Ο Τεόφιλο Κουμπίγιας, μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του Περού, μιλά στο Sport24.gr, για τις ιστορίες που έχει ακούσει για την Ελλάδα, το Μουντιάλ του 1970, τον Πελέ, αλλά και το διαχωρισμό συλλόγων - εθνικών ομάδων, με βάση τη δική του προσωπική εμπειρία.

Είναι ο μεγαλύτερος σκόρερ στην ιστορία του Περού, με 16 γκολ. Είναι το ίνδαλμα του τεχνικού του Ολυμπιακού, Βίτορ Περέιρα, όταν έπαιζε στην Πόρτο. "Μην ανησυχείτε, έχω διάδοχο", είπε γι' αυτόν ο Πελέ. Είναι ένα "παιδί". Αυτό είναι το παρατσούκλι του. Περισσότερο, είναι γνωστός σαν Νενέ, παρά σαν Κουμπίγιας. Ο ίδιος, εξηγεί, στο Sport24.gr πώς βγήκε αυτό.

"Το παρατσούκλι μου, ήταν Νενέ. Αυτό σημαίνει παιδί. Σε ένα ταξίδι που κάναμε με την εθνική του Περού, για τα προκριματικά του Μουντιάλ του 1970, ήρθε η αεροσυνοδός να μας μοιράσει το γεύμα και ο συμπαίκτης μου, Περίκο Λεόν, της είπε. Στο παιδί, να δώσετε γάλα, είναι παιδί, δεν κάνει να πίνει"

Μια καριέρα βγαλμένη από τα καλύτερα παραμύθια των Ίνκας. Ξεκίνησε από την Αλιάνσα Λίμα το 1966 και πέρασε την άλλη πλευρά του Ατλαντικού το 1973, για να αγωνιστεί στην Ελβετία με τη φανέλα της Βασιλείας. Την επόμενη σεζόν και για την ακόλουθη τριετία θα αγωνιστεί στην Πορτογαλία με τη φανέλα της Πόρτο. Ο νυν τεχνικός του Ολυμπιακού, Βίτορ Περέιρα, σε προηγούμενη συνέντευξή του είχε πει, ότι ήταν το ίνδαλμά του, όταν πήγαινε στο "Ντας Άντας" να δει αγώνες των "δράκων". Επιστροφή στην πρωτεύουσα Λίμα και από εκεί και στο εξής βρισκόταν ανάμεσα σε Περού και ΗΠΑ. Όπου Περού, πάντα Αλιάνσα Λίμα. Όπου ΗΠΑ, Μαϊάμι. Ακόμη κάνει, ακούραστος, αυτό το δρομολόγιο.

Σε εθνικό επίπεδο, φόρεσε 81 φορές τη φανέλα της "μπλανκιρόχα" και παραβίασε 26 φορές τις αντίπαλες εστίες. Θεωρείται ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της χώρας. Πως το αντιλαμβάνεται, ο ίδιος, μέσα από το Sport24.gr ;

"Είναι μεγάλη τιμή αυτό, να με θεωρούν ως το μεγαλύτερο Περουβιανό ποδοσφαιριστή όλων των εποχών. Είναι κάτι που το κέρδισα στο γήπεδο, κάτι που το κέρδισα με τον επαγγελματισμό μου και τη σωστή προσωπική και οικογενειακή ζωή που είχα. Έχουν βγει κι άλλα παιδιά, δεν θέλω να πω ονόματα, γιατί σίγουρα θα αδικήσω κάποιον."

Στο Μαϊάμι, όπου βρίσκεται, τον ρωτήσαμε πως του φαίνεται που τον καλούν από Ελλάδα. Εάν είναι παράξενο, ποια είναι η πρώτη του σκέψη στο άκουσμα της χώρας μας. Ο Τεόφιλο Κουμπίγιας, μας αποκαλύπτει τη συνύπαρξή του με έναν πραγματικό πρεσβευτή της χώρας μας, τον Νταν Γεωργιάδη, τον οποίον είχε προπονητή στην Αλιάνσα Λίμα. Αυτός προσπάθησε να τον φέρει στην Ελλάδα, ανεπιτυχώς όμως.

"Για την Ελλάδα, έχω ακούσει τα καλύτερα. Τα έχω ακούσει, από ένα προπονητή μου, τον Νταν Γεωργιάδη. Μου μιλούσε συνέχεια για τη χώρα σας, με τα καλύτερα λόγια. Μάλιστα, ήθελε να με φέρει στην Ελλάδα κάποια στιγμή, αλλά το θέμα δεν προχώρησε. Τον θυμάμαι να μου μιλά για ώρες, για την ιστορία της Αρχαίας Ελλάδας."

