Η ντρίμπλα που δεν θα ξεχάσω ποτέ

Ο Φερνάντο Ρεδόνδο, ο οποίος λατρεύτηκε όσο λίγοι από τους φίλους της Ρεάλ Μαδρίτης, έμεινε στην ιστορία για την "ντρίμπλα στον Μπεργκ". Χθες (27/11) συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από τη μέρα που κρέμασε τα παπούτσια του και το Sport24.gr τον θυμήθηκε μέσα από ένα χορταστικό αφιέρωμα.

Σήμερα παίρνουμε αφορμή από την μαγική του ντρίμπλα και γράφουμε γι' αυτή που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Ετοιμαστείτε για μαγεία από τους Μπέργκαμπ (δύο διαφορετικές), Ζιντάν, Χατζηπαναγή, Εστογιανόφ, Μαραντόνα, Ρονάλντο, Ζλάταν, Ρομάριο και... Μποντιρόγκα!

Perfect Ten, για την ντρίμπλα του Μπέργκαμπ (Ηλίας Ευταξίας)

Το δεύτερο πιο ωραίο πράγμα στο ποδόσφαιρο, μετά το γκολ, είναι η ντρίμπλα. Εκείνη η στιγμή που ο επιτιθέμενος ξεφτιλίζει τον αμυντικό. Τα δευτερόλεπτα όπου όλο το γήπεδο αναφωνεί "Ααααα" και "Οοοοο" σαν μία φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού στη θέα της απαράμιλλης ομορφιάς μία έξοχης ντρίμπλας.

Έμπνευση: 10,Τεχνική: 10, Εκτέλεση: 10, Σύνολο: Perfect 10!

"The Roulette" by Zinedine Zidane (Θοδωρής Κουνάδης)

Αξέχαστη ντρίμπλα δεν είναι άλλη από αυτή που περιέγραψε με μοναδικό τρόπο ο Ηλίας Ευταξίας. Η ενέργεια του Μπέργκαμπ είναι όντως μία από τις ομορφότερες στιγμές στην ιστορία του αθλήματος. Γι' αυτό και αφήνω στην άκρη την επιλογή της μίας ντρίμπλα του Ντένις και επιλέγω τις αμέτρητες "ρουλέτες" του Ζινεντίν Ζιντάν. Εντυπωσιακή ενέργεια που έχουν κάνει και θα κάνουν πολλοί ποδοσφαιριστές, αλλά μόνο ένας την έκανε πραγματικά κτήμα του. Από τα πρώτα παιχνίδια της καριέρας του μέχρι τα "γεράματα", απέναντι σε αντιπάλους όλων των δυσκολιών και σε κάθε διοργάνωση που πήρε μέρος. Νιώθω πώς όποια λόγια και να χρησιμοποιήσω για να την περιγράψω θα είναι προσβολή για τη "μαγεία του δευτερολέπτου" που μας πρόσφερε ανελλιπώς ο Γάλλος. Γι' αυτό και η "ρουλέτα" ήταν το πρώτο μπλουζάκι που έσπευσα να πάρω από τα footshirts. Αλλά και η πρώτη ντρίμπλα που τόλμησε να δοκιμάσει ο Έντσο, ο γιος του Ζιντάν!

Μόνο Χατζηπαναγής, τίποτε άλλο... (Γιάννης Φιλέρης)

Τυχεροί όσοι έχουμε δει τον Χατζηπαναγή. Και ευλογημένοι όσοι είχαν την ευτυχία να τον βλέπουν να παίζει μπάλα κάθε Κυριακή. Ο αδερφός μου, για παράδειγμα, που σπούδασε στη Θεσσαλονίκη, διηγείται ακόμη τα κατορθώματα του καταπληκτικού Βάσια. Όταν μιλάμε για ντρίμπλες, άλλωστε, μόνον αυτόν μπορώ να φέρω στο νου μου. Ο Χατζηπαναγής αδικήθηκε που ήρθε, τελικά, να παίξει ποδόσφαιρο στη μικρή Ελλάδα. Οπουδήποτε αλλού θα μεγαλουργούσε, θα ήταν εφάμιλλος παικτών όπως ο Τζορτζ Μπεστ ή και ο Μαραντόνα. Η ΕΠΟ δεν έδωσε τη μάχη που έπρεπε για να ξεπεραστεί η μία συμμετοχή που είχε με την Σοβιετική Ένωση. Ο Ηρακλής, δεν είχε τη δύναμη να παίζει στην Ευρώπη, ώστε να τον μάθουν οι ξένοι.

