Ο Όντεντ Κάτας βρέθηκε για ακόμη μία φορά στην Ελλάδα τις προηγούμενες ημέρες, με την ιδιότητα του προπονητή. Από τη διετία που πέρασε στον Παναθηναϊκό (από το 1999 έως το 2001), μέχρι τις... επισκέψεις του στη χώρα μας, τόσο για διακοπές (παραδέχθηκε πως έρχεται κάθε καλοκαίρι) όσο και για επαγγελματικές υποχρεώσεις.

Δεν είναι μόνο η παρουσία του στον πάγκο της Χάποελ Ιερουσαλήμ, ή στο τιμόνι της εθνικής ομάδας του Ισραήλ. Οι αναμνήσεις που έχει άλλωστε από την Ελλάδα είναι οι καλύτερες. Όχι μόνο γιατί πανηγύρισε την κατάκτηση της EuroLeague στη Θεσσαλονίκη, αλλά γιατί πριν από δύο χρόνια, στην Κρήτη, οδήγησε τους Νέους Άνδρες του Ισραήλ στο ασημένιο μετάλλιο.

Οπότε οι δεσμοί του είναι κάτι παραπάνω από ισχυροί. "Αγαπώ την Ελλάδα, κάθε καλοκαίρι έρχομαι για διακοπές εδώ. Λατρεύω όλα όσα έχουν να κάνουν με τη χώρα, από τους ανθρώπους μέχρι... τον φραπέ" ήταν οι πρώτες κουβέντες που είπε στο Sport24.gr, ενθυμούμενος όσα έχει ζήσει στα μέρη μας.

Παραδόξως, παρότι έχουν περάσει σχεδόν είκοσι χρόνια από την εποχή που φορούσε τη φανέλα του τριφυλλιού, θυμάται ακόμη κάποια από τα ελληνικά που είχε να μάθει. Αποδείχθηκε στην πράξη, μόλις είδε στον διάδρομο των αποδυτηρίων του ΟΑΚΑ τον φροντιστή του Παναθηναϊκού, Πάρη Δερμάνη. Το "έλα ρε φίλε, τι κάνεις;" που είπε σε άπταιστα ελληνικά αρκούσε.

Από τη μία παίκτης, από την άλλη προπονητής. Τι είναι πιο δύσκολο, τώρα που έχει εμπειρία κι από τα δύο; "Είναι πιο δύσκολο να είσαι προπονητής, σε σχέση με τον ρόλο του παίκτη. Όταν είσαι στο παρκέ, έχει περισσότερη πλάκα. Είναι πιο διασκεδαστικό" απαντάει, πριν η κουβέντα εστιάσει στο κομμάτι της προπονητικής.

Ο Όντεντ Κάτας είναι ένας από τους (αρκετούς) πρώην παίκτες του Ζέλικο Ομπράντοβιτς που αποφάσισαν να γίνουν προπονητές, μετά το φινάλε της αθλητικής τους καριέρας. Δείχνει κάτι αυτό;

"Το να είμαι παίκτης του Ζέλικο Ομπράντοβιτς δεν ήταν απλά μια δουλειά, ήταν τιμή και μεγάλη χαρά για μένα. Είχαμε μια σπουδαία σεζόν, πήραμε την EuroLeague και όλη η παρουσία μου στην ομάδα μού έχει αφήσει μια πολύ ευχάριστη ανάμνηση. Αγαπώ τον Ζέλικο, αγαπώ τον Δημήτρη (Ιτούδη), δεν ξεχνάω όσα έζησα. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Είχαμε μια πολύ καλή ομάδα, έχω δεθεί με τον Παναθηναϊκό, όπως επίσης αγαπώ τον Ελλάδα. Τη νιώθω σαν σπίτι μου. Είναι πολλά αυτά που μαθαίνεις από τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, όταν δουλεύεις μαζί του. Ίσως βέβαια κι οι δικές του επιλογές παίζουν τον ρόλο τους, γιατί εκείνος αποφάσιζε με ποιους θέλει να συνεργαστεί κάθε χρονιά. Νομίζω ψάχνει παίκτες που να έχουν λίγο το... προπονητικό στο μυαλό τους, με την άποψη της άμεσης αντίληψης όσων ζητάει. Θέλει να συνεργάζεται με παιδιά που μπορούν να καταλάβουν το παιχνίδι πολύ καλά. Έτσι δουλεύει, με αυτόν τον τρόπο κάνει το scouting και το recruiting στις ομάδες του" απάντησε χαρακτηριστικά.

