το σάιτ. Έχω να γράψω ένα βράδυ τέσσερα παιχνίδια μετά τις 4π.μ. (τα “τελευταία” της βραδιάς) και προηγουμένως πέφτω για ύπνο. Μόνο που ξεχνάω να βάλω ξυπνητήρι. Όπως ήταν φυσικό (ναι, καλά καταλάβατε), ξύπνησα το πρωί. (και... ναι, συνέβη ξανά).

Ένα tweet σε 27 accounts από τον Δημήτρη Βάσσο

Ως διαχειριστής όλων των social accounts όλων των sites της 24 Media, είχα κάνει το καταπληκτικό να δημοσιεύσω ένα tweet το οποίο αφορούσε το sport24 όχι μόνο στον λογαριασμό του sport24 αλλά σε 27 διαφορετικά twitter accounts της εταιρίας ταυτόχρονα.

Το αποκλειστικό που δεν έγινε ποτέ του Αναστάση Καραμουσαδάκη

Υπάρχουν κείμενα που γράφονται για να κρατήσουν μία ζωή,όμωςυπάρχουν κι άλλα που η διάρκεια τους είναι μόλις μερικών λεπτών. Αυτό συνέβη και με την αποκλειστική μεταγραφή που βρήκα την πρώτη ημέρα που γύρισα από διακοπές πέρσι. Αφού κοκορεύτηκα και με έφτυσα για να μην με ματιάσω βάζω μπρος το γράψιμο. Το αποκλειστικό κράτησε μόλις για 10 λεπτά γιατί μετά ενημερώθηκα ότι η μεταγραφή είχε ανακοινωθεί επίσημα τις ημέρες που εγώ έκανα απλωτές και dolce vita. Ηθικό δίδαγμα: Μετά που γυρίζεις από διακοπές δεν υπάρχουν αποκλειστικά. Τουλάχιστον όχι την πρώτη ημέρα!

Όταν ο Φρέντος δεν διάβασε το site

Η φορά που βγήκα στο nitro radio, σκαστός από μια συνάντηση με κάτι Νορβηγούς, για να σχολιάσω την επικαιρότητα. Είχε χάσει η Τσέλσι το προηγούμενο βράδυ, Αγγλία, μεσοβδόμαδα. Μου λένε "για πες, τί λέει με Μουρίνιο;", λέω "Τί να λέει; Έχασε", "ε, ναι για πες που έφυγε", "Τί εννοείτε πως έφυγε;", "μα... το έχει τώρα κεντρικό θέμα το Sport24.gr πως η Τσέλσι απέλυσε τον Μουρίνιο. Δεν διαβάζεις το site που εργάζεσαι;" "ΕΕεεε... είναι ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΟΙ ΟΙ ΜΠΑΓΑΣΕΣ!".

Ο Θοδωρής Κουνάδης πήγε τον Ρονάλντο στο Βόλο

Γράφω ένα θέμα με τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις του Μουντιάλ του 2010. Την ίδια ώρα γίνεται η κλήρωση της Super League και γράφω ταυτόχρονα και τις δηλώσεις των παραγόντων. Κάπως έτσι, δημοσιεύω το πρώτο κείμενο και οι αναγνώστες διαβάζουν ότι ο Κριστιάνο Ρονάλντο παίζει για τον... Ολυμπιακό Βόλου.

Το κείμενο του Παντελή Διαμαντόπουλου που δημοσιεύτηκε αλλού

Η μεγαλύτερη πατάτα που έχω κάνει στο Sport24.gr είναι όταν λόγω συνήθειας,πριν 6 χρόνιαέγραψα ένα άρθρο 1000 λέξεων μετά από αγώνα του Ολυμπιακού και από συνήθεια, αντί να το στείλω στο site, το έστειλα στο ΦΩΣ! Περίμενα να "ανέβει" στο site, έβριζα τον Στεφανο Τριαντάφυλλο (γνώριμο σκηνικό από το 2005 μέχρι σήμερα), κοιμήθηκαν βρίζοντας τον Τριαντάφυλλο, ξύπνησα βρίζοντας τον Τριαντάφυλλο και μόλις πήρα την εφημερίδα, είδα το άρθρο και ένα μήνυμα του Στέφανου στο τηλέφωνό μου: "Καλημέρα, τελικά να περιμένω; Θα στείλεις" Σήμερα επιτέλους το μαθαίνει......

