Κυργιάκος: "Λίβερπουλ, η μεγαλύτερη οικογένεια στον κόσμο"
Ο Σωτήρης Κυργιάκος μοιράζεται με τους αναγνώστες του Sport24.gr αναμνήσεις από την καριέρα του στη Λίβερπουλ, θυμάται τη μεταγραφή του, μιλά για πρώην συμπαίκτες του, την Premier League, την Γιουνάιτεντ, τον χαμένο ημιτελικό του Europa League με την Ατλέτικο Μαδρίτης και «το μεγαλύτερο ντέρμπι στον κόσμο».
O Έλληνας οπαδός θα τον θυμάται περισσότερο για τις φάσεις με τον Τζιοβάνι και τον Άντζα. Ίσως και για τον τελικό των 8 γκολ και των 34 πέναλτι μεταξύ ΑΕΚ και Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ. Ο Έλληνας φίλαθλος θα τον θυμάται και ως τον μοναδικό στην ιστορία του «δικού» μας ποδοσφαίρου που έχει πάρει μέρος σε δύο από τα μεγαλύτερα και πιο ιστορικά αυθεντικά ντέρμπι παγκοσμίως. Στο Celtic - Rangers και στο Liverpool - Μanchester United.
Eίχε πολλές τύχες και πολλές ατυχίες στην καριέρα του ο 37χρονος πλέον Σωτήρης Κυργιάκος. Μα πάντα μαχόταν με τα δικά του όπλα, τις δικές του ικανότητες: αυτό δεν μπορεί να τού το αμφισβητήσει και να του το «πάρει» κανένας. Εχασε το Euro λόγω του σοβαρού τραυματισμού στις αρχές της σεζόν 2003-2004. Έμεινε νοκ άουτ από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάρτιο της περιόδου του πράσινου νταμπλ, έμεινε εκτός της αποστολής του Οτο Ρεχάγκελ.
Την επόμενη σεζόν, μεταγραφή. Μια από τις πιο ηχηρές της εποχής. Στους Rangers. Μιάμιση σεζόν στη Γλασκώβη, δεύτερη μεταγραφή στην Αϊντραχτ Φρανκφούρτης. Δυο χρόνια στην Bundesliga και επιστροφή. Στην ΑΕΚ πρόλαβε μόνο μια χρονιά. Στις 18 Αυγούστου 2009, ο Βαγγέλης Αρναούτογλου έγραφε αυτό το κείμενο στο Sport24.gr για την ξαφνική πώληση του Σωτήρη Κυργιάκου στη Λίβερπουλ. Τόσο ξαφνική, όσο και η μεταγραφή του στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 2001, από τον Αγιο Νικόλαο του Λάμπρου Μάρη.
Ο τραυματισμός του Γιάννη Γκούμα, η Β’ Εθνική, το ντεμπούτο στο Τσάμπιονς Λιγκ: την ημέρα της πτώσης των Δίδυμων Πύργων, ο Κυργιάκος, χωρίς καν να έχει φορέσει την πράσινη φανέλα σε ματς πρωταθλήματος, ήταν στην ενδεκάδα του Γιάννη Κυράστα, στο «Aufschalke Arena»! Όλα γρήγορα, όλα απροσδόκητα, όλα στην καριέρα του μια έκπληξη! Η Ακαδημία του Παναθηναϊκού, η επιστροφή στα Τρίκαλα, η πρόταση του Μάρη στον Αγιο Νικόλαο, ο Παναθηναϊκός.
Oκτώ χρόνια μετά το πράσινο ντεμπούτο του, ο Φώντας Σέμπρος παρουσίαζε τον Kyrgiakos στην πρώτη του μέρα με τον Ράφα Μπενίτεθ. Τραυματίας ο Αγκερ, άγουρος ο Σκρτελ, ήθελε εναλλακτική ο Ισπανός. Και πήρε τον «Sotis» που έκανε ντεμπούτο στην Premier League δύο εβδομάδες αργότερα, στο Μπόλτον – Λίβερπουλ 2-3 με γκολ του Τζέραρντ στο 83΄.
Έμεινε δύο χρόνια στο Λίβερπουλ, φόρεσε 49 φορές μια από τις πιο ιστορικές φανέλες στην υφήλιο. «Παίκτης του μήνα» για τη Λίβερπουλ τον Οκτώβριο του 2010. Ο «Soto» όπως τον έλεγε ο νυν ομοσπονδιακός τεχνικός της Αγγλίας, Ρόι Χόντσον.
