Λοιπόν, έχουμε και λέμε...

• Ο Τρέι Γιανγκ κατατάχθηκε έκτος σκόρερ στην κανονική περίοδο του ΝΒΑ με μέσο όρο 28.4 πόντους, έχοντας ποσοστά ευστοχίας 51.2% στα δίποντα, 38.2% στα τρίποντα και 46.0% γενικώς στα σουτ εντός παιδιάς (9.4 εύστοχα σουτ στα 20.3 που επιχειρούσε).
• Ο Τρέι Γιανγκ στα πέντε ματς της σειράς των Χοκς με τους Χιτ δεν είδε τις επιδόσεις του απλώς να πέφτουν, αλλά να...γκρεμοτσακίζονται με αποτέλεσμα να καταγράψει ένα ιστορικό χαμηλό, το δεύτερο μεγαλύτερο που έχει υπάρξει στην τελευταία εικοσιπενταετία!

Μείον 13 πόντοι, 22 καλάθια και 30 λάθη!

Απέναντι στους τρις (και πιθανότατα τετράκις!) πρωταθλητές του ΝΒΑ το σαμιαμίδι της Ατλάντα είχε μέσο όρο 15.4 πόντους, με 48.4% στα δίποντα, 18.4% στα τρίποντα, 31.9% γενικώς στα σουτ εντός παιδιάς (4.4 εύστοχα στα 13.8 που επιχειρούσε) .

Στην κανονική περίοδο ο Γιανγκ είχε μέσο όρο 4.0 λάθη και απέναντι στο Μαϊάμι ανέβηκε στα 6.0...

Σε αυτή τη σειρά του Α’ γύρου έβαλε 22 καλάθια και υπέπεσε σε 30 λάθη, βγάζοντας με το ζόρι τη μονάδα στο ratio, καθώς μοίρασε 30 ασίστ.

Αμ’ το άλλο; Σημείωσε τις τρεις από τις τέσσερις χειρότερες επιθετικές επιδόσεις του στην τρέχουσα σεζόν, σκοράροντας δυο φορές μονοψήφιο νούμερο πόντων (8 με 1/12 σουτ στο Game 1 και 9 με 3/11 σουτ στο Game 4), ενώ στο πέμπτο ματς έβαλε 9 με 2/12.

Στον αντίποδα είχε 25 πόντους με 10/20 σουτ στον δεύτερο αγώνα και 24 με 6/14 στον τρίτο, στον οποίο ξέρανε κιόλας τους Χιτ με το floater που αποτελεί κιόλας το signature move του.

Έφτυσε το γάλα της μάνας του!

Το λες και νίλα του Δράμαλη, όλο αυτό που έπαθε ο δόλιος ο Γιανγκ απέναντι σε μια ομάδα η οποία και στα πέντε ματς δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να τον αναγκάζει να φτύνει το γάλα που βύζαξε από τη μάνα του!

Μιλάμε για την επιτομή του (αμυντικού) bullying, τέτοιο πράμα δεν έχει ξαναματαγίνει τα τελευταία χρόνια...

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα οι Χιτ βάδισαν στα χνάρια των Σέλτικς και έγιναν η δεύτερη ομάδα η οποία προκρίθηκε στους ημιτελικούς των playoffs...

Άργησαν κιόλας διότι εγώ περίμενα να περάσουν με sweep, αλλά ας όψεται το floater του λεγάμενου...

Οι Χιτ θα πάρουν το πρωτάθλημα, το φωνάζω εδώ και έξι μήνες!

Εις ό,τι με αφορά, περιμένω και κάτι άλλο, που το φωνάζω από τα τέλη Οκτωβρίου και το μαρτύρησα ήδη εντός παρενθέσεως νωρίτερα...