Ο Θοδωρής Ρούσσος έστειλε τον Σπανούλη στην Ευελπίδων

Λίγες ημέρες μετά το επεισόδιο Σπανούλη - Γιαννακόπουλου στο ΟΑΚΑ, βγήκαμε με τίτλο: "Ο Σπανούλης στην Ευελπίδων". Ο αρχηγός του Ολυμπιακού επικοινώνησε μαζί μας και μας είπε ότι ήταν εκτός Αθηνών. Κατόπιν "ψαχτήκαμε" και αποδείχθηκε το "χαλασμένο τηλέφωνο". Ο συνεργάτης που βρισκόταν εκεί, μας είχε πει: "ο Σπανός (πρόεδρος Ατρόμητου) μόλις έφτασε στην Ευελπίδων".

H kinky φωτογραφία του Γιώργου Περπερίδη

Η ζέστη σε αντιδιαστολή με την "δροσιά" της συγκεκριμένης ύπαρξης, με οδήγησε ατόπημα. Αποθήκευσα με "kinky" ονομασία μια φωτογραφία μιας πολύ όμορφης (πρώην πλέον) πολίστριας, την έβαλα στο κείμενο και το δημοσίευσα. Όποιος πατούσε επάνω στην φωτογραφία και έβλεπε το url, θα χαμογελούσε πονηρά για το ατόπημα μου. Το είδε έγκαιρα ο Σταύρος Δρακουλαράκος και αφού...ντρίμπλαρε την κρίση, ειδοποίησε να το διορθώσουμε.

Λάθος Μπενφίκα του Νίκου Συριώδη

Πρώτες μου μέρες στο σάιτ πέρυσι τον Μάιο, η Σεβίλλη παίζει στον τελικό του Europa League με την Μπενφίκα, φτιάχνω αφιέρωμα για τις ευρωπαϊκές πορείες και βάζω κεντρική φωτογραφία μια πανηγυρική της... Μπενφίκα και έπαιζε κανένα πεντάωρο έτσι και μάλιστα στα κεντρικά! Μέχρι που το πήρε χαμπάρι ένας αναγνώστης και με διόρθωσε. Να κάνεις αφιέρωμα για μια ομάδα συγκεκριμένη και να μην στοχεύεις καν την φωτογραφία αυτής της ομάδας, το λες και γκέλα.

Η συνήθεια έφαγε τον Στέφανο Μακρή

Για μία δεκαετία όποτε σκεφτόμουν "Charlotte" έπρεπε να βάζω δίπλα τη λέξη "Bobcats". Λογικό, αφού αυτό ήταν το όνομα της ομάδας. Την σεζόν 2014/15, ωστόσο, στην Charlotte αποφάσισαν να ξαναγίνουν... "Hornets". Έτσι, σε ένα κείμενο ενόψει της περσινής σεζόν ξεχάστηκα αρχικά και τους έγραψα "Bobcats". Μερικά λεπτά - και αρκετά νεύρα - αργότερα, θυμήθηκα ξανά ότι η ομάδα είχε αλλάξει όνομα...

Το μαύρο βίντεο του Νίκου Παπαϊωάννου

Είναι τέλη Ιανουαρίου του 2014 στο χιονισμένο Σικάγo. Μετά από ένα απολαυστικό δείπνο παρέα με τον Kobe Bryant στο Gibsons, φύγαμε με προορισμό το Ritz Carlton, οπου είχε καταλύσει η αποστολή των Lakers. Κάτσαμε στο μπαρ για ένα ποτό, παρέα με τους δύο σωματοφύλακές του. Λίγο πριν ανέβει στο δωμάτιο, κατά την προσφιλή μου συνήθεια που τον εκνευρίζει, του ζήτησα να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις. "Why the fuck you ask me for that shit, always the last minute, after five hours that we are together?", μου λέει ο Kobe και του δίνω πάντα την ίδια απάντηση: "I don't want to interrupt your five hour speech". Βάζει τα γέλια, εννοείται πως απαντάει τις ερωτήσεις. Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα. Το βίντεο βγήκε σχεδόν μαύρο , στο σκοτεινό λόμπι του ξενοδοχείου και ο Σταύρος Δρακουλαράκος δεν έχασε την ευκαιρία να με τρολάρει.