Μεγαλύτερη πίκρα του ο χαμένος ημιτελικός του Europa League, στην παράταση από την Ατλέτικο Μαδρίτης του Κίκε Φλόρες. Του Ντε Χέα και του Αγουέρο, του Φορλάν και του Ρέγες, του Σιμάο, του Ραούλ Γκαρσία και του Πάουλο Ασουνσάο. 1-0 στο «Βιθέντε Καλντερόν, 1-0 στο Ανφιλντ με Ακουιλάνι, 2-0 στην παράταση με Μπεναγιούν, 2-1 ο «φονιάς» Φορλάν. Αφού είχε αποκλείσει Λιλ και Μπενφίκα, ένα βήμα πριν από τον αγγλικό τελικό με τη Φούλαμ του Νταφ, του Ντέμπσεϊ, του Ρίισε, του Χάγκελαντ και του Σβάρτσερ.
Μια από τις μεγαλύτερες χαρές του; Η νίκη με 3-1 επί της Γιουνάιτεντ στις 6 Μαρτίου του 2011. Μπήκε λόγω του τραυματισμού του Αουρέλιο στο 24’ και έζησε το σόου του Λουίς Σουάρες και το χατ τρικ του Ντιρκ Κάιτ - Κούιτ - Κάουτ στο ντεμπούτο του Αντι Κάρολ!
Ακολούθησε η Βόλφσμπουργκ, πήγε στην Σάντερλαντ, επέστρεψε στη Γερμανία, ουσιαστικά κρέμασε τα παπούτσια του το 2014. Σούμα: πέντε χρόνια στην Ελλάδα, επτά στο εξωτερικό! Μιλά σπάνια. Κλειστό παιδί για τους πολλούς, ανοιχτόκαρδος για τους φίλους του. Δέχθηκε να απαντήσει μέσω mail στις ερωτήσεις του Sport24.gr με αφορμή το μοναδικό σημερινό συναπάντημα της Λίβερπουλ με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Να μοιραστεί ελάχιστες από τις στιγμές, τις ανάσες, τις μυρωδιές του Anfield και του ποδοσφαιρικού παράδεισου της Premier League. Ίσως μελλοντικά να μοιραστεί περισσότερα. Όχι για να προβληθεί. Για τους «επόμενους» Έλληνες που θα γευτούν το νέκταρ του κορυφαίου πρωταθλήματος παγκοσμίως…
Πώς έγινε η μεταγραφή σου στη Λίβερπουλ; Τι θυμάσαι εκείνες τις ημέρες;
«'Ενα τηλεφώνημα που δέχθηκα στις 14/08/2009, αργά το βράδυ, από τον τότε τεχνικό διευθυντή της Λίβερπουλ. Τα λόγια του λίγα και κοφτά. "Σε θέλουμε στη Λίβερπουλ". Αυτό ήταν και έτσι ξεκίνησαν όλα. Αυτό που θυμάμαι έντονα από εκείνες τις ημέρες και μου έχει μείνει ήταν η πρώτη αντίδραση του κυρίου Μπάγεβιτς όταν του είπα ότι με θέλει η Λίβερπουλ. ‘Δεν θα πας πουθενά’ μου λέει. ‘Εγώ με ποιόν θα παίξω στόπερ την Πέμπτη;' Είχαμε τότε ευρωπαϊκό αγώνα με την Βασλούι».
Πώς σε είχαν υποδεχθεί συμπαίκτες και media;
«Οι συμπαίκτες μου και όλοι στο κλαμπ με έκαναν να αισθανθώ μέλος της οικογένειας από την πρώτη στιγμή. Τα εκεί media με υποδέχθηκαν αρκετά καλά, εν αντιθέσει με τα ελληνικά media που έβγαλαν αρκετή χολή, εκτός μεμονωμένων περιπτώσεων. Και το λέω αυτό (χωρίς ίχνος πικρίας), απλά για τον επόμενο Έλληνα που θα πάει εκεί ή σε κάποια άλλη μεγάλη ομάδα, τα media να μην κάνουν το ίδιο. Γιατί όταν ένας Έλληνας κάνει μια τέτοια μεγάλη μεταγραφή, σημαίνει ότι η ομάδα κάτι είδε σε αυτόν τον παίκτη που τα media δεν είδαν ή δεν θέλησαν ποτέ να δουν».