Με το συμπάθιο, Γιάννη μου, αλλά από την εκκίνηση της σεζόν πιστεύω ακράδαντα και το λέω κιόλας συχνά στις μεταδόσεις της Cosmote TV πως αυτή η κωλοπετσωμένη ομάδα του Πατ Ράιλι, του Ερικ Σπόελστρα και του Τζίμι Μπάτλερ θα πάρει το πρωτάθλημα.

Μακάρι να διαψευσθώ και να ξανασουλατσάρει στο θρόνο ο Γιάννης, αλλά σε κάθε περίπτωση αυτοί οι Χιτ είναι σκληροί καρ@@@ες!

Σε τρία από τα πέντε ματς της σειράς οι Χιτ κατέβασαν τους Χοκς κάτω από τους 95 πόντους δεχόμενοι 94, 91 και 86.

Ένα το κρατούμενο...

Στην κανονική περίοδο η συμμορία του Μαϊάμι τερμάτισε στο Νο 1 της Ανατολής και στο Νο 3 ολάκερης της λίγκας με ρεκόρ 53-29 (εντός 29-12, εκτός 24-17) και με μέσο όρο 110.0 πόντους στην επίθεση και 105.6 στην άμυνα.

Είχαν μόλις τη 17η πιο παραγωγική επίθεση, αλλά στον αντίποδα παρουσίασαν την τέταρτη πιο αποτελεσματική άμυνα πίσω από τους Σέλτικς (104.5), τους Μάβερικς (104.7) και τους Γουόριορς (105.5).

Η άμυνα, ο κρυπτονίτης και ο Γιάννης

Ένα παλιό αμερικανικό τσιτάτο λέει πως η επίθεση κόβει εισιτήρια, αλλά τα πρωταθλήματα τα παίρνει η άμυνα.

Δυο τα κρατούμενα...

Οι Χιτ είναι όντως σκληροί, άλλωστε έχουν κάμποσους παίκτες με τους οποίους ο καθένας θα πήγαινε άοπλος στον πόλεμο: τον Μπάτλερ, τον Λάουρι (οι οποίοι, σημειωτέον, δεν έπαιξαν χθες), τον Τάκερ, τον Αντεμπάγιο και το κόβω εδώ, διότι δεν χρειάζεται περαιτέρω διευθύνσεις, ονόματα και αποδείξεις για τον... κρυπτονίτη που διαθέτουν.

Αυτό παρεμπιπτόντως το ξέρει και ο Γιάννης: δεν το έχω ψάξει ενδελεχώς, αλλά μου φαίνεται πολύ πιθανό ότι σε αυτά τα εννέα χρόνια της καριέρας του στο ΝΒΑ έχει τον χαμηλότερο μέσο όρο πόντων και τα περισσότερα μονοψήφια νούμερα απέναντι στους... ακατονόμαστους από τη Φλόριντα!

Δεν ξέρω εάν πρόπερσι στη φούσκα του Ορλάντο οι Χιτ όντως σημάδεψαν τους Μπακς, αλλά σε κάθε περίπτωση τους απέκλεισαν με 4-1 και γενικώς τους έχουν!

Δεν τους είχαν πέρυσι βεβαίως που οι Μπακς πήραν το αίμα τους πίσω με sweep στον Α’ γύρο, αλλά ίσως πρόκειται για την απόκλιση του στατιστικού λάθους!

Με τον κίνδυνο να παρεξηγηθώ, προσθέτω και κάτι ακόμα: στην εφετινή σεζόν οι δυο ομάδες μοιράσθηκαν τις νίκες (2-2), με τον Γιάννη να παίζει στα τρία από τέσσερα ματς με απολογισμό 15+15+28 πόντους με 17/44 σουτ και 22/33 βολές.

Κλείνω εδώ την παρένθεση που αφορά τους Μπακς και τον Γιάννη, άλλωστε δεν αποκλείεται να ξαναβρεθούν ενώπιος ενωπίω στους τελικούς της Ανατολής, υπό τον όρο ότι οι Μπακς θα εξοστρακίσουν τους Σέλτικς και οι Χιτ θα ξεπεράσουν το εμπόδιο των Σίξερς ή των Ράπτορς.