Ο συνάδελφος-προπονητής του Στέφανου Τριαντάφυλλου

Από πατάτες άλλο τίποτα. Εξάλλου η ταχύτητα (βιασύνη) είναι το χαρακτηριστικό μου. Υπάρχουν δύο πολύ μεγάλες μου στιγμές σ' αυτό το site. Η μια είναι όταν πάτησα κατά λάθος το κουμπί που-δεν-πρέπει-να-πατάμε-ποτέ και διαλύει ουσιαστικά όλη την κεντρική σελίδα (μα γιατί το έχουμε εκεί ευθύς εξ αρχής;;;;;) που αφαίρεσε τουλάχιστον 5 χρόνια ζωής από τους τεχνικούς (εγώ μετά έτρωγα αμέριμνος το σάντουιτς μου). Η άλλη ήταν σε κάποια διεθνή διοργάνωση μπάσκετ. Από τη βιασύνη στο να δημοσιεύσω κάτι δηλώσεις του Ντέιβιντ Μπλατ, έγραψα αντί για το όνομα του Φιλέρη που ήταν στο Ευρωμπάσκετ, αυτό του Μπλατ. "Επιμέλεια: Ντέιβιντ Μπλατ". Γιατί από μικρός δεν είχε όνειρο να κοουτσάρει στο ΝΒΑ, αλλά να γράψει στο Sport24.gr

Η οργή του Πάνου Βελαχουτάκου

Μια φορά στα Media* εξοργισμένος με έναν κατά συρροή δολοφόνο σε Πανεπιστήμιο στις ΗΠΑ, είχα βάλει σαν φωτό της ημέρας το δολοφόνο, γράφοντας "Shit on his grave". Μετά μου μίλησε ο Σταύρος και με έβαλε στον ίσιο δρόμο. Αν θυμάμαι καλά ήταν ίσως η μοναδική φορά που έσβησα κάτι από τη στήλη.

Το τατουάζ του Θανάση Κρεκούκια

Νομίζω ότι η μεγαλύτερη πατάτα της 8ετούς καριέρας μου στο Sport24.gr ήταν η "πασαρέλα" του τατουάζ μου στο προπονητικό κέντρο του Ολυμπιακού, στις 13 Οκτωβρίου του 2011. Είχα πάει να συναντήσω τον Φουστέρ, έκανε ζέστη, φορούσα βερμούδα και τελείως αφηρημένος είχα ξεχάσει το τριφύλλι σε δημόσια θέα. Ο Τάσος Μητρόπουλος που παραλίγο να πάθει εγκεφαλικό μόλις το είδε, κράτησε ψυχραιμία και επίπεδο, όμως ο υπεύθυνος Τύπου με έδωσε ψυχρά στον Μώραλη, εκείνος στον Λεμονίδη (Στέφανε, έχετε έναν τρελό στο Sport24;), εκείνος με τη σειρά του στον Φιλέρη και ο κύριος Γιάννης με πήρε τηλέφωνο κλαίγοντας από τα γέλια. Με τα γνωστά "ηλίθιε, βλαξ" κλπ!

Το άξιζε η Μπάγερν και της το έδωσε ο Ηλίας Ευταξίας

Είστε όλοι γατάκια γιατί η πατάτα που θα αναφέρω τις ξεπερνάει όλες. Ίσως επειδή είμαι υπεύθυνος για την κεντρική σελίδα του Sport24.gr, οπότε τα δικά μου λάθη βγάζουν μάτι, ίσως επειδή πρόκειται για την κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, ίσως επειδή απλά ήταν χοντρό αυτό που έκανα. Ο τελικό τους 2012 έληξε 1-1 με την Τσέλσι και την Μπάγερν να οδηγούνται στα πέναλτι, εκεί όπου ο Ντι Ματέο σήκωσε την κούπα αλλά στο Sport24 έδωσα τον τίτλο στην Μπάγερν! Το κατάλαβα αμέσως μόλις το έγραψα, αλλά τα δευτερόλεπτα στο μεγαλύτερο αθλητικό σάιτ της Ελλάδας, μοιάζουν με ώρες. Δεν πειράζει αποδόθηκε δικαιοσύνη ένα χρόνο αργότερα...