Αυτά, όμως, που έχει κάνει στα γήπεδα, απλά ... δεν υπάρχουν. Δείτε το βιντεάκι, με ένα απαύγασμα από τις καταπληκτικές ντρίμπλες του. Από τον τελικό του Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό το 1976, ως το τακουνάκι με το οποίο πέρασε τον Στυλιανόπουλο. Ο "Βάσια" δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο. Όλους τους ...περιποιήθηκε. Κατά τη γνώμη μου το μεγαλείο του Χατζηπαναγή, ταυτόχρονα και η ... μοίρα του, φαίνεται στο 2:52 του βίντεο. Ηρακλής-Παναθηναϊκός στη σεζόν 1983-84 2-2. Αφού προηγουμένως έχει ξαπλώσει στο χορτάρι τον Ταράση, σε αυτή τη φάση τα βάζει με όλη την ομάδα του Παναθηναϊκού. Στην αρχή ντριπλάρει τρεις κι όταν σχεδόν όλη η άμυνα του ΠΑΟ (4 παίκτες) πάνε πάνω του, αυτός με τακουνάκι, βγάζει μια μαγική ασίστ στον Αδάμου, που χάνει μοναδική ευκαιρία. Ο Ηρακλής δεν πήρε τη νίκη (το ματς τελείωσε ισόπαλο 2-2), αλλά η φάση αυτή, με τον Χατζηπαναγή να τους περνάει όλους και στο τέλος ο συμπαίκτης του να αστοχεί έχει επαναληφθεί ουκ ολίγες φορές.

Δείτε, πάντως, το βίντεο. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, τέτοιες ντρίπλες δεν πρόκειται να ξαναδούμε...

Respect στον Εστογιανόφ (Θοδωρής Ρούσσος)

Μεγάλη τύχη και χαρά για εμάς τους Ελληνες φιλάθλους, που είδαμε από κοντά τον βιρτουόζο της μπάλας, Τζιοβάνι. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις (από το πουθενά) ντρίμπλες του Βραζιλιάνου μάγου, με αποκορύφωμα μια σε ένα φιλικό με την Λάτσιο, που έστειλε τον Μεντιέτα και έναν συμπαίκτη του για σπίρτα. Το γκολ του Ιμπραϊμοβιτς το 2002 με τη φανέλα του Αγιαξ είναι συνυφασμένο με την έννοια της ντρίμπλας. Εφτά έκανε ο αθεόφοβος μεχρι να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα της Μπρέντα. Η ντρίμπλα, όμως, που μου έχει μείνει είναι αξέχαστη είναι του μεγάλου Λατίνου μπαλαδόρου, Εστογιανόφ στον Καραγκούνη, σε παιχνίδι ανάμεσα στον Πανιώνιο και τον Παναθηναϊκό, το Νοέμβριο του 2008 στη Νέα Σμύρνη. Ταχύτητα στην σκέψη και την κίνηση, σε ελάχιστο χώρο και χρόνο. Respect.

Τα όργια του Μαραντόνα που τον... πούλησε ο Ευταξίας(Δημήτρης Κωνσταντινίδης)

Αυτή η ερώτηση τέθηκε για να μας κάνει πλάκα ο Ευταξίας, με την απαντησή του. Άλλη χρησιμότητα δεν βλέπω. Πρώτον στα δεκάδες χρόνια που βλέπουμε ποδόσφαιρο (γατάκια συνάδελφοι, πλην Φιλέρη) έχουμε θαυμάσει ντρίμπλες και ντρίμπλες. Αμα θυμόμαστε μία πάει να πει ότι είμαστε άμπαλοι και τυχαία είδαμε έναν αγώνα και μας αποτυπώθηκε μια ντρίμπλα. Όποιος λοιπόν πει ότι θυμάμαι ΜΟΝΟ ΜΙΑ ντρίμπλα, θα τπν πιστέψω μόνο αν την έχει φάει ο ίδιος, Τέλος! Αλλά να επανέλθω στον Ευταξία...