Πολύ απλά, Heat fashion!

Η άμυνα των Χιτ είναι γενικώς εξαιρετική, αλλά στη σειρά με τους Χοκς οι λεγάμενοι ξεπέρασαν και τους εαυτούς τους!

Το βράδυ της Τρίτης, όταν καθάρισαν την μπουγάδα, ο Μπαμ Αντεμπάγιο ο οποίος έβαλε κιόλας το υστερόγραφο στον πέμπτο αγώνα με ένα κλέψιμο στην πάσα που επιχείρησε ο παγιδευμένος στη γωνία, Ντανίλο Γκαλινάρι, τα είπε όλα σε έξι λέξεις...

Τι είπε ο "Bam Bam"; "End with a stop. Heat fashion"!

Όντως αυτή είναι η μόδα των Χιτ. Αυτός είναι ο τρόπος τους...

Η ανάλυση του Μαρμαρινού για το πώς παρέλυσαν τον Γιανγκ

Άνοιξα αυτή την κουβέντα σήμερα το πρωί με τον Χρήστο Μαρμαρινό, που είναι εξαιρετικός προπονητής και ακόμη πιο εξαιρετικός αναλυτής και μου εξήγησε τι ακριβώς έκαναν οι Χιτ στα πέντε ματς για να εξολοθρεύσουν τον Γιανγκ...

Δεν είναι ούτε ένα, ούτε δυο, αλλά έξι τα σημεία τα οποία μου επισήμανε και τα παραθέτω ευθύς αμέσως:

• Τον πίεσαν από την αρχή και έχτιζαν την άμυνα πάνω του από πολύ νωρίς σε κάθε κατοχή με αποτέλεσμα να του παίρνουν χρόνο από το ρολόι και να τον αναγκάσουν να μπαίνει στη διαδικασία της όποιας απόφασης στα 16-17 δευτερόλεπτα.
• Έβαλαν απέναντι τους τα μεγάλα και δυνατά κορμιά που διαθέτουν (βλέπε Μπάτλερ, Αντεμπάγιο, Τάκερ κοκ), τού περιόρισαν το οπτικό πεδίο και ουσιαστικά τού έκρυψαν τον ορίζοντα.
• Παρουσίασαν σεμιναριακού επιπέδου άμυνα τόσο με τις αλλαγές στα σκριν όσο και με τις αρνήσεις. Τα switches ακόμη και σε φάσεις αλλαγών στην πλάτη του screener και το deny έβγαλαν εντελώς τον Γιανγκ από τη ρουτίνα και τη ζώνη της άνεσης του
• Όταν ο γκαρντ των Χοκς επιχειρούσε να διεισδύσει στη ρακέτα τον μπέρδευαν και τον έβαζαν σε διαδικασία σκέψης για το πώς θα του την... έπεφταν: θα έδιναν βοήθεια και θα γύριζαν πίσω ή θα τον αντιμετώπιζαν με double team. Του δυσκόλεψαν τις αποφάσεις, τον έκαναν διστακτικό και τού προκάλεσαν σωματική, ψυχολογική και πνευματική παράλυση!
• Μέσα στη ρακέτα τον έπνιξαν με κάθε τρόπο, του έκοψαν ακόμη και τις λόμπες στις πάσες και τον προβόκαραν είτε να πασάρει στην περιφέρεια, είτε να εκτελεί τρίποντα με step back.
• Σε κάθε περίπτωση πρώτα με την πίεση στην περιφέρεια και έπειτα με το τείχος που έστηναν μέσα στη ρακέτα τον έκαναν να χάσει το φως του και είτε να τρακάρει πάνω στα κορμιά, είτε να βλέπει διαρκώς ένα χέρι στη... μούρη του και να νιώθει πως κάθε σουτ του ήταν ασφυκτικά μαρκαρισμένο και σχεδόν απελπισμένο!