Ένας Ίνκα που εντυπωσίασε τους Αστέκας. Ήταν το Μουντιάλ του 1970, στο Μεξικό, το μεγαλύτερο άλμα στην καριέρα του. Ο Τεόφιλο Κουμπίγιας σκοράρει το νικητήριο γκολ στο πρώτο παιχνίδι, που βρήκε το Περού να νικά τη Βουλγαρία με 3-2. Υπογράφει με δύο γκολ το θρίαμβο με 3-0 επί του Μαρόκου, στο δεύτερο παιχνίδι. Σκοράρει και το μοναδικό γκολ της "μπλανκιρόχα" στην ανώδυνη ήττα με 3-1 από τη Δυτική Γερμανία, στην τελευταία αναμέτρηση του ομίλου. Αλλά, στο προημιτελικά είχε την ατυχία να πέσει πάνω στη μετέπειτα κάτοχο Βραζιλία. Σκόραρε κι εκεί, ωστόσο το 4-2 της "σελεσάο" στη Γουαδαλαχάρα, ανάγκαζε τους Περουβιανούς να πάρουν την πτήση της επιστροφής για τη Λίμα.

"Ήταν μία από τις καλύτερες στιγμές της καριέρας μου. Είμαι ίσως την καλύτερη ομάδα στην ιστορία της εθνικής Περού, αλλά είχαμε την ατυχία να πέσουμε πάνω στη Βραζιλία του Πελέ. Και όχι μόνο του Πελέ, του Κάρλος Αλμπέρτο, του Ζαϊρζίνιο, του Κλοντοάλντο, του Τοστάο. Εκεί καθιέρωσα και το στυλ μου, "φόλια σέκα". Αυτή η διοργάνωση, μου άνοιξε την πόρτα για την Ευρώπη."

Η εθνική Περού βρίσκεται σε αναζήτηση προπονητή, ωστόσο στα προκριματικά του Μουντιάλ της Βραζιλίας είχε τον Σέρχιο Μαρκαριάν, ο οποίος είναι πλέον στον πάγκο της Εθνική Ελλάδας. Τι λέει, όμως, στο Sport24.gr ο Τεόφιλο Κουμπίγιας για τον Ουρουγουανό τεχνικό;

"Ο Σέρχιο είναι πολύ καλός προπονητής, εδώ στο Περού όλοι μιλούν με τον Μαρκαριάν με τα καλύτερα λόγια. Έφτασε κοντά στο να πάει την εθνική μας, στα γήπεδα της Βραζιλίας. Δεν τα κατάφερε στα κρίσιμα παιχνίδια, αλλά η προσωπική μου άποψη, είναι ότι δεν έφταιγε αυτός αλλά τα παιδιά είχαν λάθος νοοτροπία. Αυτή τη νοοτροπία πληρώνουμε χρόνια, αυτή η νοοτροπία μας εμποδίζει να φτάσουμε σε μία μεγάλη διοργάνωση."

Εθεωρείτο ως ένας από τους καλύτερους εκτελεστές φάουλ, στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Με το χαρακτηριστικό του στυλ, δεν άφηνε περιθώρια αντίδρασης στους αντίπαλους τερματοφύλακες. Το Sport24.gr ζήτησε από τον Τεόφιλο Κουμπίγιας να μας αποκαλύψει τα μυστικά του:

"Περισσότερα τα φάουλ μου συνδέθηκαν με τον τρόπο που τα εκτελούσα. Για εμένα, δεν έχει τόση σημασία η απόσταση, παρά η γωνία υπό την οποία τα εκτελείς. Πάνω από όλα, θέλω να το ξεκαθαρίσω αυτό, σημασία έχει η εξάσκηση. Κανένας δεν γεννήθηκε εκτελεστής φάουλ, και όποιος το έκανε επιτυχημένα, το οφείλει στην προπόνηση. Το ταλέντο, από μόνο του, δεν αρκεί, όπως και σε τίποτα στη ζωή."