Είναι δυνατόν να μας έχει πρήξει για τον Θεό, ισόθεο, ημίθεο και οτιδήποτε άλλο Ντιέγκο και όταν η κουβέντα πάει στην ντρίμπλα που δεν θα ξεχάσει να μας λέει τον Μπεργκαμπ; Ο άνθρωπος που αποθεώνει με κάθε ευκαιρία, έχει χορέψει ολόκληρη ενδεκάδα σε αγώνα Μουντιάλ και δεν λέει ότι θυμάται την ντρίπλα κάποιου άλλου; Ε λοιπόν εγώ τον Μαραντόνα θυμάμαι παρότι ποτέ δεν τον αποθέωσα, γιατί δεν ήταν μόνο αυτό που έκανε, αλλά γιατί είχε την εκρηκτικότητα και τη δύναμη να επιτυαχύνει να ντριμπλάρει και μετά να επιταχύνει ξανά και να μην πέφτει και να τελειώνει τη φάση. Τι να λέμε τώρα; Το "γιουβαρλάκι" ήταν μια μοναδική περίπτωση και στην ντρίμπλα.

Φαινόμενο είναι αυτός (τραγουδάει ο Στέλιος Χαρτζουλάκης)

Προημιτελικά Κυπέλλου UEFA 1997-98, Ίντερ - Σάλκε. Την προηγούμενη χρονιά οι Ιταλοί είχαν χάσει από τους Γερμανούς στον τελικό της διοργάνωσης, αλλά πλέον είχαν στις τάξεις τους τον Ρονάλντο. Ο οποίος, όχι μόνο πέτυχε το μοναδικό γκολ στον πρώτο αγώνα, αλλά λίγα λεπτά αργότερα, έκανε "χαζούς" δύο αντιπάλους, περνώντας διαρκώς την μπάλα κάτω από τα πόδια τους. Όταν αποφάσισε να κινηθεί προς το τέρμα, ανατράπηκε, αλλά δυστυχώς γι' αυτόν, δεν πήρε ένα πεντακάθαρο πέναλτι.

Το... πάρτι του Ζλάταν με την Μπρέντα (Νίκος Συριώδης)

Οι απόψεις είναι πολλές και οι επιλογές ακόμη περισσότερες. Αντιλαμβάνεται ο καθένας πως πρόκειται για ένα τελείως υποκειμενικό θέμα και έχει να κάνει με το πως αισθάνθηκε την στιγμή που το είδε με τα μάτια του. Το υπέροχο σόλο του Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς την περίοδο που έπαιζε στον Άγιαξ και έκανε... χαζούς τους αμυντικούς της Μπρέντα, ήταν ο ορισμός του "παίδες, ΟΛΟΙ σας και ΜΟΝΟΣ μου". Ο Σουηδός ήθελε να ξεφτιλίσει τους αντιπάλους του, ξεκάθαρα πράγματα. Και το έκανε με τρόπο εμφατικό. Πέρασε όποιον βρήκε μπροστά του και με το αριστερό έστειλε την μπάλα στα δίχτυα, κάνοντας τους πάντες να τρίβουν τα μάτια τους. Δεν ήταν μια κοφτή ντρίμπλα, όπως του Ρεδόνδο ή του Μπέργκαμπ ή του Ρονάλντο (του Βραζιλιάνου), αλλά ένα... παζλ με πολλές μαζεμένες. Μια ενέργεια-σταθμός στην ομολογουμένως μεγάλη καριέρα του. Ένας βιρτουόζος της μπάλας, που ξέρει να τη μεταχειρίζεται όσο λίγοι!

Ο Ρομάριο και ηcoladevaca (Θανάσης Κρεκούκιας)

Πρόκειται για μια διαδεδομένη ντρίμπλα στη Νότια Αμερική, όπου ο επιθετικός παίρνει τη μπάλα έχοντας πλάτη τον αμυντικό και στη συνέχεια κάνει στροφή 180 μοιρών με τη μπάλα κολλημένη στο πόδι. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η "ουρά της αγελάδας" που έκανε ο Ρομάριο με θύμα τον Ράφα Αλκόρτα (σημερινό βοηθό του Μίτσελ) στο 5-0 της Μπαρτσελόνα επί της Ρεάλ τον Ιανουάριο του 1994. Η ονομασία προέρχεται από την κίνηση της ουράς της αγελάδας για να διώξει τις μύγες. Φαντασία να υπάρχει...