Κάνει και λάθη ο Στέλιος Χαρτζουλάκης

Γενικά, όπως όλοι οι καλοί συνάδελφοι γνωρίζουν, αποφεύγω τις "πατάτες" όπως ο διάολος το λιβάνι, καθώς φροντίζω να είμαι πολύ προσεκτικός. Παιδεύτηκα πολύ για να σκεφτώ κάτι και κατέληξα: Έχω βγάλει από την τετράδα των κεντρικών ένα θέμα κι εν συνεχεία έχω πατήσει Save χωρίς να το αντικαταστήσω, με συνέπεια να αφήσω την κεντρική σελίδα του Sport24.gr με τρία θέματα στην τετράδα. Βέβαια, αν θυμάμαι καλά, πρέπει να το έχω κάνει άλλες 5-6 φορές από τότε.

Το κείμενο με χρονοκαθυστέρηση του Μπάμπη Τσιμπίδα

Ήταν ένα μπασκετικό δημοσίευμα που είχα βάλει για τον Παναθηναϊκό και τον Σάσα Ομπράντοβιτς από τη Γερμανία. Το δημοσίευμα ήταν από τις 16 Ιουνίου, εγώ το είδα και το έβαλα 19 και το κατάλαβα ώρες αργότερα... Ευτυχώς, τουλάχιστον, δεν ήρθε ο Ομπράντοβιτς.

Ο Δημήτρης Σαμόλης έβλεπε μπροστά

Είχα έρθει στο σάιτ 1-2 μέρες και δεν γνώριζα καλά πώς να χειριστώ τη βάση. Χρειάστηκε να γράψω ένα κομμάτι Super League που αφορούσε σε δικαστικό "μπάχαλο". Άθελά μου το έβαλα κατηγορία Κόπα Άφρικα. Έπειτα από μερικά λεπτά επενέβη ο Στέλιο Χαρτζουλάκης και με διόρθωσε. Αν θυμάμαι καλά είπε: "Όχι ότι δεν είμαστε... Αφρική με αυτό το ποδόσφαιρο, αλλά βάλε τη σωστή κατηγορία". Όχι ότι ήταν κανένα τραγικό λάθος, αλλά όσοι ήταν παρόντες έβαλαν τα γέλια και το θυμάμαι ακόμα.

Η ωραία (αλλά λάθος) ιστορία του Φώντα Σέμπρου

Είχα γράψει πως η Βέλες Σάρσφιλντ είχε πάρει πρωτάθλημα με δύο γκολ ενός νεαρού στο ντεμπούτο του. Τελικά τα στοιχεία ήταν λανθασμένα (soccerway), τα γκολ τα είχε βάλει άλλος, το story ήταν καλό και μέσω fb διαβάστηκε, αλλά βέβαια αργότερα που κατάλαβα το λάθος (μπαίνοντας στην Olé) άλλαξα το κείμενο και νομίζω έσβησα και το ποστάρισμα.

Ο Βαγγέλης Σταματόπουλος άλλαξε την ποδοσφαιρική ιστορία

Λίγες ώρες πριν το Ιταλία-Αγγλία για το Μουντιάλ της Βραζιλίας, ανεβάζω ένα θέμα με tweet του Ρομπέρτο Μπάτζο που θυμήθηκε το γκολ κόντρα στους Άγγλους στο Μουντιάλ του 1990. Εκείνο το ματς είχε την ιδιαιτερότητα πως ήταν το τελευταίο του Πίτερ Σίλτον με τα "λιοντάρια" όμως εγώ σηκώνω μπαϊράκι και "ετσιθελικά" γράφω ότι αυτό ήταν το τελευταίο παιχνίδι του "θεϊκού κοτσιδάκια" στην εθνική Ιταλίας (αυτομάτως delete δηλαδή στο Μουντιάλ του 1994 που ήταν ο κορυφαίος αλλα και σε αυτό του '98)!!!. Ευτυχώς μετά από περίπου μισή ώρα εκλεκτός συνάδελφος από άλλο μέσο μπαίνει στον κόπο και με ενημερώνει για την "πατάτα" μου (πατάτα Νάξου,επική) και προβαίνω σε χρόνο dt στη διόρθωση. Έχασα 10 χρόνια από τη ζωή μου όταν διαπίστωσα την αλλαγή της ποδοσφαιρικής ιστορίας στην οποία είχα συντελέσει...