Συνδέθηκε με την ιστορία της Αλιάνσα Λίμα. Η αεροπορική τραγωδία του 1987, ξεκλήρισε την ομάδα του Περού με 43 νεκρούς κατά την πτώση του αεροπλάνου από την Πουκάλπα, προς την πρωτεύουσα. Αν και 40 ετών, ο Τεόφιλο Κουμπίγιας, πήρε την επόμενη πτήση από το Μαϊάμι για να παίξει, χωρίς λεφτά, για την αγαπημένη του ομάδα. Μάλιστα τον επόμενο χρόνο, διετέλεσε και προπονητής της.

"Η Αλιάνσα Λίμα, είναι η ομάδα της ζωής μου. Έχω πει, ότι εάν ξαναγεννιόμουν θα ήμουν με μία μπάλα στα χέρα και με τη φανέλα της Αλιάνσα. Αποφάσισα, να τη βοηθήσω μετά το αεροπορικό δυστύχημα. Ήταν χρέος μου, υποχρέωσή μου. Έπρεπε να το κάνω. Ο καθένας που αγαπά κάτι, έτσι θα έπραττε.

Στο Κόπα Αμέρικα του 1975, συνέβη μία ιστορία που του άλλαξε τη ζωή. Η Πόρτο, στην οποία αγωνιζόταν τότε, του απαγόρευσε να ταξιδέψει στη Λίμα για να αγωνιστεί με την εθνική ομάδα της χώρας του. Ο ίδιος πήρε, όμως, την απόφαση και ταξίδεψε στο Περού. Τι θέση παίρνει μέσα από το Sport24.gr, ο Τεόφιλο Κουμπίγιας για τη διαμάχη συλλόγων - εθνικών ομάδων;

"Τη θυμάμαι αυτή την ιστορία, σημάδεψε την καριέρα μου. Είναι όμως κάτι που δεν έχει αλλάξει από τότε, έτσι δεν είναι; Ακόμη και τώρα οι σύλλογοι πιέζουν τα παιδιά να μην παίξουν με τις εθνικές του. Και τί έχει αλλάξει από τότε; Τίποτε. Και πού είναι η FIFA; Δεν πρέπει να έχει λόγο, υπέρ των εθνικών; Δεν κατηγορώ τους ποδοσφαιριστές γιατί έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στο συναίσθημα και στο μισθό τους. Θα έπρεπε όμως η FIFA να τους απαλλάξει από αυτό το δίλλημα και να είναι υπέρ τους. Η εθνική ομάδα, είναι η υπέρτατη τιμή. Συλλόγους θα αλλάξεις αρκετούς, εθνική ομάδα όμως όχι. Ακόμη και τώρα που είμαι σε μεγάλη ηλικία και έχουν περάσει τόσα χρόνια, δεν μετανιώνω γι' αυτή την απόφασή μου τότε."

Αγωνίστηκε σε τρεις διαφορετικές ομάδες των ΗΠΑ, τότε που το ποδόσφαιρο της χώρας έκανε τα πρώτα του δειλά, διστακτικά, βήματα. Τι πιστεύει ο Τεόφιλο Κουμπίγιας, για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου των ΗΠΑ, θα μπορέσει η εθνική ομάδα των, να κατακτήσει ένα τίτλο;

"Κοίτα, οι ΗΠΑ έχουν κάνει μεγάλη πρόοδο. Και, καλώς η κακώς, την πρόοδο την κάνουν τα χρήματα. Βίγια, Μπέκαμ, Κακά, Ανρί, όλοι αυτοί προσθέτουν αίγλη στο ποδόσφαιρο μιας χώρας. Και εμπορικά, αλλά και πρακτικά. Οι ΗΠΑ μου θυμίζουν τη Γερμανία στο ποδόσφαιρο. Μία χώρα που έχει σχέδιο τι θα κάνει τώρα, σε ένα χρόνο, σε πέντε χρόνια. Είμαι σίγουρος ότι μπορεί να αργήσει σχετικά με τη Γερμανία, αλλά θα κατακτήσει κάποιον τίτλο, στο μέλλον."

Τέλος, το Sport24.gr ζήτησε από τον Περουβιανό να χρίσει ένα διάδοχό του και να απαντήσει το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό δίλημμα της εποχής. Ρονάλντο ή Μέσι;

"Δεν μου αρέσουν οι συγκρίσεις, οπότε δεν θέλω να χρίσω κάποιον διάδοχο. Όσον αφορά στον καλύτερο ποδοσφαιριστή αυτή τη στιγμή, θα πω ότι ο Ρονάλντο δίκαια πήρε τη "Χρυσή Μπάλα" και αυτή τη στιγμή είναι 2-3 κλικ πιο μπροστά, από οποιονδήποτε άλλον."