Όταν σου λένε «Anfield» ποιες λέξεις σου έρχονται στο μυαλό;
«Μια εκπληκτική ατμόσφαιρα σε κάθε αγώνα και ιδιαίτερα στους κρίσιμους ευρωπαϊκούς, που ανάλογη δεν υπάρχει σε άλλο Αγγλικό γήπεδο. Δεν νομίζω ότι υπάρχει ποδοσφαιριστής που να μην έχει ανατριχιάσει με το You’ ll never walk alone, που τραγουδούν οι κόκκινοι υποστηρικτές της ομάδας πριν την έναρξη κάθε αγώνα»!
Ποια είναι τα πιο χαρακτηριστικά περιστατικά που θυμάσαι με οπαδούς της Λιβερπουλ ή άλλων ομάδων;
«Δεν θα ξεχάσω ποτέ όταν το θρυλικό ΚΟΠ έκανε σύνθημα με το όνομα μου. Επίσης πολύ όμορφη στιγμή ήταν σε ευρωπαϊκό αγώνα στα Σκόπια, όλη η κερκίδα τραγουδούσε το όνομα μου με περίπου 100 Ελληνες μέσα σε αυτούς, από το Σύνδεσμο της Λίβερπουλ στη Θεσσαλονίκη».
Τρεις αξέχαστες στιγμές σε ματς ή αποδυτήρια της Λίβερπουλ;
«Ο χαμένος ημιτελικός στο Γιουρόπα Λιγκ, στη παράταση από την Ατλέτικο Μαδρίτης, η ημέρα που φόρεσα το περιβραχιόνιο του αρχηγού και η πρώτη μου εμφάνιση στο Anfield».
Η καλύτερη και η χειρότερη στιγμή σου στη Λίβερπουλ;
«Σίγουρα η κορυφαία στιγμή ήταν μου δόθηκε το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Επίσης αξέχαστα θα μου μείνουν τα 3 τέρματα που σημείωσα με τη κόκκινη φανέλα και φυσικά ο τίτλος του παίκτη του μήνα που έλαβα. Κακή μου στιγμή ήταν σε μια εμφάνιση με την West Brom όπου από δικό μου λάθος δεχθήκαμε γκολ».
Τι είναι Λίβερπουλ για εσένα;
«Η μεγαλύτερη και η πιο δεμένη ποδοσφαιρική οικογένεια στον πλανήτη».
Τι θυμάσαι από τα ντέρμπι με τη Γιουνάιτεντ;
«Το ιδιαίτερο πάθος που υπάρχει εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου σε αυτά τα παιχνίδια καθώς και ο πολύ γρήγορος ρυθμός του αγώνα. Το μίσος και η αντιπαλότητα των δύο ομάδων και των δύο πόλεων είναι μεγάλα».
Είχε το χαρακτήρα ενός Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός, είχε τον χαρακτήρα ενός Λίβερπουλ - Αρσεναλ ή Λίβερπουλ – Τσέλσι;
«Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Είναι ένα ξεχωριστό και μοναδικό ντέρμπι. Ίσως το μεγαλύτερο στο κόσμο μαζί με αυτό της Rangers με τη Σέλτικ».
Ποια πιστεύεις ότι θα προκριθεί;
«Η Λίβερπουλ φυσικά. Είναι σε καλύτερη κατάσταση.
Παρακολουθείς αγγλικό ποδόσφαιρο ή όχι; Αν ναι, ποια άλλα πρωταθλήματα σε ελκύουν;
«Παρακολουθώ μόνο αγγλικό και γερμανικό πρωτάθλημα».
Ποια τα πλεονεκτήματα - μειονεκτήματα κάθε ομάδας σε αυτό το ζευγάρι;
«Ο Κλοπ, η έδρα και η καλύτερη κατάσταση που βρίσκεται η Λίβερπουλ. Πλεονέκτημα για τη United, η καλύτερη ψυχολογία που έχει μετά τις δύο εφετινές νίκες της στα μεταξύ τους παιχνίδια για το πρωτάθλημα».
Είναι πιο σημαντικό για τους Άγγλους το πρωτάθλημα, το Κύπελλο ή το Εuropa League;
“Το πρωτάθλημα σίγουρα έρχεται πρώτο. Το κύπελλο δεύτερο και τέλος το Europa League που οι μεγάλες αγγλικές ομάδες το "σνομπάρουν" κατά κάποιο τρόπο τα τελευταία χρόνια».
Ποιοι είναι οι καλύτεροι παίκτες που αντιμετώπισες στη Premier League, αν θες και συνολικά στη καριέρα σου;
«Ο Τιερί Ανρί ήταν σίγουρα ο κορυφαίος όλων που αντιμετώπισα. Και ο Βραζιλιάνος Adriano».