Μπέργκαμπ αλλά με Ολλανδία (Βαγγέλης Σταματόπουλος)

Όσα χρόνια και αν περάσουν, όσες ποδοσφαιρικές ντρίμπλες και αν έχω απολαύσει σε αγώνες, το μυαλό μου είναι πάντα καρφωμένο εκεί: στο Μουντιάλ του 1998 και στον προημιτελικό της Ολλανδίας με την Αργεντινή στις 4 Ιουλίου στο "Bελοντρόμ". Όλα συνηγορούσαν ότι το ματς θα πήγαινε στην παράταση καθώς το σκορ είχε μαρμαρώσει στο 1-1 από πολύ νωρίς (12' Κλάιφερτ / 17' Λόπες), όμως στο 90' η βίβλος του Παγκοσμίου Κυπέλλου πρόσθεσε μία ακόμα χρυσή σελίδα. Ο Φρανκ Ντε Μπουρ επιχείρησε μία διαγώνια βαθιά μπαλιά 40 μέτρων πίσω από το χώρο του κέντρου και ο Ντένις Μπέργκαμπ κινήθηκε στην πορεία της μπάλας με τον Ρομπέρτο Αγιάλα φρουρό επάνω του. Η συνέχεια είναι κομμάτι της ιστορίας: ο "ιπτάμενος Ολλανδός" κατέβασε βελούδινα τη μπάλα "περπατώντας στον αέρα" (σήμα κατατεθέν του αυτή η κίνηση) και στη συνέχεια -με απαράμμιλη ψυχραιμία- την πέρασε κάτω από τα πόδια του δύσμοιρου Αγιάλα που έφυγε προς... αντίθετη κατεύθυνση. Όσο για το τελείωμα αυτό άγγιξε την τελειότητα. Σουτ με το εξωτερικό του δεξιού του ποδιού απέναντι στον Ρόγια, με τη μπάλα να φεύγει σφαίρα και να καρφώνεται στο απέναντι "παραθυράκι". Τόσο μαγική ντρίμπλα σε συνδυασμό με τέτοιο buzzer beater γκολ δύσκολα να έχει ταίρι στην ιστορία αυτής της διοργάνωσης...

Του Μποντιρόγκα στον Άντονι(Στέφανος Τριαντάφυλλος)

Όταν ακούς "ντρίμπλα" το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό είναι ο Τζέισον Ουίλιαμς, η "Λευκή Σοκολάτα" του ΝΒΑ. Στη συνέχεια η δεύτερη αντίδραση είναι να πάει το μυαλό σου απευθείας στην σταυρωτή του Άλεν Άιβερσον στον Μάικλ Τζόρνταν. Αλλά εντέλει αν το σκεφτείς λίγο καλύτερα σίγουρα θα καταλήξεις στο περίφημο χορευτικό του Ντέγιαν Μποντιρόγκα απέναντι στον Καρμέλο Άντονι κατά τη διάρκεια του Μουντομπάσκετ του 2002. Ο πρώην παίκτης της Στεφανέλ, της Ρεάλ, του Παναθηναϊκού, της Μπαρτσελόνα και της Ρόμα γνωστός για την ικανότητα του στον χειρισμό της μπάλας, έκανε απλά μια επίδειξη υψηλής τεχνικής: έφερε με ντρίμπλα κάτω από τα πόδια τη μπάλα από το δεξί χέρι στο αριστερό, ρίχνοντας παράλληλα το βάρος στο εσωτερικό πόδι, υποχρεώνοντας τον "Μέλο" να κινηθεί για να κλείσει το κέντρο. Αμέσως όμως μόλις η μπάλα ακούμπησε το αριστερό του χέρι έκανε μια ακόμη πίσω από την πλάτη και έφυγε ανενόχλητος προς την εσωτερική, όπου συνέχισε το κρεσέντο του: απέφυγε τον Κάρλος Μπούζερ με το περίφημο eurostep και άφησε τη μπάλα με ένα αρχοντικό λέι-απ. Δεν ξέρω αν είμαι αντικειμενικός, αλλά η συγκεκριμένη ντρίμπλα (την οποία "δουλεύει" πολύ και ο Τζαμάλ Κρόφορντ) είναι η αγαπημένη μου στο μπάσκετ.