Κουφός: "Ευλογημένος από τον Θεό"
Το ελληνικό μπάσκετ κατακτά τον αραβικό κόσμο και το Κατάρ. Διαβάστε πώς ο Στέργιος Κουφός έκανε όλους τους φιλάθλους να χορεύουν σε ελληνικό ρυθμό και όσα ζει στο Εμιράτο.
Μετά το Ρέθυμνο ο Στέργιος Κουφός επέλεξε να απέχει για ένα διάστημα, καθώς δεν βρισκόταν κάτι που θα του κινήσει το ενδιαφέρον. Όλα αυτά, όμως, μέχρι να έρθει η πρόταση από το Κατάρ και την Αλ Ραγιάν. Μπορεί το πρωτάθλημα να μην είναι το γνωστότερο της υφηλίου, όμως ο ίδιος το είδε ως ακόμα μία πρόκληση.
Συνηθισμένος γαρ, καθώς αυτό κάνει σε όλη του την καριέρα. Ο 50χρονος τεχνικός είδε το Εμιράτο ως ένα ακαλλιέργητο μπασκετικό χωράφι που χρειάζεται κάποιον για να δείξει πόσο γόνιμο είναι. Με αυτό το σκεπτικό κι επιλέγοντας τους κατάλληλους ανθρώπους οι επιτυχίες δεν άργησαν να έρθουν για τον Έλληνα κόουτς, ο οποίος που μετά το Κύπελλο Αραβικών Κρατών από την Πέμπτη (2/4) είναι και πρωταθλητής Κατάρ .
Η Αλ Ραγιάν είναι πλέον πρωταθλήτρια κι ο Στέργιος Κουφός μίλησε στο Sport24.gr για τους πιο παράξενους πανηγυρισμούς της ζωής του αλλά και τον τρόπο που έφτασε η ομάδα του μέχρι εκεί.
Ποια ήταν τα πράγματα που σκεφτόσασταν κατά τους πανηγυρισμούς του παρθενικού σας εθνικού πρωταθλήματος;
"Αμέσως μετά την επιτυχία όπως και μετά από οτιδήποτε καταφέρνω στη ζωή μου το πρώτο πράγμα που νιώθω είναι μία εσωτερική επιθυμία να δοξάσω τον Θεό για την χαρά που μου δίνει. Δεν ξέρω αν είναι κάτι άπιαστο ή μοναδικό αυτό που καταφέρνω την εκάστοτε στιγμή, όμως σκέφτομαι μόνο ότι αξίζει να δοξάσω τον Θεό που μου δίνει τη χαρά απλόχερα και με κάνει να νιώθω ευλογημένος. Όπως είναι φυσικό στο μυαλό μου γυρίζει η οικογένεια μου, η γυναίκα μου, Ευδοκία αλλά και γενικότερα όσους θεωρώ οικογένεια που καθημερινά μου δίνουν αγάπη και προσεύχονται για εμένα".
Ο Στέργιος Κουφός με την γυναίκα του, Ευδοκία, στην απονομή του πρωταθλήματος
Πού αφιερώνετε αυτή την επιτυχία σας;
"Όπως φαντάζεστε οι παίκτες μου, οι συνεργάτες μου κι οικογένεια μου έχουν μερίδιο σε αυτό το τρόπαιο. Από εκεί και πέρα μπορεί να σας ακουστεί περίεργο, όμως στο μυαλό μου ήρθαν κι όλοι αυτοί που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην Ελλάδα. Από τη σειρά των ημιτελικών σκεφτόμουν όλους αυτούς που είναι πίσω στην πατρίδα και προσπαθούν να επιβιώσουν κρατώντας ακόμα την αξιοπρέπεια τους. Αυτό το τρόπαιο θα τους το αφιερώσω παρότι δεν τους ξέρω, όπως θα το αφιερώσω και στους Έλληνες προπονητές που καθημερινά προσπαθούν για να κάνουν καλύτερο το μπάσκετ. Δεν είναι μόνο αυτοί που παλεύουν πίσω στην Ελλάδα αλλά κι αυτοί που δίνουν τη μάχη τους μακριά από την πατρίδα και με τη δουλειά τους αποτελούν διαφήμιση για όλους μας. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν πολλοί που δεν είναι και τόσο πολυδιαφημισμένοι (Λίνος Γαβριήλ, Γιάννης Τσιρογιάννης, Γιώργος Κετσελίδης)".
Σε ρυθμούς "ooooooo malakes"
Πώς γιορτάσατε την επιτυχία σας; Είχε καθόλου Ελλάδα η βραδιά;
" Το μόνο που πρόλαβα να κάνω ήταν ένα τραπέζι στους συνεργάτες μου ως ένα ελάχιστο δώρο. Πανηγυρίσαμε πολύ στα αποδυτήρια, όπου έγινε το εξής απίστευτο. Όλο το γήπεδο κι οι παίκτες τραγουδούσαν με ρυθμό "oooooo malakes" , γιατί είχαν ακούσει αυτή τη λέξη, όμως δεν ήξεραν τι σημαίνει, οπότε ήθελαν να τραγουδήσουν κάτι στη γλώσσα μας ως ένδειξη σεβασμού προς αυτό που καταφέραμε. Θεωρούσαν ότι ήταν κάτι τιμητικό.
