Στο άκουσμα το ονόματός του και μόνο δημιουργούνται εικόνες. Ο Νικολιός ο Μπέντνερ δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις παικτών, που έχει καταφέρει να χτίσει τον μύθο του πάνω σε αυτά που ΔΕΝ μπορούσε να κάνει στο γήπεδο.

Διότι δεν μιλάμε για έναν παίκτη που έχει αφήσει ένα έντονο ποδοσφαιρικό αποτύπωμα στην ποπ κουλτούρα μας επειδή ήταν κάποιος φαρμακερός «κίλερ» των αντίπαλων εστιών.

Δεν έπαιρνε την μπάλα και λίγο αργότερα το σκορ έγραφε άλλο ένα τέρμα για την ομάδα του, όπως για παράδειγμα ένας Τιερί Ανρί. Όχι. Ο Νίκολας έφτιαξε τον μύθο του περισσότερο λόγω των αδυναμιών του και των «κατορθωμάτων» του έξω από το γήπεδο, ενώ ΑΣΦΑΛΩΣ έπαιξε τον ρόλο της και η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ιδέα που είχε για τον εαυτό του και τις δυνατότητές του, κάτι που τον έκανε για πολλά χρόνια ένα είδος αθλητικού ανέκδοτου.

Τα χρόνια όμως πέρασαν, ο Νικόλας μας συνεχίζει και παίζει μπάλα στα 32 του χρόνια και ΙΣΩΣ να πίστευε κανείς ότι έχει ωριμάσει, άρα δεν έχει πολλά ακόμα να δώσει ως καύσιμο στον καυστήρα του εξωγηπεδικού του μύθου.

ΛΑΘΟΣ.

Διότι όταν έχεις ονομαστεί από τον λαό σου «Λόρδος Μπέντνερ» ΟΦΕΙΛΕΙΣ να είσαι αντάξιος μιας τέτοια τιμής. Οφείλεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα να υπενθυμίζεις στον κόσμο το ΓΙΑΤΙ έχεις αυτόν τον τίτλο.

Ο Νικόλας μας λοιπόν συμμετέχει σε ένα ριάλιτι εκεί στην Δανία, παρέα με την «έτσι» του, το αμόρε του, την Φιλίν Ρέπστορφ αν την γράφουμε καλά, που και να μην την γράφουμε καλά, τι να γίνει δεν είμαστε Δανοί, χάθηκε ο κόσμος και αυτήν την χριστιανή να την λέγανε Στέλλα Παπαδοπούλου ή κάτι απλό σαν και αυτό;

Τέλος πάντων στο θέμα μας. Ο Νικόλας λοιπόν, στο πλαίσιο αυτού του ριάλιτι αποκάλυψε/παραδέχτηκε ότι στα πιο νεαρά του ήταν εθισμένος στον τζόγο, στο πόκερ συγκεκριμένα και ακόμα πιο συγκεκριμένα στο Texas Hold ‘Em.

«Έχασα πολλά χρήματα, ένα εξωφρενικό ποσό», σχολίασε σχετικά. «Δεν μπορώ να πω με σιγουριά το ακριβές ποσό, αλλά θαρρώ πως έχασα κοντά στα 6.5 εκατομμύρια ευρώ».

Δεν τα λες και λίγα, ούτε και «ψιλά», ειδικά όταν μιλάμε για έναν (τότε) ανερχόμενο 19χρονο που ασφαλώς δεν έπαιρνε τις αμοιβές των πρωτοκλασάτων παικτών της Άρσεναλ, στην οποία άνηκε.