Οι καλύτεροι στόπερ που είδες με τα μάτια σου είτε ως αντίπαλος είτε ως συμπαίκτης;
«Ο συμπαίκτης μου ο Ρενέ Χένρικσεν. Και από αντιπάλους ο Τέρι της Τσέλσι».
Θα μπορούσε η Λέστερ να κατακτήσει το πρωτάθλημα φέτος;
«Θα μπορούσε, ναι! Ειδικά εδώ που έχουμε φτάσει τώρα. Πιστεύω πάντως ότι και οι Τότεναμ, Άρσεναλ έχουν και αυτές τις πιθανότητες τους».
Αγωνίστηκες στη Λίβερπουλ, ένα τεράστιο κλαμπ που δεν έχει κατακτήσει το πρωτάθλημα από το 1990. Υπάρχει η αντίστοιχη πίεση που υπάρχει εδώ για τίτλο όπως σε ΟΣΦΠ, ΠΑΟ, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ;
«Είναι διαφορετική η πίεση στο νησί από τη χώρα μας. Υπάρχει εμπιστοσύνη στην ομάδα και στους ποδοσφαιριστές και όποιο κι αν ήταν το αποτέλεσμα στο τέλος της κάθε αναμέτρησης θα μας χειροκροτούσαν και θα μας ενθάρρυναν για τον επόμενο αγώνα».
Αγωνίστηκες και στη Σάντερλαντ, μια μικρομεσαία ομάδα, αντίστοιχη της Λέστερ. Τι σημαίνει για τους οπαδούς της ομάδας να είσαι πρωτοπόρος;
«Αυτό που ζουν φέτος οι οπαδοί και η πόλη του Λέστερ είναι κάτι πρωτόγνωρο για αυτούς. Κάτι σαν όνειρο που ίσως ούτε οι ίδιοι το πιστεύουν. Την ιδανική απάντηση πάντως για τη Λέστερ θα σας την έδινε ο συμπαίκτης μου στην Εθνική Θοδωρής Ζαγοράκης που έχει αγωνιστεί εκεί».
Γερμανία, Αγγλία, Σκωτία, πολλά ματς στην Ευρώπη, Εθνική Ελλάδος... Τι κάνει την Premier League διαφορετική; Τα γήπεδα, οι χορηγοί, οι παίκτες, το πλαίσιο λειτουργίας, αυτό που λέμε ’περιβάλλον’;
«Όλα αυτά που λέτε ισχύουν. Αλλά η νοοτροπία του κόσμου και για το πώς σκέφτονται για το ποδόσφαιρο που το βλέπουν ως είδος ψυχαγωγίας και διασκέδασης. Σίγουρα υπάρχουν όλες οι απαραίτητες υποδομές για να είναι το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο».
Πώς προστατεύουν οι Βρετανοί το προϊόν τους; Ποιο θεωρείς ότι είναι το κυριότερο προσόν τους;
«Η σωστή και τίμια οργάνωση που έχουν και τα δισεκατομμύρια φιλάθλων που παρακολουθούν την Premier League σε όλο τον κόσμο».
Με μία φράση:
Κένι Νταλγκλίς: «Ο θρύλος της LFC. Σίγουρα ο καλύτερος όλων των εποχών της ομάδας μαζί με τον Σ. Τζέραρντ».
Στιβ Τζέραρντ: «Μοναδικός ηγέτης. Μεγάλος αρχηγός. Φοβερός χαρακτήρας».
Ντίρκ Κούιτ: «Ο ακούραστος Ολλανδός με το πολύ ωραίο χιούμορ».
Τζέιμι Κάραχερ: «Ενα καλός στόπερ, από το Λίβερπουλ, που βοηθούσε πολύ τα νέα παιδιά της ομάδας από τις ακαδημίες».
Χαβιέρ Μασεράνο: «Από τα καλύτερα «εξάρια» του κόσμου τα έτη που αγωνιζόμουν στην LFC».
Φερνάντο Τόρες: «Φοβερός γκολτζής, πάρα πολύ καλό παιδί»
Λουίς Σουάρες: «Απίστευτος με τη μπάλα στα πόδια και τρελός με την καλή έννοια».
Λούκας Λέιβα: «Σταθερός αμυντικός μέσος».
Ντάνιελ Άγκερ: «Καταπληκτικό παιδί. Φοβερός στόπερ».
Μάρτιν Σκρτελ: «Πολύ καλός αμυντικός. Είχαμε άριστη συνεργασία. Και εξαιρετικό παιδί».
Πέπε Ρέινα: «Από τους καλύτερους τερματοφύλακες που συνεργάστηκα. Και αυτός τρελός με την καλή έννοια».