Από εκεί και πέρα μέσα στα αποδυτήρια μας δόθηκε ένα πριμ με έναν ιδιαίτερο τρόπο, καθώς ένας άνθρωπος από τη διοίκηση φώναζε έναν - έναν και πήγαινες και του έπαιρνες όσα λεφτά είχε πάνω του. Φυσικά ήξερα τι ήθελαν να δώσουν στον καθένα κι έτσι φρόντιζε να έχει το ανάλογο ποσό στα χέρια του.
Όσον αφορά το ποτό μπορώ να σας πω ότι δεν ήπιαμε ούτε σταγόνα, καθώς εδώ απαγορεύεται το αλκοόλ. Μόνο σε επιλεγμένα ξενοδοχεία των 5,6 κι 7 αστέρων μπορείς να βρεις. Και φυσικά όπου το βρεις είναι πανάκριβο. Ακόμα και το κρασί το πληρώνεις για "χρυσό"".
"Εξουθενωτικό σύστημα αλλά έγινε φοβερή δουλειά"
Πώς κύλησε η σειρά των τελικών;
" Για εμένα τελικοί είναι όλη η σειρά του φάιναλ φορ που ξεκινάει με τα ημιτελικά. Όσον αφορά τα παιχνίδια του τελικού ξέραμε ότι θα είναι δύσκολα, καθώς η Αλ Τζαΐς έχει πολύ ψηλά κορμιά από τις θέσεις 3 μέχρι 5, όμως με σωστή τακτική και χτυπώντας στα γκαρντ που ήμασταν πιο ποιοτικοί τα καταφέραμε. Στο πρώτο παιχνίδι η διαφορά είχε φτάσει ακόμα και τους 22 πόντους, όμως προς το τέλος βρεθήκαμε πάλι στην ισοπαλία, καθώς βγήκε η κούραση. Στο τέλος με προσωπικές ενέργειες των Αμερικανών μας καταφέραμε να ανταποκριθούμε. Στο δεύτερο ματς συναντήσαμε μία φοβερά εχθρική διαιτησία. Μετά τον αγώνα είδαμε μαζί με τον Θανάση (σ.σ. Γιαπλέ) περισσότερα από 30 λάθος σφυρίγματα. Παρ' όλ' αυτά ένα άστοχο σουτ του Τζέιμς θα μπορούσε να μας στείλει στην παράταση. Στο τρίτο και καθοριστικό παιχνίδι ανταποκριθήκαμε άψογα. Αν κι είχαμε ελάχιστο χρόνο βάλαμε κάποια καινούρια πράγματα κι οι παίκτες επέβαλλαν το νόμο της ενέργειας γιατί ουσιαστικά εκεί που οι άλλοι κουράστηκαν εμείς βρήκαμε τα ψυχικά αποθέματα και βγάλαμε ενέργεια στην άμυνα.
Η ελληνική παροικία του Κατάρ. Το προπονητικό τιμ της Αλ Ραγιάν μαζί με τους Έλληνες Φραγκιά, Μπιτζάνη που είναι στην Εθνική του Κατάρ
Για όσα καταφέραμε αξίζει ειδική αναφορά και τα εύσημα μου στον Θανάση Γιαπλέ που έκανε τεράστια κι εξαιρετική προσπάθεια για να βγει αυτή η εικόνα μέσα στο παρκέ. Ίσως αυτή να είναι μία λεπτομέρεια που έκανε τη διαφορά. Επίσης, φοβερή δουλειά έκανε κι ο γυμναστής, Βασίλης Μητσόπουλος, ο οποίος παρότι είχε να διαχειριστεί ένα βαρύ πρόγραμμα με παίκτες που είναι μεγάλη ηλικιακά κατάφερε να τους διαχειριστεί άψογα ώστε να μην μας βγει στην πορεία ούτε ένας τραυματισμός. Πραγματικά οι συνεργάτες μου έχουν κάνει απίστευτη δουλειά και τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια".
Πώς ήταν η διοργάνωση που γίνεται με Φάιναλ φορ σε ουδέτερο γήπεδο;
" Το σύστημα είναι έτσι δομημένο που δεν ευνοεί, καθώς ό,τι κάναμε στην κανονική περίοδο δεν μετράει. Οι ομάδες δεν μεταφέρουν τις νίκες τους κι ο νικητής τόσο στον ημιτελικό όσο και στον τελικό κρίνεται στις δύο νίκες. Οι αγώνες μπορεί να γίνονται σε ουδέτερο γήπεδο, όμως στην προκειμένη περίπτωση το γήπεδο ήταν της Γκαράφα που αντιμετωπίσαμε στον ημιτελικό. Από εκεί και πέρα ο διοργανωτής έβαλε τέσσερις, τουλάχιστον, ισάξιες ομάδες να παίζουν κάθε μέρα κι αυτό είναι πραγματικά εξουθενωτικό για τους παίκτες. Να φανταστείτε ότι εμείς επειδή καταφέραμε να προκριθούμε από τον ημιτελικό κόντρα στην Γκαράφα με 2-0 ήμασταν τυχεροί και χρειάστηκε να δώσουμε 5 παιχνίδια σε 9 ημέρες".