Η Σλουκιάδα του Νότη Ψιλόπουλου

Θα αναφέρω ένα φετινό (με δόση χιούμορ). Θέμα: Σλουκιάδα! Έγινε ή δεν έγινε το ραντεβού εκείνη την Δευτέρα με τον ατζέντη του; Είναι ή δεν είναι στην Αθήνα ο μάνατζερ και ο παίκτης; Είναι ο ένας στην Αθήνα ή και οι δύο; Ή μήπως είναι στη Θεσσαλονίκη; Του έγινε πρόταση από την διοίκηση; Τι ζητάει η πλευρά του αθλητή ώστε να μείνει;Θα γίνει την Τρίτη το κρίσιμο ραντεβού;Και η ουσία του θέματος: θα μείνει ή θα φύγει; Κάτι λίγο από... True Detective ή σαν να βρίσκεσαι στα περίφημα "Escape Rooms" του "The Mindtrap". Στη περίφημη του συνέντευξη στο Sport24.gr ο 25χρονος διεθνής γκαρντ μας είχε τονίσει πως για την απόφαση του το θέμα δεν είναι τόσο το οικονομικό, όσο κυρίως ο ρόλος του στην ομάδα της επόμενης σεζόν. Ένα από τα λίγα στοιχεία που έχεις ώστε να λύσεις το μυστήριο.

Πάμε, λοιπόν, να λύσουμε το... μυστήριο. Τηλέφωνα, μηνύματα (sms, what's up, viber) mail, άγχος, διαφορετική πληροφόρηση από διαφορετικούς ανθρώπους και άντε... βγάλε άκρη. Τα έχει αυτά το ρεπορτάζ. Η πρώτη πληροφόρηση αναφέρει πως το ραντεβού είναι σε εξέλιξη την Δευτέρα, η πληροφορία επιβεβαιώνεται και από δεύτερο άτομο, αλλά εμπιστεύομαι ενστικτωδώς άνθρωπο από το περιβάλλον του αθλητή, ο οποίος μου τονίζει πως "Νότη, δεν έγινε το ραντεβού, αύριο θα γίνει, την Τρίτη. Είναι ακόμη στη Θεσσαλονίκη". Παράλληλα, βλέπωστη συνέχεια συγκρατημένο τον άνθρωπο που θεωρούσε πως έγινε το ραντεβού (μάλλον ακυρώθηκε μου λέει...) και καταγράφω πως το κρίσιμο ραντεβού με τον Κώστα Σλούκα θα γίνει την Τρίτη! "Την Τρίτη το απόγευμα, στις 7", μαθαίνω από ακόμη μία πηγή. Σούπερ! Τα καταγράφω όλα αυτά.

Τελικά είχαμε.... φουλ του ψέματος. Καταρχάς, η διοίκηση του Ολυμπιακού είχε όντως ραντεβού στην Αθήνα με τον ατζέντη του Σλούκα την Δευτέρα, το οποίο η πλευρά του παίκτη ζήτησε να μην διαρρεύσει. Δεύτερον, ο Σλούκας ήταν ήδη στην Αθήνα, έχοντας ραντεβού με τον κόουτς Ομπράντοβιτς (αυτό δεν το ήξεραν ούτε οι ερυθρόλευκοι, καθώς νόμιζαν και εκείνοι πως ο αθλητής ήταν στη Θεσσαλονίκη) και φυσικά την Τρίτη δεν έγινε κανένα ραντεβού, αφού τόσο ο ατζέντης του παίκτη, όσο και ο 25χρονος γκαρντ, είχαν επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη. Δηλαδή, κάτι λίγο από το τέλος της δεύτερης σεζόν του True Detective και φυσικά δεν κατάφερα να.... δραπετεύσω από το "Escape Room". Η εξέλιξη της υπόθεσης γνωστή...

Το "Μπαμ" του Μάνου Μίχαλου

Πατάτα πραγματικά δεν θυμάμαι και όχι δεν το παίζω σωστός, έγκυρος, αποκαλυπτικός και τα λοιπά. Ένα 'ΜΠΑΜ' θυμάμαι σαν τίτλο που είχα βάλει σε μια μεταγραφική κίνηση του Ολυμπιακού στο μπάσκετ και ο Φιλέρης με στοιχειώνει ακόμα, κοροϊδεύοντας με στον απόλυτο βαθμό. Δίκιο είχε, μιλάμε για το πιο low σημείο της καριέρας μου στους τίτλους.