- Έχετε ακόμη επαφές με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς, για το κομμάτι της ανταλλαγής απόψεων και ιδεών; Διατηρείται μια σχέση αλληλεπίδρασης στο προπονητικό κομμάτι;

"Διατηρούμε εξαιρετικές σχέσεις, αλλά δεν θέλω να τον ενοχλήσω. Νιώθω κάπως αμήχανα, να σου πω την αλήθεια, να τον πάρω τηλέφωνο ή να του στείλω κάτι γιατί ξέρω ότι έχει πολύ βαρύ πρόγραμμα, με τόσους αγώνες και υποχρεώσεις. Έχει πολλά πράγματα στο μυαλό του κάθε μέρα".

- Είχατε από νωρίς στο μυαλό σας την καριέρα του προπονητή, ενόσω ακόμη ήσασταν παίκτης, ή αυτό προέκυψε στην πορεία;

"Όταν ήμουν παίκτης, δεν το σκεφτόμουν. Αν με ρωτούσες τότε, θα σου έλεγα "δεν υπάρχει καμία περίπτωση να γίνει αυτό". Εξαιτίας του τραυματισμού μου, που με υποχρέωσε να σταματήσω νωρίτερα απ' ότι ήθελα την καριέρα μου, πέρασαν κάποια χρόνια και εν τέλει κατέληξα να αλλάξω ρότα. Μετά από τόσες εγχειρήσεις που έκανα, έφτασα στο σημείο να πρέπει να αποφασίσω αν θα φύγω τελείως από το άθλημα ή θα κάνω κάτι άλλο. Τότε ήταν που το σκέφτηκα και θέλησα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό, να γίνω προπονητής".

- Είστε δεκαπέντε χρόνια προπονητής, έχει υπάρξει ποτέ ορατό το ενδεχόμενο να εργαστείτε στη χώρα μας;

"Δεν υπήρχε κάποια σοβαρή πρόταση για μένα. Πριν από μερικά χρόνια άκουγα κάτι φήμες για ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού, αλλά δεν πιστεύω ότι αυτό ήταν αληθινό. Δεν με προσέγγισε ποτέ κανείς από την ομάδα, οπότε νομίζω όλο αυτό ήταν απλά μια φημολογία που αναπτύχθηκε από κάποιους. Μακάρι να μπορούσα στο μέλλον να συνδυάσω τις δύο αγάπες μου: το μπάσκετ και την Ελλάδα".

- Ποιος είναι ο προπονητικός μέντοράς σας, αυτός από τον οποίο έχετε αντλήσει το μεγαλύτερο κομμάτι της φιλοσοφίας σας;

"Είναι πολλοί, όχι ένας. Λατρεύω να παρακολουθώ αγώνες, κυρίως από την Ευρώπη. Βλέπω τα πάντα. Αν δω κάτι που μου αρέσει, μου δίνει τροφή για να ψάξω κάτι ή να το δουλέψω. Παίρνω ιδέες και εμπνέομαι από οτιδήποτε δω. Προφανώς, αυτοί που με έχουν επηρεάσει περισσότερο είναι οι προπονητές, με τους οποίους έχω δουλέψει στο παρελθόν, αυτοί για τους οποίους έχω παίξει. Όπως είναι ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο Δημήτρης Ιτούδης, ο Ντέιβιντ Μπλατ και ο Πίνι Γκέρσον".

- Θα μπορούσατε να κοουτσάρετε τον εαυτό σας;

(γελάει) "Δεν ξέρω τι να σου πω, δεν μου αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου".

Πλέον, απέναντί του στο Ισραήλ βρίσκεται ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, ο οποίος μάλιστα πρόσφατα υπέγραψε νέο συμβόλαιο με τη Μακάμπι, μέχρι το καλοκαίρι του 2023. Τι είχε να πει ο Όντεντ Κάτας για τον αντίπαλό του, με τον οποίο θα παλέψει για την κατάκτηση του τίτλου στη Winner League;

"Έχω μεγάλο σεβασμό για τον Γιάννη, είναι ένας εξαιρετικός χαρακτήρας και καλός άνθρωπος. Δεν είχα έως τώρα την ευκαιρία να του μιλήσω επί προσωπικού, αλλά υπάρχουν πράγματα που φαίνονται από μακριά. Ο κόσμος στο Ισραήλ τον αγαπάει πολύ, ο σύλλογος τον σέβεται, κάτι που αποδείχθηκε από το νέο συμβόλαιο που του προσέφερε. Κάνει εξαιρετική δουλειά στη Μακάμπι. Δεν είναι εύκολο να κάθεσαι στον πάγκο της συγκεκριμένης ομάδας, εκείνος όμως το κάνει πολύ καλά".

Photo Credits: Eurokinissi