Το να «καις» σε αυτήν την ηλικία (και με χαμηλές αποδοχές για ποδόσφαιρο από το πάνω ράφι πάντα) έξι και βάλε εκατομμύρια ευρώ, είναι ξεκάθαρα ένα σημάδι εθισμού που βγάζει μάτι. Είναι από εκείνα τα στοιχεία που σου ανοίγουν τα μάτια, που σε επαναφέρουν με κρότο στο «πάτωμα» της πραγματικότητας. Που σου χτυπάνε δυνατά τις καμπάνες του κινδύνου και (λογικά) σε σπρώχνουν αν όχι στον δρόμο τον ίσιο, τουλάχιστον προς την γενική κατεύθυνσή του, έστω και αν δεν θα καταφέρεις να τον περπατήσεις στην πρώτη ή στην δεύτερη ή ακόμα και στην πέμπτη προσπάθεια.

Εκτός βέβαια και αν δεν έχεις πρόβλημα ρε παιδί μου. Εκτός και αν είσαι μια χαρά, εκτός αν το ελέγχεις, οπότε κανένα πρόβλημα, όλα καλά. Γιατί αν απλά θες να κάψεις 6 και βάλε μιλιούνια τότε τι συζητάμε, ποια προβλήματα κυρία μου, χαρτοπετσέτες τα πεντακοσάευρα, τα βάνω φωτιά και τα καίω.

Αν μπερδευτήκατε, μην φοβάστε, έχετε απόλυτο δίκιο. Διότι εμείς ΔΕΝ βρισκόμαστε μέσα στο κεφάλι του Νικόλα του Λόρδου, μέσα στο οποίο ο εθισμός στον τζόγο είναι σχετικό πράμα.

Εξηγούμε.

Αμέσως μετά την παραδοχή του ότι «ημουν εθισμένος στο πόκερ», ο Νικόλας αφού εξηγεί τα περί εκατομμυρίων λέει το εξής μυθικό: «Ήταν κάτι που πάντα είχα υπό έλεγχο, απλά στοιχημάτιζα πολύ μεγάλα ποσά».

Δηλαδή ΚΑΙ ήταν εθισμένος ΚΑΙ έπαιζα τεράστια ποσά ΚΑΙ το ήλεγχε. Όλα μέσα σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε ήταν ο Νικόλας, ίσως ο πρώτος εθισμένος στον τζόγο άνθρωπος που κατάφερνε να είναι ΚΑΙ εθισμένος ΚΑΙ όχι εθισμένος. Αφού το ήλεγχε.

Πράγμα που μας βάζει σε σκέψεις. Διότι αν από την μια παραδέχεται τον εθισμό, αλλά αμέσως μετά ξεκαθαρίζει ότι ήλεγχε απόλυτα το θέμα του τζόγου, μήπως τελικά ήταν εθισμένος σε κάτι άλλο;

Μήπως ήταν εθισμένος σε μια γενικότερη λαρτζίλα; Μήπως ήταν εθισμένος στα λούσα μιας εποχής που δεν έζησε, αλλά μόνο άκουσε όταν ήταν μικρό παιδί ακόμα στην όμορφη, αλλά ουχί ελληνική Κοπεγχάγη;

Μήπως τελικά ο Νίκολας Μπέντνερ ήταν εθισμένος στο ΠΑΣΟΚ; Μήπως ήθελε να ζει σε ρυθμούς ΠΑΣΟΚ, σε ρυθμούς διακοποδανείων, τούβλων με πεντοχίλιαρα, ξέφρενης πρωτοτραπεζικής διασκέδασης και πληρώνω-τώρα-λογαριάζω-μετά λογικής;

Γιατί αν ΝΑΙ, τότε ΝΑΙ βγάζει απόλυτο νόημα η παραδοχή του. Διότι τότε ΝΑΙ, ΔΕΝ ήταν εθισμένος στον τζόγο, αλλά ήταν εθισμένος στο ΠΑΣΟΚ.

Μέσα στο σώμα του Δανού επιθετικού υπήρχε πάντα ένας πράσινος ήλιος, ένας Δανός Κατσιφάρας.

Και αυτό εν τέλει, εξηγεί πολλά για τον μύθο του και την αγάπη που του έχουμε

Αυτό ακριβώς, ΤΙΠΟΤΑΛΛΟ.